Delen:
10 intrigerende aanwijzingen over het oude Egyptische etniciteit
In 2014 onthulde Ridley Scott zijn bijbelse epos Exodus: Goden en koningen en per ongeluk een zeer oud kan van wormen in het proces geopend. De film bevat witte acteurs die de oude Egyptische personages spelen en degenen die er heilig van overtuigd zijn dat de Egyptenaren zwart waren, op het verkeerde been zetten. Maar hoe zagen de oude Egyptenaren er precies uit?
Welnu, het antwoord is dat niemand het zeker weet. De meerderheid van de Egyptologen beweren dat het er helemaal niet toe doet, omdat er geen reden is om te geloven dat de Egyptenaren onze moderne opvatting over ras deelden. Om de etniciteit van de oude Egyptenaren te vragen, betogen ze, legt een heel oud volk een modern idee op. Toch zijn er enkele aanwijzingen over hoe de Egyptenaren eruit kunnen zien, hoewel de enige echte conclusie is dat we er simpelweg niet zeker van kunnen zijn.
10Herodotus
De Griekse historicus Herodotus, die rond 450 voor Christus uitgebreid over Egypte schreef, was een van de eersten die indirect wat licht scheen over de verschijning van de oude Egyptenaren. Meer dan 100 jaar voordat Alexander de Grote Egypte veroverde, betoogde Herodotus dat de inwoners van Colchis (een gebied aan de oostkust van de Zwarte Zee) van Egyptische afkomst waren omdat ze, net als de Egyptenaren, een donkere huid en wollig haar hadden. Beide groepen beoefenden ook de besnijdenis en weefden blijkbaar op dezelfde manier linnen.
De korte beschrijving van Herodotus is onderwerp geweest van eindeloos debat. De exacte woorden die hij gebruikt zijn melanchroes (betekent een donkere of zwarte huid hebben) en oulotriches (met wollig of krullend haar). Sommige geleerden geloven dat melanchroes kan iemand met een donkerdere huid betekenen dan Herodotus zelf. Herodotus merkt ook op dat de fysieke verschijning van de Colchians "niets bewijst, omdat andere mensen ook deze eigenschappen hebben", wat zou kunnen betekenen dat de Colchians er niet significant anders uitzagen dan andere Aziatische volkeren.
Maar terwijl we niet precies weten wat Herodotus bedoelde met melanchroes, het houdt duidelijk in dat ze donkerder waren dan de Grieken, wat aangeeft dat de Egyptenaren waarschijnlijk niet bijzonder licht waren.
9Ramesses II
Tijdens het begin van de 19e eeuw voerden voorstanders van slavernij en verschillende andere racisten aan dat het oude Egypte alleen zo geavanceerd kon zijn omdat het een Kaukasische beschaving was. Ze speculeerden ook dat de Egyptische heersende klasse blank was terwijl hun slaven zwart waren. Afrocentrische historici leggen de nadruk op de sub-Saharaanse oorsprong van de Egyptische beschaving en beweren dat de oude Egyptenaren zwart waren.
De waarheid lijkt ergens tussenin te zijn geweest. Sterker nog, men heeft betoogd dat het oude Egypte iets was van een oude smeltkroes, iets dat zelfs tot de monarchie reikte. In 1881 werd de mummie van Ramses II (een Egyptische farao die rond 1279-1213 v.Chr. Regeerde) ontdekt. Bijna een eeuw later, in 1974, onderzochten archeologen in Parijs de mummie forensisch. Hun analyse gaf aan dat hij rood haar had, een eigenschap die nooit voorkomt in sub-Sahara Afrika. (Omdat Ramses II begin jaren negentig was toen hij stierf, was zijn witte haar rood gekleurd met henna, maar microscopische analyse bevestigde dat hij oorspronkelijk een roodharige was.) Omdat het bekend was dat Ramses van Libische afkomst was, speculeren historici dat hij had waarschijnlijk een relatief lichte huid, vooral omdat het voor heersen van Egypte waarschijnlijk niet nodig was dat hij veel in de zon ging.
