10 Mythologische oorsprong Verhalen over fruit

Als je een sinaasappel of een ananas eet, is de kans groot dat je waarschijnlijk niet nadenkt over hoe de vrucht op deze aarde is gekomen. Maar het blijkt dat mensen hier al eeuwen over nadenken, en veel van de oorsprongsverhalen voor verschillende soorten fruit zijn behoorlijk donker. We weten niet zeker welk soort mensen voor het eerst afscheid namen van hoofden, testikels, dood, hongersnood en kannibalisme met een aantal van onze favoriete vruchten, maar we zijn er vrij zeker van dat we misschien nooit helemaal opnieuw naar een fruitsalade zullen kijken.

10 kokosnoten en gescheiden hoofden

Er zijn een aantal mythes over hoe de kokosnoot is ontstaan, en zoals bij de meeste goede mythen gaat het allemaal om geweld. Als je het op de juiste manier bekijkt, kunnen de kenmerken van een kokosnoot een griezelig menselijk uiterlijk aannemen met twee ogen en een mond. Het is duidelijk dat het uit een afgehouwen hoofd is gegroeid - en de verhalen die juist zo talrijk zijn, we moeten ons afvragen of er enige waarheid in zit. In New Britain kwam het afgehakte hoofd van een jongen die volledig was opgegeten door een haai, behalve zijn hoofd, dat begraven en gekiemd was in de eerste kokospalm.

Een mythe van Arapesh zegt dat het hoofd toebehoorde aan een man die een vrouw vermoordde omdat ze voor haar man liep; de man werd vervolgens op zijn beurt gedood en onthoofd door kinderen. Een mythe van de Admiraliteits eilanden vertelt over twee broers die een kano van de duivel stelen om te gaan vissen. De duivel jaagt hen achterna, en ze houden hem een ​​tijdje stil door de vissen die ze in het water gevangen hadden te gooien; uiteindelijk raakt de vis op, en de jongere broer snijdt zijn oudere broer in stukken en maakt het aan de kust met alleen zijn hoofd naar links.

In Birma is de schenker van het hoofd een man onthoofd door een koning die zijn grappen beu is geworden, en in Nieuw-Guinea wordt het hoofd vrijwillig overgegeven door een visster die haar hoofd verwijdert om vis in haar te laten zwemmen, dan kan het niet vind het opnieuw.

9 appels en de bruiloft van Hera

Volgens de Griekse mythologie zijn de eerste appelbomen gemaakt door Gaia (ook Ge), de aarde, als een huwelijksgeschenk voor Hera. De eerste appels waren goudkleurig en de boom werd onder de hoede gelegd van drie minder belangrijke godinnen, de Hesperiden en een honderdkoppige draak genaamd Ladon. Vrij bekend is het verhaal van de twaalf werken van Hercules, waarvan er één bestond uit het stelen van de gouden appels. Hij heeft Ladon natuurlijk vermoord in het proces.

Misschien minder bekend is wat de gouden appels deden. In een tuin in het Westen bleven de gouden appels zeggen dat ze hun stralende gloed over de hemel wierpen terwijl de zon onder de horizon reed en de prachtige kleuren van de zonsondergang creëerde.

8 Moerbeien en bloed

Volgens de legende van de Babylonische geliefden Pyramus en Thisbe waren moerbeien ooit wit, maar werden rood toen ze met bloed bevlekt waren. Het tragische liefdesverhaal begint wanneer het paar door hun ouders verboden was om te trouwen. Nadat ze hun affaire hebben voortgezet door een scheur in de muur tussen hun huizen, besluiten ze elkaar te ontmoeten in een veld onder een moerbeiboom.

