Delen:
10 Feiten over The Connecticut Witch Trials
Hoewel het lang niet zo beroemd was als de hekserijproeven in Salem die plaatsvonden in 1692, zette de grote paniek van de hekserij in Connecticut, die met tussenpozen tussen 1647 en 1697 duurde, een precedent in de Amerikaanse geschiedenis. Natuurlijk waren deze proeven de voorbode van de latere reeks gebeurtenissen in Salem. Maar de manier waarop de beproevingen ten einde liepen, opende de deur voor meer rationele en logische onderzoeken van veronderstelde bovennatuurlijke verschijnselen.
Featured image credit: thats-the-way-it-was.tumblr.com10 De eerste geregistreerde bekentenis
In het midden van de 17e eeuw was een enkele getuige alles wat nodig was om iemand voor hekserij te laten berechten. Soms was alles wat nodig was een beschuldiging van een prominent lid van de samenleving. In 1648 werd Mary Johnson gemarteld om te bekennen dat ze betrokken was bij hekserij.
Twee jaar eerder werd Johnson, een dienaar, beschuldigd van diefstal. Een lokale minister genaamd Samuel Stone geloofde dat Johnson veel meer schuldig was, dus sloeg hij haar totdat ze zei dat ze met de duivel had gehandeld. In het bijzonder beweerde Johnson dat ze met de duivel had samengespannen om haar huishoudelijke taken te voltooien, met meerdere mannen te slapen en zelfs een kind te vermoorden. In december 1648 werd Johnson geëxecuteerd voor deze misdaden.
Terwijl ze in de gevangenis wachtte op haar rechtszaak, bracht Johnson een zoon ter wereld die al snel gecontracteerd was als een dienaar van Nathaniel Rescew. De jongen zou onder de voogdij van Rescew blijven totdat hij 21 werd.
9 De eerste om te sterven
Er wordt algemeen aangenomen dat Mary Johnson de eerste beschuldigde heks was die stierf in Connecticut (zo niet Amerika). Echter, een vrouw genaamd Alse (Alice) Young is de rechtmatige houder van deze schandelijke titel. Op 26 mei 1647 werd Young opgehangen op Meeting House Square in Hartford (de site van het huidige Old State House) na haar korte proces.
Er is weinig bekend over Young. Er wordt aangenomen dat ze rond 1600 in Engeland werd geboren. Haar man was een man genaamd John Young, die zich ergens tussen 1630 en 1640 in de stad Windsor vestigde. Waarschijnlijk werd Young geëxecuteerd vanwege de misdaad van het maken van kruiden-folkremedies voor haar mede-kolonisten. Alice Young Beamon, de dochter van Young, zou later beschuldigd worden van hekserij terwijl ze in Springfield, Massachusetts woonde.
8 De eigenaardige stad Wethersfield
Tijdens de vroege jaren 1650 werden verschillende personen opgehangen voor zogenaamd het praktiseren van hekserij in Connecticut. De veroordeelden waren John en Joan Carrington (beide geëxecuteerd in 1651), Goodwife Bassett en Goodwife Knapp (respectievelijk uitgevoerd in 1651 en 1653), Lydia Gilbert (uitgevoerd in 1654), Rebecca en Nathaniel Greensmith, en Mary Sanford en Mary Barnes (alle opgehangen in 1662).
Hoewel sommige van deze mensen afkomstig waren uit plaatsen zoals Hartford, Fairfield en Windsor, kwamen sommigen uit of hadden connecties met de stad Wethersfield. Een latere "heks", Katherine Harrison, was een arts in Wethersfield.
Vanwege dit feit en omdat Wethersfield de geboortestad was van Mary Johnson, is de term "Wethersfield-heksen" zowel door historici als door amateurschrijvers gebruikt. Interessant is dat de Carringtons en Johnson, die allemaal afkomstig waren uit Wethersfield, actieve leden van hun gemeenschap waren voorafgaand aan de beschuldigingen die tegen hen werden ingediend.
