Delen:
10 fascinerende feiten over de oude stad Pompeii
Na de uitbarsting van de Vesuvius op 24 augustus 79, werd de hele stad Pompeii in de baai van Napels begraven en vergeten tot het midden van de 18e eeuw. Tegenwoordig is Pompeii een van de meest iconische archeologische vindplaatsen en heeft het een speciale plaats in de verbeelding van het grote publiek.
Toen het vulkanische gas en de as Pompeii bereikten en het lot bezegelde, werd de stad "onderbroken" in de tijd. Toen de site werd herontdekt, werd zijn uitstekende staat van bewaring duidelijk. Wat volume van gedetailleerde archeologische gegevens betreft, kan geen enkele andere site Pompeii evenaren.
Deze lijst bevat 10 interessante feiten over deze rijke site, die hopelijk de lezer in staat zal stellen om een aantal fascinerende details van deze ongelooflijke oude stad opnieuw te maken.
10 bordelen
Opgravingen in Pompeii hebben ongeveer 25 gebouwen geïdentificeerd waar prostitutie werd toegepast. De meerderheid van deze plaatsen bestond slechts uit een eenpersoonskamer, maar er is een gebouw dat bekend staat als lupanar (lupa in het Latijn betekent wolvin en is het jargon voor prostituee) dat vrij groot en georganiseerd was.
De lupanar heeft twee niveaus met vijf kamers op elk van hen. Archeologen geloven dat dit gebouw vanaf het begin als een bordeel functioneerde. Het interieur is gedecoreerd met erotische schilderijen die tot doel hadden de verbeeldingskracht van de klanten te activeren.
Op basis van de studies van de namen van de prostituees die zijn bewaard in graffiti, wordt aangenomen dat ze slaven waren, de meesten van hen, ofwel Grieks of Oosters. De vergoeding die zij in rekening brachten was relatief redelijk: het was het equivalent van een paar glazen wijn.
9 Graffiti, Verkiezingen en tekenen
Pompeii heeft nog steeds een groot aantal graffiti en muurschilderingen bewaard, wat ons een zeldzame gelegenheid biedt om de woorden en gedachten van de oude Romeinse maatschappij direct te lezen. De aard van deze inscripties is breed, variërend van privéberichten tot verschillende communicaties, zoals verkiezingskennisgevingen. Hier zijn enkele voorbeelden:
'Ik geef niets om je zwangerschap, Salvilla; Ik veracht het. "[Privébericht]
"Als je gaat vechten, ga weg!" [Geschreven op de muur van een herberg]
"De gladiatorengroep van Aulus Suettius Certus zal op 31 mei in Pompeii vechten. Er zal een jacht en luifels zijn. "[Advertentie]
"Muur, ik ben verbaasd dat je niet in ruïnes bent gevallen, omdat je het vervelende gekrabbel van zoveel schrijvers draagt." [Te vinden op vier verschillende muren]
"Myrtis, je zuigt goed." [Te vinden bij een bordeel]
Er zijn ook een aantal aankondigingen van verkiezingen, gewoonlijk geschilderd op muren op centrale locaties en drukke gebieden om hun blootstelling te maximaliseren. Niet al deze waren gunstig voor de kandidaten. Bittere ironie werd vaak toegepast:
"Alle late drinkers vragen je om Marcus Cerrinius Vatia te verkiezen als stadsmagistraat."
"De kruiperige dieven vragen je om Vatia te verkiezen als stads magistraat."
8 Vroege Beroepen
Hoewel Pompeii is geïdentificeerd als een Romeinse stad, hebben archeologen goede redenen om te geloven dat de site voorheen door de Grieken was bezet. De oudste architectonische overblijfselen van de stad, daterend uit de zesde eeuw voor Christus, zijn fragmenten van een Griekse Dorische tempel.
Dit is in overeenstemming met het feit dat in de zesde eeuw voor Christus het kustgebied waar Pompeii is gevestigd, verschillende nederzettingen had in de Griekse voorposten. Pompeii werd enkele eeuwen later een deel van de Romeinse wereld.