Toen Thisbe een met bloed bedekte leeuw uit een nabijgelegen vijver zag drinken, liet ze haar sjaal vallen en vluchtte in schrik. Haar geliefde, die de sjaal vond en de bebloede leeuw zag, vreesde het ergste en pleegde zelfmoord. Zijn bloed bevlekte de witte bessen van de moerbeiboom, en toen Thisbe terugkeerde om hem dood te vinden, nam ook zij haar eigen leven. Voordat ze stierf, zag ze de nu-rode bessen van de moerbeiboom en zei dat ze voor altijd een bewijs van tragedie en liefde zullen zijn. Vanaf toen waren moerbeien roodachtig-paars.

7 vlierbessen en de dood van de mens

De Tsimshan zijn een groep indianen die aan de Pacifische kust van Canada woonden. Hun mythe van de vlierbessenstruik dient om uit te leggen waarom mensen zo'n kort leven leiden, en in feite hoe onze levensduur zich uitstrekte. Volgens de legende waren de Steen en de Vlierboomstruik ruzie over wie eerst kinderen kreeg. The Stone stelde een deal voor: als ze het eerst zou bevallen, zouden mensen een lang leven hebben. Maar als de vlierbessenstruik het eerst baarde, zouden de mensen een veel korter leven leiden.

Beiden gingen op hetzelfde moment in arbeid, maar een wijze reus stoorde. Hij ging naar de vlierbessenstruik, raakte haar aan en zei haar om haar kinderen te baren; zij, natuurlijk, ging door met de bevalling voor de Steen. Dit is de reden waarom mensen slechts een korte tijd leven en waarom vlierstruiken vaak worden gezien op graven en op begraafplaatsen.

6 Broodvruchten, hongersnood en testikels

Volgens de Hawaiiaanse folklore zijn er een paar verschillende manieren waarop de broodboom zou zijn ontstaan. In één versie grijpt een verwoestende hongersnood het eiland Waiakea in en neemt het het leven van een man genaamd Ulu. Wanneer Ulu sterft, vertellen priesters zijn familie dat ze hem naast een stroom moeten begraven. Een boom groeit 's nachts uit zijn graf en' s morgens vindt zijn familie dat het vrucht draagt. De vrucht voedt degenen die hij achterliet op zijn beurt en ziet ze door de rest van de hongersnood heen.

Een ander verhaal gaat over een man die zich heeft opgeofferd voor zijn gezin; nadat hij dood was, groeide een boom uit zijn testikels. De goden - alle 44.000 van hen - probeerden de vrucht en ontdekten dat het niet alleen eetbaar was, maar ook lekker. Toen ze er echter achter kwamen waar de boom was gegroeid, braakte ze de vruchten en de zaden uit en spreidde het uit over de eilanden.

5 vijgen voor gastvrijheid

Nadat haar dochter was gekidnapt door Hades, zwierf de Griekse godin Demeter door het land op zoek naar haar. Tijdens haar reizen verbleef ze in het huis van een man in Attica, in Zuid-Griekenland. Hij verwelkomde haar in zijn huis en behandelde haar vriendelijk, en zij bedankte hem voor zijn gastvrijheid door hem de eerste vijgenboom te geven.

Vijgen bloeiden in de vruchtbare landen rond Attica en Athene; hier heeft Dionysus ook een sterke verbinding met de vijg. Zijn naam betekent "vriend van de vijg", en dit is geen onschuldige referentie in het minst.Het feit dat het uiterlijk van de vijg gelijk was aan dat van de testikels, is zeker niet onopgemerkt gebleven door de Grieken, en in feite waren de woorden voor "vijgen" en "testikels" hetzelfde. Onderdeel van het jaarlijkse festival aan Dionysus was het uitsnijden van een gigantische fallus uit het hout van een vijgenboom en het rondvoeren door de stad.

4 Aardbeien en de poorten van de hemel

Van aardbeien werd oorspronkelijk gezegd dat het de vrucht was die werd geassocieerd met de Noorse godin Friga. Maar het begon niet echt raar te worden tot de verspreiding van het christendom. En net als alle dingen die heidens en heiden worden beschouwd, werden aardbeien al snel opgenomen in de christelijke mythos als de vruchten van de Maagd. Ze was blijkbaar een beetje jaloers als het op de aardbeien aankwam - er werd gezegd dat ze eiste dat alle aardbeien voor haar werden achtergelaten. Zo streng was deze regel dat ook werd toegevoegd dat iedereen die de Hemel benaderde met sporen van aardbeiensap op hen de toegang tot het paradijs zou worden ontzegd voor het eten van deze nieuwe heilige vrucht.

