10 weinig bekende aspecten van het oude Romeinse gezinsleven

Romeinse families zouden vandaag zowel herkenbaar als onherkenbaar zijn. Hun strikte sociale klassen en wettelijke schendingen van de mensenrechten zullen elke rationele persoon blij maken om in de 21e eeuw te leven. Aan de andere kant zijn hun homelier-momenten eeuwig. Zoals vandaag speelden kinderen soortgelijke spellen, de hele familie verwend huisdieren en ze genoten van de fijnere dingen in het leven.

10Marriage Was A Mere Agreement

Meisjes trouwden tijdens hun vroege tienerjaren terwijl mannen de knoop halverwege de twintig vastbonden. Romeinse huwelijken waren snel en gemakkelijk en de meesten bloeiden niet uit romantiek, maar uit twee overeenkomsten. De eerste zou tussen de families van het paar zijn, die elkaar in de ogen kijken om te zien of de rijkdom en sociale status van de voorgestelde echtgenoot acceptabel was. Als ze tevreden waren, vond er een formele verloving plaats waar een schriftelijke overeenkomst werd ondertekend en het paar kuste.

In tegenstelling tot de moderne tijd, de trouwdag niet een wettige instelling cement (huwelijk had geen legale macht) maar toonde het paar van plan om samen te leven. Een Romeinse burger kon niet met zijn favoriete prostituee, neef of, voor het grootste deel, niet-Romeinen trouwen. Een echtscheiding werd verleend toen het paar hun voornemen bekendmaakte om voor zeven getuigen te scheiden. Als een scheiding de beschuldiging droeg dat de vrouw ontrouw was geweest, zou ze nooit meer kunnen trouwen. Een schuldige man ontving niet zo'n straf.

9 Feest of hongersnood

Sociale positie bepaald hoe een gezin at. Lagere klassen hadden meestal eenvoudige kost terwijl de rijken vaak uitgebreide feesten gebruikten om hun status te demonstreren. Brood wordt zowel bij het ontbijt als bij de lunch zwaar geproefd. Terwijl de lagere klassen olijven, kaas en wijn toevoegden, genoot de hogere klasse een betere variëteit aan vlees, restjes en verse producten. De allerarmsten aten soms pap of hand-outs.

Maaltijden werden bereid door de vrouwen of slaven van het huishouden, en de kinderen dienden hen. Niemand had vorken, dus voedsel werd geconsumeerd met behulp van hun handen, lepels en messen. Dinersfeesten van de Romeinse rijken waren legendarisch vanwege hun decadentie en delicatessen. Blijvende uren leunden de gasten op de eetbanken terwijl de slaven de afgedankte snippers om hen heen opruimden. Alle klassen genoot van een maag-karnende saus genaamd garum. In feite de gefermenteerde ingewanden van vis, stonk het zo slecht dat het verboden was om het binnen de stadsgrenzen te maken.

8De Insulae en Domus

Foto credit: Italië Magazine

Iemands buurt was grotendeels afhankelijk van hoe hoog de totempaal was die je was. Insulae waren flatgebouwen, maar het soort dat een moderne veiligheidsinspecteur het dak zou laten raken. De meerderheid van de Romeinse bevolking woonde in deze gebouwen met zeven verdiepingen plus. Ze waren rijp voor vuur, instorten en zelfs overstromen. De bovenste verdiepingen waren gereserveerd voor de armen die dagelijks of wekelijks huur moesten betalen.

Uitzetting was een constante angst voor de gezinnen die in een eenkamerzaak woonden zonder natuurlijk licht of sanitaire voorzieningen. De eerste twee verdiepingen van een insulae waren gereserveerd voor degenen die een beter inkomen hadden. Ze betaalden jaarlijks huur en woonden in meerdere kamers met ramen.

