Delen:
10 broers en zussen soldaten die aan tegenovergestelde kanten hebben gevochten
Oorlog is altijd verwoestend. Bijzonder jammer is echter dat het gezinnen verwoest. Soms, vanwege ideologie, politiek, eer, emotie of eenvoudige geografie, kunnen broers en zussen zich bevinden aan weerszijden van een oorlog, of zelfs tegenover elkaar staan op hetzelfde slagveld.
10Simonds en Richard D'Ewes
Engelse Burgeroorlog
Richard D'Ewes had een andere weg gekozen dan zijn oudere broer toen hij op driejarige leeftijd de standvastige invloed van zijn moeder verloor. Tegen de tijd van de dood van hun vader in 1631 hadden de twee broers opmerkelijk verschillende personages - Simonds was een belaste advocaat geworden, terwijl Richard luchtig en avontuurlijk was. Verrassend genoeg was het de conservatieve Simonds die de parlementsleden steunde, ondanks het feit dat de koning hem baronet had gegeven.
Dit was voornamelijk vanwege Simonds 'ernstige presbyterianisme en perceptie dat' atheïsme, onaardigheid en onwetendheid nu regeren '. De Stuart-dynastie werd op grote schaal gewantrouwd vanwege de vermeende katholieke sympathieën (Charles's zoon, James II, werd in 1688 van zijn troon getrapt vanwege zijn katholicisme ). Richard stierf vroeg in de oorlog in 1643 als luitenant-kolonel van een royalist, terwijl Simonds steeds meer gedesillusioneerd raakte, vooral na het zien van de executie van twee vrouwen die protesteerden voor vrede. Uiteindelijk werd hij in 1648 uit het parlement gezet en stierf kort daarna, al blijft hij enigszins opmerkelijk als antiquaar en dagboekschrijver.
9Harry, Ken, Saburo en Shiro Akune
Tweede Wereldoorlog
De gebroeders Akune zijn allemaal geboren of opgegroeid in de Verenigde Staten - waar hun vader een levensmiddelenbedrijf had - maar ze keerden na de dood van hun moeder terug naar hun voorouderlijk Japans huis. Harry en Ken, teruggekeerd naar Amerika om werk te zoeken, werden geïnterneerd na Pearl Harbor voordat ze de gelegenheid aangaven om te dienen in militaire intelligentie. Terug in Japan werden hun twee jongere broers uiteindelijk dienstplichtig, waarbij Saburo fungeerde als een spotter voor kamikazes en 15-jarige Shiro die rekruten interviewde op marinebasis.
Ken werkte aan propaganda uit Birma terwijl Harry een actieve dienst in Nieuw-Guinea en de Filippijnen zag voordat ze na de oorlog in Japan waren gestationeerd. Helaas ervoeren ze wantrouwen van beide kanten - ze werden door sommige Amerikanen gediscrimineerd vanwege hun etniciteit (die naar verluidt zo ver ging als Harry met het in beslag nemen van zijn wapen voorafgaand aan een parachute drop), terwijl ze in Japan als verraders werden gezien. Dit kwade gevoel breidde zelfs uit naar hun eigen gezin. Uiteindelijk nam het een interventie van hun vader om een vuistgevecht tussen de Japanse en Amerikaanse takken van het gezin te voorkomen. Na verloop van tijd vervaagde deze vijandigheid echter en keerden alle vier terug naar de Verenigde Staten. Shiro diende later in Korea.
8 George en Thomas Crittenden
Amerikaanse burgeroorlog
De Amerikaanse Burgeroorlog wordt vaak gekenmerkt door de uitdrukking "broer tegen broer" en nergens was dit meer waar dan in de grensstaat Kentucky. De Crittenden-familie is een treffend voorbeeld. Familie patriarch John was een oude senator wiens pogingen tot een last-minute compromis werden neergeschoten. Desondanks bleef hij loyaal aan de Unie en speelde hij een rol om Kentucky te behoeden voor zijn afscheid.
