Delen:
10 Bevroren timepieces die de dood en rampen markeren
In de Victoriaanse tijd stopten mensen de klokken van een huis ten tijde van de dood van een bewoner. Hoewel deze traditie vandaag enigszins doorgaat, zijn er sommige doodsklokken die niet expres zijn gestopt. In plaats daarvan werden ze gebroken door vreselijke omstandigheden, voor eeuwig bevroren om de laatste momenten van rampspoed te markeren. Deze klokken zijn huiveringwekkende herinneringen aan voorbije tragedies.
10 The Pirate's Pocket Watch
Op 7 juni 1692 werd de stad Port Royal, Jamaica, verwoest door een grote aardbeving. Kort voor de middag hoorden bewoners een daverend krakend geluid voordat ze het gevoel hadden dat de aarde gewelddadig schudde en de helft van hun stad in de zee gleed. Drie eeuwen later begonnen historici de onderwaterruïnes te verkennen.
Het beroemdste artefact dat uit de ruïnes werd teruggevonden, was een zakhorloge dat rond 1686 in Nederland werd vervaardigd. De wijzers op het horloge werden om 11:43 uur gestopt, het exacte tijdstip van de aardbeving en de ingang van het horloge in de zee. Hoewel er andere records bestaan die de tijd van de aardbeving vermelden, was de ontdekking van het zakhorloge de eerste keer dat een stopwatch door archeologen werd gebruikt om tot op heden een ramp te dateren.
9 Casey Jones's zakhorloge
Liefhebbers van spoorwegen kennen het verhaal van John Luther 'Casey' Jones, een treiningenieur die heldhaftig stierf en zijn passagiers redde tijdens een botsing nabij Vaughn, Mississippi. Bij het naderen van het station in Vaughn, merkten Jones en zijn seinwachter iets op van de baan die voor hem lag. Ze realiseerden zich te laat dat het de staart was van een andere trein die te lang was om in de zijsporen te passen. De seingever sprong uit de taxi (op verzoek van Jones) en liet Casey aan zijn lot over. Een paar seconden later botste de trein van Jones recht op de andere auto's.
Toen Jones's zwaar verminkte lichaam later die dag uit het wrak werd getrokken, bleek dat zijn zakhorloge was gestopt om 03.52 uur, de exacte tijd van de botsing. Hoewel Jones stierf als gevolg van de crash, zorgden zijn acties ervoor dat hij het enige dodelijke slachtoffer was. Niemand anders betrokken bij een trein had meer dan lichte verwondingen.
8 Het reusachtigMantel klok
Het verhaal van de reusachtig- de zogenaamde "onzinkbare" luxe oceaanboot - is bekend. In de nacht van 14 april 1912 sloeg het schip een ijsberg en zakte uiteindelijk in de vroege ochtenduren van 15 april de Noord-Atlantische Oceaan in, met ongeveer 1500 mensen mee. Hoewel er veel zakhorloges en klokken waren opgehaald van zowel de slachtoffers als het schip zelf, blijft de meest interessante bij het wrak.
Deze klok bevond zich op de openhaard van de Straus suite, gebruikt door Macy's oprichter Isidor Straus en zijn vrouw. Op de vervallen schoorsteenmantel, omringd door zand en puin, zit een gouden klok die er bijna net zo nieuw uitziet als op de dag dat hij werd gemaakt. Oude foto's van de suite in zijn hoogtijdagen laten zien dat het zinken helemaal geen invloed had op de positie van de klok. Het gezicht heeft echter wat schade opgelopen en is moeilijk te lezen. De documentaire Tony Robinson's Titanic Adventure veronderstelt dat de handen stopten om 02.04 uur, toen de laatste reddingsboot werd vrijgegeven, of 2.20 uur, het moment waarop het schip onder de golven dook.