Rijke Romeinen woonden ofwel in landhuisvilla's of bezaten een domus in de stad. Een domus was een groot, comfortabel huis. Ze waren groot genoeg om de zakenwinkel van de eigenaar, bibliotheken, kamers, een keuken, een zwembad en een tuin op te nemen.

7 huwelijksex

Fotocredit: Wellcome

De dingen in de Romeinse slaapkamer waren niet precies gelijk. Terwijl van vrouwen werd verwacht dat ze zonen produceren, kuisheid handhaven en loyaal blijven aan hun mannen, mochten getrouwde mannen ronddwalen. Hij had zelfs een regelsboek. Het was goed om buitenechtelijke seks te hebben met partners van beide geslachten, maar het moest met slaven, prostituees of een concubine / minnares zijn. Vrouwen konden er niets aan doen, omdat het sociaal acceptabel was en zelfs van een man werd verwacht.

Hoewel er ongetwijfeld getrouwde stellen waren die passie gebruikten als uitdrukking van genegenheid voor elkaar, was de algemene onsympathieke mening dat vrouwen de knoop doorhakken om kinderen te krijgen en niet om te genieten van een geweldig seksleven. Dat was voor de man om te genieten, en sommigen smaakten het een beetje te veel - slaven hadden geen rechten over hun eigen lichaam, dus de verkrachting van een slaaf werd niet wettelijk erkend.

6Leger Infanticide

Vaders hielden de kracht van leven of dood voor een pasgeborene, zelfs zonder de inbreng van de moeder. Na de geboorte werd de baby aan zijn voeten geplaatst. Als de vader het opnam, bleef het kind thuis. Anders werd het buiten verlaten om door iemand te worden opgepakt - of te sterven aan blootstelling. Romeinse baby's kregen afwijzing als ze misvormd werden geboren, een dochter, of als een arm gezin geen ander kind kon onderhouden. Als de vader achterdochtig was over het echte vaderschap van het kind, zou hij of zij in de buurt van een opvanggebied kunnen worden gedumpt.

De gelukkigen werden geadopteerd door kinderloze koppels en ontvingen de naam van de familie. De rest riskeerde te worden verkocht als slaven of prostituees of opzettelijk verminkt te worden door bedelaars die dergelijke kinderen toonden om meer sympathie te krijgen. Als oudere kinderen hun vader niet graag hadden, had hij ook de wettelijke steun om hen als slaven te verkopen of hen te doden.

5 Vrije tijd voor het gezin

Downtime was een groot deel van het Romeinse gezinsleven. Meestal, vanaf de middag, heeft de bovenlaag van de samenleving hun vrije dag gewijd. De leukste activiteiten waren openbaar en werden gedeeld door zowel rijk als arm, terwijl gladiatoren van mannen en vrouwen elkaar uit elkaar joegen, juichende wagenrennen of het theater bezochten.

Burgers brachten ook veel tijd door in openbare baden, wat niet uw gemiddelde bad- en handdoek-affaire was. Een Romeins bad had meestal een fitnessruimte, een zwembad en een gezondheidscentrum. Bepaalde locaties boden zelfs prostituees aan. Kinderen hadden hun eigen favoriete bezigheden. Jongens wilden liever actiever zijn, worstelen, vliegeren of oorlogsspelletjes spelen. Meisjes hielden zich bezig met dingen zoals poppen en bordspellen.Gezinnen genoten ook gewoon van ontspannen met elkaar en hun huisdieren.

4Education

Foto credit: shakko

Het onderwijs was afhankelijk van de sociale status en het geslacht van een kind. Formele opleiding was het voorrecht van hooggeboren jongens, terwijl meisjes uit goede gezinnen alleen mochten leren lezen en schrijven. Scholing in het Latijn, lezen, schrijven en rekenen waren meestal de taken van de moeder tot de leeftijd van zeven, toen jongens een leraar ontvingen.