Zijn oudste zoon George, een veteraan van de Black Hawk en de Mexicaans-Amerikaanse oorlogen, sloot zich echter aan bij de Confederatie en werd een generaal-majoor. Na zijn nederlaag bij Mill Springs in januari 1862 beleefde hij een eclectische paar maanden - hij werd overgeplaatst naar het leger van Central Kentucky, in maart gearresteerd voor dronkenschap en gerestaureerd in april voordat hij uiteindelijk ontslag nam toen hij werd geconfronteerd met een onderzoekscommissie. Zijn jongere broer Thomas Leonidas bleef loyaal aan zijn vader en de Unie, maar kreeg net als zijn broer problemen met zijn meerderen. In tegenstelling tot het drinken van zijn broer, was Thomas echter niet de schuldige - hij werd door de onbekwame generaal Rosencrans als zondebok beschaamd voor de nederlaag bij Chickamauga. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken. Daarnaast dienden een derde broer, Eugene en twee neven (beiden ook Thomas genoemd), de Union, en Thomas Leonidas verloor een zoon in Little Bighorn.
7De slag om Wyoming
Amerikaanse revolutie
Hoewel niet als zodanig beschouwd, had de Amerikaanse revolutie veel kenmerken van een burgeroorlog. Dit wordt gezien door het aantal loyalisten, dat mogelijk meer dan een vijfde van de bevolking is. Tienduizenden van deze loyalisten emigreerden naar Canada aan het einde van de oorlog in plaats van in de nieuw geslagen Verenigde Staten te wonen. Als zodanig waren er veel gedeelde loyaliteiten, en dit wordt geïllustreerd door de Battle of Wyoming (die plaatsvond in Pennsylvania).
'Partial Terry' is het meest afschuwelijke voorbeeld hiervan: hij heeft zijn familie in de steek gelaten om aan het begin van de oorlog bij de Britten te komen. Toen hij terugkeerde, was het als een vijandelijke overvaller om zijn vader, moeder, broers en zussen bruut te vermoorden en hoofdhuid te maken. In de slag zelf verloor de Amerikaanse militieman Henry Pensell zijn wapen en stortte zich op de genade van zijn loyalistische broer John, die rustig zijn wapen laadde en zijn broer op een schots punt schoot. Het is heel goed mogelijk dat veel van deze verhalen over brutaliteit die uit de Revolutionaire Oorlog kwamen, overdreven waren, maar ze dienen nog steeds om de koude atmosfeer van een conflict te illustreren dat van families bittere vijanden maakte.
6Ralph en Edmund Verney
Engelse Burgeroorlog
De Verneys waren een oude familie van Buckinghamshire-schildknapen die in de jaren voorafgaand aan de burgeroorlog werden geleid door Sir Francis (die overigens later een islamitische piraat werd.) Na de dood van Sir Francis werd zijn broer (Sir Edmund Sr.) de leider van het gezin.Edmund was lange tijd een goede vriend van koning Charles, maar als parlementslid was hij in toenemende mate tegen de politiek van de koning. Niettemin, toen de oorlog uitbrak, voelde hij zich verplicht de kroon te steunen en werd hij gedood als dienaar van de koning in Edgehill. Naar verluidt werd zijn afgehakte hand gevonden na de strijd tegen de koninklijke standaard.
Zijn dood liet twee zonen achter: sir Ralph (een parlementslid zoals zijn vader maar een gematigd parlementariër) en de trouwe royalist Edmund jr. In een briefwisseling veroordeelde Edmund zijn broer omdat hij "een groot verdriet voor vader" veroorzaakte. toenemende radicalisering van de parlementaire zaak, leidde Ralph de parlementsleden in 1643 te verlaten en te vluchten naar het continent. Ondertussen, was zijn broer een royalist leider in Drogheda in 1649 waar, na overgave, hij werd vermoord door een trooper in de aanwezigheid van Cromwell.