Er zijn ook aanwijzingen voor eerdere bezetting, maar wat de architecturale overblijfselen betreft, lijken de Grieken de eerste groep te zijn die erin slaagt gebouwen te bouwen die vandaag nog steeds herkenbaar zijn. De oorspronkelijke kolonisten, wie ze ook waren, wisten niet dat het land dat ze bezetten, was gevormd door een eerdere uitbarsting van de Vesuvius.
De indrukwekkende vruchtbaarheid van de bodem was in feite het resultaat van vulkanisch materiaal afgezet door de activiteit van de Vesuvius. Het zou interessant zijn om te weten hoeveel gemeenschappen voor Pompeii hetzelfde gewelddadige lot hebben ondergaan.
7 Uitbarstingswaarschuwing
De meesten van ons hebben gehoord van de verwoestende uitbarsting die Pompeii begroef, maar het is minder bekend dat Pompeii een aantal vroege waarschuwingen ontving over de ramp die zou komen. In 62 na Christus werd Pompeii zwaar beschadigd door een aardbeving.
De bewoners wisten niet waarom, maar dat doen we wel: de schok was het gevolg van een wolk van magma die zich onder de Vesuvius voortbewoog. In de jaren voorafgaand aan de uitbarsting werd Pompeii vrij vaak getroffen door kleine aardbevingen. Vesuvius stond op het punt wakker te worden.
6 Een levendig account uit de eerste hand
Plinius de kleine getuige van de uitbarsting van een veilige afstand en schreef op wat hij zag, en gaf ons een waardevol en waarlijk levend verslag uit de eerste hand van de uitbarsting die Pompeii begroef. Pliny verbleef in Misenum, een stad gelegen aan de baai van Napels aan de overkant van Pompeii.
Volgens zijn verhaal vestigden vreemdsoortige wolken boven de locatie van Pompeii zijn aandacht tijdens de vroege ochtend van 24 augustus 79. Plinius beschreef de wolk als een dennen lijkende paraplu met een lange verticale stam en een platte top. Volgens zijn verhaal heeft hij 's nachts een aantal aardbevingen gevoeld.
Tegen het ochtendgloren van 25 augustus verliet hij de villa waar hij woonde, uit angst dat hij zou instorten. Hij zag ook dat de zee werd teruggezogen van de kustlijn als gevolg van een nieuwe krachtige aardbeving "waardoor zeewezens op het droge zand strandden".
Het water keerde na een tijdje terug naar de kustlijn. Later veranderde de wind en bracht de vulkanische wolk bovenop Misenum en verliet de stad in duisternis.
5 Uitbarstingssterkte
Het is een bekend feit dat de uitbarsting van de Vesuvius die de stad Pompeii verwoestte een cataclysmische kracht had, maar hoe sterk was deze kracht precies? Vragen als deze zijn nooit gemakkelijk te beantwoorden. Het beste wat we kunnen doen is bedachte schattingen bedenken. De beste schatting in dit geval beweert dat de uitbarstingen een sterkte hadden van 500 keer die van de atoombom die op de stad Hiroshima was gevallen.
De verwoestende kracht van Mount Vesuvius werd door sommigen als spreekwoordelijk beschouwd. Martial, een oude Romeinse dichter, schreef: "Alles" rond de Vesuvius ligt ondergedompeld in vlammen en treurige as; zelfs de goden hierboven zouden niet zoveel macht willen hebben. "(Epigrammen 4.44.7-8)
4 slachtoffers
Het lichaam telt in Pompeii geeft ons een cijfer van 1.000 tot 1.500 lijken. Aangezien de vroegste opgravingen slecht werden geregistreerd, is dit cijfer niet betrouwbaar. Als we de niet-geregistreerde lichamen toevoegen plus de lichamen die nog moeten worden ontdekt in de niet-uitgegraven gebieden van Pompeii, stijgt het aantal geschatte slachtoffers tot ongeveer 2.500.
