Delen:
10 vergeten artefacten die opnieuw ontdekt zijn
Door de jaren heen zijn veel artefacten met culturele, historische en archeologische betekenis verloren gegaan. Het is echter verrassend dat veel van deze waardevolle objecten niet echt verloren zijn gegaan, maar gewoon zijn vergeten. Ofwel veroorzaakt door menselijke fouten of eenvoudige achteloosheid, een aantal opmerkelijke relikwieën zijn verborgen voor de ogen van het publiek voor decennia of zelfs eeuwen. Gelukkig worden veel van deze waardevolle artefacten uiteindelijk vaak opnieuw ontdekt, vaak per ongeluk.
10A Neolithisch beeldje
In de jaren 1850 werd een mysterieus neolithisch beeldje ontdekt in Skara Brae, een UNESCO-werelderfgoedlocatie op het eiland Orkney in het uiterste noorden van Schotland. Deskundigen schatten dat het artefact ongeveer 5.000 jaar oud is. Het was gesneden uit een balein en meet 9,5 centimeter (3,7 in) hoog en 7,5 centimeter (3 in) breed. Wat dit beeldje interessant maakt, is dat het een van de oudste bekende standbeelden is die een persoon uitbeeldt.
De naam 'Buddo', wat 'vriend' betekent in de Orkney-taal, was al meer dan 150 jaar een feit. Buddo werd opgeslagen in de archieven van het Stromness Museum en daarna gewoon vergeten. Pas toen archeologen besloten om de artefacten uit Skara Brae te herzien, werd Buddo herontdekt.
Ten tijde van zijn ontdekking was Buddo de oudste menselijke afbeelding ooit gevonden in dat gebied. Experts weten niet precies wat het is, maar ze denken dat het misschien een neolithische idool is of een ritualistisch item dat is achtergebleven toen de dorpelingen naar een andere regio verhuisden.
9Eerste exemplaar van de kaart die de wereld veranderde
In de wereld van de geologie is William Smith een legende. Hij wordt beschouwd als de 'vader van de Engelse geologie' en de maker van de 'kaart die de wereld heeft veranderd'. Smith was de eerste persoon die een geologische kaart van een land maakte. In het bijzonder, Groot-Brittannië. Tijdens de publicatie was de kaart van Smith revolutionair. Het was de eerste in zijn soort die van invloed was op de toekomstige ontwikkeling van geologische kaarten.
Records geven aan dat er 370 exemplaren van de geologische kaart van Smith zijn geproduceerd, maar er zijn er tot nu toe slechts 70. Net als Buddo werd de kaart op een veilige plek bewaard en vervolgens gewoon vergeten. De laatste keer dat het werd gezien, was tussen de 40 en 50 jaar geleden. Het werd herontdekt in de archieven van de Geological Society, veilig bewaard in een lederen hoes. Achteraf gezien was het goed voor de kaart om een halve eeuw verdwaald te raken. Het was niet blootgesteld aan zonlicht, en als zodanig is het in goede staat en zijn de kleuren prachtig gebleven.
Wat deze kaart speciaal en waardevol maakt, is dat het een eerste editie is. Experts zijn van mening dat de kaart "zeker een van de eerste 50 is die van de productielijn komt, en zeer waarschijnlijk ook bij de eerste 10." Deze informatie heeft ertoe geleid dat experts schatten dat de waarde van de kaart in de zes cijfers ligt.
Tegenwoordig kunnen kaarten zoals deze eenvoudig worden gemaakt dankzij de moderne technologie, maar waarschijnlijk heeft Smith bijna 15 jaar nodig gehad om de gegevens te verzamelen die nodig zijn om de zijne te creëren.
8 oudste overlevende kanonskogel in Engeland
The Wars of the Roses is misschien wel een van de meest iconische momenten in de Engelse geschiedenis. De strijd betrof de strijdende huizen van York en Lancaster in hun strijd om de Engelse troon. Het duurde meer dan 30 jaar en eindigde toen Henry Tudor van het House of Lancaster Richard III versloeg in de Battle of Bosworth Field.
