Delen:
10 van de meest indrukwekkende mieren op de planeet
Met de aankomende film Mierenman ontvangen zoveel hype, veel mensen vragen: "Wat is er zo speciaal aan mieren?" Het zijn in het slechtste geval kleine plagen en in het slechtste geval volledige plagen. Ze rennen overal om ons heen, en we merken het zelden. Pas als je hun niveau bereikt, begin je te zien hoe interessant, uiterst fascinerend en angstaanjagend de mierenwereld werkelijk is.
Als je zou kunnen krimpen tot de grootte van de mieren en in hun wereld zou leven, zou je getuige zijn van een woeste strijd zo oud als de dinosaurussen. De hunne is een gewelddadige wereld vol meedogenloze royalty's, moordende raiders, sluwe dieven, wereldomspannende legers en soms zelfs supergrote superkrachten. We hebben al eerder gesproken over enkele van de vreemde dingen die mieren doen. Hier zijn 10 van de meest ongelooflijke mieren op aarde.
10 Cardiocondyla Obscurior
Mafia Ants
Er is slechts een C. obscurior man per kolonie. Hij is de ergatolde, de dominante mannelijke mier, en hij moet zijn territorium verdedigen. Als een nieuwe man zich afvraagt voor een paar paring, zal de regerende ergatoid chemische stoffen van zijn anus op de indringer duwen. Deze kontafscheiding zorgt ervoor dat alle arbeiders zich verenigen en de nieuwkomer doden. C. obscurior mannen hebben een "kill" geur.
Dat is niet alles wat ze zullen doen. In een poging om mogelijke rivaliteit verder te verminderen, kamt de ergatoid de kinderdagverblijven op zoek naar pasgeboren mannetjes om te slachten. De zachte eendagskinderen zijn gemakkelijke plukjes. Als ze echter een twee dagen oude man vinden wiens harnas is verhard, wordt het een gewapende strijd met een kans van 14 procent dat de jonge mier wint en een kans van 43 procent dat ze allebei zullen sterven. Dit komt vooral omdat ze allebei hun kill-geuren op elkaar wrijven, en de werknemers aanmoedigen om te doden, te doden, te doden. Vaak verspillen de werkers hen allebei, maar het is goed als ze allebei sterven. Nieuwe mannetjes worden altijd geboren en de doden worden aan de larven gevoerd.
9 Crematogaster Striatula
Mass-Murder Ants
Mieren en termieten zijn dodelijke vijanden. Hun conflict is al miljoenen jaren aan de gang. In die tijd hebben ze een paar geweldige wapens ontwikkeld, maar misschien niet zo krachtig als de Afrikaanse mier Crematogaster striatula. C. striatula is gespecialiseerd in het jagen op termieten. Ze hebben een krachtig gif dat dodelijke aanvallen induceert in termieten. Ze injecteren het echter niet als gif; ze laten het in de lucht vrij als een aërosolspray om termieten van een afstand te doden. Ze hebben zenuwgas geperfectioneerd! Volgens het Protocol van Genève zouden deze mieren oorlogsmisdaden plegen.
Wanneer C. striatula een termiet tegenkomen, ze zullen hun achterkant (gaster) in de lucht opheffen en het op hun prooi richten. (Let daar op Crematogaster mieren zijn flexibel genoeg om hun gaster in bijna elke richting te wijzen.) Daarna gaan ze langzaam terug naar hun slachtoffers. Binnen een paar minuten zullen de termieten op hun rug liggen met hun benen in de lucht schoppen tot ze dood gaan. (Blijkbaar zijn de termieten niet slim genoeg om te overwegen het gas te ontvluchten.) Dit aerosolgif beschermt ook C. striatula tegen andere soorten mieren. Onderzoekers hebben nog nooit een van deze mieren doodgegaan, omdat ze slim genoeg waren om zich om te draaien en te rennen.
8 Temnothorax Pilagens
Invisible Ants
Temnothorax pilagensof plundermieren, zijn zeer kleine slavenmakende mieren met een unieke reeks vaardigheden. Slavenmaker-mieren hebben geen eigen werknemers, dus ze stelen de larven van andere mieren en gebruiken ze als slavenarbeid.
