Delen:
10 misvattingen over de Amerikaanse burgeroorlog
Sommige controverses hangen nog steeds over de Amerikaanse Burgeroorlog, maar na 150 jaar zijn de basics duidelijk, toch? Nou niet echt. We zijn het meer dan anderhalve eeuw lang vergeten. De gevechten duurden ook zo lang en kwamen voor in zo'n groot geografisch gebied dat het onmogelijk is om alle belangrijke details in een handboek in de klas op te nemen. Enkele belangrijke feiten over de Burgeroorlog kunnen je misschien verrassen.
10Grant werd niet altijd beschouwd als een held
Grant's bazen arresteerden hem bijna in 1862.
Op 16 april 1861, slechts vier dagen nadat Fort Sumter was aangevallen, bood Ulysses S. Grant zich aan als vrijwilliger voor het leger en werd al snel een generaal onder generaal Henry Halleck. Deze twee mannen hadden heel verschillende leiderschapsstijlen. Als gevolg daarvan klaagde Halleck regelmatig dat Grant ongehoorzaam was.
Grant won belangrijke veldslagen in februari 1862, maar generaal Halleck gebruikte een communicatie-uitval om te klagen over Grant zijn baas, generaal George McClellan in Washington. McClellan schreef terug: "Het toekomstige succes van onze zaak vereist dat procedures zoals Grant's onmiddellijk moeten worden gecontroleerd ... aarzel niet om hem te arresteren."
Gelukkig voor iedereen behalve de Confederatie was Halleck afgekoeld tegen de tijd dat McClellan's brief hem bereikte. Hij verwijderde zojuist Grant van het bevel en hield hem uit de band totdat Halleck zelf naar Washington ging om McClellan te vervangen. Grant's opkomst naar de top begon kort daarna, toen President Lincoln aan degenen die hem vroegen om Grant te ontslaan, zei: "Ik kan deze man niet missen-hij vecht."
9De Heerlijkheid Battle was niet de eerste keer dat Afrikaans-Amerikaanse troepen in de strijd gingen
Heerlijkheid gaat over het 54e Massachusetts Volunteer Infantry Regiment, de eerste Afrikaans-Amerikaanse militaire eenheid die in het noorden wordt opgevoed. Het ontstond in 1863, hetzelfde jaar als de slag bij Fort Wagner. Echter, in oktober 1862 - vóór ofwel de Emancipation Proclamation of de beschuldiging van Louisiana Native Guard in Port Hudson in 1863 - vochten de First Kansas Colored Volunteers tegen Geconfedereerde cavalerie op Island Mound, Missouri.
De eerste eenheid uit Kansas werd in augustus 1862 door lokale ambtenaren van de Unie georganiseerd, hoewel het Amerikaanse leger nog steeds weigerde Afrikaans-Amerikaanse troepen te aanvaarden. Eind oktober werden ongeveer 240 troepen naar Bates County (Missouri) gestuurd om een groep confederale guerrillastrijders te verbreken. De First Kansas, in de minderheid, nam een lokale boerderij over en noemde het Fort Africa. Na twee dagen vechten werden ze versterkt en de Zuidelijken trokken zich terug.
De verloving was een minder belangrijke, maar kreeg nationale aandacht en hielp de weg vrijmaken voor Afrikaans-Amerikaanse eenheden zoals het 54e Massachusetts.
8De eerste slag om de Burgeroorlog was niet in Manassas (Bull Run)
De burgeroorlog opende op 12 april 1861, toen Fort Sumter in de haven van Charleston werd gebombardeerd. Je zou kunnen denken dat de eerste slag die op het land werd gevoerd First Manassas (of Bull Run) was, toen de burgers van Washington in juli uitkwamen voor een picknick en eindigden voor hun leven, samen met Amerikaanse troepen, in wat de Zuidelijke pers de "Grote Skedaddle." Je zou het mis hebben.
In juni 1861 vingen Union-troepen confederale soldaten bij verrassing in Philippi, Virginia (nu West Virginia). De noordelijke pers noemde de waardige zuidelijke terugtocht de 'Races at Philippi'.
Het was een kleine verloving zonder dodelijke slachtoffers, maar het had wel een paar interessante gevolgen. De Amerikaanse overwinning hielp de beweging voor afscheiding in West-Virginia ondersteunen. Het dreef ook George McClellan naar de felbegeerde positie van de top-generaal in Washington. Eindelijk, een Zuidelijke soldaat genaamd J. E. Hanger - een technische student die een been verloor bij Philippi - vond 's werelds eerste realistische en flexibele geamputeerde prothese uit en ging op zoek naar de huidige Hanger Prosthetics and Orthotics.