Een aantal jaar geleden ontdekten experts een artefact dat toebehoorde aan de historische oorlogen van de rozen. Het was een kanonskogel gebruikt in de slag om Northampton in 1460 - een van de vele veldslagen in de vete van Lancaster-York. Afgezien van het feit dat het tijdens de Oorlogen van de Rozen werd gebruikt, wordt dit bijzondere voorwerp zeer gewaardeerd omdat het de oudste nog bestaande kanonskogel in de Engelse geschiedenis is. Het is echter verloren geraakt of misschien gewoon vergeten. Het werd pas in 2014 herontdekt door Glenn Foard, een archeoloog van de Universiteit van Huddersfield.
Een van de mysteries met deze enorme kanonskogel was wie het vuurde. Was het de Lancastrische strijdkrachten of de Yorkse soldaten? Gelukkig hebben historische verslagen licht op dit mysterie. Volgens de gegevens konden de Lancastrische troepen tijdens de slag om Northampton hun kanonnen niet gebruiken vanwege regen. Als zodanig kan veilig worden aangenomen dat het de Yorkse soldaten waren die de kanonskogel gebruikten.
7 Sculptuur van Cleopatra en Marc Antony's Twin Babies
In 1918 ontdekten archeologen een vreemd zandsteenbeeld bij de tempel van Dendera. Decennia later was het beeldhouwwerk te zien in het Egyptisch Museum. Bezoekers en museummedewerkers kwamen langs het standbeeld, niet wetende wat de echte identiteit en historische betekenis was. Het was pas onlangs, toen een Egyptoloog genaamd Giuseppina Capriotti de sculptuur onderzocht, dat zijn mysterie werd onthuld.
Het beeldhouwwerk beeldt twee naakte kinderen af. De ene is een vrouw terwijl de andere een man is. Beiden houden een slang in de ene hand terwijl de andere hand over de schouder van de andere tweeling is gedrapeerd. Een opvallend kenmerk van dit artefact zijn de schijven gebeeldhouwd op de hoofden van de kinderen. Ze bevatten het udjat-oog of het oog van Horus, een algemeen Egyptisch symbool. Intrigerend zijn de schijven niet identiek. Het meisje heeft een halve maan en een maanschijf op haar hoofd terwijl de jongen een zonneschijf heeft.
Na een grondige analyse ontdekte Capriotti dat de kinderen die in de sculptuur zijn afgebeeld Alexander Helios en Cleopatra Selene zijn - de tweeling van Cleopatra en Marc Antony. Hoewel het beeld zich in een relatief goede staat bevindt, zijn de gezichten van de twee kinderen niet goed bewaard.
Er is niet veel bekend over de tweeling, vooral Alexander Helios, die plotseling spoorloos verdwenen is samen met zijn jongere broer, Ptolemy Philadelphus. Cleopatra Selene daarentegen trouwde met koning Juba II van Mauretania.
6 oudste farao-gravures
In de jaren 1890 ontdekte archeoloog Archibald Sayce een paar opmerkelijke gravures in het Egyptische dorp Nag el-Hamdulab. Helaas werd zijn ontdekking in zijn tijd niet belangrijk geacht en werd hij slechts gedeeltelijk geïllustreerd in een boek. Snel vooruit in de tijd, en archeoloog Labib Habachi ging naar de site en nam foto's van het houtsnijwerk. Om een onbekende reden heeft hij ze nooit gepubliceerd.
Jarenlang zijn de gravures vergeten gebleven. Pas in 2008, toen Maria Gatto van de universiteit van Yale Habachi's foto's zag, werden de vergeten gravures herontdekt.
Dit kunstwerk is historisch waardevol omdat het de oudste afbeelding is van een farao die we ooit hebben gevonden. Het houtsnijwerk toont een wit-gekroonde figuur die reist in "ceremoniële processies en op sikkelvormige boten." Experts theoretiseren dat wat de beelden proberen over te brengen een farao is die een tax-collecting tour door Egypte doet.
