Delen:
10 Verrassende ontdekkingen met betrekking tot oude aardewerk
Op het eerste gezicht lijken aardewerkscherven de minst glamoureuze items die uit een opgraving komen. Maar archeologen houden van hen. Er zijn tijden dat keramiek echt niets onthult. Dan zijn er de vlokken, afdrukken, ontwerpen en inhoud die in staat is verloren kennis terug te geven of interessante nieuwe mysteries toe te voegen. Ze kunnen zelfs blootleggen hoe iemand stierf, verrassende feiten over de pottenbakkers zelf, migraties en onverwachte manieren waarop deze kunstvorm werd gebruikt om de samenleving stabiel te houden.
10Oudste Pre-alfabet schrijven
In 2016 leverde de archeologische vindplaats van Ad Putea een historische verrassing op. Gelegen in Noord-Bulgarije, was het fort een Romeins wegenstation. Het idee was om meer te weten te komen over Ad Putea, maar gravers kwamen onverwachts een onbekende nederzetting tegen uit het kopertijdperk eronder. Een paar schoppen in dit tijdperk onthulden een keramisch fragment met markeringen. De 7.000 jaar oude scherf lijkt 's werelds oudste pictografische schrift te bevatten, een schilderachtige manier waarop mensen dingen vastlegden die belangrijk voor hen waren vóór de komst van het alfabet.
De symbolen bevatten een swastika. Eenmaal onderdeel van een aarden vat, is het schrift op het prehistorische stuk twee millennia ouder dan die van het oude Mesopotamië en Egypte. Sommige Bulgaarse experts gaan zelfs zo ver dat ze zeggen dat het beroemde lineaire schrift en de Egyptische hiërogliefen van Sumer voortkwamen uit een proto-geschrift dat begon in Noordwest-Bulgarije. De intrigerende tekens blijven ontcijferd.
9Mystery Meal
In 2016 vond een andere archeoloog in Denemarken een unieke pot uit een vuilnisbak. Wat het uniek maakte, had niets te maken met het ontwerp van de ketel of ongewoon bewaard gebleven staat. De inhoud was vreemd. Gewoonlijk blijft plantaardig materiaal met een houtskool achter in oude bakovens. Maar tijdens het reinigingsproces kwam er een lichtgele korst tevoorschijn.
Het tartte identificatie en de testresultaten op het 3.000 jaar oude schuim leverden enkele aanwijzingen op, maar geen gedegen antwoorden. De substantie lijkt een mix van rundervet, olie en suiker te zijn - een zeldzame vondst voor zover de sporen van de oude maaltijd verdwijnen. Onderzoekers kunnen alleen de ware identiteit van een label voorzien zodra de toekomst iets vergelijkbaars vertoont. Eén ding is echter zeker. De poging, mogelijk om wat kaas te maken, stuitte op een dergelijke mislukking en een vreselijke geur dat de kok de pot meteen weggooide.
8De Visigoth-overname
In Oostoost-Bulgarije vertelde het aardewerk van Visigoth een grimmig verhaal. In de vierde eeuw breidde Rome een helpende hand uit toen de Germaanse stammen vluchtten uit de Hunnen. Het toestaan van de vluchtelingen om zich dichtbij hun fort te vestigen, vandaag bekend als Kovachevska Kale, was een beslissing die de Romeinen zouden betreuren.
Visigoten maakten onderscheidend keramiek, donkergrijze creaties gegoten van hoogwaardige klei. Het enorme aantal dat op de site werd ontdekt, vertelde over een massale komst van goths-verdrijving, op zijn beurt, de lokale bevolking. Een graanschuur in Kovachevska heeft misschien zijn vernietiging veroorzaakt. Voedselschaarste veroorzaakte openlijke oorlogsvoering tussen de Visigoten en hun Romeinse weldoeners. Vuurschade toont de indringers gewonnen en op een gegeven moment het fort in brand gestoken. Daarna hurkte de gothic tussen de ruïnes. Onderzoekers concludeerden dat 87 procent van het Kovachevska-aardewerk dat sinds 1990 is opgegraven, gotisch is.
