10 historische feiten over de nazi-beweging in Amerika

Het is gemakkelijk om te vergeten dat Adolf Hitler en zijn Nationale Socialistische Partij in de jaren dertig - hoewel door velen als radicaal beschouwd - niet noodzakelijk als een bedreiging voor de wereldvrede werden beschouwd. Het is nog gemakkelijker om te vergeten dat Hitler meer dan een paar sympathisanten had, zelfs ronduit aanhangers, in de Verenigde Staten. Hier zijn een aantal stukjes geschiedenis die zelden worden besproken, maar zouden moeten dienen als een herinnering aan hoe extremistische idealen overal en altijd kunnen aanslaan.

10De Bund

Een groot deel van de nazi-ideologie draaide rond de zuiverheid van het Duitse 'ras', en Hitler besefte al snel dat dit in de Duitse migrantenpopulatie van zijn potentiële vijanden zou kunnen worden uitgebuit. Nog geen vier maanden na zijn machtsovername in 1933, werd een Amerikaanse organisatie bekend als "Friends of the New Germany" samengesteld uit verschillende kleinere organisaties in de VS. Oorspronkelijk bestaande uit Duitse onderdanen en Amerikaanse staatsburgers van Duitse afkomst, werd het in 1936 geherstructureerd tot de Duitse Amerikaanse Bund ("Bund", wat "Alliantie" betekent), die alleen Duits-Amerikanen erkende.

Aangezien een kwart van de Amerikaanse bevolking destijds enige Duitse afkomst had, was het lidmaatschap hoger dan men zou denken. De leider van de Bund, Fritz Kuhn, werd zelfs de Amerikaanse Führer genoemd. Terwijl hij ervoor zorgde dat zijn perceptie goed was, omdat een Amerikaanse organisatie solide bleef (uitingen van Amerikaans patriottisme waren overvloedig in Bund-bijeenkomsten, die vaak plaatsvonden op Amerikaanse feestdagen of op verjaardagen van presidenten), blijft het een feit dat Amerikaanse burgers de Nazi-groet gaven, riepen " Heil Hitler, "en gedroeg zich anders zo veel als een deelnemer aan een bijeenkomst van een Duitse Nazi-partij zou hebben. Fritz Kuhn werd in 1937 door undercoverjournalisten ontmaskerd en twee jaar later gevangen gezet voor verduistering.

9Nazi zomerkampen

Na de herstructurering in 1936, begon de Bund zich gezamenlijk in te spannen om de nazi-ideologie te bevorderen in de hoop dat de VS sympathiek zouden kunnen worden gemaakt voor Hitler en zijn legers. Een van de meest alarmerende projecten: zomerkampen voor Amerikaanse jongeren. Hoewel ze niet werden ondersteund door of direct verband hielden met het beruchte Hitler Youth-programma, waren de overeenkomsten toch verbijsterend. Ouders en kinderen begroetten de Führer en droegen dezelfde armbanden als hun Duitse tegenhangers. Tegen de tijd dat ze werden gesloten vlak na het begin van de oorlog, bestonden er 16 van deze kampen in het hele land, van New York tot Los Angeles.

Antisemitisch sentiment was op dit moment op een historisch hoog niveau in de VS en programma's als deze waren bedoeld om Amerika te indoctrineren tot racistische, fascistische ideologieën. Kinderen van acht tot achttien jaar oud leerden Duits te spreken en namen deel aan oefeningen in militaire stijl. De nazi-ideologie en het Duitse erfgoed werden in wezen gepresenteerd als onderdeel van hetzelfde pakket, en veel Duits-Amerikanen stonden open voor de boodschap.

8De New Yorkse nazi-gemeenschap

De meest prominente van deze kampen was Camp Siegfried in de staat New York, buiten het stadje Yaphank. De kleine huizen van de stad zijn oorspronkelijk gebouwd als bungalows voor de zomerkampeerders. Iedereen die land in de stad wilde kopen, moest in de eerste plaats 'Duitse extractie' hebben. Veel van de hoofdstraten waren vernoemd naar Hitler, Goebbels en andere prominente nazi-partijleiders.

Zelfs na het begin van de oorlog zou het sentiment van de nazi's, laten we zeggen, er niet een krijgen die uit de stad Yaphank is getrapt. Nazi-thema parades werden gehouden op de straten, nazi-en SS-vlaggen werden gevlogen zij aan zij met Amerikaanse vlaggen, en bewoners hebben een gigantische haag in de vorm van een swastika.

Hoewel het land na de oorlog uiteindelijk door de FBI werd ingenomen, staat de stad nog steeds, met behoud van de oorspronkelijke tractehuizen die zijn gebouwd voor pro-nazi-zomerkampeerders. Helaas, hoewel veel van haar inwoners zich niet bewust zijn, zijn haar racistische statuten nog steeds van kracht. Zelfs vandaag de dag is vrijwel alle inwoners blank en van Duitse afkomst.