5Juna en Bhuwal Rai
Nepalese burgeroorlog
De Nepalese Burgeroorlog zag Maoïstische revolutionairen proberen de monarchie van het land omver te werpen. Het was een opzwepende maoïstische toespraak die gelijkheid en vrijheid van discriminatie beloofde die Juna Rai in 2003 tot de rebellenoorzaak had aangezet. Destijds was ze pas in de achtste klas en vertrok ze zonder haar vader te vertellen. Het volgende jaar werd ze bijna gedood door een granaat die haar met een diepe beenblessure achterliet.
In 2006 snauwde fotograaf Sagar Shrestha een foto van Juna die ineengedoken zat in de kou en haar geweer stevig vasthield, een foto die emblematisch werd van de oorlogsverslapping en vermoeidheid van het land. Pas in 2009 werd ontdekt dat Juna's broer Bhuwan in het Royal Nepal Army zat en dat beiden hadden deelgenomen aan de veldslagen van Bhojpur en Diktel. Na in 2009 te zijn geïnterneerd in het Udaypur Cantonment, maakte Juna opnieuw contact met haar broer en overwon de indoctrinatie die ze had meegemaakt. Vanaf 2013 werden Juna en 1.422 andere geïnterneerden opgenomen in het koninklijk leger, en ze is nu trots om in dezelfde instelling te dienen als haar broer.
4De Oka Brothers
Tweede Wereldoorlog
De Oka-familie migreerde in de jaren twintig naar de Verenigde Staten en leidde een hotel in Californië voordat ze terugkeerde naar Japan vanwege ongunstige economische omstandigheden. In 1937 keerden de drie oudste kinderen - Isao, Masao en Chikara ("Don") - terug naar de Verenigde Staten en werden opgesteld na Pearl Harbor. Vanwege hun Japanse taalvaardigheid werden ze geplaatst in militaire intelligentie, waarbij Isao werd overgebracht uit het vooraanstaande 442e Japans-Amerikaanse regiment om uiteindelijk te dienen als 'de stem van de Amerikaanse propaganda' uit de Filippijnen, waaronder het lezen van de verklaring van Potsdam (de voorwaarden van de overgave van Japan). Met Masao beperkt tot garnizoensdienst, was Don de enige van de drie die actieve plichten zag. Hij vocht op het eiland Tinian, waar hij tevergeefs smeekte de uitgehongerde Japanse soldaten zich over te geven.
De dienst van Don op Tinian omvatte ook het duiken-gebombardeerd door zijn broer Takeo, een loods voor de Japanse Marine van het Imperium. Tragisch genoeg werd Takeo, een elementaire leraar vóór de oorlog, tijdens zijn vlucht terug neergeschoten en gedood. Teiji, ondertussen, werd door het Japanse leger in de wanhopige dagen van 1945 opgeroepen om alleen te worden verwond toen zijn troepenschip tot zinken werd gebracht op weg naar Okinawa. Na de oorlog keerden nog twee broers terug, die nog te jong waren om naar de dienstplicht te gaan, naar de Verenigde Staten en voegde zich bij de militaire inlichtingendienst voor de Koreaanse oorlog.
3Amaral en Luis Samacumbi
Angolese burgeroorlog
De Angolese burgeroorlog, die woedde van 1975 tot 2002, werd uitgevochten tussen de pro-Sovjet-MPLA en de door de VS gesteunde UNITA, die beiden bereid waren gebruik te maken van kindsoldaten. Terwijl zijn ouders en jongere broer het bos in vluchtten, werd Amaral (de oudere broer) als tiener door UNITA ingenomen. Hier ondervond Luis bijna-verhongering en de ontvoering van zijn moeder voordat hij op 14-jarige leeftijd met geweld werd opgeroepen door de MPLA.