Het aantal mensen dat tijdens de uitbarsting vluchtte is onmogelijk te weten. Dat betekent dat de geschatte lichaamstelling, hoewel een onthullend stukje informatie, weinig of geen nut heeft, het vaststellen van de totale bevolking van Pompeii.
3 Eruption Aftermath
Sommige details over de volgorde van gebeurtenissen na de uitbarsting zijn beschikbaar voor ons dankzij recent geologisch onderzoek. Nadat de Vesuvius op 24 augustus 79 was ontwaakt, trok een dikke wolk vulkanische as naar Pompeii en legde een laag as en puin op de straten en gebouwen.
Toen de as en vulkanische resten over Pompeii bleven vallen, begonnen sommige gebouwen en structuren te falen. Ze begonnen in te storten toen het gewicht van het opgehoopte vulkanische materiaal zwaarder en zwaarder werd. Op dit punt was de aslaag mogelijk ongeveer 2,8 meter dik. De inwoners van Pompeii waren ook in staat om enkele intense aardbevingen te voelen, en de verbranding van de helling van de Vesuvius moet merkbaar zijn geweest.
Op 25 augustus, mogelijk rond 7:30 uur, bereikte een pyroclastische stroom Pompeii en vernietigde de villa's buiten de stadsmuur. Een tweede golf van vulkanisch heet gas en rotsbewegingen met een snelheid van 100 kilometer per uur bereikte Pompeii een tijdje later, deze keer overstroomde de stadsmuren en doodde elk levend wezen in de stad.
Nog een paar golven volgden. Tegen de tijd dat alles voorbij was, werd Pompeii begraven onder 5 meter (16 voet) vulkanisch materiaal. De toppen van de hoogste gebouwen waren het enige zichtbare ding.
2 Per ongeluk herontdekken
Pompeii werd per ongeluk herontdekt in 1594 tijdens het graven van een waterkanaal. Door puur toeval ontdekten de arbeiders met fresco's beklede muren en een inscriptie met de naam van de stad.
Destijds werd de naam Pompeii geïnterpreteerd als een verwijzing naar Pompeius de Grote, een beroemde Romeinse militaire commandant die leefde in de eerste eeuw voor Christus. Als gevolg van deze fout werden de onbedekte overblijfselen aanvankelijk verkeerd geïnterpreteerd als fragmenten van een grote villa die (vermoedelijk) toebehoorde aan Pompeius de Grote.
1 Geconserveerde gipsafgietsels
Toen de Italiaanse archeoloog Giuseppe Fiorelli de opgravingen in Pompeii in 1863 onder zijn hoede nam, merkte hij op dat er regelmatig lege plekken in de lagen vulkanische as waren. De grootte en vorm van deze lege gebieden waren consistent met de grootte en vorm van menselijke lichamen.
Toen realiseerde men zich dat de leegtes het resultaat waren van menselijke lichamen die waren ontbonden, waardoor een aanwijzing achterbleef in de as. Fiorelli ging nog een stap verder en in 1870 ontwikkelde hij een techniek die hem in staat zou stellen de vorm van de lijken te achterhalen door gips in de holtes te injecteren.
De holtes fungeerden als een schimmel en het eindproduct was een gipsverband dat de vorm van de slachtoffers met een verbazingwekkende nauwkeurigheid herschiep. Deze techniek werd later verbeterd door een transparante glasvezel te gebruiken in plaats van pleister.
Glasvezel heeft een voordeel: de overblijfselen in de holtes (bijv. Botten en verschillende artefacten) worden binnen de gietvorm gehouden en zichtbaar. Honderden gipsafgietsels zijn vandaag zowel te zien in de ruïnes van Pompeii als in het Archeologisch Museum van Napels.
Cristian is een freelance schrijver en redacteur van Ancient History Encyclopedia. Hij studeert momenteel archeologie (University of Leicester) en heeft een sterke passie voor het menselijke verleden.