7De Israëlische kan
Tijdens een archeologieklas vonden Israëlische schoolkinderen een buitengewoon artefact. Trokken uit het zand buiten Tel Aviv, de kan is precies wat archeologen verwachten van de Midden-Bronstijd. Een ongewone decoratie maakt het uniek en in tegenstelling tot alles wat eerder in Israël werd gevonden.
Het figuur van een persoon, gedaan in verfijnde details, staat bovenaan de pot. Het is onduidelijk of de twee delen zijn gemaakt door dezelfde of verschillende pottenbakkers, maar het bovenste deel van het vat is aangepast om het lichaam van de figuur te vormen. De ledematen en het gezicht werden vervolgens op deze extensie aangebracht. Het beeld lijkt te zitten en heel diep na te denken over iets, bijna bezorgd kijkend. De vreemde keramische fusie meet 18 centimeter hoog en is bijna 4.000 jaar oud. Gevonden onder wapens, verschillende andere aardewerk items en dierlijke botten, onderzoekers vermoeden dat de collectie was opgenomen in het begrafenisaanbod van een belangrijk persoon.
6laden van potten
In de jaren 1930 begonnen opgravingen bij een van de grootste mysteries van Zuidoost-Azië. The Plain of Jars in Laos bestaat uit ongeveer 100 locaties gestapeld met potten. Dit zijn niet je gebruikelijke aardewerk. Gesneden uit steen, sommigen wegen tot 10 ton. Een onbekende cultuur voelde de behoefte om de monstercontainers 8-10 kilometer van de steengroeve te slepen en ze te rangschikken in groepen zo groot als 400. Daarentegen versieren enkele potten andere gebieden.
De reden hiervoor is net zo ontbrekend als de oorspronkelijke inhoud. Tijdens een nieuw onderzoek van Site 1, werd er iets gevonden dat mogelijk eindelijk antwoord zou geven. Wat een echt kerkhof bleek te zijn, onthulde 2500 jaar oude menselijke resten, sommige begraven in keramische potten. Onderzoekers hopen dat testen de etniciteit van deze verloren samenleving zullen onthullen en verduidelijken of er enige connectie is met India's eigen oude jar-velden.
5De kinderpotters
Een archeoloog, die ook een opgeleid keramist is, ontdekte iets dat voorheen onbekend was. Dr. Katarina Botwid bestudeerde het verwaarloosde gebied van de oude pottenbakkerijproductie, toen ze ontdekte dat kinderen tot negen jaar oud in het bronzen tijdperk bekwame pottenbakkers konden zijn. Botwid vond juveniele vingerafdrukken op oude schepen en bewees wie ze had gemaakt. Als keramiste zelf schatte ze dat het ongeveer drie jaar duurde om deze jonge handwerkslieden tot expertniveau op te voeden.
Verdere beoordeling van de voorwerpen uit de Bronstijd bewees hoe de kinderen een heel moeilijk ambacht onder de knie hadden, iets dat haar verraste. Zelfs het meest elementaire huishoudelijke item van het tijdperk vereiste soms een intense vaardigheid die nooit eerder aan iemand dan aan volwassenen was toegeschreven. Ze gelooft ook dat een veel hogere hoeveelheid aardewerk de schiettechnieken van die tijd heeft overleefd, een opmerkelijke 95 procent-40 procent meer dan algemeen aanvaard.
4Egyptische potgraven
De menselijke resten in de schepen van Jar of Plains waren verwarde botten. Het oude Egypte heeft de hele persoon gepot.
Burgers die voor dergelijke begravingen waren bestemd, werden beschouwd als de armen en de zeer jonge mensen. De armoedetheorie ontwikkelde zich toen werd ontdekt dat de in het binnenland gebruikte potten niet speciaal voor de overledene waren gemaakt. De "arme en jonge" invalshoek verklaart niet waarom bepaalde sites alleen volwassenen en in graven met een hoge status bevatten.
