10 Fascinerende laatste letters van prominente historische figuren

10 Fascinerende laatste letters van prominente historische figuren (Geschiedenis)

De laatste letters kunnen intrigerend zijn en die geschreven door beroemde historische figuren zijn misschien boeiender. Ze geven ons een zeldzaam inzicht in hun geest tijdens de laatste momenten van hun leven.

10 Harry Houdini

Foto via Wikimedia

Op 6 augustus 1926 stapte Harry Houdini in een metalen kist, liet hem op de bodem van een plas vallen en kwam veilig tevoorschijn na een verblijf van 91 minuten in het water. De truc werd gedaan om Rahman Bey in diskrediet te brengen, een Egyptische die dezelfde truc twee maanden eerder had uitgevoerd en overleefde, maar zijn succes toeschreven aan magie. Na de voorstelling schreef Houdini een brief waarin hij uitlegde hoe hij het deed aan Dr. W.J. McConnell, een fysioloog bij het Amerikaanse Bureau of Mines, die aanwezig was bij het evenement.

Harry begon de getypte brief door de grootte van de kist uit te leggen die werd gebruikt om de truc uit te voeren. Hij verklaarde dat hij eerder twee proefritten voor de truc had gedaan, waarvan er één niet bestond uit het onderdompelen van de kist. Bij elke test vermeldde Houdini de problemen die hij tegenkwam, de kleine fouten die hij maakte en de resultaten die hij behaalde. Hij besloot met het schrijven van de eerdere uitvoering van de dag, die hij de derde test noemde en opschepte over hoe zijn lange jaren als een veteraan-escapist hem hielp om de slag te trekken zonder een hapering. Houdini stierf minder dan drie maanden later op 52-jarige leeftijd.

9 Benigno 'Ninoy' Aquino Jr.

Foto credit: Ramon FVelasquez

Op 21 augustus 1983 werd Benigno "Ninoy" Aquino Jr. vermoord op de Manila International Airport bij zijn aankomst uit de Verenigde Staten. Als de meest prominente criticus van de regering van Ferdinand Marcos, was Benigno bang dat hij gevangen zou worden gezet of zou worden gedood zodra hij op de bodem van zijn land zou stappen. Hij besloot om een ​​brief te schrijven aan Corazon "Cory" Aquino, zijn vrouw en toekomstige Filippijnse president, een paar uur voordat zijn vliegtuig landde.

In de brief verklaarde Ninoy zijn onzekerheid over het resultaat van de reis. Hij uitte zijn liefde voor Cory en koesterde haar steun voor hem tijdens zijn strijd. Hij vroeg om haar vergeving omdat ze haar niet vaak waardeerde, maar beweerde dat zijn liefde voor Cory de hare voor hem verdrong. Hij verklaarde zijn dienst aan het publiek als de erfenis die hij naliet aan zijn kinderen en drukte zijn overtuiging uit dat het veel meer was dan materiële rijkdom. Hij adviseerde haar om een ​​reis met de kinderen naar Europa te maken voor het geval hij werd vastgehouden toen zijn vliegtuig landde en de brief beëindigde met de belofte om die nacht te bellen als hij was toegestaan.


8 Prinses Diana

Foto credit: Gegodeju

De laatste officiële brief geschreven door prinses Diana werd twee weken voor haar dood geschreven. De brief van 11 augustus 1997 was gericht aan Dilys Cheetham, een campagnevoerder tegen het gebruik van landmijnen. Diana, die net was teruggekeerd van een driedaagse reis naar Bosnië om overlevenden van landmijnenontploffingen te ontmoeten, schreef de brief als een antwoord op een eerdere brief van Cheetham om de prinses te informeren over haar liefdadigheidswerk in Mostar, Bosnië.

Diana begon in haar brief met het bedanken van Cheetham voor de liefdadigheidswerken die ze tot nu toe had gedaan voor de slachtoffers, vooral kinderen in vluchtelingenkampen in Mostar. Diana liet in haar brief weten dat ze, hoewel ze Mostar niet kon bezoeken om de bewering van Cheetham te verifiëren, niettemin blij was met haar vriendelijke daad. Ze vervolgde met te zeggen hoe geraakt ze was na ontmoetingen met slachtoffers van landmijnen en hun families en beloofde om hun benarde situatie onder de aandacht van de wereld te brengen zodat ze konden worden voorzien.

Cheetham verkocht de brief aan een fotograaf in 1999 tijdens een liefdadigheidsveiling georganiseerd ter ere van slachtoffers van landmijnen. De fotograaf, Jason Fraser, verkocht het voor 2007 aan een naamloze koper voor £ 2,976.

7 Ernest Hemingway

Foto via Wikimedia

Ernest Hemingway was zonder twijfel de mannelijkste schrijver van zijn generatie. Het was bekend dat hij mensen versloeg in naam van zijn vriend James Joyce en haaien met machinegeweren doodde. Zijn laatst bekende brief staat echter in contrast met het hardcorebeeld van hem dat we kennen.