7De Madison Square Garden-rally's

Vrienden van het nieuwe Duitsland, en later de Bund, hadden hun hoofdkantoor in New York, waardoor de staat een van de belangrijkste centra was voor Amerikaanse pro-nazi-activiteiten. Al in 1934 hield de voorgangerorganisatie bijeenkomsten op Madison Square Garden. Deelnemers gaven de Nazi-groet, zongen slagzinnen en spanden spandoeken met gevoelens als 'Stop Joodse overheersing van christelijke Amerikanen'.

De meest beruchte van deze bijeenkomsten vond plaats op 20 februari 1939, toen de Bund op het hoogtepunt van zijn macht was. Een bijeenkomst van de Bund, gehuld in de titel van een "Pro-America" ​​-rally in de tuin, werd die dag bijgewoond door meer dan 20.000 mensen. Vier keer protesteerde dat nummer buiten de zaal, en probeerde het te bestormen en af ​​te sluiten. Ze waren niet succesvol, maar dit was een van de laatste dergelijke evenementen. De Bund werd ontbonden nadat de VS eind 1941 Duitsland de oorlog verklaarden.

6De Bush-verbinding

Conspiracy-theorieën hebben lang gekeken naar een mogelijke heimelijke verstandhouding tussen de Amerikaanse regering en het naziregime. Circumstantial bewijsmateriaal is overvloedig aanwezig, van de gelijkenissen tussen het verguisde MKUltra-programma van de CIA en vergelijkbare programma's die door de nazi's zijn ontwikkeld, tot de rol van enkele van Hitlers belangrijkste raketwetenschappers in de ontwikkeling van NASA.

Onder de vele bizarre beweringen, werd een waarheid onthuld rond de eeuwwisseling die op de een of andere manier nog vreemder is: Prescott Bush - een Amerikaanse senator en vader van toekomstige president George H.W. Bush - had wederzijds voordelige zakelijke relaties met Duitse bedrijven die direct betrokken waren bij Hitler's machtsstijging.

Hoewel de geheimzinnigheid van deze transacties hen jarenlang aan controle onttrok, leidde de uiteindelijke onthulling tot speculaties over de vraag of Bush had moeten worden berecht voor oorlogsmisdaden. Het vermogen van zijn bedrijf werd in 1942 onder de Trading With The Enemy Act in beslag genomen. Niet alleen heeft deze relatie een substantiële rol gespeeld bij het financieren van de oorlogsinspanningen van de nazi's, het kan ook de basis hebben gelegd voor het familiefortuin van Bush.

5Nazi Radio

Zoals eerder werd gesuggereerd, was het fascisme in de jaren dertig niet zo smerig als tegenwoordig. Toch was de overgrote meerderheid van de Amerikanen op hun hoede voor fascistische regimes en hun tactieken; nadat Duitse paramilitaire troepen en burgers op 9 november 1938 de straat op gingen - de beruchte Kristallnacht - onthulde een Amerikaanse peiling dat 94 procent van de Amerikanen afkeurde, ondanks het doordringende antisemitische sentiment van die tijd.

Toch kon er doorheen alles een luide stem worden gebruikt om Hitlers acties te verdedigen en te verklaren: pater Charles Coughlin, een katholieke priester en radiopersoonlijkheid met een publiek van miljoenen. Coughlin had zijn publiek gebouwd tijdens het aanvallen van "bankiers" tijdens de Grote Depressie, en hij breidde deze kritiek specifiek uit naar Joden in een uitzending die slechts 11 dagen na de Kristallnacht plaatsvond. Hij schold tegen Duitse Joden omdat hij zich christelijke eigendommen toe-eigende en probeerde het communisme te verspreiden.

Hoewel zijn show kort daarna werd geannuleerd, was de schade aangericht. Coughlin werd de held van Berlijn ... en Amerika. De eigenaar van het station meldde dat, in reactie op de annulering, "enkele duizenden mensen het blok omsingelden waar onze studio's zich bevonden, ... WMCA als on-Amerikaans aan de kaak stellen en zijn slogan" Niet kopen bij Joden "schreeuwen Joden, 'etc.'

4American Roots Of Eugenics

Eugenie was een cruciale component in de nazi-ideologie. Het concept wordt grotendeels gedacht te zijn voortgekomen uit de nazi's of op zijn minst in Europa, maar in werkelijkheid is de eugenetica ontstaan ​​in Amerika met enkele van de meest vooraanstaande wetenschappelijke en zakelijke leiders van het tijdperk.

Gefinancierd door eerbiedwaardige entiteiten als het Carnegie Institute en de Rockefeller Foundation, waren veel van Amerika's meest gerespecteerde wetenschappers druk bezig theorieën van "racewetenschap" op te biechten in opdracht van hun bedrijfsfinanciers. Gegevens werden geknepen en gefingeerd om het uitgangspunt te dienen dat niet-blanke rassen genetisch inferieur zijn en uit het bestaan ​​moeten worden gefokt.