Plundermieren zijn erg klein en ze plunderen kolonies mieren die zelf zo klein zijn dat ze in een enkele eikel leven. Deze kleine acorn forten hebben slechts één ingang. Dus hoe krijgen plundermieren toegang? Ze lopen door de voordeur naar binnen. Meestal worden ze zelfs niet opgemerkt. Wetenschappers denken dat ze een soort chemische camouflage hebben waardoor ze meestal niet op te sporen zijn voor hun vijanden. Met andere woorden, ze bezitten chemische onzichtbaarheid.
Maar soms worden ze ontdekt, in welk geval vechten plaatsvindt. In dergelijke scenario's zal de kleine plunderaar zijn tegenstander in de nek steken met verlammend gif dat het snel doodt. Plundering van moordenaarslachtoffers is nooit waargenomen tijdens deze gevechten, terwijl de andere mieren overal 5-100 procent verlies kunnen lijden. Dat is een behoorlijk indrukwekkende prestatie, gezien het feit dat plunderende mieren nooit aanvallen in groepen groter dan vier individuen.
7 Solenopsis Fugax
Baby-eat Tear Gas-mieren
Solenopsis fugax is een diefmier, wat betekent dat het steelt van andere mierenkolonies. Echter, S. fugax steelt de larven van andere mieren. Slave-maker-mieren doen hetzelfde, maar S. fugax heeft geen slaven nodig; zij hebben honger. Ze eten de baby's van andere mieren. Ze neigen ook naar bladluizen, dus het zijn boeren die ook baby's opzij eten.
Terwijl de meeste slavenmieren roekeloos roekeloos proberen een kolonie te overweldigen, S. fugax mieren komen binnen. Zodra ze de broedkamer hebben gevonden, lossen ze feromonen af die de andere mieren afstoten. Het is het mierenequivalent van traangas. Ze tunnelen naar binnen, spuiten de plek naar beneden om alle volwassen mieren te laten rennen en dan duiken ze weg met het brood, dat levend zal worden opgegeten. Het gif van een single S. fugax mier is voldoende om werknemers van 18 verschillende soorten tot maximaal een uur weg te houden.
6 Cephalotes Specularis
Hoofdinfiltranten
Stel je voor dat dit de Tweede Wereldoorlog is, je bent achter de vijandelijke linies en je hebt honger. Je hebt een blanke huid, blond haar en blauwe ogen, dus je trekt een Nazi-uniform aan, strekt je rug en loopt recht de eetzaal binnen. Het enige probleem is dat je geen Duits spreekt.Klinkt best moeilijk om te doen, toch? Stel je nu voor dat je dit elke dag doet voor de rest van je leven. Dit is hoe spiegel schildpadden leven.
Ze volgen vijandig Crematogaster ampla mieren naar voedselwebsites en probeer dan te proberen op deze sites te reageren. Spiegelschildpadden ruiken nergens naar C. ampladus als ze binnen het bereik van sniffen komen, zullen ze zwermen en uiteengereten worden. Ze moeten zich als de vijand bewegen en lopen als de vijand, terwijl ze niet te dicht bij hen komen, ook al zijn ze in het midden van de vijand en stelen ze hun eten. Spiegelschildpadden zijn de eerste soorten mieren gedocumenteerd om visuele mimiek te gebruiken om een andere miersoort te parasiteren. De werkers die achter vijandelijke linies foerageren, heffen hun achterste de lucht in en bootsen de loopsnelheid en zelfs de steltenachtige houding van C. ampla. En ze doen het allemaal zodat ze zelf niet naar voedsel hoeven te zoeken.
