Delen:
10 mysteries en geheimen rondom Britse royalty's
Al eeuwenlang bestaan de heersende families van Groot-Brittannië meer dan hun deel van intriges en geruchten, variërend van belachelijk tot fascinerend. Sommigen hebben zelfs het potentieel om de geschiedenis te herschrijven.
10 Dracula's nakomelingen
Als je denkt dat Prins Charles misschien cool is in de rol van een vampier, is dat misschien omdat hij verwant is aan een echte 'vampier'. De Prins van Wales is een achterkleinzoon die 16 keer is weggestuurd naar Vlad III, de 15e-eeuwse Wallachiaanse edelman bekend als "the Impaler", wiens orgieën van foltering en bloed de vampierlegende en Bram Stoker's inspireerden Dracula.
Charles en de koninklijke familie kunnen hun afstamming terugvoeren naar Vlad via prinses Mary of Teck, die trouwde met koning George V en de grootmoeder van koningin Elizabeth II was. Maria stamde af van twee zonen van Vlad.
En dat is niet de enige link naar vampirisme. Er wordt beweerd dat porfyrie, de ijzertekortaandoening die de huid gevoelig maakt voor de zon en dus achter de vampier-mythe zit, aanwezig is in de koninklijke familie. Porfyrie had de theorie achter de waanzin van koning George III te staan, van wie de urine naar verluidt bloedrood was - een teken van de ziekte. Het kan andere leden van het gezin hebben getroffen, waarvan de meest recente Prince William of Gloucester, de neef van Queen Elizabeth, is.
Prins Charles aanvaardt zijn band met de Roemeense tiran, die met humor gedrenkt brood in het bloed van zijn slachtoffer at. 'Transsylvanië zit in mijn bloed,' grapte hij. "De genealogie laat zien dat ik afstamt van Vlad de Spietser, dus ik heb wel een beetje een aandeel in het land." Charles heeft een speciale voorliefde voor Roemenië, na de aankoop van een boerderij in Viscri, een dorp op het platteland van Transsylvanië. Hij is ook de beschermheer van een liefdadigheidsinstelling die zich inzet voor het behoud van het culturele erfgoed van de regio.
Ondertussen exploiteert Roemenië de link van de koninklijke familie naar Vlad om Britse toeristen te trekken, vooral naar Vlad Dracula's kasteel Bran in Transsylvanië.
9 Richard III op proef
William Shakespeare portretteerde koning Richard III als een gebochelde overweldiger die zijn neefjes liet opsluiten tot de Tower of London en hen later doodde om elke rivaliserende troon te elimineren. De ontdekking van twee kindskeletten in de toren in 1674 leek het verhaal te bevestigen, en Richard zou altijd als de meest vileine oom in de geschiedenis worden verguisd.
De feiten lijken eenvoudig genoeg. Bij de dood van Edward IV in april 1483 werd zijn 12-jarige zoon Edward tot koning uitgeroepen en zijn oom Richard, hertog van Gloucester, werd genoemd als beschermheer. In Londen werd Richard geïnformeerd dat Edward V en zijn negen jaar oude broer, Richard, onwettig waren. Edward IV was getrouwd met hun moeder Elizabeth Woodville toen hij al verloofd was met een andere vrouw. Het Parlement verzocht hertog Richard om in plaats daarvan koning te worden. De twee jongens werden naar de toren gestuurd en werden nooit meer gezien.
Dus waarom heeft Richard hen vermoord? Als ze al onwettig waren verklaard, vormden ze geen bedreiging. Richard heeft nooit zijn dood gemaakt, die hij aan natuurlijke oorzaken had kunnen toeschrijven, publiek dat vreemd is als hij niet wil dat zijn claim op de troon wordt aangevochten. Het is mogelijk dat de prinsen in 1483 zelfs niet stierven. Richard was een diep religieus persoon die loyaal was aan zijn broer, wat wijst op zijn onschuld.