7 John Taylor's zakhorloge
Joseph Smith, oprichter van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, werd op 27 juni 1844 door een groep boze dorpelingen in Illinois om het leven gebracht. Na een lang juridisch debacle dat begon met de vernietiging van de drukpers van een anti-mormoonse krant, wachtten Smith en enkele andere mannen in de gevangenis van Carthage, Illinois, op een spoor. Daar zagen ze een menigte van ongeveer 200 mannen naar het gebouw marcheren.
Hoewel Smith tijdens de aanval werd gedood, overleefde zijn vriend, John Taylor, op wonderbaarlijke wijze. In het gevecht probeerde Taylor te ontsnappen door uit de gevangenis te springen, maar werd door een geweerschot van onderaf naar achteren geschoven. De schutter had naar het hart van Taylor gestreefd, maar in plaats daarvan zijn horloge geraakt, dat hij in zijn linker vestzak bewaarde. De wijzers van het horloge werden gestopt om 17:16 uur, ongeveer de tijd dat Joseph Smith zijn laatste adem uitblies. Taylor nam later zijn wonderwacht mee naar Salt Lake City, waar hij uiteindelijk president werd van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Het horloge blijft tot op de dag van vandaag in de archieven van de kerk.
6 De Chernobyl-klok
In de vroege ochtenduren van 26 april 1986 kende de kerncentrale van Tsjernobyl een meltdown, nadat een veiligheidstest catastrofaal verkeerd verliep. In de daaropvolgende uren werden de energiecentrale en de nabijgelegen gebieden met radioactieve energie, hitte en vuur gestraald. In 2005 waagt de onverschrokken fotograaf Gerd Ludwig zich in de radioactieve ruïnes van de elektriciteitscentrale voor een fotografie-trip van 15 minuten. Hoewel alle foto's van spookachtige controlekamers en lege gangen verbluffend zijn, was er maar één scène die Ludwig echt riskeerde zijn leven vast te leggen.
Diep in het hart van de reactor, waar de straling het sterkst is, waagde Ludwig een kamer die verborgen was achter een stalen deur. In de paar seconden die hem waren toegestaan, zag hij een oude klok aan een muur hangen, zijn handen stopten om 1:23:58 uur, het exacte tijdstip waarop de reactor explodeerde. Het beeld van de klok sprak zo veel met Ludwig dat hij smeekte om een paar korte seconden te mogen nemen om in zijn woorden te fotograferen: "de tijd dat op 26 april 1986, in het gebouw waarin Energy Block # 4 zich bevond, de tijd voor altijd stond nog steeds."
5 De treinwerkklok
De hele wereld kent het verhaal van 11 september 2001, waarin de Verenigde Staten de ergste terroristische aanslag in haar geschiedenis hebben meegemaakt. Hoewel de VS grotendeels herstelde van de tragedie, is 9/11 niet vergeten. Elke crashplaats van een vliegtuig werd tot een monument gemaakt, met de grootste en meest uitgebreide vulling de voetafdruk van de Twin Towers in New York City.
In 2005 opende de Ground Zero Museum Workshop in New York om de doden te eren en de levenden van die vreselijke dag te herinneren. Een van de aanbevolen items in het museum is een klok in het wrak, de wijzers wijzen naar 10:02:14 uur, toen de zuidtoren instortte. De klok werd ontdekt in een pauze ruimte die werd gebruikt door lokale treinarbeiders naast de overblijfselen van hun gewichtheftafel.
4 De zakhorloge van de fotograaf
Op 6 augustus 1945 werd de toekomst van oorlogvoering voor altijd veranderd. Of het nu echt verdiende of niet, de Amerikaanse militaire leiders besloten de stad Hiroshima, Japan, te vernietigen met de aas die ze in het geheim hadden opgebouwd: de atoombom. Ongeveer 100.000 mensen werden gedood tijdens de aanval en alles binnen een straal van 1,6 kilometer (1 mijl) werd volledig in puin veranderd.
