Delen:
10 feiten die iedereen vergeet over de Tweede Wereldoorlog
We weten allemaal dat de Tweede Wereldoorlog complex was; dat maakt deel uit van wat het tot een wereldoorlog maakt. Maar driekwart eeuw later is het maar al te gemakkelijk om enkele ingewikkelder details van het conflict te vergeten.
Mensen houden van een eenvoudig, zwart-wit verhaal - bondgenoten versus as, goed versus kwaad - maar de realiteit is zelden zo eenvoudig als dat. Hier onderzoeken we enkele van de ongemakkelijke gebeurtenissen die de algemene perceptie van het grootste conflict in de geschiedenis uitdagen.
Uitgelicht beeldtegoed: Bundesarchiv, Bild 101I-263-1580-06 / Wette / CC-BY-SA 3.010 Bulgarije, Hongarije en Roemenië waren asmogendheden
We hebben allemaal gehoord van de beroemde spelers van Axis in de oorlog - Duitsland, Japan en Italië - maar als een wereldoorlog en zo, het is nauwelijks verrassend dat andere naties zich aan hun zijde schaarden. Roemenië, Bulgarije en Hongarije, allemaal onafhankelijk op dat moment, gooiden hun legers naar binnen met Hitler. Roemenië tekende in 1940 een pact met Duitsland, leverde grondstoffen en troepen aan de oorlogsinspanningen van de nazi's en Hongarije stuurde meer dan 200.000 troepen om de Sovjet-Unie te bevechten. Deze troepen werden vervolgens ondankbaar opgeofferd door het nazi-opperbevel om de Duitse retraite in 1943 te verslaan. Bulgarije sloot zich in 1941 aan bij de as en was gewend om door de Duitsers een aanval op Joegoslavië te doen in ruil voor een stukje Joegoslavisch grondgebied.
Maar Hitlers bondgenoten waren vaak eerder een belemmering dan een aanwinst. In 1942 waren de Roemeense troepen de zwakke schakel, uitgebuit door de Sovjets om de Duitsers in Stalingrad te omringen en het tij aan het oostfront te keren. Maar de Roemenen waren slechts een kleine belemmering in vergelijking met sommige van Duitsland's andere bondgenoten omdat ...
9 De Italianen hebben een pak slaag gekregen van de Grieken
In oktober 1940, onder impuls van het Duitse succes in Polen, viel Italië Griekenland binnen. Het Griekse leger was kleiner, minder modern en minder ervaren, en toch waren de Italianen binnen de eerste 20 dagen gedwongen teruggekeerd in bezet Albanië en vochten ze voor een bloedige patstelling. Dit was de eerste grote terugval van de as van de oorlog en werd bij de Grieken bekend als het Albanese wonder. De patstelling eindigde in april 1941, toen Duitsland tussenbeide kwam.
Maar de incompetentie van Italië was niet beperkt tot Griekenland. In juni 1940 vielen 200.000 Italianen Brits Egypte binnen, en 130.000 van hen gaven zich prompt over en werden 800 kilometer (500 mijl) naar hun eigen (Libische) grondgebied geduwd. De Duitsers kwamen opnieuw tussenbeide en kregen de overhand, maar dit was nog een ander conflict waar ze niet op hadden gerekend.
Maar de oorlog in Noord-Afrika kan heel anders zijn geweest. Vóór de val van Frankrijk werd het Italiaanse leger in Libië in toom gehouden door Franse troepen in Tunesië. Nadat de Fransen zich hadden overgegeven, hield die dreiging op te bestaan. Maar de Franse regering, nu gevestigd in Vichy, hoewel officieel neutraal, behield hun mediterrane vloot. Dit kan op zijn minst hebben gewerkt als een afschrikmiddel en belemmering van de Italiaanse marine-operaties in de regio, maar dit was niet zo omdat ...
8 The British Attacked The French Fleet
Nadat Frankrijk viel, vreesden de Britten dat de Franse marine in Duitse handen zou vallen en tegen hen zou worden gebruikt. Na het proberen en niet slagen om de Franse marine te overtuigen om zich bij de Britse zaak aan te sluiten, werd de Britse regering ongeduldig. Velen in de Royal Navy geloofden (correct in het geval van de vloot gestationeerd in Alexandrië) dat Franse vloten in de koloniën zich bij de Britten zouden voegen als ze hun voorraad opraken. Ze hoopten ook dat de Franse koloniën trouw zouden blijven aan de vrije Franse strijdkrachten onder Charles De Gaulle. Churchill en zijn oorlogskabinet drongen echter op een snelle vertoning van geweld, en daarom werd in juli 1940 Operatie Catapult gelanceerd.