Archeologen schatten dat het houtsnijwerk ergens tussen 3200 en 3100 voor Christus is ontstaan, de periode waarin Egypte overging van twee koninkrijken naar één. Dit heeft ertoe geleid dat experts hebben geconcludeerd dat de farao afgebeeld in de gravures misschien Narmer is, die de twee regio's van Egypte verenigde.
5Moralen van kruisvaarders en middeleeuwse militaire orders
Dankzij een reorganisatie van de opslagruimte en een uitbarstingswaterpijp werden vergeten muurschilderingen van kruisvaarders en middeleeuwse militaire ordes herontdekt in het Hospice Saint-Louis in Jeruzalem. Ze werden geschilderd door een Franse graaf genaamd Comte Marie Paul Amedee de Piellat, die ook het ziekenhuis in de jaren 1800 bouwde. Hij noemde het naar St. Louis IX, een Franse koning en een kruisvaarder.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog kregen de Turkse troepen de controle over het ziekenhuis. Ze hebben het gebouw niet vernietigd, maar ze bedekten de muren met zwarte verf en verbergden de muurschilderingen van de Piellat. Toen de oorlog voorbij was, werd de controle over het ziekenhuis teruggegeven aan de Piellat. Gedurende verschillende jaren werkte hij aan het herstel van de muurschilderingen. Helaas stierf hij een paar jaar later, niet in staat om de restauratie te voltooien.
Al bijna een eeuw bleef zijn werk vergeten. Het was pas in 2014 dat ze werden herontdekt. De nonnen die in het ziekenhuis werkten, waren bezig met een reorganisatie in de voorraadkamers toen ze de muurschilderingen vonden. Toevallig barstte een waterpijp ook open en onthulde verschillende delen van de muurschilderingen door pleister en moderne verf weg te halen.
Het ziekenhuis heeft geen plannen om van de muurschilderingen een toeristische attractie te maken, omdat de instelling nog steeds volledig functioneel is en zich richt op patiënten met chronische en terminale ziekten.
4World's Oudste Complete Torah
De Torah is de belangrijkste tekst in het Jodendom. Als zodanig kan elke ontdekking die daarmee verband houdt worden beschouwd als een belangrijke religieuze en historische vondst. In 2013 ontdekte professor Mauro Perani van de universiteit van Bologna - de oudste universiteit ter wereld - wat wordt beschouwd als de oudste kopie van de Torah.
De boekrol was in 1889 verkeerd gedateerd door een bibliothecaris. Hij schatte dat de tekst in de 17e eeuw was geschreven. Als gevolg hiervan werd de scroll meer dan 100 jaar lang genegeerd en vergeten in de bibliotheek van Bologna. Pas toen Perani besloot de tekst opnieuw te onderzoeken, werd haar ware identiteit en waarde onthuld.
Wat Perani's aandacht trok was dat het script dat in de boekrol werd gebruikt "van een Babylonische traditie" was, wat suggereert dat het niet in de 17e eeuw geschreven had kunnen zijn. Bovendien had de tekst "letters en symbolen die verboden waren" door Joodse geleerden in latere exemplaren van de Thora. Deze eigenaardigheden brachten Perani ertoe om geleerden te raadplegen die suggereerden dat het artefact tussen de 12e en de 13e eeuw zou zijn gecreëerd. En de geleerden hadden gelijk! Koolstofdatering zet de creatie van de krul tussen 1155 en 1225.
Vóór de ontdekking van deze tekst was de oudst bekende kopie van de Torah uit de 14e eeuw.
3Bear Claw ketting uit de Lewis en Clark-expeditie
William Clark en Meriwether Lewis behaalden een legendarische status na het verkennen van het Amerikaanse Westen. Tijdens hun expeditie kregen ze verschillende inheemse Amerikaanse artefacten. Een van deze was een zeldzame beerklauw-ketting - een sieraad dat moed betekende en lange tijd in verband werd gebracht met strijders onder vele inheemse Amerikaanse stammen. De ketting bestaat uit 38 beerklauwen, elk meet ongeveer 7,5 centimeter (3 in). Het is in relatief goede staat, hoewel de originele rode kleur van de klauwen vervaagd is.