Het is ook vreemd dat Richard's vijand, de Tudor Henry VII, geen onderzoek naar het lot van de jongens heeft besteld. Het lijkt erop dat Henry, die de troon greep nadat Richard tijdens de slag bij Bosworth in 1485 was gedood, een sterker motief had om de vorsten te doden. Henry's aanspraak op de troon rustte op zijn huwelijk met de zuster van de jongens, Elizabeth van York. Maar aangezien de broers en zussen onwettig waren verklaard, moest Henry de situatie terugdraaien. Door de legitimiteit van Edward IV's kinderen te verkondigen, herstelde hij ook de geldigheid van het koningschap van Edward V.
Als de prinsen nog in leven waren in 1485, was het Henry die reden had om ze kwijt te raken. Daaropvolgende Tudor-propaganda, opgepikt door Shakespeare, voorzag Richard van de daad. Zoals het bewijsmateriaal echter is, zou geen enkele jury Richard veroordelen van moord.
8 De verkeerde koninklijke familie?
De overblijfselen van koning Richard III werden ontdekt onder een parkeerplaats in Leicester in 2012. Het bewijs dat het echt Richard was, kwam van mitochondriale DNA-monsters (die overgingen van moeder op kind) die overeenkwamen met die van twee moderne vrouwelijke familieleden. De verrassing was in de Y-chromosoom haplotypes, doorgegeven door de mannelijke lijn. Het kwam niet overeen met een van de huidige afstammelingen van de koning.
De conclusie is onontkoombaar: ergens langs de lijn was de keten van vaderlijk DNA verbroken. Een kind wiens vader niet van de koninklijke bloedlijn was, werd ten onrechte als legitiem beschouwd. De bevinding heeft belangrijke implicaties voor de legitimiteit van het heersende House of Windsor, afhankelijk van waar in de 500 jaar oude ketting de breuk plaatsvond. Een recente pauze zou alleen de hertogen van Beaufort treffen, maar een pauze aan de top van de stamboom zou de legitimiteit van de meeste Engelse vorsten in twijfel trekken.
Zonder meer lichamen op te graven, weten wetenschappers niet wie het onwettige kind was, maar de hoofdverdachte is John of Gaunt (1340-1399), de vermeende zoon van Edward III. John's echte vader zou een Vlaamse slager zijn geweest. Als dat waar is, maakt dat zijn zoon Henry IV en de rest van de vorsten die van hem afstammen, onwettig. We hebben al opgemerkt hoe Hendrik VII de troon opeiste door Elizabeth van York, maar ook Elizabeth volgde haar lijn terug naar Jan van Gent. (Henry's koninklijke bloedlijn ontleend aan zijn moeder Margaret Beaufort, maar de Beauforts werden bij wet van de troon uitgesloten.)
Professor Kevin Schurer van de Universiteit van Leicester zei: "Het eerste wat we moeten doen is dat we niet aangeven dat Hare Majesteit niet op de troon zou moeten zitten. Er zijn 19 verbindingen waar de ketting had kunnen worden verbroken, dus het is statistisch gezien waarschijnlijker dat dit gebeurde op een moment dat het er niet toe deed. Er zijn echter delen van de keten die, als ze worden verbroken, hypothetisch van invloed kunnen zijn op royalty's. "
7 Was Elizabeth I een Virgin naar keuze?
Koningin Elizabeth is nooit getrouwd geweest en zou de geschiedenis ingaan als de Maagdelijke Koningin. Dat sluit echter niet uit dat zij buiten het huwelijk een seksuele relatie heeft gehad. Elizabeth flirtte openlijk met mannen en haar innige relaties met mannelijke hovelingen waren voer voor veel geroddel. Onder degenen met wie ze mogelijk romantische aangelegenheden had gehad, waren Lord Chancellor Christopher Hatton, Sir Walter Raleigh, en - in haar schemeringjaren - de veel jongere Robert Devereux, Earl of Essex.
