10 feiten over de Engelse taal die u waarschijnlijk niet kende

Engels is een vrij belangrijke taal en wordt vrijwel overal ter wereld gesproken. Ben je ooit naar Europa gereisd en vond je het moeilijk iemand te vinden die niet op zijn minst wat Engelse gespreksvaardigheden had? Het is vrij moeilijk om te doen. Ondanks de belangrijke rol van Engels overal ter wereld, zijn er veel interessante feiten over de taal die de meeste mensen niet kennen.

10Engels is een Lingua Franca

Engels wordt beschouwd als de lingua franca van de wereld. Dat betekent dat het de taal is die wordt gebruikt als een vorm van communicatie tussen mensen die verschillende talen spreken. Een Duitser en een Zweed kennen bijvoorbeeld elkaars talen niet, maar de kans is groot dat ze Engels zullen kennen. Beiden kunnen Engels gebruiken om met elkaar te communiceren. Dit is precies hoe een lingua franca werkt.

De meeste Engelstalige sprekers zijn niet-moedertaalsprekers. Met andere woorden, ze zijn niet geboren en opgegroeid op plaatsen waar het Engels als een moedertaal wordt beschouwd. Het is ook een veel voorkomende tweede taal om te leren. Volgens bepaalde studies, 77 procent van de Europeanen leren Engels als een vreemde taal die meer is dan elke andere taal die op school wordt onderwezen.

Engels is ook de dominante taal van de wetenschap. Het internet is ook een plek waar het Engels triomfeert sinds 80 procent van de informatie in de wereld in het Engels is opgeslagen. Journal research-artikelen zijn vaak toegenomen in het aantal Engelstalige versies dat wordt gepubliceerd.

Waarom het Engels regeert boven alle andere talen, is het onderwerp van debat onder wetenschappers overal. Een veel voorkomend argument is dat de omvang van het Britse rijk in de 16e tot de 20e eeuw, waardoor het een van de grootste rijken in de geschiedenis van de mensheid is, aanzienlijk heeft bijgedragen aan zijn erfenis over de hele wereld.

9Engels is een Germaanse taal

Engels is een Germaanse taal. Dit betekent niet dat het Duits is, maar beide talen komen uit dezelfde moedertaal.

Engels, meer specifiek, is een West-Germaanse taal. Het is een tak van de Germaanse talenfamilie met Nederlands en Duits. Dit betekent dat deze talen qua grammatica, vocabulaire, syntaxis en werkwoordsgebruik op elkaar lijken. Heb je ooit geprobeerd Duits of Nederlands te leren? Als dat zo is, zult u merken dat bepaalde kenmerken van beide talen vreemd bekend voorkomen. De Germaanse taalfamilie omvat ook de Noord-Germaanse talen Zweeds, Deens, Noors, Faeröers en IJslands. Samen delen deze talen een gemeenschappelijke moedertaal, Proto-Germaans genaamd, die uiteindelijk evolueerde naar alle Germaanse talen die we vandaag hebben. Het is veilig om te zeggen dat Engels een behoorlijk uitgebreid gezin heeft.

Engels heeft meer dan 1.400 jaar evolutie gehad om de taal te worden die het vandaag is. De taal werd overgebracht door de migratie van Anglo-Saksen naar de Britse eilanden vanuit Europa. De mengeling van de dialecten die door deze mensen worden gesproken, vormde het Oudengels.

8Engels gebruikt om grammaticaal geslacht te hebben

Als je ooit hebt geprobeerd een vreemde taal te leren, zul je merken dat de meeste talen (vooral Europees) het zogenaamde grammaticale geslacht hebben. Als we nu naar het Engels kijken, is het grammaticale geslacht beperkt gebleven tot genderspecifieke voornaamwoorden als 'Hij' en 'Zij'. Naamwoorden in het moderne Engels hebben geen grammaticaal geslacht en de standaard 'De' wordt gebruikt als het definitieve artikel voor iedereen zelfstandige naamwoorden. Maar het was nooit zo.