5 Formicoxenus Nitidulus
The Untouchable Ant
Parasitaire mieren hebben manieren ontwikkeld om te leven in gastheer mierenkolonies. Ze foerageren niet voor zichzelf, ze werken niet en ze beschermen de korf niet; ze lummelen gewoon. De meeste parasitaire mieren hebben één specifiek type gastheren die ze kunnen parasiteren. Ze hebben de geuren en het gedrag van die ene soort geleerd en hoe ze die kunnen exploiteren. Formicoxenus nitidulus, ook bekend als de stralende gastmier, kan echter de nesten van 11 verschillende soorten parasiteren.
Een enkele glanzende gastmierenkolonie kan zelfs op hetzelfde moment onder meerdere gastheernesten leven. De mieren kunnen dit verbazingwekkende beetje mooching trekken omdat ze blijkbaar verschrikkelijk smaken. Elke keer als een bewaker er een oppakt, laten ze het meteen vallen. Wanneer je handen en je mond hetzelfde zijn, zijn vijanden die grof smaken waarschijnlijk erg moeilijk om mee om te gaan. Er is geen andere mier bekend die deze "taste really bad" -strategie toepast. Hoe goed werkt het? Sommige gastheerhopen kunnen door meer dan 100 worden geparasiteerd F. nitidulus kolonies. Dat is nogal een besmetting probleem.
4 Dinoponera Quadriceps
Medieval Justice Ants
Dinoponera-quadriceps (dinosaurusmieren) zijn een beetje primitief, zoals hun naam doet vermoeden. Ze zijn groter dan normale mieren, langer dan 2,5 centimeter (1 in) en iedereen in de kolonie kan zich reproduceren. In plaats van een koningin hebben ze een alfa-vrouw. Ze is omringd door maximaal vijf betavrouwen, die niets anders doen dan de hele dag zitten. Deze bèta's zijn de volgende in de rij als er iets met de alfa zou gebeuren.
Soms wordt een bèta het wachten beu en besluit ze haar eigen eieren te gaan leggen. Als het alpha-wijfje detecteert dat haar positie wordt uitgedaagd, veegt ze chemicaliën van haar angel af op de would-be usurpator. Op dat moment zullen de arbeiders opraken om de aanstootgevende mier te straffen. Ze zullen de overbereikende bèta op de grond vastzetten, soms voor maximaal vier dagen. Nadat gerechtigheid is uitgedeeld, verliest de bèta ook haar rang en is ze vanaf dat moment gewoon een eenvoudige werker, of is ze dood door vier dagen niet te eten. Dinosaurusmieren brengen verraders naar het rek.
3 Pachycondyla Chinensis
Needle Ants
Er zijn slechts vijf mieren in de top 100 van de meest invasieve soortenlijst. Van de vijf heeft de Argentijnse mier 's werelds grootste superkolonies, waarvan de drie grootste in Californië, Europa en Japan eigenlijk allemaal deel uitmaken van dezelfde wereldwijde mega-kolonie. Ze zijn ongelofelijk succesvol in het verdrijven van de concurrentie, en er is geen mier die ze kan verslaan in een eerlijk gevecht ... behalve één.
Recent onderzoek geeft aan dat een andere invasieve soort, de Aziatische naaldmier (Pachycondyla chinensis), neemt grondgebied weg van de Argentijnse mier. Dit is een primeur, want Argentijnse mieren verliezen niet. Ze zijn erg flexibel en verdedigen hun territorium fel. Dus waarom worden ze plotseling teruggedrongen door de naaldmier? Wetenschappers zijn niet helemaal zeker. Argentijnse mieren lijken naaldmieren te vermijden, en niemand weet waarom.
Het is mogelijk dat de naaldmieren hun Zuid-Amerikaanse neven eten, want dat is wat ze doen. Ze zijn gespecialiseerd in het eten van termieten en andere mieren. Een andere reden zou kunnen zijn dat Aziatische naaldmieren het koude weer beter kunnen verdragen dan de meeste mieren. Dat betekent dat ze een langer seizoen hebben om te paren, nesten te bouwen en hun buren op te eten. Hoewel de meeste wetenschappers misschien blij zijn dat er minstens één mier is die in staat is de gevreesde Argentijnse Mier aan te pakken, is het waarschijnlijk geen reden om het te vieren. Naaldmieren hebben een pijnlijke angel die allergische reacties kan veroorzaken. Meer mensen zijn allergisch voor Aziatische mierenprikkels dan bij honingbijensteken, terwijl de beet van de Argentijnse mier redelijk typisch is en niet bijzonder pijnlijk.