De liefde voor haar leven was echter Robert Dudley, graaf van Leicester. Het kon Elizabeth niet schelen wat het publiek dacht van hun relatie, vooral omdat Dudley bij zijn eerste vrouw vandaan woonde om dicht bij de koningin te zijn. Het gerucht ging dat Elizabeth verschillende kinderen droeg. Maar Elizabeth plaagde en prikkelde Dudley over haar huwelijksplannen, totdat hij genoeg kreeg van de neef van Elizabeth, Lettice Knollys. Een woedende Elizabeth sloeg de nieuwe gravin van Leicester in de oren en verbannen haar van het hof.
Waarom was Elizabeth zo moeilijk als het ging om een huwelijk? De traditionele verklaring was dat ze zichzelf als getrouwd met Engeland beschouwde en haar politieke macht niet wilde verminderen door het met een echtgenoot te delen. Een diepere reden kan zijn dat Elizabeth een psychische afkeer van het huwelijk had. Al op jonge leeftijd had ze het huwelijk met de dood geassocieerd. Haar vader Hendrik VIII heeft veel van zijn vrouwen gedood, waaronder haar moeder, Ann Boleyn. Op achtjarige leeftijd werd Elizabeth getraumatiseerd door de executie van haar stiefmoeder, Catherine Howard. Dat was toen ze verklaarde dat ze nooit zou trouwen.
Elizabeth heeft misschien ook een verwoestend geheim gehad, wat suggereert dat ze minder keus had. De toneelschrijver Ben Jonson sprak over de koningin die "een vlies op haar had waardoor ze niet in staat was de mens te worden." Dit kon betekenen dat ze een abnormaal dik maagdenvlies had, of dat ze verzwakt was door vaginisme, wat de vaginale spieren strak maakt, waardoor de lijder niet in staat om normale seks te hebben.
Wat de reden ook was, het weerhield Elizabeth er niet van om Dudley lief te hebben tot de dag dat hij stierf in 1588. De koningin treurde omdat elke vrouw het overlijden van de pilaar en de kracht van haar leven zou leiden.
6 De mysterieuze dood van Amy Robsart
Maanden voordat Elizabeth in 1558 tot koningin werd gekroond, vlogen er geruchten dat ze op het punt stond haar relatie met Robert Dudley naar het volgende niveau te brengen en met haar nieuwe Meester van het Paard te trouwen. Het enige probleem was dat Dudley al een vrouw had, Amy Robsart. Dus op 9 september 1560, toen de 28-jarige Amy dood in de buurt van een korte en ondiepe trap doodstond in Cumnor House, Oxfordshire, was het vermoeden dat Dudley zijn vrouw vermoordde onvermijdelijk. Het volgende schandaal maakte een eind aan alle huwelijksplannen die Elizabeth en Robert mogelijk hadden.
Het is een van de meest intrigerende historische whodunits. Afgezien van moord, werden zelfmoord of een ongeval voorgesteld als oplossingen. Amy was afgeluisterd biddend voor bevrijding van haar wanhopige situatie en kan suïcidaal zijn geweest. Op de dag van haar dood gaf Amy opdracht om alleen te worden achtergelaten en haar dienaren weg te sturen. Maar Amy bestelde ook net een nieuwe fluwelen jurk voor zichzelf - nauwelijks indicatief voor een geest die over zelfmoord nadenkt, beweren sommigen. Er is gesuggereerd dat Amy in 1560 aan borstkanker leed, wat mogelijk tot een instorting van het skelet zou hebben geleid, waardoor haar de trap af was gevallen. De trap zelf was problematisch. Het was zo aangelegd dat een muur zou voorkomen dat een vallend lichaam op de bodem zou landen.
Een recentelijk ontdekt lijkschouwersrapport kan echter wijzen op moord. Het beschrijft twee wonden op Amy's hoofd, mogelijk door slagen die waren geslagen voordat ze van de trap viel. Haar man Robert is de hoofdverdachte, maar Dudley reageerde op Amy's dood met schrik en ontsteltenis en beval onmiddellijk een onderzoek. Als het geen Dudley was, was het mogelijk dat Elizabeth zelf het had besteld? Of was het iemand anders om Dudley in te kaderen of in diskrediet te brengen - iemand zoals William Cecil, zijn belangrijkste rivaal aan het hof? Amy zou alle drie gehoorzamen - Dudley, Elizabeth of Cecil - als iemand haar had gevraagd het huis van getuigen te ontruimen om plaats te maken voor de moordenaar.