8Tutankhamun
Moderne portretten van Toetanchamon, een Egyptische farao die zijn heerschappij begon als een negenjarige in de 1330 v.Chr., Zijn een bron van twist. Sommige Afrocentric geleerden beweren dat populaire afbeeldingen van de farao (in de volksmond bekend als "King Tut") als wit racistisch zijn en ernstig onnauwkeurig. Het werd nog meer verhit nadat Egyptische wetenschappers het DNA van Tut volgden.
Terwijl de mensen die feitelijk verantwoordelijk zijn voor de studie geen informatie over zijn race hebben vrijgegeven, hebben verschillende neo-nazi-organisaties een wazig screenshot van een documentaires van Discovery Channel in beslag genomen, waarbij ze beweerden 'bewezen' te zijn dat Toetanchamon blank of zelfs nordic was, omdat hij zogenaamd behoorde tot een bloedgroep die veel voorkomt in Europese populaties. Ondertussen werden de Egyptische autoriteiten beschuldigd van het proberen om het mogelijke joodse erfgoed van Tut te verbergen vanwege de huidige spanningen in het Midden-Oosten.
De meeste echte genetische experts erkennen echter dat oud DNA ongelooflijk gemakkelijk te besmetten is (in een beroemd geval bleek DNA dat tot een dinosaurus behoorde te zijn van een moderne mens), waardoor een DNA-studie van King Tut hoogst verdacht was.
7kmt
Net zoals de Duitsers erop staan hun land Deutschland te noemen in plaats van Duitsland, hebben de oude Egyptenaren hun land Egypte niet genoemd; ze noemden het kmt (uitgesproken als Ke-met), wat 'zwart' betekent. Zoals je zou verwachten, is er veel discussie over de specifieke betekenis van het woord kmt. De twee hoofdargumenten zijn die de Egyptenaren gebruikten kmt om naar hun land te verwijzen als het 'land van zwarte mensen', of dat ze het gebruikten om naar hun land te verwijzen als het 'zwarte land'.
De meeste moderne linguïsten zijn voorstander van de 'zwarte land'-betekenis van het woord. Ze beweren dat de jaarlijkse overstromingen van de rivier de Nijl rijke zwarte bodem brachten, die de landbouwvoorsprong van het land garandeerde. Als gevolg daarvan noemden de Egyptenaren hun land kmt. De zwarte aarde zorgde voor een scherp visueel contrast met het woestijnzand rond de Nijl, dat de oude Egyptenaren noemden DSRT ("Het rode land"). Maar alleen de delen van Egypte die het dichtst bij de Nijl lagen zouden met de zwarte aarde zijn overstroomd, en de Egyptenaren hadden geen woordenschat om naar ras te verwijzen, dus misschien is geen van beide argumenten volkomen juist.
6Cleopatra's moeder
Natuurlijk was de beroemde Cleopatra niet speciaal Egyptisch, afstammeling van een generaal van Alexander de Grote. Maar welke etniciteit was zij? De meeste egyptologen geloven dat ze een mengsel was van Macedonisch Grieks en Perzisch, maar ze weten niet zeker waar haar moeder vandaan kwam (of zelfs wie haar moeder was).
Om politieke redenen had Cleopatra Arsinoe IV, haar halfzus (of volle zus - zij hadden dezelfde vader maar mogelijk verschillende moeders), vermoord. Sommige wetenschappers beweren dat Arsinoe IV deels Afrikaans was, wat betekent dat Cleopatra's moeder (en Cleopatra zelf) ook deelafrikaans kon zijn. In de jaren negentig beweerde een archeoloog Arsinoe's graf en skelet te hebben geïdentificeerd. Het testen van DNA op de botten was echter niet doorslaggevend - en we weten nog steeds niet zeker of dit haar botten zijn. Het lijkt waarschijnlijk dat Cleopatra over het algemeen mediterraan was, een mix van Griekse en verschillende andere nationaliteiten. Uiteindelijk verwerpen de meeste classicisten de kwestie van het ras van Cleopatra, met het argument dat we ons niet moeten concentreren op iets dat zo onbeduidend is als de huidskleur wanneer we ons kunnen concentreren op haar grote politieke prestaties.