2 Pheidole
Prehistorische Super Militair Mieren
Pheidole is een soort mier waar de soldaten echt heel grote hoofden hebben. Het is niet verwonderlijk dat ze big-headed mieren worden genoemd. Eén soort, Pheidole megacephala, staat ook op de lijst met de allerbest 100 invasieve soorten. Ze gebruiken hun grote noggins om zaden te malen, gaten te blokkeren om de bijenkorf te verdedigen en om hun concurrentie te verkleinen. Recent onderzoek op P. megacephala laat zien dat de grootte van hun hoofd eigenlijk overeenkomt met de ernst van de lokale competitie. In een moeilijke omgeving als Australië, zullen ze hun hoofd drie keer groter laten groeien dan op een gemakkelijke, ontspannen plek als Hawaii.
Misschien wel het meest unieke aan het Pheidole geslacht als geheel is de supermajor kaste. Big-headed mieren hebben drie kasten: minderjarigen, majors en supermajors. De minderjarigen zijn arbeiders, de majors zijn de soldaten met grote hoofden, en de supermajors hebben nog massievere hoofden.Deze supermajors kunnen meloenen hebben die drie keer zo groot zijn als de hoofden van de reguliere soldaten. Van de 1.100 soorten Pheidole, van slechts acht is bekend dat ze supermajors hebben.
Onderzoekers hebben onlangs een paar van deze mega-soldaten gevonden in een nest van Pheidole morrissi, een soort big-headed mieren die geen supermajors maakt. Met een beetje experimenteren, waren ze in staat om supermajors in het lab te creëren van regulier P. morrissi mieren. De wetenschappers geloven nu dat alle leden van de Pheidole genus hebben de capaciteit om supermajors te creëren, en dit is een teruggooi-mechanisme dat dateert uit hun prehistorische voorouders 35-60 miljoen jaar geleden. Ja, we kennen nu het geheim van het creëren van super dinosauriërmieren.
1 Nylanderia Fulva
Crazy mieren met Crazy Powers
Het lijkt alsof gekke mieren tegenwoordig de hele tijd in het nieuws zijn met allerlei gekke verhalen, maar er zijn eigenlijk drie verschillende soorten gekke mieren (hun echte naam). Paratrechina longicornis, de gek met lange klauwen, is degene die Bioshpere 2 heeft overleefd, een ingeperkt ecosysteem dat in de jaren tachtig in Arizona werd gebouwd en bijna alle andere insecten in de afgesloten omgeving doodde. Ze kunnen zichzelf klonen en als ze met een zoon paren, kunnen ze hem ook klonen, dus er is geen inteelt.
Ondertussen, Anoplolepis gracilipes, de gele gekke mier, is het eten van alle krabben op Christmas Island en het vervormen van baby zeevogels in Hawaii in afschuwelijke monsters door ze te spuiten met zuur.
Verreweg de gekste van de gekke mieren is Nylanderia fulva, de bosmarmot of framboos gekke mier. Deze slechteriken vernietigen de gehate vuurmier in het hele zuiden van de Verenigde Staten. Vuurmieren hebben een extreem krachtig gif. Een soort van actueel insecticide, het is tot drie keer meer toxisch dan DDT. De meeste andere mieren kunnen daar niet tegen, maar getaande gekke mieren hebben een geheime verdediging. Wanneer ze worden geraakt door vuurvergif, besmetten ze zich snel in hun eigen gif. Op de een of andere manier neutraliseert dit het primaire wapen van de vuurdieren met een overlevingspercentage van 98 procent. Dan, alleen maar om het nog vreemder te maken, creëert de daad van het gebruik van geelbruin vergif om het mierenvergift tegen te werken, op de een of andere manier een ionische vloeistof die nog nooit eerder in de natuur is gezien.