Delen:
10 Glimp in het leven in iemands eerste beschaving
Sumeria was een van de vroegste beschavingen op aarde. Meer dan 7.000 jaar geleden bouwden ze de wegen en muren van hun eerste stad. Voor misschien wel de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid, verlieten families hun boerderijen en hun stamhuizen en gingen ze het stadsleven in.
Dit was ook de eerste keer dat iemand in Mesopotamië in een hechte, ommuurde stad had gewoond. Ze maakten hun leven als bestuurders en geleerden in plaats van voedsel voor zichzelf te verbouwen. Het leven hier was iets volkomen nieuws - niet alleen voor de mensen die er woonden, maar voor de hele mensheid.
Weinig van het leven in 5000 v.Chr. Blijft vandaag. Alles waar we vanaf moeten werken is een paar oude tabletten en de ruïnes van oude steden. Maar het is genoeg voor een kleine blik in het leven in de eerste beschaving van de geschiedenis.
Aanbevolen afbeelding tegoed: sumerianshakespeare.com10 vrouwen hadden hun eigen taal
Mannen en vrouwen in Sumeria waren niet gelijk. Toen de ochtend aanbrak en een man uit bed stapte, verwachtte hij dat zijn vrouw het ontbijt voor hem klaar zou hebben. Toen ze kinderen kregen, stuurden ze de jongens naar school en hielden ze de meisjes thuis. Het leven van een man en een vrouw was een heel andere ervaring, zo erg zelfs dat vrouwen een eigen taal ontwikkelden.
De belangrijkste Soemerische taal werd genoemd Emegiren het was niet exclusief voor mannen. Beide geslachten gebruikten het en het was de hoofdtaal van de samenleving. Vrouwen hadden echter hun eigen aparte dialect Emesal ('De tong van vrouwen') - en we kunnen geen enkel verslag vinden van een man die het ooit heeft gesproken.
De vrouwelijke taal was echt een ander dialect. Ze spraken een paar geluiden anders uit, gebruikten een paar verschillende woorden en hadden eigenlijk een paar klinkers die de mannen niet gebruikten. Mannen begrepen het waarschijnlijk, maar het werd waarschijnlijk gezien als verwijfd om het te gebruiken.
Het was een taal die in poëzie en lied wordt gebruikt, vaak met een moeder die haar kind koestert of een meisje dat kruipt over een geliefde. Misschien, in Sumeria, koos een meisje dat zoet wilde klinken, niet alleen zorgvuldig haar woorden - ze sprak een hele andere taal.
9 Ze betaalden belastingen voordat ze geld uitvonden
Belastingen bestaan al langer dan er geld was om ze te betalen. Zelfs voordat de eerste munten en zilveren sikkels naar Mesopotamië kwamen, moest het volk de koning zijn deel geven.
Vaak verschilden de Sumerische belastingen niet zo veel van de onze. In plaats van contant geld, zou de koning slechts een percentage nemen van wat je hebt geproduceerd. Boeren stuurden gewassen of vee over, terwijl handelaars leer of hout konden opsturen. Net als onze moderne regeringen, werden de rijken zwaarder belast, in sommige gevallen moest ze de koning de helft geven van wat ze groeiden.
Dat was echter niet de enige manier om belasting te betalen. Sumeriërs zouden ook worden opgeroepen om aan publieke projecten te werken. Maandenlang moet een man zijn huis verlaten om op de overheidsboerderij te werken, een openbaar irrigatieproject uit te graven of een oorlog te beginnen. Tenzij je rijk was, hoe dan ook. De rijken kunnen altijd iemand anders betalen om het voor hen te doen.
Verplichte arbeid was precies hoe vroege samenlevingen functioneerden. Op zijn hoogtepunt waren er in Sumeria 11.000 beheerders en managers, en zij moesten worden gevoed. Ze hebben echter zeker geen honger geleden. Volgens de gegevens die ze achterlieten, verzamelden de overheidstaksen elk jaar meer dan een miljoen ton gerst.
8 Het leven draaide rond bier
Er is een theorie dat beschaving begon vanwege bier. Mannen begonnen eerst met landbouw, de theorie gaat, zodat ze dronken kunnen worden. Ze werden ook naar de stad gelokt onder de belofte van meer bier.
Of dat waar is of niet, bier was zeker een belangrijk onderdeel van het leven in Sumerië. Het werd bij elke maaltijd geserveerd, van ontbijt tot diner, en het werd niet behandeld als een drankje dat je aan de kant had. Het was het hoofdgerecht.
Sumerisch bier was natuurlijk anders dan het onze. Het was zo dik als pap - met een modderig sediment op de bodem, een laag schuim op de bovenkant, en kleine stukjes brood overgebleven van gisting zwevend aan de bovenkant. Het kon alleen worden geconsumeerd met een rietje.