De Britten grepen Franse schepen in Britse havens en stuurden schepen om de Franse overgave te eisen. Toen de Fransen weigerden, openden ze het vuur en doodden bijna 1.300 Franse zeilers, maar slaagden er niet in de vloot te laten zinken. Erger nog, veel schepen zijn ontsnapt naar Frankrijk. De Vichy-regering kwam een week later aan de macht en werd vijandig tegenover Groot-Brittannië, en de woedende koloniën koosten snel met Vichy. Ondanks een aanzienlijke verzwakking van de Britse positie, claimde Churchill nog steeds een overwinning. Maar een vijandig regime van Vichy had ernstige gevolgen voor de oorlog ...
7 De geallieerden vochten tegen de Fransen in Madagascar
Nadat Madagascar in 1940 tot de regering van Vichy was teruggekeerd, vreesden de geallieerden dat het een basis voor de Japanners in de Indische Oceaan zou kunnen worden. Dit resulteerde in een Britse blokkade gevolgd door een invasie in mei 1942. De Vichy-verdedigers vochten zes maanden lang fel voor ze zich uiteindelijk overgaven.
Toen de VS eind 1942 toetraden tot Britse troepen in Frans Noord-Afrika, stonden de geallieerden voor een veel grotere uitdaging dan ze in Madagaskar hadden meegemaakt. 100.000 Vichy Franse troepen waren daar gestationeerd. Gemotiveerd door een diepgaand gevoel van hun eerdere nederlaag en een complex over het bewijzen van hun waarde als soldaten, boden ze verrassend stijve weerstand voordat ze uiteindelijk overwonnen werden.
6 Iraakse rebellen vochten voor de as
Vóór de gevechten in Madagascar en Frans Noord-Afrika was het anti-Britse sentiment in Irak hoog. Dit leidde tot een staatsgreep in 1941 tegen de pro Britse regering en een Britse militaire interventie in reactie daarop.
De rebellen vroegen de As om hulp, maar de Duitsers, nu in beslag genomen door Griekenland en klaar om Rusland binnen te vallen, konden alleen militair materieel sturen. Dit moest worden afgeleverd via vliegvelden en spoorwegen in Vichy Syrië, en aangezien de regering van Vichy nu stevig anti-Brits was, kwamen ze overeen om te helpen.Hoewel de staatsgreep verslagen was, was dit de eerste keer dat het Vichy-regime actief aan de oorlog had bijgedragen en het resulteerde in een volledige Britse invasie in Syrië.
5 De Britten zijn IJsland binnengevallen
Het lijkt erop dat oude gewoonten moeilijk zijn voor het Britse rijk. Niet alleen verzuimden ze zich te verzetten tegen de oude Engelse traditie van Franse bashing, maar ze konden ook de traditie van binnenvallende neutrale landen niet weerstaan.
IJsland was al sinds 1918 een Deense staat, maar nadat Denemarken in 1940 voor de Duitsers viel, verklaarde het onafhankelijkheid en neutraliteit in de oorlog. Maar IJsland had een aanzienlijk strategisch belang voor de voortdurende strijd om de Atlantische Oceaan, dus de Britten boden "bescherming". Toen IJsland beleefd weigerde, vielen de Britten binnen, namen belangrijke locaties in beslag en namen lokale Duitsers gevangen. IJsland gaf een formeel protest maar verzette zich niet en bleef gedurende de oorlog in geallieerde handen.
Over vergeten invasies gesproken ...
4 De Sovjet-Unie viel het door Japan bezette China binnen
Hoewel de atoombom vaak wordt gecrediteerd voor het tot stand brengen van de Japanse overgave, was een even belangrijke en vaak vergeten factor de invasie door de Sovjets in Japans 1945 van door de Japanners bezet China. Japan was acht jaar eerder China binnengevallen en had een massale militaire aanwezigheid tot stand gebracht van ongeveer 800.000 daar. Toen de Sovjets binnenvielen met 1,5 miljoen mannen, werden de Japanners volledig overrompeld en was de overgave van Japan onvermijdelijk.