De ketting raakte zoek als gevolg van de fout van een medewerker. Toen Harvard's Peabody Museum het artefact in 1941 verwierf, heeft een medewerker het ten onrechte gecatalogiseerd met de artefacten van de eilanden in de Stille Zuidzee. Al decennia lang is dit waardevolle aandenken aan de expeditie Lewis en Clark vergeten. Pas in december 2003 werd het historische artefact herontdekt nadat twee collectieambtenaren die in de opslagruimten in Oceanië werkten, zich realiseerden dat de ketting die ze documenteerden er niet echt uitzag als 'Oceanic'.
2Noah's Skeleton
Na meer dan acht decennia werd het skelet van Noach eindelijk herontdekt. Helaas is dit niet dezelfde die Noah in de Bijbel vermeldde. De twee hadden echter een gemeenschappelijke ervaring.Het skelet, waarvan archeologen schatten dat het ongeveer 6.500 jaar oud was, kreeg de naam Noah nadat deskundigen ontdekten dat hij een enorme overstroming overleefde, net als de bijbelse Noach.
Het skelet, daterend uit ongeveer 4500 voor Christus, werd ontdekt door een gezamenlijke expeditie door het British Museum en het Penn Museum van de Universiteit van Pennsylvania. Het werd opgegraven op de Royal Cemetery of Ur (het hedendaagse Irak) door Sir Leonard Woolley. Er is niet veel bekend over Noah, maar na het uitvoeren van een analyse, stelde Woolley dat hij een goed gespierde man was met een lengte van 178 centimeter (5 '10 ") en dat hij op 50-jarige leeftijd stierf.
Meer dan 80 jaar bleef het skelet van Noah verborgen in de kelder van Penn Museum. Pas in 2014, toen het museum besloot om alle documenten met betrekking tot de gezamenlijke expeditie van het British Museum en het Penn Museum tussen 1922 en 1934 te digitaliseren, werd het skelet herontdekt.
De herontdekking van Noah is van belang, omdat menselijke overblijfselen in zijn tijd uitzonderlijk zeldzaam zijn en met nieuwe wetenschappelijke technieken kunnen deskundigen mogelijk veel leren over het dieet en de levensstijl van mensen uit de tijdperiode van Noach.
1Isaac Newton's Recept voor The Philosopher's Stone
Het is een algemeen bekend feit dat Isaac Newton een legendarische natuurkundige is. Maar wat veel mensen niet weten, is dat hij ook in de alchemie heeft gelobbyd. Newton probeerde zelfs tevergeefs om lood jarenlang in goud te veranderen.
Onlangs hebben experts een recept herontdekt dat Newton mogelijk heeft gebruikt om de steen van de filosoof te maken - een legendarisch object dat in staat is om enig onedel metaal, zoals lood, in een waardevolle, zoals goud, te veranderen. Wat dit recept opmerkelijk maakt, is dat het met de hand is geschreven door de legendarische natuurkundige zelf.
Al decennia lang werd het recept bewaard door een privé-verzamelaar. Het was pas in 2016 dat het werd herontdekt en onthuld aan het publiek. Het waardevolle manuscript is gekocht door een in Pennsylvania gevestigde non-profitorganisatie, Chemical Foundation genaamd, die werkt aan het uploaden van de afbeeldingen en transcripties van het recept naar internet, zodat het publiek het kan bekijken.
Het recept van Newton om de steen van de filosoof te maken zou niet verloren zijn gegaan en vergeten. Had zijn eigen Alma Mater, universiteit van Cambridge, besloten om het in 1888 te archiveren. De universiteit van Cambridge weigerde toen de mogelijkheid om Newton's werken waarin de alchemie betrokken was op te slaan.
Paul Jongko is een freelance schrijver die graag schrijft over geschiedenis, wetenschap, mysteries en de samenleving. Wanneer hij niet schrijft, besteedt hij zijn tijd aan het beheren van MeBook.com en het verbeteren van zijn vaardigheden als piano, gymnastiek en capoeira.