Delen:
10 keer De Pretorian Guard veranderde de geschiedenis van Rome
De Praetoriaanse garde is een van de beroemdste militaire eenheden in de geschiedenis. Ze stonden bekend als elite Romeinse soldaten, gezworen om de keizer honderden jaren te beschermen. Ze werden gevreesd door het volk en zelfs door de keizers zelf, die vaak grote moeite deden om de gunst van de praetorianen te winnen.
De Praetoriaanse garde werd te machtig en oefende meer dan eens zijn invloed uit op manieren die de geschiedenis van het Romeinse rijk - en indirect de wereld - voor altijd veranderden.
Aanbevolen foto credit: Wikimedia10Augustus sticht de Pretorian Guard
Hoewel de praetorianen onverbiddelijk verbonden zijn met de Romeinse keizer, bestonden ze al eeuwen voordat Rome ooit een rijk werd. Tijdens de Romeinse Republiek werden groepen soldaten die bekend staan als Praetorian Cohorts toegewezen aan generaals of magistraten die praetors worden genoemd.
Tijdens de burgeroorlog, geïnitieerd door Caesar, groeide het aantal praetorianen aanzienlijk, en zowel Augustus als Marcus Antonius hadden verschillende cohorten. Nadat Augustus de eerste keizer van Rome werd, verenigde hij de cohorten en vormde officieel de Praetoriaanse Garde. Hij leerde uit Caesar uit eigen ervaring de voordelen van een leger dat loyaal aan je was, persoonlijk.
Augustus onderhield verschillende cohorten in Rome en verspreidde de rest naar andere Italiaanse steden. Hoewel het belangrijkste doel van de praetorianen was om de keizer te beschermen, fungeerden ze ook als een politiemacht. Vanaf dit moment nam de invloed van de Pretorian Guard toe tot het een van de machtigste lichamen binnen het Romeinse Rijk werd.
9Assassination van Pupienus en Balbinus
238, bekend als het jaar van de zes keizers, was een van de meest tumultueuze jaren in de geschiedenis van het Romeinse rijk. Zoals de naam al aangeeft, werden binnen 12 maanden zes verschillende mensen erkend als keizer van Rome, en vijf van hen waren aan het einde van het jaar dood.
Het begon allemaal met Maximinus Thrax, de soldaat die in 235 de eerste "kazerne-keizer" werd dankzij de steun van het leger en tegen de wensen van de senaat. In 238 was een gouverneur genaamd Gordian ervan overtuigd om de macht te nemen en zichzelf tot keizer te verkondigen. Dat deed hij, maar hij maakte zijn zoon, Gordian II, co-keizer. Ze hadden nog steeds te maken met Thrax, die nu werd uitgeroepen tot openbare vijand. Ze faalden en beide Gordianen stierven. Daarna noemde de Senaat twee oudere staatslieden, Pupienus en Balbinus, als de nieuwe co-keizers.
Intussen braken er rellen uit in Rome en richtten de mensen de Thrax-vertegenwoordigers, de Praetoriaanse Garde. Ze namen zelfs de hulp in van gladiatoren om de geschoolde soldaten op te nemen en belegerden de praetoriaanse kazerne. Als reactie hierop viel de Praetorian Guard het paleis binnen en doodde zowel Pupienus als Balbinus.
Ondertussen had het leger van Thrax genoeg van zijn bloedige heerschappij, doodde hem, onthoofde hem en bracht zijn hoofd naar Rome om vergeving te zoeken. Gordian III werd een nieuwe keizer genoemd.
8De bewaker maakt de Galba-keizer en vermoordt hem vervolgens
Moderne wetenschappers debatteren over de vraag of Nero was zo verschrikkelijk een leider als oude historici hem portretteren. Het is echter duidelijk dat Nero aan het einde van zijn regeerperiode alle steun van de senaat verloor, die wilde dat hij werd vervangen door Galba. In 68 verloor Nero ook de steun van de Praetoriaanse Garde, toen de leider, Gaius Nymphidius Sabinus, zijn trouw aan Galba aankondigde.
De praetorianen hebben Nero verlaten in ruil voor een enorme som geld. Volgens Plutarch zou dit geld onmogelijk te verhogen zijn zonder 'tienduizend keer meer kwaad op de wereld te begaan dan die van Nero.' De mannen kregen hun geld niet en zeven maanden nadat Galba's regering begon, gingen de praetorianen aan de slag hem.
De Praetoriaanse garde richtte zich op Otho en wierp Galba omver. Geconfronteerd veranderde het gevolg van de keizer van zijde en vermoordde Galba. Historici namen de naam Sempronius Densus op, de enige praetoriaan die Galba niet verraadde of wegliep en die zijn laatste positie innam tegen zijn voormalige wapenbroeders.
7Macrinus's Plot tegen Caracalla
Als leider van de Praetoriaanse Garde werd het kantoor van de Praetoriaanse prefect gestaag een van de machtigste posities in het rijk. Toch weerhield dit zich er niet van dat sommige prefecten nog meer kracht begeerden. In dit geval was het de hebzucht van een enkele praetoriaan die de loop van de geschiedenis veranderde en bijna de Severan-dynastie beëindigde.