7De oorlog eindigde niet bij Appomattox
Op 9 april 1865 gaf generaal Lee zijn leger van Noord-Virginia over aan generaal Grant bij Appomattox. Maar de gevechten gingen elders door. Generaal Joseph Johnston gaf vervolgens op 26 april het leger van Tennessee, het op één na grootste effectieve zuidelijke leger, over aan generaal Sherman in Durham Station, North Carolina. Er waren nog steeds soldaten in het veld.
Op 4 mei gaf generaal Richard Taylor de 12.000 mannen over die in het Geconfedereerde Departement Alabama, Mississippi en Oost-Louisiana dienden. Toen, op 12 - 13 mei, meer dan een maand na Appomattox, vond de laatste slag van de Burgeroorlog plaats op Palmito Ranch, Texas. Generaal Kirby Smith, hoofd van het Geconfedereerde Trans-Mississippi Department, wilde daarna blijven vechten, maar generaal Simon B. Buckner gaf zich op 26 mei over.
Op 23 juni gaf de laatste Geconfedereerde generaal, Stand Watie, zich over in Indian Territory aan de Amerikaanse kolonel Asa C. Matthews. De oorlog op zee duurde echter voort tot november, toen de laatste Zuidelijke handelsagent zich overgaf.
Over commerciële raiders gesproken ...
6De burgeroorlog was niet beperkt tot het Amerikaanse grondgebied
Geconfedereerde kapers (quasi-legale piraten) en handelsoverslaafden op volle zee maakten het leven ellendig voor Amerikaanse expediteurs. Particulieren en blokkerende hardlopers hielden Union blockaders bezig in de wateren rond Bermuda, de Bahama's en Cuba. Grote commerciële raiders, aangedreven door zowel stoom als zeilen, varieerden over de hele wereld, veroverden Amerikaanse schepen en vaarden hun bemanningen vrij.
De Unie probeerde hen te stoppen. Bijvoorbeeld de USS wachusett viel de CSS aan Florida in de haven van Bahia, Brazilië, waardoor een internationaal incident werd veroorzaakt. De USS Wyoming achtervolgde de CSS Alabama in het Verre Oosten maar nooit gepakt, hoewel de Wyoming heeft de Japanse strijdkrachten in een zijgevecht betrokken.
De CSS Shenandoah begon patrouilleren in de zeeroutes tussen de Kaap de Goede Hoop en Australië in oktober 1964, het terroriseren van de walvisvloot van de Amerikaanse Stille Oceaan. Het schip bleef opereren lang nadat de landlegers zich hadden overgegeven en nam nog 21 Amerikaanse schepen, waarvan 11 in slechts zeven uur in de Stille Oceaan nabij de poolcirkel. De ShenandoahDe kapitein en de bemanning gaven zich eindelijk over in Liverpool, Engeland, op 6 november 1865.
5 soldaten zagen gevechten slechts ongeveer één dag per maand
Terug in de 19e eeuw moesten legers, dankzij zandwegen en gebrek aan uitrusting voor alle weersomstandigheden, hun bewegingen rond de seizoenen plannen. Voor het grootste deel van de Burgeroorlog, ten minste tot de laatste wanhopige maanden van eind 1864 en begin 1865, verdeelden weersfactoren het jaar in het campagneseizoen - late lente-, zomer- en herfst- en winterkwartieren. Dat is de reden waarom de gemiddelde burgeroorlogsoldaat slechts ongeveer één dag uit de dertig elk jaar de strijd zag. De rest van de tijd was hij aan het marcheren, boren of gewoon rondhangen in het kamp, waar zijn leven nog steeds gevaar liep.
Primitieve veldomstandigheden en gebrek aan medische kennis garandeerden dat elke soldaat een kans van één op vier had om de oorlog niet te overleven, zelfs zonder gevechten te zien. Minder dan een derde van de meer dan 360.000 doden in de Unie waren gevechtsgerelateerd; alle anderen stierven aan een ziekte, meestal dysenterie. Records voor Johnny Reb zijn niet zo volledig, maar het percentage niet-gevechtsgerelateerde sterfgevallen was ruwweg hetzelfde - bijna twee derde.
4Het Noorden had het moeilijk om de oorlog te financieren
We weten dat het zuiden tijdens de oorlog ernstige financiële problemen had, maar dat deed ook het noorden. Oorlog is niet alleen de hel, het is duur!
De Unie was niet bereid om een oorlog te financieren. Lincoln's verkiezing in 1860 had onrust op Wall Street veroorzaakt. Erger nog, in de jaren 1830 had president Andrew Jackson gecentraliseerd bankieren afgeschaft, het "subversief van de rechten van de staten en gevaarlijk voor de vrijheden van het volk" genoemd. Er was geen snelle en gemakkelijke manier voor de Amerikaanse regering om te financieren zijn militaire opbouw, vooral niet met meer dan 10.000 verschillende soorten papieren valuta in omloop.