Eén ding is zeker: het rapport van de lijkschouwer heeft het mysterie alleen maar verdiept en er zal nog jaren over gediscussieerd worden.
5 Was Jack the Ripper A Royal?
Albert Victor Christian Edward, of 'Eddy', zoals hij door zijn familie werd genoemd, was de kleinzoon van koningin Victoria en een raadselachtige figuur in vele opzichten. Tegenwoordig heeft hij de reputatie intellectueel getart en politiek onbeholpen te zijn, hoewel sommige historici anders verklaren. Meer schadelijk was zijn vermeende betrokkenheid bij een homoseksueel bordeel. Eddy's controversiële levensstijl liet hem open voor schandalige beschuldigingen, en een van deze punten voor hem als de beruchte seriemoordenaar Jack the Ripper.
Vanaf de jaren zestig kreeg de theorie meer grip door een reeks boeken en documentaires. Er werd beweerd dat de moorden op vijf vrouwen in het Londense district Whitechapel van 1888-91 waren gepleegd omdat ze wisten dat prins Eddy in het geheim was getrouwd met Annie Elizabeth Crook, een katholieke burger die als winkelbediende werkte.Eddy, zo werd gesuggereerd, was getuige geweest van het verwijderen van wild tijdens de jacht en gaf hem de nodige kennis om zijn slachtoffers te verminken. Eddy's moorddadige drift werd mogelijk veroorzaakt door geavanceerde syfilis, die langzaam zijn hersenen opsloeg. Uit verslagen blijkt echter dat Eddy niet eens in Londen was op elk van de datums van de moord.
De ijzeren alibi's van de prins hebben ertoe geleid dat sommigen hebben voorgesteld dat de Ripper, in plaats van Eddy zelf, iemand was die dicht bij de koninklijke familie stond. Een man genaamd Joseph Sickert, die beweerde de zoon te zijn van de beroemde schilder Walter Sickert, herhaalde een verhaal dat hem door zijn vader was verteld. Walter zou naar verluidt ingewijd zijn geweest aan een samenzwering waarbij het koningshuis betrokken was, zelfs koningin Victoria zelf. Walter onthulde dat hij Eddy aan Annie Crook had voorgesteld. Na verloop van tijd was Annie zwanger van een dochter, Alice.
De koningin ontdekte de schandelijke situatie en riep premier Lord Salisbury op om er iets aan te doen, en Salisbury delegeerde op haar beurt de taak van dekmantel voor de koninklijke dokter, Sir William Gull. Gull ontvoerde Annie, bedwong haar in een van zijn ziekenhuizen en probeerde haar geheugen te wissen, en uiteindelijk haar gek te maken. Maar Alice's kindermeisje, Mary Kelly, slaagde erin het kind weg te leiden van de klauwen van Gull. Kelly onthulde het geheim aan haar collega-prostituees, Polly Nichols, Elizabeth Stride en Annie Chapman, die toen de overheid begon te chanteren.
Meeuw huurde een koetsier in, John Netley, om de vrouwen de mond te snoeren. (Het vijfde slachtoffer, Catherine Eddowes, die vaak de naam Mary Kelly droeg, was een geval van een verkeerde identiteit.) Sommige theoretici stellen voor dat Walter Sickert zelf Jack the Ripper was, en de griezelige schilderijen die hij later produceerde waren de slachtoffers in hun de dood poseert. Nog een schilderij, Jack the Ripper's Bedroom, is een foto van Sickert's eigen kamers in East End. Sickert zei dat de vorige bewoner door de hospita verdacht was de moordenaar te zijn.
Hoewel intrigerend, faalt de theorie door gebrek aan concreet bewijs en overmatig vertrouwen op louter geruchten en verklaringen uit de tweede hand. Maar complottheoretici geloven dat dat precies is wat je zou verwachten - de regering in Salisbury had alle records verwijderd.
