Delen:
10 van de meest indrukwekkende handelingen van luiheid in de menselijke geschiedenis
We zijn allemaal gevoelig voor daden van luiheid. Misschien moeten we de afwas doen, maar we hebben ervoor gekozen om dronken te worden en tafelvoetbal te spelen. Misschien moeten we nog een artikel schrijven voor de op een lijst gebaseerde website waar we aan werken, maar in plaats daarvan in slaap gevallen zijn in een bord nacho's. Wat dan ook. Het punt is, dat ieder van ons af en toe onze luie kant verwent.
Maar er is je luie kant overgeeft, en dan is er je leven aan extreme uitstelgedrag. De volgende mensen hebben allemaal één ding gemeen: ze hebben één keer naar je gemiddelde luie persoon gekeken en besloten: "Ik kan het beter doen ... zodra ik me kan storen."
10 De Oxford Engels woordenboek Verouderde zichzelf vóór release
Compileren van de Oxford Engels woordenboek (OED) zou altijd een monumentale taak worden. Het laatste woord over Brits Engels, het complete OED bevat ongeveer 228.130 woorden verspreid over 20 delen. Toen het in 1879 voor het eerst een publicatiecontract ontving, werd verwacht dat het 10 volledige jaren zou kosten om te compileren. Maar degenen die het geld ophoopten, hadden niet op één noodlottig probleem gerekend - het vermogen van academici om zich als een totale baas uit te stellen.
Vijf jaar na het schrijven van de OED's eerste volledige editie, de compilers waren nog maar net zover gekomen als het woord' mier '. Dit had de wake-up call moeten zijn die iedereen nodig had om ze harder te laten werken. Dat was het niet. In plaats daarvan kwam en ging 1889 en de betrokkenen waren nergens in de buurt van de letter "z". Na 10 jaar waren ze amper begonnen met het begin van het alfabet.
Tegen de tijd dat iemand eindelijk ging zitten en de vermelding voor "Zzz" schreef, was de 19e eeuw ten einde, koningin Victoria was gestorven, de Eerste Wereldoorlog was gekomen en weg, jazz was in het leven gestapt en de Wall Street Crash stond op het punt te raken . Het was 1928 en het nieuw verschenen volledig OED was al verouderd. Dankzij hun epische uitbarsting van uitstelgedrag werden de redacteuren gedwongen onmiddellijk aan de slag te gaan met de tweede editie.
9 De kolonisten van Jamestown waren te druk met feesten voor executies
Een van de kerels die heeft bijgedragen aan de oprichting van de kolonie in Jamestown, Virginia, John Smith, was ook de Engelsman die Pocahontas voor het eerst ontmoette, waardoor Disney onsterfelijkheid voor zichzelf garandeerde. Hij was ook extreem impopulair. Tweemaal tijdens zijn verblijf in Jamestown besloten zijn collega-kolonisten hem te executeren. Tweemaal faalden ze.
De eerste keer ontsnapte Smith toen zijn naam werd getrokken uit een afgesloten doos die was verzegeld voordat hij vanuit Engeland vertrok. Degenen die genoemd werden, waren de nieuwe gouverneurs van de kolonie en het werd beter geacht hem in leven te houden. De tweede keer ontsnapte de gelukkige Brit niet door de goddelijke machinaties van het lot of dankzij zijn eigen snelle verstand. Hij ontsnapte omdat zijn beulen te druk hadden met feesten.
De enige overlevende van een Powhatan-aanval was Smith beschuldigd en veroordeeld om op te hangen. Destijds had Jamestown moeite om massale hongersnood te voorkomen, en het idee van een minder extra mond te voeden had waarschijnlijk behoorlijk verleidelijk moeten zijn. De nacht van de executie, verzamelde de hele stad ... alleen voor 100 nieuwe kolonisten om plotseling te arriveren met de broodnodige benodigdheden.
In de wilde feesten die volgden, besloten de kolonisten de executie van Smith uit te stellen. Alleen zijn ze er nooit aan toe gekomen om het uit te voeren. Dankzij hun partijgerichte neigingen heeft Smith het overleefd om 4.000 kilometer (2.500 mijl) gebied in kaart te brengen, zodat toekomstige verkenningen van de Nieuwe Wereld mogelijk worden.
8 Richard Sheridan herdefinieert ontbrekende deadlines
In de tweede helft van de 18e eeuw was Richard Sheridan de toost van Londen. Anglicaans-Ierse toneelschrijver, Sheridan maakte zijn naam met lichte komedies zoals School voor schandaal. Hij was bijna net zo beroemd om zijn uitstelgedrag. Sheridan veranderde ontbrekende deadlines in een soort extreme sport.