Macrinus was de Pretoriaanse prefect tijdens het bewind van Caracalla. Hij zag echter een mogelijkheid om de troon te grijpen door de emoties van een centurio in het persoonlijke gevolg van Caracalla te exploiteren en te manipuleren. Zijn naam was Martialis en hij had een hekel aan Caracalla omdat hij zijn broer had geëxecuteerd en hem voortdurend in het openbaar had beledigd. Volgens Herodian kostte het Macrinus niet veel om Martialis te overtuigen om Caracalla te vermoorden in ruil voor gunsten en rijkdom.
Kort daarna moest Caracalla een lange reis maken en nam slechts een kleine groep soldaten, waaronder Martialis. Toen de keizer stopte om zich langs de kant van de weg te ontspannen, kwam de ontevreden centurio naar hem toe en doodde Caracalla.
Martialis werd verjaagd en geëxecuteerd. Macrinus, behendig speelde de rol van rouwende vriend, won de steun van het leger en verklaarde zich een paar dagen later tot keizer.
6Twee sets bewakers vechten tegen elkaar
Nadat de bovengenoemde Otho Galba had omvergeworpen, regeerde hij slechts drie maanden voordat hij zelfmoord pleegde. De volgende stap was Vitellius, en een van zijn eerste stappen als keizer was om de Praetoriaanse garde te ontbinden en meer dan 100 van hen terecht te stellen voor hun rol in de moord op Galba.Hij ging door met het creëren van een nieuwe bewaker met loyale soldaten van zijn Germaanse troepen.
Hoewel Vitellius door de Senaat werd herkend als Romeinse keizer, was niet iedereen het daarmee eens. Specifiek, een groot deel van het leger verklaarde Vespasianus als nieuwe keizer. Dit omvatte ook alle voormalige praetorianen die nu werkloos werden. Het leger van Vespasianus marcheerde snel Rome binnen. De twee groepen praetorianen vochten elkaar in de slag bij Bedriacum, waar het leger van Vespasianus, geleid door Marcus Antonius Primus, zegevierde.
Toen de Praetoriaanse wachters van Vitellius zich realiseerden dat de nederlaag nabij was, zochten ze naar manieren om het zinkende schip in de steek te laten. Ze hebben Vitellius belet een vredesovereenkomst te sluiten. Later, toen de keizer probeerde de stad te ontvluchten, brachten zijn bewakers hem terug naar het paleis onder het mom van het ondertekenen van het vredesverdrag. In plaats daarvan werd hij overgegeven aan de troepen van Vespasianus, meegesleept door de stad, en Vitellius werd de enige keizer in de Romeinse geschiedenis die werd gedood op de plaats van executie die bekend staat als de Gemonian Stairs.
5Sejanus's Rise To Power
Hoewel Augustus de Pretoriaanse Garde heeft opgericht, groeide de invloed van de eenheid aanzienlijk onder zijn erfgenaam, Tiberius, dankzij de machinaties van de bedrieglijke Sejanus.
Sejanus was de Pretoriaanse prefect die een van de naaste vertrouwelingen van de keizer en vermeende vrienden werd. Toen Tiberius zich in het laatste decennium van zijn regering terugtrok in Capri, werd Sejanus het administratieve hoofd van Rome en, bijgevolg, de leider van het rijk.
Zonder Sejanus zou de macht van de Praetorian Garde nooit de hoogte hebben bereikt die het heeft gekend. Hij bracht tal van hervormingen door die de bewaker begunstigden, waaronder het verplaatsen van de bewakers uit de buitenwijken van Rome naar de stad zelf en het bouwen van de kazerne die de komende 300 jaar het hoofdkwartier van de Praetoriaanse garde werd.
Het uiteindelijke doel van Sejanus was de troon. Hij begon met het elimineren van de rechtmatige erfgenaam van Tiberius, zijn zoon Drusus Julius Caesar. Historici van de tijd zoals Tacitus zijn het erover eens dat Sejanus de vrouw van Drusus, Livia, verleidde en hem vergiftigde. Sejanus hoopte in het gezin te trouwen en werd door Tiberius geadopteerd. Toen de keizer weigerde, begon Sejanus hem zo veel mogelijk te isoleren. In 26 verhuisde Tiberius naar Capri en ging nooit meer voet zetten in Rome.
Sejanus hield toezicht op een zuivering van alle edelen die zijn macht konden uitdagen, waaronder verschillende Juliaanse familieleden die verdacht stierven. Zijn eigen ondergang kwam onverwachts. Hoewel we onduidelijk zijn over de precieze omstandigheden, stuurde Tiberius in 31 een brief naar Rome waarin Sejanus werd veroordeeld voor samenzwering, en hij werd stiekem geëxecuteerd.
4Assassination of Elagabalus
Macrinus had misschien de ondergang van Caracalla kunnen orkestreren en zichzelf als keizer kunnen installeren, maar zijn regering was van korte duur. Caracalla's tante, Julia Maesa, slaagde erin een opstand te produceren en Macrinus stierf in de slag bij Antiochië in 218. De nieuwe Romeinse keizer werd Maesa's 14-jarige kleinzoon, Elagabalus.