4 Victoria's Secret
Waren ze geliefden of niet? Dat is de intrigerende en opwindende vraag die wordt gesteld over de nauw verbonden koningin Victoria en haar dienaar, John Brown. Bereaved door de dood van haar echtgenoot Prins Albert in 1861, toen ze 42 was met negen kinderen en een rijk om te regeren, vond Victoria troost en troost in het gezelschap van haar Schotse dienaar bij Balmoral Castle.
Naarmate de jaren vorderden, smeedden John en Victoria zo'n band dat toen Brown stierf, Victoria tegen haar schoonzuster zei: "Je hebt je man - je steun, maar ik heb nu geen sterke arm." John was haar vertrouwelinge en er is geen twijfel aan dat Victoria van hem hield, de "beste, het meest ware hart dat ooit geslagen werd." Zo'n tedere en intieme relatie tussen een koningin en een gewone man zou zelfs vandaag nog wenkbrauwen hebben opgewekt. Maar ging het verder dan genegenheid naar iets meer seksueels?
Al 130 jaar lang hebben geruchten de ronde gedaan dat John en Victoria in het geheim getrouwd waren. Er zijn hints van een doofpot: de dagboeken van Victoria hebben verdacht veel verwijzingen naar Brown onthouden nadat haar dochter Beatrice ze had bewerkt. Brown's eigen dagboeken waren vernietigd. Het manuscript van de memoires die de koningin over hem schreef, werd ook vernietigd.
Nadat Victoria stierf kocht haar arts, Sir James Reid, een afperser die Koning Edward VII lastig viel met 300 brieven, die Reid beschreef als 'meest compromitterende'. Het waren correspondentie tussen de koningin en de manager van het landgoed Balmoral, die een hekel aan Brown. Sir James zelf kwam ooit John en Victoria tegen in een suggestieve situatie.
Controversieel bewijsmateriaal is naar voren gekomen in de dagboeken van een politicus genaamd Lewis Harcourt, die in 1885 schreef van een eerwaarde Norman Macleod van de Barony Church in Glasgow, die "op zijn sterfbed bekende dat hij de koningin met John Brown had getrouwd en voegde eraan toe dat hij had het altijd bitter betreurd. "Het is moeilijk om de respectabele Harcourt als een roddel te verwerpen - hij diende in liberale regeringen en ging met pensioen in 1916.
Misschien weten we nooit de ware relatie tussen de koningin en haar dienaar. Toen ze stierf, vouwde Victoria een foto van John Brown in haar hand terwijl ze in haar kist lag. Onder de aandenkens van Prins Albert en haar kinderen rond het lichaam bevonden zich een slot van het haar van Brown en zijn zakdoek. En aan de vinger van Victoria, als haar laatste verzoek, was de trouwring van Brown's moeder. We laten de lezer over om te oordelen.
3 De geheime prins van het huis van Windsor
Sinds de 20e eeuw hebben de vorsten van het Britse koningshuis hun hele leven geleefd onder de schijnwerpers en de aandacht van het publiek. Maar een prins is verloren van de geschiedenis. Prins Jan, het jongste kind van Koning George V en Koningin Mary, is nauwelijks bekend. Hij was een geheim dat het House of Windsor hard probeerde te houden om er niet uit te komen.
John werd geboren op 12 juli 1905, een volkomen normaal en gelukkig kind dat werd aanbeden door zijn ouders. Maar op jonge leeftijd leed John aan een aanval die werd gediagnosticeerd als epilepsie. Het was verschrikkelijk nieuws voor het gezin, niet alleen vanwege de ziekte zelf, maar ook vanwege de waargenomen schaamte die het zou veroorzaken als het publiek erachter zou komen. Er werd besloten om John weg te sturen naar een afgelegen plek, veilig voor nieuwsgierige ogen. Het lijkt misschien schokkend voor ons vandaag, maar voor de sociale mores van die tijd was een ziek kind - en een prins - wegzetten in een virtuele gevangenis volkomen acceptabel.