Na acht jaar bezetting en brute oorlog kregen de meer dan 1,7 miljoen Japanse burgers die zich daar hadden gevestigd te maken met kou, honger, ziekte, Sovjet brutaliteit en massale represailles van de Chinezen. In het ergste geval bedroeg het Japanse dodental bij burgers 2.500 per dag. In feite is het Chinese theater misschien wel het meest vergeten conflict in de oorlog, wat verrassend is omdat ...
3 China leed de op één na hoogste slachtoffers van de oorlog
China, binnengevallen in 1937, was het eerste land dat werd geconfronteerd met een Asmogendhedenmacht. De Japanse brutaliteit in China is berucht, met gebeurtenissen zoals de Rape of Nanking nog steeds resoneren met Chinezen vandaag. China verloor 15 miljoen mensen in de loop van de oorlog, op de tweede na de Sovjet-Unie, die 25 miljoen verloor en bijna twee keer zoveel als de acht miljoen van Duitsland. Hiervan waren meer dan tien miljoen burgers.
Laat in de oorlog werd China een cruciaal onderdeel van de geallieerde strategie bij het afbreken van Japanse troepen, maar vier jaar voor Pearl Harbor vocht China alleen.
Over vergeten slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog gesproken ...
2 Groot-Brittannië Laat drie miljoen indianen onnodig sterven
En we zijn meteen terug bij de dubieuze acties van het Britse rijk. De oorlog tegen de Japanners begon slecht voor Groot-Brittannië, met kolossale verliezen van territorium en de meest gênante overgave in de Britse geschiedenis. Maar dit verlies van territorium had onvoorziene gevolgen in het hart van het Britse rijk-India.
Birma (nu Myanmar) leverde 15 procent van de Indiase rijst, en het verlies voor de Japanners, gecombineerd met transportproblemen veroorzaakt door de oorlog en het slechte overheidsbeleid, resulteerde in de onnodige dood van maar liefst drie miljoen mensen in de Bengaalse hongersnood.
De hongersnood trof de landelijke gebieden van Bengalen, die het Britse oorlogsbeleid niet aankonden. Vooral de Britse verwerving van enorme hoeveelheden rijst als voorbereiding op een aanval tegen de Japanners veroorzaakte hyperinflatie in de prijs van rijst. De regering in Londen ontkende opzettelijk de invoer van voedsel uit de regio, wat de hongersnood had kunnen verlichten, maar bleef volhouden dat er meer rijst werd geproduceerd en geëxporteerd. Winston Churchill gaf de Indianen zelfs de schuld voor de hongersnood en beweerde: "Ze broeden als konijnen." Toen de volledige omvang van de hongersnood werd gerealiseerd, namen de Britten maatregelen om het te verlichten, maar de schade was al geleden.
Met zoveel onverschilligheid en minachting voor de Indische onderwerpen, zelfs als 2,5 miljoen Indiërs om Engeland vochten, is het dan een wonder dat ...
1 Verschillende Duizenden Indiërs vochten voor Hitler
In het voorjaar van 1941 ging de leider van de militante anti-Britse Indiase bevrijdingsbeweging Subhas Chandra Bose naar Duitsland om steun te zoeken voor zijn zaak. Dit resulteerde in de oprichting van het Indiase legioen van het Duitse leger. Het bestond uit zo'n 2000 gevangen genomen Indiase soldaten die gevochten hadden voor de Britten in Noord-Afrika en hoopten om gestuurd te worden om India te bevrijden. Op zijn grootst was het legioen rond de 4.500.
Gedurende een groot deel van de oorlog zagen ze geen actie en werden ze gehouden voor pure propagandawaarde. Maar in 1944 werden ze overhandigd aan de Waffen-SS, de militaire vleugel van de Nazi-partij, met wie ze uiteindelijk beperkte gevechten zagen. Terwijl Indiase nationalisten nazi-hulp zochten, kwamen ze niet overeen met het fascisme. Hitler geloofde dat de Britse overheersing in India op grond van ras gerechtvaardigd was, dus in tegenstelling tot andere "buitenlandse legioenen" van de SS was het een alliantie van gemak in plaats van gedeelde waarden.