Delen:
10 fascinerende feiten over slavernij in het oude Griekenland
Hoe was het mogelijk dat de slavernij zo centraal stond in een samenleving waar individuele vrijheid zo hoog werd gewaardeerd? Dit is een van de vele paradoxen van het oude Griekenland ... of misschien is het geen paradox maar een weerspiegeling van het feit dat we dingen alleen op basis van contrast kunnen waarderen. Misschien was het vanwege de fundamentele rol van de slavernij dat oude Grieken de individuele vrijheid zo veel waardeerden. Deze lijst bevat 10 interessante feiten die verband houden met de slavernij in het oude Griekenland.
10 Slaafpopulatie
Er zijn geen betrouwbare cijfers beschikbaar over de slavenpopulatie in het oude Griekenland. Sommige geleerden hebben weloverwogen gissingen gemaakt, maar de slavenpopulatie varieerde aanzienlijk in verschillende regio's van Griekenland.
Moderne schattingen suggereren dat in Attica (Athene en omgeving) van 450 tot 320 voor Christus, er ongeveer 100.000 slaven waren. De totale bevolking van de regio bedroeg ongeveer 250.000, wat ons een slaaf-vrije verhouding van ongeveer 2: 5 zou geven. Andere, meer algemene schattingen stellen dat tussen 15 en 40 procent van de oude Griekse bevolking in verschillende regio's op verschillende tijdstippen slaven waren.
9 Slave verwerving
Een groot aantal slaven waren krijgsgevangenen, meestal onderdeel van de buit die door het zegevierende leger in beslag werd genomen. Een beroemd voorbeeld is Philip II van Macedonië (de vader van Alexander de Grote), die na de invasie van Scythia in 339 voor Christus 20.000 vrouwen en kinderen in slavernij verkocht. Het verband tussen oorlogsbuit en slavenverkrijging was zo nauw dat slavenhandelaren zich tijdens hun campagnes soms bij de legers voegden, zodat ze de gevangenen meteen na hun gevangenname konden kopen.
Andere stromen van slavenaanbestedingen omvatten piraterij, schulden en zelfs barbaarse stammen die bereid waren hun eigen mensen in te ruilen voor specifieke goederen. Handelsposten fungeerden ook als grote leveranciers van slaven voor Griekenland. Veel daarvan lagen rond de Zwarte Zee en sommige steden zoals Byzantium en Efeze hadden ook grote slavenmarkten.
8 Slavenbezetting
In Athene werd het als negatief ervaren om de kost te verdienen door voor anderen te werken. Staatswerkgelegenheid was de enige vorm van loonarbeid die vrij was van dit vooroordeel. Omdat de meeste vrije burgers de loonarbeid zoveel mogelijk vermeden, werden slaven gebruikt om de kloof in het personeelsbestand te vullen. Het resultaat is dat sparen een breed scala aan taken in het oude Griekenland kan uitvoeren.
We weten dat slaven werkzaam zijn als koks, ambachtslieden, dienstmeisjes, mijnwerkers, verpleegsters, dragers en zelfs in het leger als bedienden van hun meesters, bagagedragers en soms als strijders. Sommige specifieke openbare functies werden uitgevoerd door slaven, het meest bekende voorbeeld was (verrassend) de politie in Athene, die, tenminste gedurende een deel van de vijfde en vierde eeuw voor Christus, voornamelijk bestond uit Scythische slaven.
7 Slave Eigendom
Het bezitten van slaven was een vrij veel voorkomende praktijk in het oude Griekenland. Een middenklassefamilie kan tussen drie en twaalf slaven hebben gehad, maar die aantallen zijn slechts schattingen door geleerden en moeilijk te verifiëren. Het aantal slaven varieerde afhankelijk van tijd en plaats.
In zijn werk EcclesiazusaeAristophanes stelt gelijk dat hij geen slaven heeft tot een teken van armoede. De twee belangrijkste bezitters van slaven in het oude Griekenland waren de staat, waar slaven werden ingezet als politie en verschillende andere openbare functies, en ook rijke zakenlieden, die slaven leverden voor het werken in de mijnen.
6 veelzijdige levensstijl
Er waren verschillende soorten slaven in het oude Griekenland, en hun leefomstandigheden en verwachtingen waren sterk verbonden met hun bezigheden. Het meest ongelukkig waren de slaven die betrokken waren bij de mijnbouw, die werden veroordeeld tot een ellendig leven en vrijwel zeker een vroege dood.
Niet alle slaven waren echter gedoemd om te lijden onder wreedheid en misbruik, en sommigen konden een min of meer fatsoenlijk leven verwachten. Slaven die gespecialiseerd waren als ambachtslieden konden bijvoorbeeld los van hun meesters werken en leven en konden handel drijven en inkomsten genereren, hoewel een deel van wat ze verdienden naar de zakken van hun baas moest gaan. Spartaanse slaven (heloten) konden genieten van het gezinsleven. Staatsslaven in het Atheense leger die stierven tijdens gevechten werden zelfs geëerd met een staatsbegrafenis, hetzelfde als vrije burgers.