John was beperkt tot Sandringham, het familie landgoed in Norfolk, in een huis genaamd Wood Farm.Zijn enige metgezellen waren zijn toegewijde verpleegster, Charlotte 'Lalla' Bill en een mannelijke oppasser. Hoewel John niet gescheiden was van zijn familie en maatschappij, verloor hij zijn opgewekte instelling niet. Soldaat spelen met een houten zwaard en papieren hoed was zijn favoriete spel. Het nichtje van een bruidegom, Winifred Thomas, die ongeveer Johns leeftijd had, werd later zijn beste vriend. Ze brachten veel tijd samen door, fietsten en rijden pony's rond het landgoed. Een positief gevolg van het isolement van John was dat het de stress van koninklijk zijn wegnam.
Wanneer John zijn artsen in Londen moest zien, zou hij in een auto rijden met de blinds getrokken. Afgezien van af en toe een glimp, zagen mensen hem nooit. John was niet eens opgenomen in de familiefoto die genomen werd in Buckingham Palace tijdens het zilveren huwelijksfeest van zijn ouders in 1918.
Ondanks haar weergave als koud en onverschillig, bracht Queen Mary vaak tijd door met John op Wood Farm en was hij opgetogen over zijn bedrijf. Toen John 13 werd, werden zijn aanvallen frequenter en ernstiger. In de vroege uren van 18 januari 1919 had John een zware aanval en kon niet worden gewekt. Koning George en Queen Mary haastten zich naar Sandringham om hun zoon dood op zijn bed te vinden. Terwijl zijn ouders in paniek waren, merkte zijn oudere broer, de latere Edward VIII, heel onaangenaam op dat "het dier" dood was en dat hij er geen belang bij had om hem te treuren.
John werd begraven in de plaatselijke kerk en kwam snel uit de herinnering. Slechts enkele schaarse verwijzingen naar hem zijn te vinden in koninklijke biografieën.
2 De crash bij Eagle's Rock
Net als zijn broer, koning Edward VIII, ging het gerucht dat prins George, hertog van Kent, pro-nazi was en de voorkeur gaf aan het kalmeren van Adolf Hitler. Hij was ook een vermeende biseksuele drugsverslaafde. Dus toen het vliegtuig dat hem vervoerde op mysterieuze wijze in 1942 neerstortte, kwam onvermijdelijk het woord over moord opduiken.
George Edward Alexander Edmund was de vierde zoon van koning George V. Stralend en knap, hij was nog populairder bij het publiek dan zijn meningsuitdaging broer Bertie, koning George VI. In 1934 trouwde hij met zijn achterneef, prinses Marina van Griekenland en Denemarken, maar hij zou ook banden hebben met toneelschrijver Noel Coward, spion Anthony Blunt en auteur Barbara Cartland. George hing samen met de Amerikaanse socialite Kiki Preston, het "meisje met de zilveren spuit" en zou cocaïne en morfine zelf zijn.
Op 25 augustus 1942, toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, vertrokken George en 15 andere metgezellen op een RAF Sunderland-vliegboot uit Cromarty Firth in Schotland en gingen op weg naar IJsland op een "speciale missie". Korte tijd later, vlucht W-4206 kwam neerstorten op Eagle's Rock, de vuurbal verbrandde alles en iedereen aan boord behalve de eenzame overlevende, Flight Sgt. Andrew Jack.
Zulke ongelukken waren talrijk in het afschuwelijke weer van de North Highland, en een officieel onderzoek beschuldigde de crash van vlucht W-4206 van een "ernstige fout in vliegerschap." Maar geruchten over een doofpot waren al aan het gonzen. Was het echt het werk van vijandelijke saboteurs? Of was het een inside job om de hertog te elimineren met pro-Duitse sympathieën?
Het lijkt erop dat de enige overlevende, Flight Sgt. Jack, werd gedwongen om de officiële geheime wet te ondertekenen, omdat hij lange tijd weigerde om alle details te onthullen van wat er werkelijk gebeurde tijdens de fatale vlucht. Toen Jack eindelijk zijn familie vertelde, was het om te onthullen dat het George was, niet de piloot, die aan het stuur zat toen het vliegtuig neerstortte, en dat er iemand aan boord was die er niet had moeten zijn.