Welgestelde families hadden privéleraren of opgeleide slaven voor deze rol; anders werden de jongens naar privéscholen gestuurd. Onderwijs voor mannelijke leerlingen omvatte fysieke training om hen voor te bereiden op militaire dienst evenals later het aannemen van een mannelijke rol in de samenleving. Plattelandsbewoners of kinderen die uit slaven zijn geboren, hebben weinig tot geen officiële opleiding genoten. Voor hen was het praktischer dat zonen hun vak leren van hun vaders en kleine meisjes leren hoe ze moeten werken. Er waren geen openbare scholen voor kansarme kinderen. Het dichtste was informele bijeenkomsten die werden gerund en onderwezen door bevrijde slaven.

3Coming Of Age

Terwijl dochters bijna ongemerkt de drempel van de volwassenheid overschreden, markeerde een speciale ceremonie de overgang van een jongen naar de volwassenheid. Afhankelijk van zijn mentale en fysieke bekwaamheid, besliste een vader wanneer zijn zoon groot was (meestal rond 14-17).

Op de gekozen ochtend gooide de jongen zijn bulla en zijn jeugdtoilet weg en werd er een offer gebracht. Zijn vader kleedde hem vervolgens in de witte tuniek van een man. Als de oudere man een rang had, weerspiegelde de tuniek dit - twee brede karmozijnrode strepen als hij senator was en slank voor een ridder. De laatste van de nieuwe kleding was de toga virilis of toga libera, alleen gedragen door volwassen mannen. De vader verzamelde toen een grote menigte om zijn zoon naar het Forum te begeleiden. Daar aangekomen, werd de naam van de jongen geregistreerd en werd hij officieel een Romeins staatsburger. Daarna zou de nieuwe tienermens een jaar stage kunnen lopen in een beroep van zijn vader.

2Pets

Als het gaat om het dierenbeleid van het oude Rome, kan men worden vergeven als het eerste beeld dat in je opkomt een bloederige slachting is in het Colosseum. Burgers koesterden echter hun huisdieren. Honden waren verreweg de favoriet, maar katten waren niet ongewoon. Huis-slangen werden gewaardeerd als ratters, en gedomesticeerde vogels waren ook heel blij. Nightingales en groene Indiase papegaaien waren allemaal razend omdat ze menselijke woorden konden nabootsen.

Ook werden kraanvogels, reigers, zwanen, kwartels, ganzen en eenden gehouden. Terwijl de laatste drie erg populair bleken, was de Romeinse genegenheid en behandeling van pauwen bijna gelijk aan die van honden. Er bestond wat wreedheid in vogelgevechten, maar het was geen wijdverspreide sport. Romeinse huisdieren waren zo geliefd dat ze vereeuwigd werden in kunst en poëzie en zelfs begraven werden met hun meesters. Andere huisdieren waren hazen (een populair geschenk uitgewisseld door geliefden), geiten, herten, apen en vissen.

1 Vrouw's onafhankelijkheid

Het oude Rome was geen gemakkelijke plek om een ​​vrouw te zijn. Elke hoop om te kunnen stemmen of een carrière te kunnen volgen, was zo ongeveer mogelijk als een moderne persoon die een diamant probeert uit de lucht te plukken. Meisjes stonden aan de kant van een leven in het huis en de bevalling, leden aan een flirtende echtgenoot (als hij daartoe geneigd was) en hadden weinig macht in het huwelijk en geen legale claim op haar kinderen.

Omdat de kindersterfte echter zo hoog was, beloonde de staat Romeinse echtgenotes voor de bevalling. De prijs was misschien wat de meeste vrouwen graag wilden: wettelijke onafhankelijkheid. Als een vrijgeboren vrouw drie levendgeborenen leidde (vier voor een voormalige slaaf), kreeg ze de status van een onafhankelijke persoon. Alleen door deze vorm van geboorte te overleven, kan een vrouw hopen te ontsnappen aan het eigendom van een man en uiteindelijk de controle over haar eigen zaken en leven nemen.