5 slaven en ambachtelijke productie
Tijdens de klassieke tijden dwong de bloeiende Atheense ambachtelijke productie-industrie vele workshops om te evolueren naar fabrieken. Slavenarbeid was het dominante personeelsbestand in vele prominente fabrieken, waarvan de meeste toebehoorden aan rijke politici.
We hebben records van twee fabrieken in eigendom van Demosthenes die grotendeels werden ondersteund door slaven. Een van deze fabrieken produceerde zwaarden en had ongeveer 30 slaven, terwijl de andere 20 slaven gebruikte en banken produceerde. Lysias, de beroemde schrijver, bezat het grootste productiecentrum dat we hebben geregistreerd, een schildfabriek die 120 slaven had.
4 Slaven en mijnbouw
Mijnbouw is altijd een zeer winstgevende activiteit geweest, en het oude Griekenland was geen uitzondering. De winsten uit de mijnbouw waren even groot als de risico's van het werken in de mijnen. Het is geen wonder dat de Atheners slaven werkten voor een baan die zo gevaarlijk was.
Grote winsten werden niet alleen gemaakt door de feitelijke mijnactiviteit, maar ook door degenen die slavenarbeid konden leveren. We weten dat de politicus en generaal Nicias (vijfde eeuw voor Christus) maar liefst 1.000 slaven leverden om in de mijnen te werken, waardoor ze 10 talenten per jaar verdienden, een inkomen dat overeenkomt met 33 procent op zijn kapitaal.
Het lot van slaven die in de mijnen werkten was precair. Velen van hen werkten ondergronds in boeien, verstoken van zonlicht en frisse lucht.In 413 voor Christus werd een Atheens leger gevangen genomen tijdens een rampzalige expeditie naar Sicilië, en alle 7.000 Atheense gevangenen werden gedwongen om in de steengroeven van Syracuse te werken. Niet één van hen heeft het overleefd.
3 Slaven en vrijheid
Sommige slaven kunnen hopen hun vrijheid te verwerven. Het was vooral mogelijk voor mensen die geld konden besparen, vooral degenen die betrokken waren bij loonarbeid en daarom een zekere mate van financiële autonomie hadden. Slaven die genoeg geld konden sparen konden hun vrijheid kopen door hun meesters een overeengekomen bedrag te betalen. We kennen ook slaven in het leger die hun vrijheid hebben gekregen als beloning voor hun dienst.
Bij Delphi zijn veel inscripties gevonden met de namen van slaven die hun vrijheid kochten. Ze illustreren de diverse regio's waaruit de slaaf werd verkregen: Caria, Egypte, Lydië, Fenicië, Syrië en vele andere landen verschijnen.
2 Helots
De heloten werden door de Spartanen teruggebracht tot slavernij. Hun exacte oorsprong is onduidelijk, maar sommige verslagen beweren dat zij de bewoners waren van een plaats genaamd Helos, die werd veroverd door de Spartanen. Bij elke nieuwe verovering nam het aantal heloten toe.
De heloten werden bezet als boeren, huisbedienden en alle andere activiteiten die de Spartaanse burgers zouden afleiden van hun militaire taken. Er was een constante spanning tussen de heloten en de Spartanen. Ze werden op vernederende manieren behandeld en voortdurend geïntimideerd. Ze moesten een pet van hondenhuid en een leren tuniek dragen. Men was het erover eens dat de heloten elk jaar een afgesproken aantal slagen zouden moeten verslaan, ongeacht eventuele overtreding die ze hadden begaan, zodat ze niet zouden vergeten dat ze slaven waren.
Sparta had een geheime politie (de Crypteia), die verantwoordelijk was voor het onder controle houden van de Heloten. Plutarch (Het leven van Lycurgus 28) schreef dat de Crypteia in de loop van de nacht alle heloten op het platteland zou doden. Overdag zouden ze elke helper doden die er sterk en fit uitzag.
1 Rationale rechtvaardigingen
Hoewel we misschien bezwaren hebben tegen de praktijk van de slavernij, leek de oude Griekse samenleving onze zorgen tegen menselijke uitbuiting niet te delen. Slavernij werd niet alleen geaccepteerd als een normale instelling, maar er waren ook een aantal rechtvaardigingen voor.
Aristoteles schreef dat sommige mensen eenvoudig als slaven geboren werden, terwijl anderen werden geboren om de slaven te regeren, een doctrine die bekend staat als "natuurlijke slavernij" (Politiek 1, 1253b15-55b40). Slavernij, zei Aristoteles, was een goede zaak voor slaven, want zonder meesters zouden slaven niet weten hoe ze hun leven moeten leven. Hij zag ook slaven als "bezielde werktuigen" - stukken van te gebruiken bezit, zonder andere rechten dan die verleend door hun meesters.
+ Verder lezen
Het oude Griekenland, de bron van westers leren en geschiedenis. En de bron van veel Listenders:
10 bizarre seksfeiten uit de antieke wereld
10 dingen die je niet wist over de Griekse mythologie
10 mythes en onvertelde feiten over het oude Griekenland en Rome
10 Gemeenschappelijke misvattingen over de oude Grieken
Cristian is een freelance schrijver en redacteur van Ancient History Encyclopedia. Hij studeert momenteel archeologie (University of Leicester) en heeft een sterke passie voor het menselijke verleden.