De identiteit van deze mysterieuze persoon heeft speculatie aangewakkerd. Er werd gesuggereerd dat het de toen-huidige geliefde van George was. (Jack gaf nooit aan of het een man of een vrouw was.) Meer bizar was de theorie dat de persoon Hitlers afgevaardigde Rudolf Hess was en dat hij en de hertog op weg waren naar Zweden om over vrede te onderhandelen. Een dubbele zou Hess tijdens de processen in Neurenberg zijn binnengevallen en vervolgens in de gevangenis van Spandau zijn gestorven.
1 De hertog van Windsor en de nazi's
Op 10 december 1936 deed koning Edward VIII afstand van zijn troon om te trouwen met de Amerikaanse gescheiden vrouw Wallis Simpson. Het paar werd daarna door de koninklijke familie en het Britse publiek afgekeurd en ging in ballingschap. Op het eerste gezicht lijkt het een filmromance waarin de liefde triomfeert over de barrières van sociale status. Maar nu, het lijkt erop dat er meer sinistere krachten aan het werk waren achter Edward en Wallis.
In een interview met de FBI beweerde een benedictijner monnik genaamd Friar Odo, de voormalige hertog van Wurttemburg, dat de nazi-minister van Buitenlandse Zaken Joachim von Ribbentrop de geliefde van Wallis was geweest terwijl hij in 1936 ambassadeur was van Groot-Brittannië. Wallis was ook een goede vriend van prinses Stephanie von Hohenlohe, een vermoedelijke Duitse spion wiens verfijnde levensstijl persoonlijk werd onderhouden door Hitler met een genereuze vergoeding. Het is geen verrassing dat Wallis in haar opvattingen pro-nazi was, net als Edward. Als Prins van Wales was Edward trots op zijn Duitse afkomst (de familie had de naam veranderd van Saxe-Coburg Gotha in Windsor om de Duitse connectie te benadrukken), sprak vloeiend Duits en voelde daardoor banden van verwantschap met het leiderschap van de nazi's.
MI5 geloofde dat Wallis informatie aan Von Ribbentrop doorgeeft en haar onder toezicht houdt. Hitler had natuurlijk niets liever gehad dan bondgenoten op de Britse troon te hebben. Nadat Edward afstand had gedaan van zijn koningschap, bezochten hij en Wallis, nu hertog en hertogin van Windsor, Hitler op de Berghof in oktober 1937. Toen hij het Reich uit eerste hand zag, vergrootte hij alleen de bewondering van Edward voor Hitler.
Toen de oorlog de ballingschap van de Windsor in ballingschap in Frankrijk bereikte, vertelde Winston Churchill hen om naar Lissabon te verhuizen, uit vrees dat de nazi's Edward voor hun eigen doeleinden zouden kunnen gebruiken. Churchill had gelijk.Hoewel hij het niet wist, hadden de nazi's operatie Willi onthuld, een complot om Edward te kidnappen en de troon beste te maken als marionettenkoning. Edward zelf geloofde dat Groot-Brittannië de oorlog zou verliezen en hoopte dat een revolutie thuis vrede met Hitler zou opleveren. Churchill beval de windsoren onmiddellijk uit het bereik van de nazi's naar de Bahama's. De premier waarschuwde de aarzelende Edward dat hij als dienende legerofficier de krijgsraad zou krijgen als hij ongehoorzaam was. De hertog en hertogin verlieten Lissabon in augustus 1940 en misten het SS-team op een ontvoeringsmissie.
De FBI nam het toezicht op zich en in 1941 bereikte het woord FBI-directeur J. Edgar Hoover dat Hermann Goering van plan was Hitler omver te werpen zodra Duitsland Edward won en opnieuw als koning zou installeren. De nazi's zijn nooit in de Bahama's in Edward geweest, en na de oorlog ging het koningshuis volledig in op schadebeheersing. Het bewijs voor de ontvoering en de Nazi-connecties van Edward was bedekt. Er is geen sprake van beide in de memoires van de hertog van Windsor.