Met de hulp van de minister van Financiën, Salmon Chase, maakte Lincoln eindelijk de rotzooi recht genoeg om oorlog te voeren, hoewel federale troepen, met name Afro-Amerikanen, soms maanden achter elkaar zonder betaling gingen. Een gevolg hiervan was de eerste Amerikaanse federale inkomstenbelasting, die in 1862 werd aangenomen. De Confederatie legde in 1863 haar eigen inkomstenbelasting op.
3De oorlog werd bestreden met moderne basiswapens evenals vuurwapens en artillerie
Oorlog vandaag zou niet mogelijk zijn zonder elektriciteit en raketten. Chemische en biologische wapens, hoewel verboden, worden soms ook gebruikt. Geloof het of niet, al deze gevechtstechnologieën werden ook gebruikt tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog.
Drijvende containers gevuld met explosieven, ontworpen om schepen te laten zinken, bestond al sinds de Amerikaanse Revolutie, maar de Confederatie bracht het naar het volgende niveau door elektrische detonators toe te voegen. Ze hebben vastgesteld wat waarschijnlijk het eerste gevechtsstation voor elektrische mijnen ter wereld in de Mississippi was. Elektrische mijnen hadden draden verbonden met de kust, die werden gebruikt om ze te laten ontploffen. Deze wapens werden ook gebruikt in het oosterse theater, waar iemand de USS liet zinken Commodore Jones in de James River van Virginia in mei 1864.
Raketten, die door kruit aangedreven brandwapens waren, waren gebruikt tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog in de jaren 1840, en beide kanten gebruikten ze ook in de burgeroorlog. De Unie had zelfs een 160-man raketbataljon. Zoals we al eerder hebben opgemerkt, werden aan beide zijden brandbommenwerpers genoemd naar het Griekse vuur - een chemisch wapen - gebruikt. Het Zuiden probeerde ook biologische oorlogsvoering door kleding te infecteren met gele koorts (niet succesvol) en pokken (beperkt succes), evenals door watervoorzieningen te vergiftigen met kadavers tijdens een retraite.
2 Sommige slavenhouders hebben gevochten voor de Unie
John Six-Killer was een Cherokee die in de First Kansas Colored Volunteers diende. Hij vocht en stierf in de eerder genoemde Battle of Island Mound. Ironisch genoeg was hij ook een slaveneigenaar en bracht hij zijn slaven eigenlijk in de strijd met hem. Slavernij van Afro-Amerikanen was een gangbare praktijk in de Cherokee Nation.
De grensstaten van Delaware, Maryland, Kentucky en Missouri droegen ook mannen bij uit slaven bezeten families aan Amerikaanse strijdkrachten. Kentucky was vooral belangrijk. Bijna een kwart van de Kentuckiaanse families bezat slaven aan het begin van de oorlog, maar de staat zou in totaal 90 gevechtseenheden sturen om voor de Unie te vechten.
Dat was de reden waarom Abraham Lincoln alleen de slaven van de Confederatie toesprak in zijn Proclamatie over Emancipatie. De in stelling gebrachte Amerikaanse president wist dat als hij Kentucky zou vervreemden, hij de rest van de grensstaten zou verliezen en net zo goed de zuidelijke staten had kunnen accepteren als een nieuwe natie.
1Presidents Lincoln en Davis leidden niet altijd vanaf de achterkant
Vandaag hebben we de neiging om de Amerikaanse en CS-presidenten te beschouwen als waardevolle koningsstukken in een gigantisch schaakspel. In feite waren beide mannen aanwezig tijdens gevechten. In 1862, bijvoorbeeld, bekeek Jefferson Davis de bloedige, niet-overtuigende Battle of Seven Pines (of Fair Oaks) en gaf Robert E. Lee het bevel over het Geconfedereerde leger daarna, toen de twee mannen terug reden naar Richmond.
Abraham Lincoln bezocht Fort Stevens, buiten Washington, in 1864 en kwam onder vijandelijk vuur. Geconfedereerde generaal Jubal Early zei na het gevecht: "We hebben Washington niet meegenomen, maar we hebben Abe Lincoln als de hel laten schrikken." Zo ja, dan was het niet nodig.
Lincoln bezocht het hoofdkantoor van General Grant op 24 maart 1865, op een cruciaal punt in de belegering van Richmond. De president bleef daar op een schip, dicht genoeg bij het front om het geschut te horen, totdat Grant Richmond opnam.Toen ging Lincoln de stad in, ging het kantoor van de Geconfedereerde president binnen (Davis en zijn kabinet waren gevlucht) en ging zitten op de stoel van Jefferson Davis.
Eerlijke Abe wist hoe hij een punt moest maken.