Het oude Engels maakte uitgebreid gebruik van grammaticaal geslacht. Sterker nog, Engels had drie geslachtsvormen in zijn grammatica. Naamwoorden werden gecategoriseerd in deze drie klassen; mannelijk, vrouwelijk en onzijdig. Bijvoeglijke naamwoorden, artikelen en grammaticale gevallen moesten in overeenstemming zijn met de regels die horen bij elke geslachtelijke naamgevingsklasse. Zoals je waarschijnlijk al hebt opgemerkt, is dit heel anders in vergelijking met de Engelse grammatica.

In het Oudengels was het woord voor "zon" "sunne" en geclassificeerd als een vrouwelijk zelfstandig naamwoord met behulp van het vrouwelijke definitieve artikel "s? O." Als we in het Engels "de zon" zouden zeggen, zou het " seo sunne. "Evenzo was het woord voor" maan "" mona "en geclassificeerd als een mannelijk zelfstandig naamwoord terwijl het woord voor" vrouw "" wif "was en geclassificeerd als een onzijdig zelfstandig naamwoord. Beide zelfstandige naamwoorden moeten duidelijke artikelen hebben die overeenkomen met hun geslacht. "De maan" zou dan "se mona" zijn en "de vrouw" zou "þaet wif" zijn.

7English was vroeger echt ingewikkeld

We zijn er al over gegaan dat de taal vroeger een grammaticaal geslacht had, iets wat vandaag helemaal vreemd is voor moedertaalsprekers. Maar het wordt nog enger.

Het oude Engels had een complexe morfologie. Het was een extreem verbogen taal, wat betekent dat er eindwoorden aan woorden waren bevestigd om over te brengen wat er werd gezegd. Sommige uitgangen markeerden woorden om aan te geven in welk grammaticaal geval ze zich bevonden, subject, direct object, indirect object, bezit en objecten van voorzetsels. Hierdoor konden sprekers van het Oudengels woorden in een zin in een veel flexibelere volgorde gebruiken. De woordvolgorde van het moderne Engels is veel belangrijker om betekenis over te brengen dan het Oudengels.

Bijvoorbeeld, in de Engelse zin "De hond ging naar het park", kunnen we zien dat de betekenis duidelijk is. Als we de zin zouden veranderen, verandert de betekenis echter drastisch. "Het park ging naar de hond." We weten dat dit geen zin heeft in het moderne Engels, maar in het Oudengels zouden de zelfstandige naamwoorden "hond" en "park" eindes op hen hebben gehad om over te brengen wat het onderwerp is en wat is het indirecte object.Daarom zou een zin als "Het park ging naar de hond" volledig acceptabel zijn geweest in het Oudengels.

Het wordt nog gekker. De eindes van deze woorden moeten overeenkomen met het geslacht van het zelfstandig naamwoord, het aantal (enkelvoud of meervoud) en de grammaticale zaak. Al deze verschillende combinaties produceren een indrukwekkend aantal manieren om spraak in het Engels over te brengen, en is veel ingewikkelder dan de morfologie van het moderne Engels.

6Frisian is de dichtst levende taal naar het Engels

Fries is een andere West-Germaanse taal die in bepaalde delen van Nederland en Duitsland wordt gesproken. Taalkundig gezien is het de dichtst levende relatie met het Engels en beide maken deel uit van de Angelsaksische groep talen.

Hoewel soortgelijk, worden Fries en Engels over het algemeen niet als wederzijds verstaanbaar voor elkaar beschouwd. Dit betekent dat een Engelse spreker de Friese taal niet goed begrijpt en omgekeerd. De Friese talen hebben een intense invloed gehad door de talen die hen omringen, zoals Nederlands, Deens en Duits. Engels is ook al geruime tijd gescheiden van het Fries en de invloeden van andere talen op het Engels hebben er verder toe bijgedragen dat het Engels minder op het Fries leek.