We bedoelen niet alleen dat hij zijn manuscripten te laat heeft overhandigd. We bedoelen niet eens dat hij zijn manuscripten op het laatst mogelijke moment inleverde. We bedoelen dat hij zijn voltooide toneelstuk voor de eerste keer aan de acteurs overhandigde terwijl het midden in de uitvoering van de avond werd uitgevoerd.
Sheridan was al klaar met de eerste twee acts van School voor schandaal en bleven de acteurs beloven dat ze de rest zouden krijgen. Hij bleef veelbelovend, zelfs als hij uitstelde, tot de openingsavond. Toen het tijd was om het doek op te steken, en het duidelijk werd dat Sheridan het spel echt niet had voltooid, werd een plan met een gekke rand bedacht. Sheridan zou blijven schrijven terwijl het toneelstuk verder ging en haastte zich naar de acteurs die in de coulissen wachtten. Zolang hij de voorstelling voor kon blijven, zou het publiek het nooit weten.
Ongelooflijk, dit belachelijke niet-plan werkte. School voor schandaal werd een enorme hit, uiteindelijk inspirerend voor de toneelstukken van Oscar Wilde.
7 De eigenaar van het crematorium die luiheid heeft gemaakt Angstig
Stel je eens voor dat je een crematoriumeigenaar bent. Stel je nu ook voor dat je crematorium net is gebroken. Wat doe jij?
Als je zei: "Betaal om het te laten repareren", gefeliciteerd, je bent een gezond mens. Ray Brent Marsh was blijkbaar geen van die dingen. Toen de oven van zijn crematorium in Georgia de geest gaf aan het einde van de jaren negentig, besloot Marsh dat het minder een gedoe zou zijn om de lijken in zijn achtertuin stiekem te begraven en de urnen van de gezinnen vol met betonstof te geven, zodat ze niet zouden merk op.
Dat klopt: Marsh was zo lui dat hij er de voorkeur aan gaf om het veel moeilijker te doen om een kuil te graven en lichamen te begraven dan de veel gemakkelijkere manier om de telefoon op te nemen en te rinkelen voor een man van het crematoriumreparaat. Hij deed dit ook niet een- of tweemaal.Toen de politie uiteindelijk het pand binnenviel, vonden ze meer dan 320 sets menselijke resten die in wezen te rot hadden gelaten. Voor zijn epische vertoon van luiheid werd Marsh veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf. Hij wordt verwacht ergens in 2016 te worden vrijgelaten.
6 Laziest premier van Groot-Brittannië
In Groot-Brittannië is klasse alles. Er wordt vaak gezegd dat je een talentloze niet-goed persoon kunt zijn, maar als je in de aristocratie geboren bent, zal je het nog steeds goed doen. De zaak van de 19e eeuwse premier Lord Melbourne bewijst dit. Misschien wel de meest luie man in de geschiedenis, Melbourne werd per ongeluk premier en sliep vervolgens zijn weg door zeven jaar Britse geschiedenis.
In zijn lange leven heeft Melbourne vrijwel niets gedaan. Voordat hij premier werd, trouwde hij met de nachtmerrieachtige Lady Caroline Ponsonby en bleef hij bij haar uit pure lethargie. Terwijl hij door het huis slenterde, ging Lady Caroline naar buiten en had openbare aangelegenheden met mannen zoals Lord Byron en schreef vervolgens schandalige 'tell-all'-boeken over het geslacht dat ze recht onder de neus van haar stomme echtgenoot hadden gehad. Het duurde Lord Melbourne 20 jaar om er te geraken om van haar te scheiden.
Zijn opgang naar het hoogste ambt in Groot-Brittannië was niet minder gunstig. Lord Gray had de post afgewezen, en Lord Melbourne was de enige man waar de strijdende partijen van het House of Commons het over eens konden zijn, juist omdat hij nooit iets heeft gedaan. In de post bracht Lord Melbourne elke vergadering, debat, samenkomst en preek door, meestal zo hard snurkend dat anderen zichzelf niet konden horen spreken. Benjamin Disraeli zei dat hij 'een rijk zou vertoeven'. De enige reden waarom de luie premier zo lang in functie bleef, was omdat hij de harten van koningin Victoria had en zijn functie betekende dat ze hem regelmatig moest ontmoeten. Hij werd uiteindelijk vervangen in 1841, tot grote opluchting van het hele land.
5 De ISIS Jihadi die te lui was om te vechten
Leden van ISIS zijn veel verachtelijke dingen (ongevoelig, wreed, genocidaal, antisemitisch, homofoob), maar een ding dat ze niet zijn, is lui. Tenminste, de meesten van hen zijn dat niet. In januari 2015 stapte Abu Ali van middelbare leeftijd over van Turkije naar Syrië om zich bij de dodencultus aan te sluiten. Aangeworven als een potentiële jihadist, bleek Ali zo lui te zijn dat hij het geld van de Islamitische Staat kostte.