De brief dateerde van 15 juni 1961 en werd verstuurd terwijl Hemingway nog steeds een patiënt was in de Mayo Clinic in Rochester, Minnesota. Het was gericht aan Fritz, de negenjarige zoon van Hemingways vriend, dr. George B. Saviers. Hemingway toonde zijn zelden geziene gevoelige kant door te proberen de jongen op te vrolijken. Fritz was een paar dagen eerder uit Idaho overgebracht naar een ziekenhuis in Denver, waar hij werd behandeld voor een hartaandoening.

Hemingway toonde sympathie en vertelde Fritz dat hij de brief had geschreven in de hoop dat hij zich beter zou voelen. Hij vertelde over de temperatuur en het landschap van Minnesota en beschreef de prachtige landschappen van de Mississippi die hij had gezien. Hij drukte zijn optimisme uit dat beiden spoedig uit hun respectievelijke ziekenhuizen zouden komen en gesloten door Fritz te vertellen dat hij zich vrij positief voelde over het leven.

Helaas heeft Hemingway misschien gelogen over de positieve gevoelens. Hij pleegde zelfmoord 17 dagen later, nadat hij terug was in Idaho.

6 Albert Einstein


In april 1955 stuurde Albert Einstein een kort antwoord naar een collega Nobelprijswinnaar Bertrand Russell, waarin hij zijn gevraagde steun uitsprak voor wat later bekend zou worden als het 'Russell-Einstein Manifest'. Het was een schriftelijke overeenkomst ondertekend door vooraanstaande wetenschappers om leiders van wereldnaties over de gevaren van oorlogen en hen adviseren om in plaats daarvan naar vrede te streven. De brief bleek de laatste die Einstein ooit een paar dagen later schreef voor zijn ondergang.

Einstein schreef echter een veel interessantere brief in de schemering van zijn leven, ongeveer een jaar voor zijn dood. Hij richtte het aan Erik Gutkind na het lezen van zijn boek, Kies het leven: de bijbelse oproep tot opstand. Het boek werd aanbevolen door Luitzen Egbertus Jan Brouwer, een wederzijdse vriend van hen.

In de brief, die zeer kritisch was over religie, geloof in God en het Joodse volk, bekende Einstein aan Gutkind dat hij zonder Brouwers aanbeveling nooit het boek zou hebben gelezen omdat het in een ontoegankelijke taal was geschreven. Hij verklaarde dat hij God zag als het "product van menselijke zwakheid" en beweerde dat religie voortkwam uit kinderachtig bijgeloof. Einstein legde ook uit aan Gutkind, een mede-jood, dat hij persoonlijk dacht dat het Joodse volk niet door God was gekozen, omdat ze niet anders of specialer waren dan welk ander mensenras ook. De brief, geschreven in het Duits, eindigde met de erkenning dat ze, hoewel ze verschillende meningen hadden over bepaalde zaken, in veel opzichten hetzelfde waren.

5 Marie Antoinette


Hoewel Marie Antoinette nooit het citaat "laat ze eet cake" zei, was haar benijdenswaardige levensstijl, samen met die van andere aristocraten, wat de Franse Revolutie uitlokte. Een paar uur voordat haar hoofd uit de guillotine rolde, schreef ze een brief gericht aan haar schoonzus, prinses Elisabeth Philippine Marie Helene.

In de brief gaf de gevangen genomen koningin toe dat zij haar dood zag als een manier om haar overleden echtgenoot, Lodewijk XVI, weer te verenigen. Ze beweerde dat ze, net als Louis, onschuldig was aan de misdaad waarvan ze werd beschuldigd. Marie was verdrietig over het verlaten van haar kinderen, maar sprak haar vertrouwen uit in het vermogen van Elisabeth om goed voor ze te zorgen en hen op het goede pad te brengen. Ze waarschuwde haar kinderen, vooral haar zoon, streng om haar dood niet te wreken en smeekte Elisabeth om zijn fouten te vergeven omdat hij nog een kind was. De soulvolle brief ging verder met Marie Antoinette die aan Elisabeth vroeg om haar afscheid te geven aan familie en vrienden. Ze beëindigde de brief door vergeving van God en iedereen die ze had beledigd te zoeken. Ze vergaf ook haar vijanden vergeving.

4 Sir Thomas More

Foto via Wikimedia

Sir Thomas More was de edelman van Engeland in de 16e eeuw. Hij werd geëxecuteerd wegens verraad op bevel van Hendrik VIII nadat hij had geweigerd de nietigverklaring van het huwelijk van de koning met Catharina van Aragon te aanvaarden. Ook erkende Thomas het huwelijk van Henry met Anne Boleyn niet en verwierp hij hem als het opperste hoofd van de Church of England.