Deze "wetenschap" werd prominent in het begin van de jaren 1900 en werd een vitaal onderdeel van Hitler's ideologie. De Verenigde Staten hadden op dit moment eigenlijk wetten met betrekking tot eugenetica in de boeken. Hitler was hiermee bekend en stelde hem in staat om zijn antisemitisme in (volledig ongeldige) medische en wetenschappelijke termen in te kaderen. Hij vertrouwde eens een ondergeschikte toe: "Ik heb met grote belangstelling de wetten van verschillende Amerikaanse staten bestudeerd met betrekking tot de preventie van reproductie door mensen van wie het nageslacht naar alle waarschijnlijkheid geen waarde heeft of schadelijk is voor de rasvoorraad."

3 Failure Of The American Press

Nadat Hitler in 1933 voor het eerst aan de macht was gekomen, leek een groot deel van de Amerikaanse pers verward - en zelfs op gespannen voet met elkaar - over wat de vertakkingen waren en hoe dit moest worden gemeld. De nazi's waren in een paar jaar tijd opgeklommen van een kleine partij tot een meerderheidspartij. Veel kranten leken te denken dat hij zou kalmeren met zijn expansionistische retoriek, eenmaal in functie. Sommige verslaggevers dachten zelfs dat hij toch vrede en welvaart naar Duitsland zou brengen.

De Christian Science Monitor, in een stuk uit 1933, prees de "rust, orde en beleefdheid" waargenomen door een bezoekende verslaggever; er leek "niet het minste teken van iets ongewoons te zijn". Later in het decennium, de New York Times meldde "een nieuwe matiging" in de Duitse politieke atmosfeer sinds de opkomst van Hitler, met de New York Herald verhalen over gruweldaden tegen Joden verklaren om 'overdreven en vaak ongegrond' te zijn.

Hoewel veel hiervan kan worden verklaard door de behendige omgang met buitenlandse pers door het naziregime, kan een groot deel daarvan ook worden verklaard door een diep misverstand van de kant van de Amerikanen over de aard van Hitler's probleem met joden. Veel Amerikaanse krantenredacteurs kondigden het conflict aan als een tussen ideologieën met verschillende politieke opvattingen, in plaats van een tussen een ras van mensen en degenen die ze wilden uitroeien.

2Bieders van gelukwensen

Vliegenier Charles Lindbergh was een Amerikaanse held van de jaren 1930. Hij voerde in 1927 de eerste solo-vlucht over de Atlantische Oceaan uit en had de zeer openbare beproeving doorstaan ​​van de ontvoering en de moord op zijn zoontje in 1935. Hij was helaas ook een voorstander van eugenetica, omdat hij in de buurt kwam van de Franse wetenschapper Alexis Carrel, die een vaste gelovige. In een interview uit 1935 beweerde Lindbergh: "Er is geen ontkomen aan dat mannen zeker niet gelijk zijn geschapen", en bespraken de op eugenetica gebaseerde ideeën van Dr. Carrel over ras. Een radio-adres uit 1939 was de genadeklap voor zijn verzwakte publieke imago. Daarin meende hij dat "onze beschaving afhangt van een westerse muur van ras en wapens die de infiltratie van inferieur bloed kan tegenhouden."

Autofabrikant Henry Ford was ook een niet-bekerende antisemitische en nazi-sympathisant, waardoor recruiters voor de Bund in zijn fabrieken konden werken en stafmedewerkers van de Gestapo konden gebruiken om die werknemers die misschien een vakbond hadden geprobeerd te vernietigen. Konrad Heiden, een biograaf van Hitler, verklaarde dat Ford Hitler directe financiële steun gaf van in totaal $ 340.000.Ford betaalde zelfs voor de herdruk en verspreiding van het racistische hoax-pamflet "Protocollen van de geleerde ouderlingen van Zion" aan bibliotheken in de Verenigde Staten.

1Continue Invloed

In politiek en cultuur zijn "nazi's" en "Hitler" vergelijkingen geworden voor iedereen die anderen zou mishandelen of onderwerpen. Niettemin is de erfenis van Amerika's korte flirt met deze giftige ideologie overal om ons heen.

Witte supremacistische bewegingen en neo-nazi-groepen bloeiden al lang in de VS, maar Hitler's mislukte poging tot wereldheerschappij gaf velen van hen een nieuwe focus en een gedefinieerde ideologie. Volgens het Southern Poverty Law Centre, dat haatgroepen volgt, bestaan ​​neonazistische organisaties nog steeds in elke staat sinds 2016.

De CIA is ook niet vlekkeloos. Documenten die in 2014 zijn ontdekt, gaven aan dat maar liefst 1.000 voormalige nazi's in dienst waren van het agentschap als spionnen tijdens de Koude Oorlog, terwijl sommigen nog in de jaren negentig onder de bescherming van de overheid in de Verenigde Staten woonden.