Het Fries en het Engels kunnen echter worden vergeleken met behulp van de volgende zinnen die laten zien hoe dicht beide talen bij elkaar zijn. Beide zinnen worden vrijwel hetzelfde uitgesproken ondanks de duidelijke spellingsverschillen:

Fries: "Buter, brea, en griene tsiis is goed Ingelsk en goed Frysk."
Engels: Boter, brood en groene kaas is goed Engels en goede Frise. "

5 De Normandische verovering veranderde drastisch in het Engels

De Normandische verovering van Engeland bracht veel veranderingen in de Engelse taal teweeg. Dit was het tijdperk waarin Midden-Engels nu wijd werd gebruikt sinds het Oude Engels vereenvoudigd was vanwege de invloed van Noorse kolonisten op de Britse eilanden. De Noormannen moesten communiceren met Engelstaligen terwijl ze daar waren, en de assimilatie van hun taal met het Engels was redelijk eenvoudig. Beide talen zijn Germaans en de Engelse en Noorse bevolking hadden vergelijkbare culturen.

Maar toen kwamen de Noormannen uit Frankrijk. De Noormannen brachten de Franse taal met zich mee, een Romaanse taal afgeleid van het Latijn. De invloed van het Frans op de Engelse taal was langzamer, maar het gebeurde toch. Engels werd al snel een tweederangs taal en Latijn verving het als de taal die wordt gebruikt in overheids- en officiële documenten. De belemmering van het Engels als geschreven taal gaf het Engels de vrijheid om te veranderen. Hierdoor kon de grammatica sterk vereenvoudigd worden om te communiceren met mensen die geen Engels als moedertaal spraken. Een verdere invasie van Noorse mensen, evenals Noormannen uit Frankrijk, duwde het Engels om veel van zijn complexe morfologie te verliezen. Hoe eenvoudiger de taal was, hoe gemakkelijker het was om te leren en ermee te communiceren.

4 Sommige brieven hebben het niet gehaald

We weten allemaal dat we het alfabet leerden toen we jong waren. Vroeger (sommige van ons doen het nog steeds) reciteren we de liederen en de kinderrijmpjes om ons te helpen alle letters te onthouden en welke letters er na elkaar komen voor alfabetisering. Maar wist je dat Engels brieven had die we vandaag niet hebben?

We spraken al over Oud-Engels en Midden-Engels, maar wat we nog moeten onthullen is het feit dat beide werden geschreven met symbolen en letters die ons vandaag vreemd lijken. De letters die algemeen bekend zijn, zijn de doorn, de wynn, de eth, de ash, de ethel en de doorn met een slag.

De doorn werd gebruikt om het harde "e" -geluid weer te geven dat Engels nog steeds heeft. Als het nog steeds werd gebruikt, zou het woord 'de' er in de moderne spelling uitzien als 'þe'. Evenzo werd de eth gebruikt om het "th" -geluid ook in het Engels weer te geven. De enige taal die nog steeds deze symbolen gebruikt zijn IJslands en Faeröers, wat logisch is omdat ze worden beschouwd als een van de meest conservatieve talen in de Germaanse familie. Het asymbool (æ) werd gebruikt om het korte "a" -geluid weer te geven, zoals in het woord "kat", terwijl de ethel werd gebruikt voor het geluid "oe", zoals in het woord "feniks".

De Wynn werd gebruikt voor de uitspraak van het moderne Engelse 'w.' En de doorn met een streek was een gebruikelijke afkorting voor het woord 'dat'. Stel je nu voor dat we deze letters nog steeds gebruikten in de moderne Engelse spelling? Engels zou er best geweldig uitzien of best eng voor iemand die de taal niet kent.

3 De Kelten veranderden ook in het Engels

Voordat de Angelsaksische kolonisten naar de Britse eilanden trokken, werden de eilanden al bewoond door het stamachtige Keltische volk. De Kelten hadden hun eigen talen die heel anders en vreemd waren in vergelijking met de Germaanse dialecten van de Angelsaksen. Ondanks het verschil begonnen de Keltische mensen uiteindelijk te spreken wat Oud Engels werd. De vervanging van hun talen door Old English kwam echter met een prijs. De Keltische talen hebben hun eigenaardigheden aan het Engels toegevoegd.