In de nasleep van het bombardement keerde de 19-jarige Shinji Mikamo terug naar Hiroshima om door de ruïnes van zijn ouderlijk huis te graven. Daar vond hij het gouden zakhorloge van zijn grootvader, dat oorspronkelijk was bedoeld als betaling voor het dienen als keizerlijke fotograaf. Hoewel de wijzers van het horloge waren weggeblazen, had de hitte van de ontploffing de tijd van het bombardement op het metaal eronder verschroeid, waardoor de klok altijd 8:15 uur was. Shinji schonk het horloge aan het Hiroshima Peace Memorial Museum in 1955 en vervolgens aan een museum in het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York. Helaas verdween het horloge in 1989 en is sindsdien niet meer gezien.
3 De Murrah-bouwklok
Bemest door twee criminelen die ontevreden waren over de regering, was de aanslag op het Alfred P. Murrah Federal Building in Oklahoma City, Oklahoma, de dodelijkste terroristische aanslag in de VS vóór 9/11. Op de ochtend van 19 april 1995 ontplofte een bewegende vrachtwagen vol explosieven buiten het gebouw, waarbij 168 mensen om het leven kwamen (19 van hen waren kinderen onder de zes jaar) en meer dan 650 anderen gewond raakten. Drie maanden later werden de overblijfselen van het Murrah-gebouw gesloopt, zodat er op het terrein een monument en een museum konden worden gebouwd.
Het idee van stop-time is sterk geïntegreerd in zowel het gedenkteken als het museum. Twee grote bouwwerken, bekend als de Poorten van de Tijd, flankeren de ingangen van het openluchtmonument, elk voorzien van een tijdstempel van betekenis. De oostelijke poort leest "9:01", wat staat voor "de laatste momenten van vrede" vóór de ontploffing. Zijn parallel, de westelijke poort, luidt "9:03", genaamd "de eerste momenten van herstel." In het museum is echter een aandenken vastgelegd die de exacte tijd van de ontploffing markeert: een klok die om 09:02 uur in de aanslag staat. .
2 Oppau kerkklokken
Oppau (nu opgenomen in de stad Ludwigshafen) was een klein stadje in het zuidwesten van Duitsland. De BASF-fabriek van Oppau was verantwoordelijk voor de productie van ammoniumnitraatmeststoffen, die naast een andere chemische stof in een grote silo werd opgeslagen. Helaas hadden deze twee chemicaliën de gewoonte om aan elkaar te blijven plakken, een situatie die werd verholpen door het gebruik van dynamietladingen. Hoewel deze operatie gevaarlijk was, was het ook gebruikelijk.
Oppau's geluk liep echter op 21 september 1921, toen de meststof explodeerde. De enorme ontploffing achtergelaten zowel de fabriek en de stad vernietigd. Wat overleefde, waren verschillende klokken die tot de nabijgelegen kerken behoorden. Alles werd gevonden om 07:33 uur, het exacte tijdstip van de explosie.
1 De Tsunami-klok
Hoewel de Hawaiiaanse eilanden door velen als een paradijs worden gezien, staan ze soms nog voor de toorn van de natuur. De stad Hilo, gelegen op het Grote Eiland, heeft zelf in de vorige eeuw te maken gehad met twee grote tsunami's, waarvan de tweede op 23 mei 1960 was. Een van de beroemde bezienswaardigheden in het gebied, een groene klok in de laaggelegen buitenwijk van Waiakea Town, overleefde de eerste tsunami maar werd zwaar beschadigd door de tweede. Zijn handen worden gestopt om 1:04 uur, de tijd waarop de eerste massieve golven het eiland raken.
De klok is in deze toestand gehouden als een gedenkteken voor diegenen die hun leven en huizen verloren hebben en die vandaag nog steeds staat. Waiakea Town bestaat niet meer, de voormalige gronden zijn vervangen door openbare parken en groene ruimten.