Hoewel niet zo berucht als Nero of Caligula, werd de vierjarige heerschappij van Elagabalus gekenmerkt door decadentie, seksuele en religieuze schandalen die, denkbaar, die van zijn voorgangers overtroffen. Uiteindelijk slaagden zijn acties erin de Senaat, het gewone volk, de Praetoriaanse garde en zelfs zijn eigen grootmoeder, Julia Maesa, te vervreemden, die hielp bij het uitzetten van zijn moord.
Tegen 222 had de bewaker genoeg van Elagabalus en wilde hij hem laten vervangen door zijn neef, Severus Alexander. De keizer probeerde een plan te maken tegen Alexander, in afwachting van de hulp van de Praetoriaanse Garde, maar er was geen hulp te krijgen. In plaats daarvan, toen Elagabalus het praetoriaanse kamp binnenliep, werd hij geëxecuteerd, onthoofd en zijn naakte lichaam door de stad gesleept. Samen met hem doodde de Pretorian Guard zijn moeder, zijn geliefde, Hierocles en alle anderen die zich overgaven aan de losbandigheid van de jonge keizer.
3Praetoriaanse garde kiest de verkeerde kant
Gezien het aantal keren dat de Praetoriaanse garde zich probeerde te mengen in het bestuur van het Romeinse rijk, was het zeker dat ze uiteindelijk op het verkeerde paard zouden gokken. Dit gebeurde aan het begin van de vierde eeuw tijdens de burgeroorlog tussen Maxentius, Licinius en Constantijn. De Praetoriaanse Garde stond stevig achter Maxentius, die zijn gelederen verhoogde nadat het aanvankelijk in aantal (en invloed) door Diocletianus was verminderd.
Helaas voor hen werd het leger van Maxentius beslissend verslagen in 312 bij de Slag om de Milvische Brug, waar Maxentius in de Tiber verdronk. Constantijn zou Licinius verslaan en de enige keizer worden in 324.
Zich realiserend dat ze niet vertrouwd konden worden, loste Constantijn de Pretorian Guard op in 313, het einde betekende van drie eeuwen van (min of meer) dienen van de keizer van Rome. Hij maakte een grootse show van het vernietigen van hun kazerne in Rome en wees de overlevende praetorianen naar de verre uithoeken van het rijk.
2Conspiracy tegen Caligula
41 was een druk jaar voor de Praetoriaanse garde. Ten eerste vermoordden ze Caligula, daarna verhinderden ze het herstel van de Romeinse Republiek en ten slotte verklaarden ze Claudius de nieuwe Romeinse keizer.
Tegen het einde van zijn regeerperiode was Caligula zo veracht dat verschillende groepen mensen zijn ondergang uitzetten. Na een paar mislukte samenzweringen, werd de plot die het leven van de keizer beëindigde geregisseerd door de praetoriaan Cassius Chaerea en de tribune Cornelius Sabinus, hoewel er werd gezegd dat vele anderen het plan kenden en goedkeurden. Volgens Suetonius werd Caligula benaderd in een lege passage door Chaerea en zijn mannen en werd hij 30 keer neergestoken. Daarna zond de praetoriaans bewakers om de vrouw en de dochter van Caligula te vermoorden.
De ondergang van Cassius overschatte zijn invloed op de Praetoriaanse garde. Zijn plan was om de Senaat te helpen de republiek te herstellen, maar de meeste van zijn medesoldaten gaven de voorkeur aan keizerlijke heerschappij. Toen ze tegen de plannen van Chaerea koos, redden ze Claudius, het enige overgebleven lid van de Juliaanse dynastie, en brachten hem in veiligheid. Nadat hij de ondersteuning van de praetoria had verworven, verklaarde Claudius zichzelf tot nieuwe keizer en werden Chaerea en andere samenzweerders geëxecuteerd wegens verraad.
1 Bewaking van de imperiale titel
De meest beschamende, beledigende daad die ooit door de Pretoriaanse Garde werd uitgevoerd, vond zonder enige twijfel plaats in 193 toen het het Romeinse Rijk aan de hoogste bieder werd geveild.
Dit begon allemaal toen de bewakers de Romeinse keizer Pertinax vermoordden, die vond dat de Praetoriaanse garde te machtig en corrupt was geworden en deze wilde hervormen. Naderhand bood de voormalige schoonvader van de keizer, Sulpicianus, hen een grote som geld om hem de steun te verlenen die nodig was om de nieuwe keizer te worden. De bewaker realiseerde zich de gelegenheid die ze hadden en opende de veiling voor openbare biedingen. Een rijke senator genaamd Didius Julianus betaalde het hoogste bod en werd de nieuwe keizer van het Romeinse rijk.
Zoals te verwachten, reageerde niet iedereen goed op deze flagrante machtsmisbruik, en brak een burgeroorlog uit, bekend als het Jaar van de Vijf Keizers. Julianus duurde minder dan drie maanden voordat hij werd geëxecuteerd.