Maar het was het waard. Sumerisch bier had voldoende granen om als een voedzaam onderdeel van een uitgebalanceerd ontbijt te worden beschouwd. En je werd dronken.
Toen arbeiders werden ingeschakeld om aan openbare projecten te werken, was het gebruikelijk om ze met bier te betalen. Dat was hoe de koning boeren zou lokken om aan zijn bouwprojecten te werken: hij had beter bier.
7 Ze hebben een hoge opium
Bier was niet het enige medicijn dat beschikbaar was in Sumeria. Ze hadden opium - en ze gebruikten het zeker om high te worden.
De Sumeriërs groeiden opiumpapavers met minstens 3000 voor Christus. We hebben niet veel informatie over wat ze ermee hebben gedaan, maar de naam die ze hebben gegeven, beschrijft het soort dingen. In Sumeria werden papavers de 'vreugdeplant' genoemd.
Er zijn theorieën dat de Sumeriërs deze planten gebruikten voor medicijnen. Maar er is niets om dat echt te ondersteunen. We weten dat mensen uiteindelijk opium als pijnstiller gebruikten en liefdevol denken we dat de Sumeriërs dat misschien ook gedaan hebben.
Maar er is geen bewijs. De enige dingen die we zeker weten, zijn dat de Sumeriërs opium verbouwden, dat ze het rookten en dat ze het een geweldige tijd vonden.
6 De koning trouwde elk jaar met een nieuwe priesteres
Elk jaar trouwde de koning met een nieuwe vrouw. Hij moest met een van de priesteressen trouwen - een groep maagdelijke vrouwen die gekozen was omdat ze 'volmaakt in lichaam' was - en de liefde met haar bedrijven. Anders zouden de goden de aarde en de vrouwen van Sumeria onvruchtbaar maken.
De koning en zijn uitverkoren bruid zouden het vrijen van de goden opnieuw moeten naspelen. Op haar trouwdag zou de bruid worden gebaad, geparfumeerd en gekleed in de mooiste gewaden die ze hadden, terwijl de koning en zijn gevolg naar de tempel gingen.Daar zou een menigte van priesters en priesteressen de zaal vullen met liefdesliederen.
Toen de koning arriveerde, zou hij zijn nieuwe bruid geschenken geven. Daarna gingen ze samen op weg naar een kamer vol geurende specerijen en gingen ze vrijen op een ceremonieel bed dat speciaal voor de gelegenheid op maat was gemaakt.
Toen het voorbij was, zouden de koning en zijn bruid samen op de troon zitten. Zijn prachtige nieuwe bruid zou over hem naar zijn mensen gutsen, zijn poëzie reciteren over zijn mannelijkheid en de menigte vertellen dat hij hen welvaart had gebracht.
Dit, legde de koning aan zijn volk uit, was zijn heilige plicht. Hij had geen andere keus dan te slapen met mooie vrouwen. De goden eisten het.
5 Priesteressen waren artsen en tandartsen
De priesteressen waren niet alleen de harem van de koning - ze waren enkele van de nuttigste mensen in de Sumerische samenleving. Het waren dichters, schriftgeleerden en enkele van de eerste doktoren in de geschiedenis.
Soemerische steden werden rond een tempelcomplex gebouwd. Een grote ziggoerat zou in het midden zitten, omringd door gebouwen waar priesters en priesteressen woonden en ambachtslieden werkten aan openbare projecten.
Dit was een enorme ruimte die een derde van de stad in beslag nam, en het deed meer dan alleen ceremonies houden. Er waren weeshuizen, astronomen en grote zakelijke activiteiten. Een beheerder daar had de leiding over overheidszaken en hij gebruikte zijn tempel als een knooppunt voor handelsnetwerken met andere steden.
Het was echter aan de buitenkant van het complex, waar het meest historisch belangrijke werk werd gedaan. Daar zouden de zieken komen en om een priesteres vragen om ze te overzien. Deze vrouwen zouden naar buiten komen en de gezondheid van de patiënten controleren. Ze zouden een diagnose stellen van de zieken, meestal ziekten behandelen als vloeken en verzen, en zouden vroege medicijnen voorbereiden om hen weer gezond te maken.
4 Geletterdheid Bedoeld Rijkdom
Lezen en schrijven waren vrij nieuwe concepten in het oude Sumeria, maar ze waren al ongelooflijk belangrijk. Mensen daar werden niet rijk door met hun handen te werken. Handelaars en boeren bevonden zich meestal in de lagere klasse. Als je rijk wilde worden, werd je een beheerder of een priester. En als je wilde dat je kinderen rijk werden, zorgde je ervoor dat ze geletterd waren.