Geleerden blijven verdeeld over de betekenis van dit alles. Zeker, de door de nawereld geobsedeerde Egyptenaren hadden een reden om een lijk in een keramische pot te plaatsen. Sommige experts denken dat potten de baarmoeder en wedergeboorte symboliseren, terwijl anderen een gebrek aan archeologisch bewijs aanhalen.
Gedurende honderden jaren bleven potgraven een populaire keuze. Misschien had de duurzaamheid van klei er iets mee te maken. Zelfs vandaag leveren ze de best bewaarde lichamen op oude begraafplaatsen.
3 Geïnfecteerd bloed en organen
Tussen 600-450 voor Christus begroef een dorp in het oude Duitsland een bijzonder persoon. In die tijd had hij misschien niet zo speciaal gevoeld, aangezien hij een gekneusd uiterlijk had en bloedige bloedingen had van het tandvlees, de neus, ontlasting en urine. De rest van de dorpsbewoners gaven zijn organen en bloed een vreemde afzender. Hij was begraven in potten van aardewerk, en de bloederige recipiënten werden vervolgens gelegd om te rusten in een grafheuvel.
Tegen de tijd dat ze herontdekt waren, resteerden alleen gedroogde scherven. Maar eeuwenoude eiwitten klampten zich nog steeds aan hen vast en deze identificeerden de ooit-viscerale inhoud en dat de persoon was gestorven aan Krim-Congo hemorrhagische koorts. Gedragen door teken en nog altijd mensen vermoorden vandaag, het is de eerste ontdekking van de ziekte in het archeologische record. Voor de regio was het vinden van menselijk bloed en organen die in het bronzen tijdperk in aardewerk werden begraven ook uniek.
2De vredesvrouwen
Voor het eerst aangetroffen in Arizona in de jaren 1930, werd een keramische verzameling bekend als het 'Salado-probleem'. Verspreid over de territoria van drie inheemse culturen van het Amerikaanse zuidwesten, kon geen enkele worden geïdentificeerd als de bron. Het probleem was niet alleen de oorsprong, maar ook het doel van het aardewerk van Salado.
Allen droegen dezelfde religieuze boodschappen en symbolen van vruchtbaarheid en samenwerking. Onderzoekers geloven nu dat een nieuwe vrouwelijke religie, beoefend in de 13e-15e eeuw, de schepen produceerde. Dit was een extreem gewelddadige tijd en noordelijke vluchtelingen stroomden het gebied in. Om te voorkomen dat de spanningen tussen de lokale bevolking en nieuwkomers de genocidale niveaus van het noorden bereiken, vloeiden vrouwen samen door deel te nemen aan dezelfde spirituele praktijken. De Salado-religie werd alleen bewaard in keramiek. Dit was geen traditioneel mannelijk veld, en steunde de overtuiging dat het de vrouwen waren die deze multiculturele samenleving eeuwenlang gestabiliseerd hebben.
1Hidden Excellence
Grieks aardewerk staat bekend om de 'zwarte figuur'-afbeeldingen van het dagelijkse leven en vechtscènes. De kunstvorm is bijzonder moeilijk om opnieuw te creëren. In een poging om de mysterieuze artistieke technieken te leren, gingen wetenschappers die gespecialiseerd waren in conservering samen met Stanford's National Accelerator Laboratory. Ze zappen een Griekse vaas met röntgenfluorescentie. Al snel werd duidelijk waarom het werk nooit op authentieke wijze kon worden gerepliceerd.
Er waren te veel aannames geweest. Wat altijd als een enkele laag schilderkunst werd beschouwd, bleek dat de röntgenstralen een verborgen wereld van chemische kleuren en meer lagen waren. Het zinkadditief dat werd gecrediteerd voor het maken van zwart tijdens het bakproces was niet eens aanwezig, waardoor er nog een ander mysterie ontstond - wat gebeurde er tijdens verwarming die de kleur veroorzaakte? Niemand weet het. Wit toevoegen was een extra inspanning. De ontdekking geeft de Griekse ambachtslieden eindelijk een niveau van uitmuntendheid terug in de kunstwereld die nog nooit eerder werd vermoed.