Alsof dat niet raar genoeg was, is er een andere verklaring voor deze mythe. Toen een baby stierf, werd er gezegd dat ze naar de hemel opvoerden, vermomd als potentiële aardbei als een aardbei. Dus iedereen die aardbeien at, is misschien wel een baby aan het eten - duidelijk, dat op zich het raadzaam maakte om er gewoon bij weg te blijven.

3 koffie voor avondgebed

De Ethiopische legende crediteert een jongen genaamd Kaldi met de ontdekking van de koffiebes. Kaldi was een herder, en keek op een dag over zijn geiten toen hij merkte dat ze bessen van een boom aten. Na het eten van de bessen, werden de geiten energiek en zouden ze 's nachts weigeren te slapen. Kaldi nam enkele van de bessen mee naar monniken in een lokaal klooster.

De monniken probeerden de bessen zelf, en merkten plotseling op dat ze tijdens hun avondgebeden een veel gemakkelijkere tijd hadden om wakker te blijven. De monniken deelden de kennis met elkaar, en spoedig nam iedereen deel aan de koffiebessen om wakker te blijven in de kerk. Van daaruit breidde de koffie zich uit naar het Arabische schiereiland, en een enkele geitenhoeder veranderde de manier waarop we wakker blijven.

2 Vergif en eeuwig leven van een mango

Een legende die overal in de tropen wordt verteld, is het verhaal van hoe een ekster naar de hemel vloog en een mango-zaad naar zijn koning bracht. Toen de boom eenmaal vrucht had gebracht, bestelde de koning een oude man om het eerste stuk fruit te eten. Dat ene stuk fruit was vergiftigd door het gif van een slang die op de boom was gedruppeld toen een adelaar het over de boom droeg en de oude man stierf.

Met afschuw vervulde de koning de ekster. Veel later zwoer een oude vrouw om na een levenlang misbruik zelfmoord te plegen; ze at een mango die niet vergiftigd was en kreeg haar jeugd terug. De koning kon zich er nooit toe brengen om een ​​mango te eten, omdat hij overmand werd door schuldgevoelens over het doden van de vogel die hem zo'n geschenk had gegeven.

1 Ananassen, luiheid en bedrog

Het verhaal van hoe de ananas is ontstaan, is een volksverhaal over een mooi-maar-lui meisje genaamd Pina. Volgens de legende was het kleine meisje zo zelfzuchtig dat elke keer dat iemand haar dingen wilde lenen, ze zou zeggen dat ze ze niet kon vinden. Als iemand haar zou vragen om wat voor werk in het huis te doen, zou ze zeggen dat ze het kookgerei of de schoonmaakspullen niet kon vinden. Toen haar ouders en haar zussen buitengewoon ziek werden, schreeuwde ze tegen hen en hen lastig te vallen totdat ze haar ontbijt voorbereid en ging werken in het veld, hen beschuldigen van lui en nutteloos.

Toen haar zieke moeder aan Pina vroeg wat rijst voor haar te koken, ging ze door haar gebruikelijke gewoonte om te zeggen dat ze niets kon vinden. Haar moeder klaagde dat als ze honderd ogen had, ze misschien wel dingen kon vinden. Verontwaardigd sleepte het meisje een zak rijst - het product van haar vaders harde werk in het veld - naar buiten, sneed het open en besefte dat ze niet langer in staat was om te bewegen. Pina is verdwenen en is nooit meer teruggevonden. Haar moeder, maanden nadat ze herstelde van haar ziekte, was in de tuin toen ze een vreemd uitziend fruit vond. Ze scheurde de huid, zag dat ze honderd ogen had en besefte dat haar wens was uitgekomen.