Soemerische jongens konden vanaf hun zevende jaar beginnen met school, maar het was duur. Alleen de rijkste mensen in de stad konden het zich veroorloven om te gaan. Op school leerden ze wiskunde, geschiedenis en geletterdheid, waarbij ze meestal kopieerden wat een leraar had geschreven totdat ze het perfect konden imiteren.
Discipline was streng. Een student die zich misdroeg of sprak voor zijn beurt, zou voor de klas geslagen worden. De grootste stimulans om te slagen was echter rijkdom. Een bijzonder getalenteerde student zou een schrijver of een priester kunnen worden - en dat betekende dat hij in de top van de Soemerische samenleving stond.
3 De armen leefden buiten de stad
Niet elke Soemeriër maakte deel uit van dat hogere echelon. De meesten waren in de lagere klasse, woonden op boerderijen buiten de stadsmuren of scharrelden langs met laagbetaalde ambachtsmannen in de stad.
Terwijl de rijken leefden in huizen van lemen huizen vol met meubels, ramen en lampen, moesten de armen genoegen nemen met rieten tenten. Ze sliepen op stromatten op de grond en hun eigendommen werden vaak gedeeld met hun hele uitgebreide familie.
Buiten de stadsmuren was het leven moeilijk. Maar mensen kunnen naar boven gaan. Een hardwerkend gezin zou in sommige van hun gewassen kunnen handelen om meer grond te kopen, of ze zouden hun grond met winst kunnen verhuren. Misschien was het zelfs mogelijk - hoewel zeker zeldzaam - genoeg te maken om een privéleraar in dienst te nemen en je kind naar een beter leven binnen de stadsmuren te brengen.
2 The Army Raided Mountain People For Slaves
De levens van Sumeria's armen waren nog steeds veel beter dan het leven van slaven. De Soemerische koningen hielden een gestage aanvoer van tot slaaf gemaakte arbeiders in hun stad door overvallen te doen op de mensen die in het heuvelland woonden. De rovers zouden deze mensen wegslepen en hun bezittingen stelen. De Soemerische koningen geloofden dat als de goden hen de overwinning gaven, het hun goddelijke wil was om slaven van de bergmensen te maken.
Slaven werden meestal geleid door vrouwen, die hen werkten aan huishoudelijke taken en handenarbeid. Een zeldzaam paar kreeg meer onderscheidende banen, soms werken als accountants of zelfs tutoring van de kinderen.
Vrouwelijke slaven werden vaak bijvrouwen. Ze zouden hun leven leiden als het seksuele gereedschap van de mannen die ze bezaten, met strikte wetten die hen ervan weerhielden hun plaats te vergeten. Als een bijvrouw slaaf begon te praten over zichzelf als de gelijkwaardige vrouw, zou ze haar mond laten schuren met een liter zout.
Het was mogelijk om eruit te komen. Een vrouwelijke slaaf zou met een vrije man kunnen trouwen, hoewel ze haar eerstgeboren kind als betaling aan haar meester zou moeten geven. Een mannelijke slaaf kon genoeg verdienen om zijn vrijheid te kopen en zelfs zijn eigen land te krijgen.
Maar die mobiliteit ging beide kanten op. Niemand was veilig voor een leven van dienstbaarheid. Als een vrije man voldoende schulden had of betrapt werd op het plegen van een misdrijf, kon hij gedwongen worden zichzelf als slaaf te verkopen.
1 dienaren waren begraven met hun koningen
In Sumeria was de dood een mysterie. De doden zouden worden overgebracht naar wat zij het 'land zonder terugkeer' noemden, maar er was weinig bekend over wat er aan de andere kant lag.
Het enige wat de Sumeriërs zeker geloofden, was dat ze hun aardse bezittingen in het hiernamaals nodig zouden hebben. Ze waren doodsbang voor de mogelijkheid om alleen de eeuwigheid door te brengen en te verhongeren, dus werden de doden begraven met sieraden, goud, voedsel en zelfs hun huisdieren.
Koningen en koninginnen zouden niet ophouden met bezittingen. Ze zouden hun bedienden meenemen.De favoriete dienaren van de koning zouden worden beloond voor hun harde werk door ritueel te worden gedood tijdens zijn begrafenis. Ze zouden in hun mooiste kleren staan opgesteld - en dan zouden ze hun hoofden ingeslagen hebben.
Een koningin werd begraven met haar muzikanten. Ze werden vergiftigd en in haar graf gegooid, zodat ze de eeuwigheid niet zonder lied zou hoeven doorbrengen. Een koning werd begraven met 73 bedienden, hun lichamen geplaatst om voor altijd te knielen voor zijn overblijfselen.
Sommige koningen zijn zelfs begraven bij hun levende familie. In de Het verhaal van Gilgamesj, de koning wordt begraven met zijn geliefde zoon en zijn favoriete vrouw. Niemand was veilig. Toen de koning stierf, kon de dood komen voor iedereen die hij liefhad.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.