Er is een passage in de Koran waar Mohammed heel duidelijk zegt dat als een moslim niet wil vechten, niemand ze kan maken. Ali had dit klaarblijkelijk ter harte genomen. Toen ISIS hem in hun gelederen opnam, eiste Ali een bureaubaan. Toen ze hem vertelden om zwijgen en een jihad te voeren, zwaaide hij het koranvers naar hen. Plotseling zat ISIS vast met een dikke idioot van middelbare leeftijd die hun eigen interpretatie van de islam hen dwong te verzorgen.
In de loop van de volgende maanden, Ali relaxte in Syrië, keek Rambo op tv en werd dik van de ISIS-speen. Terwijl het bloedbad zich om hem heen ontplooide, besteedde deze terminaal luie oddbal zijn tijd aan het downloaden van muziekvideo's en het kletsen met de jihadisten om hem heen. Toen ISIS hem uiteindelijk dwong naar het front te gaan, bedacht hij een medische aandoening. Uiteindelijk vond Ali dat hij van commandant naar commandant werd gerangeerd, middelen leegmaakte en de terroristen krankzinnig maakte met zijn toewijding om te leven als de persoonlijke welzijnskoningin van de Islamitische Staat.
Ten slotte raakten degenen die de leiding hadden zo beu met Ali dat hij begon te vrezen voor zijn veiligheid. Hij ontsnapte terug naar Turkije en nam onmiddellijk zijn oude leven weer op, nadat hij vier maanden lang ISIS-geld had leeggemaakt. We kunnen niet zeggen of hij echt een idioot of een slimme undercover plant is, gestuurd door de CIA om enkele jihadisten de muur op te jagen.
4 Douglas Adams vertraagt meteen productiviteit
Douglas Adams is een van de grootste en meest luie schrijvers die ooit heeft geleefd. Zijn Hitchhiker's Guide to the Galaxy is een baanbrekend boek in zowel sci-fi en Britse literatuur. Maar Adams was beroemd om zijn uitstelgedrag. Op een gegeven moment gaf hij een Hitchhiker's boek een cliff-hanger eindigend puur omdat hij niet de moeite nam om te blijven typen aan het einde van de alinea.
Maar zijn grootste daad van uitstel was ongetwijfeld halverwege de jaren negentig. Gecontracteerd om een boek te maken genaamd de Starship Titanic, Adams bleef het jarenlang uithouden. Uiteindelijk werd zijn uitstel zo groot dat hij, volgens Terry Jones, een compleet computerspel creëerde om te voorkomen dat hij aan zijn roman zou werken.
Houd in gedachten dat dit de jaren 1990 was, toen het maken van een speelbaar computerspel in je slaapkamer iets was dat misschien maar zes en een half mensen kon doen. Maar toch sloot Adams nog steeds het creëren van een uitgestrekte point-and-click-avontuur dat hij triomfantelijk dumpte in de voorkant van zijn uitgevers als een alternatief voor het schrijven. Zijn uitgevers wierpen een blik, kwamen overeen om het uit te geven en zeiden toen dat ze de roman nog steeds nodig hadden. Met slechts vijf weken te gaan, belde Adams Monty Python-lid Terry Jones op en smeekte hem om het in plaats daarvan te schrijven. Jones verplichtte zich en beweerde later dat hij het hele stuk naakt had geschreven. (Omdat waarom niet?)
3 George Akerlof maakt van uitstel een academisch veld
Elke man kan zo lang als mogelijk haalbaar is iets uitstellen, maar er is een speciaal soort man voor nodig om nieuwsgierig genoeg te zijn over zijn eigen luiheid om er een academische paper over te schrijven. Maak kennis met George Akerlof. Akerlof, een gerespecteerd econoom, slaagde erin zijn eigen uitstelgedrag om te zetten in een Nobelprijs-winnende carrière.
De instelling is India en de datum is begin jaren negentig. Akerlof woonde op het subcontinent op het moment dat zijn vriend Joseph Stiglitz op bezoek kwam. Toen zijn vakantie was afgelopen, vertrok Stiglitz maar vergat hij enkele shirts te pakken. Hij vroeg Akerlof om ze naar hem op te sturen. Akerlof was het daarmee eens, alleen om het uit te stellen.Hij stopte met het versturen van de doos gedurende acht hele maanden en kwam uiteindelijk tot twee conclusies: Stiglitz wilde waarschijnlijk niet langer zijn vriend zijn, en uitstel was iets dat een rigoureuze academische studie waard was.