De Kelten willen hun werkwoorden het eerst in een zin plaatsen, dus een zin als "Ik hou van katten" met Keltische woordvolgorde is zoiets als "zoals ik katten." Ze deden ook iets dat een Engelse spreker heel vertrouwd zal voorkomen. De Kelten gebruiken graag "doen" voor vragen en ontkenning (ik hou niet van katten). De meesten van ons zullen opmerken, vooral wanneer ze proberen een vreemde taal te leren, dat dit "do" -gebruik vrij uniek is voor het Engels.

Keltische talen en het Engels zijn zelfs de enige talen ter wereld die op deze manier 'doen' gebruiken. Het gebruik van "doen" in het Engels is enorm belangrijk geworden bij het overbrengen van betekenis.We weten allemaal dat het zeggen van "Ik loop niet" klinkt vreemd en archaïsch in vergelijking met zeggen "Ik ren niet." Als het gaat om het bizarre gebruik van "doen" in het Engels, hebben we de Kelten om te bedanken.

2English werd vroeger in Runen geschreven

We hebben uitvoerig gesproken over oud Engels en over de letters die het Engelse alfabet dat we vandaag gebruiken niet gehaald hebben. Waar we niet over gesproken hebben, is het schrijfsysteem dat werd gebruikt. De Angelsaksen hebben oorspronkelijk Germaanse runen gebruikt om Oud-Engels te schrijven. Deze runen werden gebruikt voor het schrijven door oude Germaanse stammen die in die tijd in heel Europa woonden. Het heette het oudere Futhark.

De Angelsaksen namen hun eigen vorm van runen aan met behulp van het Oudere Futhark, dat uiteindelijk bekend zou worden als het Angelsaksische verhaallijn. Deze versie van Runen was het systeem dat werd gebruikt om Oud Engels te schrijven van ongeveer de 5e tot de 10e eeuw. Het werd uiteindelijk vervangen door een versie van het Latijnse alfabet. Het Latijnse alfabet werd in de taal geïntroduceerd door Ierse missionarissen die regelmatig Latijn gebruikten.

Na het jaar 1000 na Christus werden de runen nauwelijks gebruikt als een vorm van schrijven. Het runengebruik werd eigenlijk verbannen door Koning Cnut tijdens zijn teugel van AD 1017 tot AD 1036.

1English heeft heel veel Creole Languages ​​gemaakt

Een creoolse taal is een taal die ontstaat wanneer twee groepen mensen bij elkaar komen die elkaars talen niet spreken. De twee talen mixen en vormen een communicatiemiddel dat elke groep kan begrijpen. Wanneer de talen voor het eerst gaan mengen, wordt de taal die wordt gevormd een pidgin-taal genoemd. De sprekers van Creoolse talen zijn mensen die de overledenen zijn van mensen die de pidgin-talen begonnen te spreken toen ze zich ontwikkelden. De Creoolse taal heeft meestal uitgebreide vocabulaires en een grammaticasysteem met regels en functies die niet in de pidgin-taal voorkomen.

Er zijn minstens 12 verschillende in het Engels gebaseerde creoolse talen in de wereld. Ze ontstonden in gebieden die Britse kolonies waren in het Caribisch gebied, delen van Afrika en de Stille Oceaan. De meest gesproken Engelse creooltaal is het Jamaicaanse creools met meer dan 3 miljoen sprekers.

De volgende meest voorkomende creoolse taal is Bajan, gesproken in Barbados. Er zijn ook creoolse talen gebaseerd op Engels gesproken in de Sea Islands voor de kust van South Carolina, Georgia en Florida, genaamd Gullah-taal. De taal wordt gesproken door nazaten van tot slaaf gemaakte Afrikanen die in deze gebieden wonen.