Terwijl hij wachtte om geëxecuteerd te worden, schreef Thomas een brief aan zijn dochter Margaret. De brief was geschreven met een stok houtskool op een doek omdat Henry al zijn schrijfmateriaal had geconfisqueerd. Thomas begon de brief van 5 juli 1535 door te bidden voor zegeningen voor Margaret, zijn andere kinderen en familie vrienden. Hij stuurde een paar geschenken mee met de brief en sprak onder meer over hoeveel hij zijn goede vrienden zou missen. Hij stuurde een zakdoek naar Cecily, zijn laatste dochter, en een algorismesteen (een apparaat dat voor berekeningen wordt gebruikt) naar een familielid. Hij vroeg zijn zoon en erfgenaam, John More, niet zijn wil betreffende Daunce, zijn zuster, ongehoorzaam te zijn. Ten slotte sprak Thomas de hoop uit dat hij zijn familie en vrienden in de hemel zou zien.

3 Anne Boleyn

Foto via Wikimedia

In een wanhopige poging om een ​​mannelijke erfgenaam te vinden, scheidde Hendrik VIII Catherine van Aragon en trouwde met Anne Boleyn. Hun huwelijk liep snel in de problemen omdat Anne ook geen zoon kon verstrekken. Een andere vrouw met de naam Jane Seymour ving al snel het oog van de koning op en hij begon manieren te zoeken om zich van Anne te ontdoen. Hij slaagde door de koningin te laten veroordelen en executie voor hekserij en overspel.

In afwachting van haar dood deed Anne nog een laatste wanhopige poging om zichzelf te redden door een brief aan Henry te schrijven. De brief die nooit aan hem werd overhandigd, was een verklaring van haar onschuld. Ze beweerde dat de gedachte aan haar vermeende misdaden nooit in haar opkwam en bepleitte openlijk te worden berecht door een keurig panel van rechters, niet één die vervuld was met haar vijanden. Ze hoopte dat ze de rechters ervan zou kunnen overtuigen dat ze onschuldig was, en daarmee elke vernedering wist weg te nemen die de koning vanwege het schandaal had moeten ondergaan. Ze besloot met te zeggen dat als de lasteraar was waar Henry blij van werd, ze zichzelf niet zou lastig vallen, maar eerder zou wachten op het oordeel van God, die haar onschuldig zou verklaren. Ze drukte ook haar wens uit dat Henry en haar vijanden vergeven zouden worden voor hun zonden.

2 Mary, Queen Of Scots

Foto via Wikimedia

Na bijna 19 jaar gevangen te hebben gezeten werd Mary, Queen of Scots, op bevel van haar neef, koningin Elizabeth I van Engeland, ter dood veroordeeld. Een paar uur voordat ze geëxecuteerd zou worden op 8 februari 1587, schreef Mary een brief aan Hendrik III van Frankrijk, de broer van haar eerste echtgenoot. De brief was in het Frans geschreven en werd door Mary's arts gestuurd, die hem maanden later afleverde.

In de brief, Mary brak het nieuws van haar doodvonnis aan Henry. Ze verklaarde dat de onderdanen van Elizabeth haar de kans hadden ontnomen om haar wil en de mogelijkheid te beschrijven om te dicteren hoe haar lichaam begraven moest worden. Mary beweerde dat ze vervolgd werd voor haar recht op de troon en haar katholieke geloof. Zij verzocht de koning haar bedienden het salaris te betalen dat zij hen verschuldigd was met de schuld die hij haar verschuldigd was en vroeg hem om voor haar zoon te zorgen. Ze stuurde de koning twee edelstenen en een talisman voor een goede gezondheid. Ze vroeg ook dat het geld dat overblijft nadat haar dienaren betaald waren, gebruikt werd om haar te eren met een herdenkingsmis en begrafenisrituelen.

1 Adolf Eichmann

https://www.youtube.com/watch?v=NxX6j4jZIpM
Berucht als "de architect van de holocaust", Adolf Eichmann speelde een hoofdrol in de uitroeiing van de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na het verlies van Duitsland vluchtte Eichmann naar Argentinië, waar hij in 1960 werd opgepakt door Mossad. Hij werd berecht, schuldig bevonden en werd ter dood veroordeeld door op te hangen.

Twee dagen voor zijn dood schreef Eichmann een brief aan president Yitzhak Ben-Zvi van Israël. De handgeschreven brief was een pleidooi voor de president om zijn executie te stoppen. De brief, die in het Duits was geschreven, werd verzonden op de dag dat het Hooggerechtshof van Israël zijn beroep verwierp. In de brief smeekte Eichmann om gratie omdat hij gewoon een ambtenaar was die bevelen opvolgde. Hij beweerde dat geen van de misdaden die tegen de Joden waren besteld in zijn eigen naam stond. Hij steunde de processen van de mensen die verantwoordelijk waren voor de Holocaust, maar was van mening dat dergelijke processen niet zouden moeten worden uitgebreid tot mensen zoals hij die slechts orders opvolgden. Hij smeekte om gratie te krijgen omdat het vonnis tegen hem onrechtvaardig was.