Het probleem was dat Akerlof de beste bedoelingen had. Hij wilde echt de doos verzenden, maar dat deed hij niet. Zijn doorbraak was om te beseffen dat deze vreemde, irrationele actie zou kunnen worden toegepast op gedragseconomie. In een document uit 1991 getiteld "Uitstelgedrag en gehoorzaamheid", gebruikte Akerlof zijn eigen traagheid om aannames te doen over hoe populaties in bepaalde situaties zouden kunnen handelen. De academische wereld werd wild.
In de jaren daarna is uitstelgedrag een uitgestrekt studiegebied geworden, zowel binnen het rijk van de economie als daarbuiten. Akerlof ging in 2001 de Nobelprijs winnen voor zijn bijdragen. En Stiglitz, je zult blij zijn om te weten, kreeg uiteindelijk zijn hemden terug.
2 Boeddha's discipel kan geen moeite doen om levensvragen te stellen
Siddhartha Gautama (ook bekend als de Boeddha), geboren vóór Christus zelfs een twinkeling was in het oog van Joseph, creëerde een wereldwijde religie, met zo'n 500 miljoen mensen wereldwijd die zich aan zijn uitspraken houden. Met zijn woorden tegen zulk een premie, zou je kunnen verwachten dat zijn discipelen hem alles in detail hadden gevraagd. Je zou ongelijk hebben. Dankzij de luiheid van een man genaamd Ananda, zijn er nog steeds uiterst belangrijke dingen die we tot op de dag van vandaag niet weten over boeddhistische geloften.
Tegen het einde van zijn leven liet de Boeddha een theologische bom vallen op zijn leerling Ananda: vanaf dat moment zouden de kleine geloften niet nodig zijn bij de wijding, alleen de belangrijkste. Dit is een beetje zoals Sint Petrus die de toekomstige paus roept en zegt: "Kent u die weesgegroeten? Ik heb met de grote G gesproken en we hebben besloten ze te laten vallen. "Het enige probleem was dat Ananda niet wist welke de belangrijkste geloften waren en welke de minderjarige was. Hij besloot dat vragen later kon wachten. Hij bleef dat denken tot de Boeddha stierf, en nam het antwoord met zich mee.
Als een gevolg van deze luie discipel, heeft niemand in de afgelopen 2500 jaar van het Boeddhisme enig idee gehad of ze de juiste geloften wel of niet uitspraken. Niemand wil per ongeluk een hoofd overslaan, dus zeggen ze gewoon het hele lot, pijnlijk bewust dat een flink deel ervan totaal onnodig is.
1 Da Vinci maakt van uitstel een genie
De Mona Lisa is een van de grootste portretten uit de geschiedenis. Het is zo iconisch dat we je niet eens een foto hoeven te laten zien; je kunt het je al voorstellen. Het is ook een beetje klein: het canvas meet slechts 76 centimeter (30 in) bij 53 centimeter (21 inch), ongeveer zo groot als een kleine televisie. Maar aangezien het een meesterwerk is, zou je waarschijnlijk verwachten dat het een tijdje duurde om te schilderen. Hoe lang denk je? Zes maanden? Een jaar?
Probeer 15 jaar. Da Vinci kon zijn iconische portret al tien decennia niet voltooien, niet omdat het zo moeilijk was, maar omdat hij zo lui was. Dat zijn niet wij die veroordelend zijn. Op zijn sterfbed toonde de grote man zelf zelfs zijn chronische uitstelgedrag toen hij zijn excuses aanbood 'aan God en de mens omdat hij zo veel ongedaan had gemaakt'. Ter vergelijking, het duurde slechts vier jaar voordat Michelangelo de hele Sixtijnse kapel schilderde. Het gebied zijn meesterwerken bedekt? Rond 1.100 vierkante meter (12.000 ft).
Maar een lui genie is nog steeds een genie, en da Vinci was waarschijnlijk het grootste genie van allemaal. Hoewel het hem eeuwig duurde om kunstwerken af te maken (de Maagd van de rotsen duurde 25 jaar om te voltooien, van een commissie van zeven maanden), stelde hij zijn uitstel tot groot nut. Tijdens zijn downtime vulde hij zijn schriften met krabbels en ideeën. Sommige van die krabbels zouden later uitvindingen blijken te zijn die de loop van de geschiedenis hadden kunnen veranderen.
Je hebt waarschijnlijk gehoord dat da Vinci de helikopter, tank, duikuitrusting en parachute heeft uitgevonden. Wel, dit was toen hij het deed - terwijl hij had moeten werken. Enkele van de grootste voorbeelden van menselijke vindingrijkheid kwamen alleen omdat Da Vinci te lui was om bij zijn schilderij te blijven. Vergeet niet om tegen je baas te zeggen dat hij je de volgende keer dat je aan het binge-kijken bent, betrapt Game of Thrones wanneer je zou moeten werken.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.