Luis, die snel door de rijen reed, merkte al snel dat hij de leiding had over een eenheid van 10 tanks en 150 mannen, ook al was hij nog een tiener. Dit werd gerouteerd in 1991 toen antitankvuur negen tanks afsloot en alle behalve 30 van de mannen. Luis overleefde door zich enkele dagen te verstoppen in zijn enige overlevende tank. Het is begrijpelijk dat Luis de kans kreeg het leger te verlaten tijdens een wapenstilstand het jaar erna. Hij studeerde verpleegkunde en werkt nu voor verschillende liefdadigheidsinstellingen. Pas in 2004, na een scheiding van 30 jaar, ontmoetten de broers elkaar opnieuw, met Amaral (die een been had verloren aan een landmijn) en een brief stuurden vanuit een Zambiaans vluchtelingenkamp. Bij hun reünie was Luis geschokt toen hij ontdekte dat de anti-tankraketten die zijn eenheid zo verwoest hadden, door zijn broer waren behandeld.
2James en Alexander Campbell
Amerikaanse burgeroorlog
De Schotse Campbell-broers emigreerden in de jaren 1850 naar de Verenigde Staten. James vestigde zich als een drayman en klerk in Charleston en Alexander werkte als een steenhouwer in New York (hoewel hij af en toe zijn broer naar het zuiden vergezelde). Beide voerden samen lokale militiebedrijven. Dit betekende echter dat ze tegen elkaar werden geveegd toen de oorlog uitbrak, ook al hielden ze een relatief vriendschappelijke correspondentie.
Het was de controle over James's geadopteerde stad die de twee broers bijna hadden ontmoet in de strijd, met de Slag bij Secessionville die voortkwam uit de poging van de Unie om Charleston te heroveren. Bij de eerste aanval op Fort Lamar bestormde Alexander (als kleurensergeant van de 79e Hooglanders) de borstwering en plaatste de vlag van de Unie daar, zijn positie vasthoudend in het gezicht van langdurige musket en kanonvuur totdat hij werd teruggetrokken.James was een van de verdedigers en verstevigde Zuidelijke vastberadenheid op een kritiek moment door de borstwering ongewapend op te zetten en een boomstam in de voortschrijdende troepen van de Unie te gooien.
In de nasleep van de strijd (die werd gewonnen door de Confederatie) schreef James zijn broer koel: "Ik was verbaasd om van de gevangenen te horen dat je kleur Drager van de Regmt was die onlangs de Batterij aanviel op dit punt." Hij zei ook dat als zij elkaar opnieuw ontmoetten, "u slechts uw plicht aan uw zaak hoeft te vervullen, want ik kan u verzekeren dat ik ernaar zal streven om mijn plicht jegens mijn land en mijn zaak te vervullen."
1 William Patrick en Heinz Hitler
Tweede Wereldoorlog
William en Heinz, de zonen van Hitlers halfbroer Alois, volgden radicaal andere wegen in het leven. William werd geboren nadat Alois naar Engeland verhuisde en in 1911 met een Engelse vrouw huwde. Alois verliet dit gezin om in 1914 terug te keren naar Duitsland (vermoedelijk als gevolg van de Eerste Wereldoorlog), waar hij opnieuw trouwde. Heinz werd geboren in dit tweede huwelijk in 1920. Nadat Adolf Hitler aan de macht was gekomen, werd William uitgenodigd in Duitsland om bij een bank te gaan werken. Toen hem werd gevraagd om zijn Britse burgerschap op te geven, vluchtte hij wijselijk naar de Verenigde Staten, waar hij kritiek had op het regime van zijn oom en beweerde dat psychische aandoeningen in het gezin raakten. Adolf begon hem "mijn walgelijke neef" te noemen.
William's halfbroer Heinz was ondertussen de favoriete neef van zijn oom. Hij trad loyaal toe tot de Wehrmacht, hoewel hij later werd gevangengenomen door de Sovjets en in 1942 werd gedood. De Marine van de Verenigde Staten werd uiteindelijk ertoe aangezet om William te accepteren nadat hij een brief aan de president had geschreven. Hij bereikte de rang van Apothekersgenoot voordat hij eervol ontslag kreeg in 1947. Na de oorlog veranderde hij zijn naam en zijn drie zonen wonen nu rustig in Rhode Island.