5Egyptische kunst
Dus laten we regelrecht teruggaan naar de bron - hoe hebben de oude Egyptenaren zichzelf afgebeeld? Egyptische tempels bevatten beelden, muurschilderingen en geïllustreerde papyrussen die ons een idee geven van hoe hun makers zichzelf zagen. De Egyptenaren beeldden zichzelf af met huidtinten variërend van lichtbruin tot rood, geel of zwart. Mannen waren vaak donkerder dan vrouwen, waarschijnlijk om aan te geven dat mannen buitenshuis arbeid verrichtten, maar oude Egyptische kunstwerken waren niet realistisch en de meeste huidtinten waren waarschijnlijk eerder symbolisch dan realistisch.
Bijvoorbeeld, afbeeldingen van Egyptenaren met rode gezichten of haar hadden kunnen betekenen dat ze in de ban waren van Set, de boze god van de woestijn. Sommige wetenschappers beweren dat Egyptenaren kleur gebruikten om zich te onderscheiden van de Nubiërs (een volk dat leefde in wat nu Soedan is), omdat ze zichzelf met roodachtige of koperen huid hebben getekend, maar vaak Nubiërs zwart hebben geschilderd. De hoogleraar Afrikaanse geschiedenis heeft de moderne Egyptische autoriteiten ervan beschuldigd dat ze knoeien met oude Egyptische kunstwerken om hun Afrikaanse trekken te verbergen.
4De Grote Sfinx
Met zijn menselijk hoofd en leeuwenlichaam is de Grote Sfinx van Giza enorm en ongelooflijk oud (hij werd waarschijnlijk rond 2500 voor Christus gebouwd). We weten niet zeker wiens gezicht de Sfinx gemodelleerd werd, maar de meeste Egyptologen geloven dat het de farao Khafra beschrijft.
In de jaren 1780 bezocht de Franse historicus graaf Constantine de Volney de Sfinx en verkondigde het 'typisch een neger in al zijn trekken ... Met andere woorden, de oude Egyptenaren waren ware negers van hetzelfde type als alle inheemse Afrikanen.' het is bijna onmogelijk om de etniciteit van de Sfinx te beoordelen, omdat millennia van regen, wind en hitte het gezicht van het standbeeld hebben versleten.
Begin jaren negentig echter gebruikte Frank Domingo zijn ervaring als forensisch kunstenaar voor de New York Police Department om metingen te doen aan het gezicht van de Sfinx. Zijn model zag er absoluut niet uit als andere standbeelden van Khafra, wat aangeeft dat de Sfinx misschien gemodelleerd was naar iemand anders. In plaats daarvan bevat het model kenmerkende Afrikaanse kenmerken, die over het algemeen ontbraken in andere afbeeldingen van Khafra. Ten minste één orthodontist was het eens met het model van Domingo, en merkte op dat het gezicht van de sfinx een bimaxillair prognathisme vertoonde, een toestand waarin de kaken naar voren schuiven, wat vaak wordt gezien bij mensen van Afrikaanse afkomst.
3De nieuwe race
In de jaren 1880 werd de historicus Sir William Matthew Flinders Petrie een van de vroegste belangrijke studenten van Egyptische artefacten. Petrie leverde een wezenlijke bijdrage aan de Egyptologie - onder andere was hij de eerste die de prehistorische cultuur identificeerde die vóór het oude Egypte leefde zoals we die nu kennen.