In het koloniale Amerika waren vele beschuldigde heksen geen marginale leden van hun gemeenschap en ook niet gemakkelijk te classificeren als 'verschoppelingen' of 'buitenbeentjes'. Dit was zeker het geval in Wethersfield.
7 The Great Hartford Panic
Tussen 1662 en 1663 raakte de stad Hartford in de ban van een intense anti-hekserij-hysterie. Vanaf maart 1662 vond Anne Cole brede steun van haar gemeenschap toen ze Rebecca Greensmith en Elizabeth Seager beschuldigde van het gebruik van magie om haar te kwellen. Toen een achtjarige Elizabeth Kelly stierf na langdurige maagpijn, beschuldigden haar ouders een vrouw genaamd Goody Ayres van het wurgen van hun dochter door het gebruik van zwarte magie.
Veel van de verhalen uit Hartford waren ongelooflijk bizar. Eén vrouw beweerde dat Satan haar had laten spreken met een Nederlands accent, terwijl een ooggetuige beweerde dat ze haar buren tijdens de nacht zag veranderen in grote zwarte honden. In totaal werden drie beschuldigde heksen geëxecuteerd.
6 The Saga Of Katherine Harrison
Zoals eerder vermeld, was Katherine Harrison een praktiserend arts in Wethersfield op het moment dat haar werd beschuldigd een heks te zijn. Harrison werd beschuldigd van het beoefenen van astrologie en het gebruiken van haar spectrale familiars (waaronder een zwarte hond en een kalfskop) om de huizen van haar buren op maanverlichte nachten te bezoeken. Harrison werd formeel in mei 1669 aangeklaagd.
Verbazingwekkend genoeg werd Harrison, ondanks dat hij door ongeveer 30 getuigen werd beschuldigd van hekserij, vrijgesproken nadat een jury geen oordeel kon vellen. Ze keerde terug naar Wethersfield, maar verschillende bewoners ondertekenden een petitie waarin ze aandrongen op teruggestuurd te worden naar de gevangenis. Uiteindelijk, in mei 1670, werd Harrison opnieuw vrijgelaten nadat de koloniale gouverneur en verscheidene geestelijken de bewijsregels die in het geval van Harrison werden gebruikt, uitdaagden.
5 Het belang van John Winthrop Jr.
Winthrop, ook bekend als John Winthrop the Younger, was de zoon van John Winthrop, de eerste gouverneur van de Massachusetts Bay Colony. Voordat hij de gouverneur werd van de Connecticut-kolonie, was de jongere Winthrop opgeleid in Engeland en had hij veel gereisd in Europa. Volgens één historicus, Winthrop leerde alchemie in Europa en beoefende volksmagie voor een groot deel van zijn leven.
Als zodanig wist Gouverneur Winthrop uit de eerste hand hoe moeilijk het beoefenen van 'natuurlijke magie' zou kunnen zijn. Als gouverneur begon Winthrop de dunne bewijskrachtige normen van de hekserijprocessen van zijn kolonie in vraag te stellen. In het bijzonder groeide Winthrop om de legitimiteit van 'spectraal bewijsmateriaal' in vraag te stellen, of ooggetuigen beweren dat ze door geesten zijn 'gekweld' of spectrale familiaren hebben gezien.
4 Nieuwe normen komen naar voren
Vanwege de aarzeling van Governor Winthrop om 'spectraal bewijsmateriaal' te accepteren, speelde hij een belangrijke rol in de twee vrijspraken van Katherine Harrison. Inderdaad, na de conclusie van de Hartford-paniek in 1663, stelde Winthrop, samen met verschillende magistraten en geestelijken, nieuwe richtlijnen op voor toekomstige experimenten met hekserij.
Eerst en vooral definieerde Winthrop wat duabolisme vormde. Winthrop geloofde dat iemand alleen een heks was als hij alleen pacten of verzegelde contracten maakte met de duivel. Gewasbreuken of plotselinge sterfgevallen betekenden niet noodzakelijk dat er hekserij aan de gang was.