Maar sommige andere ideeën van Petrie blijven controversieel. Hij benadrukte bijvoorbeeld dat de ongelooflijke beschaving van het vroege dynastieke Egypte geen continuïteit met de lokale prehistorische volken vertoonde, maar in plaats daarvan werd geïmporteerd door een binnenvallend 'nieuw ras', dat de 'decadente beschaving van de prehistorische tijd' had veroverd. In dit proefschrift beweerde Petrie dat er geen continuïteit bestond tussen Egyptische artefacten uit de prehistorische en dynastieke periodes, wat betekent dat het nieuwe ras "de hele Egyptische bevolking heeft vernietigd of verdreven". Hij dacht dat het "Nieuwe Ras" mogelijk afkomstig was uit Libië of Perzië.
Moderne historici hebben gesuggereerd dat de theorieën van Petrie meer te danken hadden aan negentiende-eeuwse Europese koloniale ideeën dan aan de werkelijkheid, wat suggereert dat het dynastieke ras dat hij identificeerde eigenlijk gewoon autochtone Egyptenaren waren. Interessant is dat Petrie zelf uiteindelijk erkende dat hij ongelijk had en dat hij met tegenzin de ontdekkingen van de negentiende-eeuwse geoloog Jean-Jacques De Morgan interpreteerde om te suggereren dat artefacten die "tijdelijk aan een nieuw ras waren toegewezen" eigenlijk terug te voeren waren tot de pre-dynastieke periode.
2De oostelijke woestijn
In de vroege jaren 2000 publiceerde de Egyptoloog Toby Wilkinson een studie van rotstekeningen in de oude oostelijke woestijn, het gebied van de Sahara tussen de Rode Zee en de Nijl. De rotstekeningen uit het begin van het vierde millennium v.Chr. Tonen typische beelden uit de Nijl-vallei - boten, krokodillen, nijlpaarden - en afbeeldingen van mensen die hoofdtooien dragen en maces hanteren. Deze beelden hebben belangrijke parallellen met de latere kunstwerken van de dynastieke Egyptenaren, waardoor Wilkinson concludeerde dat ze hun oorsprong vonden in de oostelijke woestijn.
Volgens Wilkinson waren de voorouders van de dynastieke Egyptische volkeren semi-nomadische veehoeders die zich tussen de rivieroevers en de droge delen van de oostelijke woestijn bewogen. De woestijn in kwestie beslaat delen van het hedendaagse Egypte, Soedan en Ethiopië en biedt een dwingende aanwijzing over de oorsprong van het Egyptische volk. De theorie van Wilkinson is echter niet overtuigend bewezen en hij geeft zelf toe dat het moeilijk is om de exacte rotstekeningen precies te dateren.
1Teeth
Kan het bestuderen van de tanden van oude Egyptenaren enig licht werpen op hun oorsprong en hoe ze eruit zagen? In 2006 ontdekte een onderzoek van tandheelkundige overblijfselen van bijna 1.000 Egyptische skeletten dat Egyptische tanden in de antieke geschiedenis vergelijkbaar bleven - met andere woorden, de oud-Egyptische bevolking bleef waarschijnlijk opmerkelijk homogeen tussen de pre-dynastieke periode en het vroege Romeinse rijk, met de meeste opmerkelijke uitbijter die afkomstig is van de geïsoleerde zuidelijke begraafplaats in Gebel Ramlah. De tanden vertoonden meestal "eenvoudige, massaal verkleinde dentities" die sterk leken op tanden van hedendaagse populaties in Noord-Afrika, met een mindere gelijkenis met tanden uit Europa en West-Azië.
Interessant is dat de auteur van het onderzoek, Joel D. Irish, suggereert dat de tandheelkundige gegevens een weerspiegeling zijn van een mix van "veel biologisch verschillende bevolkingsgroepen, waaronder Saharan, Nilotic en Levant-groepen." Hij beweert echter dat deze melange plaatsvond in de pre-dynastieke periode , vóór de gouden eeuw van het oude Egypte. Toen de Egyptische beschaving eenmaal bloeide, bleef de bevolking genetisch vergelijkbaar, dankzij de uitgebreide handelsbetrekkingen die in het hele land bestonden, die ruimschoots opwegen tegen externe invloeden. Het is echter vermeldenswaard dat tandheelkundige metingen sterk kunnen variëren, zelfs tussen nauw verwante populaties.