Wat nog belangrijker is, was dat Winthrop besloot dat voor een proef met hekserij om door te gaan, twee mensen tegelijkertijd het spook van een heks moesten zien. Deze uitspraak heeft het aantal hekserij-paniek voor bijna drie decennia drastisch verminderd.
3 Heksenjacht gaat naar Massachusetts
De standaarden die Connecticut heeft gesteld, worden al vele jaren gehanteerd. In 1688 greep Boston, de grootste en belangrijkste stad in Puritan America, echter met een nieuwe paniek van hekserij. Na de dood van Winthrop in 1676 verloor New England de grootste voorvechter van een rationele benadering van het bovennatuurlijke.
Winthrop werd vervangen door Increase Mather, een door Harvard opgeleide theoloog en de auteur van 'Remarkable Providences'. Mather geloofde sterk in het bestaan van heksen. Hoewel hij veel van de dictaten aanvaardde die door Winthrop en de magistheologen van Connecticut zijn opgesteld, hield hij niettemin toezicht op de executie van Goodwife ("Goody") Ann Glover.
Ann Glover en haar dochter werkten als huishoudsters voor de familie van John Goodwin. Na een geschil over een of andere verdwenen was, begonnen de Goodwin-kinderen vreemd te doen. Een plaatselijke arts stelde de diagnose als betoverd.
Al snel werd Glover, een Iers katholiek die waarschijnlijk alleen het Gaelic sprak, ervan beschuldigd een heks te zijn. Mather zelf heeft afgeleid dat de kinderen van Goodwin betoverd waren. Glover werd in november 1688 opgehangen. Ze zou de laatste "heks" zijn die in Boston zou worden opgehangen.
2 De Stamford-paniek van 1692
In hetzelfde jaar als de hekserijprocessen in Salem, werd een dienaar met de naam Katherine Branch op mysterieuze wijze ziek. Wekenlang leed ze aan stuiptrekkingen en peinsde wild over haar aandoening. Op een gegeven moment begon Branch mensen te vertellen dat een kat vaak met haar sprak over het bezitten van de fijnere dingen in het leven. Branch zei ook dat deze kat soms in een vrouw zou veranderen.
Na een vloed van beschuldigingen werden twee vrouwen, Elizabeth Clawson van Stamford en Mercy Disborough van Fairfield, formeel beschuldigd. Gelukkig waren veel mensen achterdochtig over het verhaal van Branch. Na een reeks experimenten (waaronder verduistering van de beschuldigde heksen in een vijver in het Fairfield) werden zowel Clawson als Disborough uiteindelijk vrijgesproken.
1 De laatste in lijn
Terwijl Sarah Spencer en een onbekende persoon genaamd Norton de laatste beschuldigde heksen in de geschiedenis van Connecticut waren (ze werden beschuldigd in respectievelijk respectievelijk 1724 en 1768), waren Winifred Benham en Winifred Benham Jr. de laatste twee beschuldigde heksen van de 17e eeuw.
Bijna vijf jaar na het einde van de paniek van de hekserij in Salem, werden de Benhams uit Wallingford (sommige documenten beweren dat ze uit New Haven kwamen) berecht voor het sluiten van een pact met de duivel om de kracht van transformatie te verwerven. Evenzo werden beide Benhams ervan beschuldigd hun geest te gebruiken om hun buren lichamelijk letsel toe te brengen.
Gelukkig werden beide Benhams vrijgesproken. Het is waarschijnlijk dat vroege kritiek op de rechtszaak in Salem hielp om deze twee vrouwen uit de galg te redden.
Benjamin Welton is een inwoner van West Virginia die momenteel in Boston woont. Hij werkt als freelance schrijver en is gepubliceerd in The Weekly Standard, The Atlantic, Listverse en andere publicaties.