10 verwoestende natuurrampen vergeten door de tijd
Natuurrampen zijn extreem grootschalig en vaak onvoorspelbaar. Voor veel ongelukkige mensen is er geen ontkomen aan. De wereld heeft de verschrikkelijke effecten van aardbevingen, hongersnoden, overstromingen en meer door de eeuwen heen ervaren. We herstellen zo goed als we kunnen. Het meest verontrustende feit is echter dat, hoewel grote catastrofes ver achter ons liggen, er nog meer dodelijke natuurrampen op de loer liggen.
10De grote orkaan van 1780
Fotocredit: Walter HellebrandDe orkaan San Calixto II draaide in oktober 1780 het Caribisch gebied rond. De storm eiste meer dan 27.000 levens op en veroorzaakte een uitgebreide hoeveelheid materiële schade (inclusief de beschadigde pakhuizen op het strand van St. Eustatius, hierboven afgebeeld). Barbados, St. Lucia en Martinique hebben enorm geleden. Twee andere orkanen manifesteerden zich in oktober van dat jaar, waardoor het een ongewoon dodelijk einde van het seizoen werd.
Caribische inboorlingen waren niet de enigen die tijdens de storm hun leven en bezit verloren. De Revolutionaire Oorlog was nog lang niet afgelopen toen San Calixto II toesloeg. Groot-Brittannië, Frankrijk, Spanje en Nederland verloren talloze leden van hun marines in het water. De vloot van 40 oorlogsschepen van Frankrijk werd vernietigd en 4000 mensen aan boord van de schepen kwamen om. De winden van de orkaan waaiden op naar schatting 320 kilometer per uur (200 mph). Deze storm is bekend geworden als The Great Hurricane of 1780.
De meest dodelijke orkaan sinds San Calixto II was de orkaan Mitch van 1998, waarbij ongeveer 11.000 mensen omkwamen. Miljoenen mensen zijn dakloos geworden, hun dorpen verwoest en weggespoeld door overstromingen. Mitch veroorzaakte 13 meter (44 voet) golven en naar schatting 2 meter (6 ft) neerslag in bergachtige delen van Midden-Amerika. De Grote Orkaan van 1780 was veel erger dan dat.
9Laki en Grimsvotn Uitbarstingen
1783-1784
Fotocredit: Chmee2 / Valtameri Grimsvotn is al meer dan een millennium de meest actieve vulkaan van IJsland. De meest recente uitbarsting deed zich voor in mei 2011. Vanaf 1783-1784 ontvingen IJslanders de ergste soort verrassing van Grimsvotn en andere delen van de oostelijke vulkanische zone van hun land.
De Laki-kloof (hierboven afgebeeld) heeft uitbarstingen die ook bekend zijn in IJsland als "Skaftareldar" of de "Skaftar-branden." Deze, samen met regelmatige uitbarstingen van Grimsvotn, veroorzaakten enorme schade en leidden tot ongeveer 30.000 doden. Tien spleten openden tijdens afzonderlijke afleveringen, elk voorafgegaan door aardbevingszwermen, en eindigden met vuurfonteinen die meer dan 1.200 meter (4.000 voet) in de lucht explodeerden.
Basaltische lava van deze uitbarstingen besloeg ongeveer 900 vierkante kilometer (350 mijl) - de grootste lavastroom in de geschiedenis. Een destructieve waas bedekte IJsland en het grootste deel van Europa en reikte tot West-Siberië en Noord-Afrika. Uitbarstingen pompten ongeveer 120 miljoen ton zwaveldioxide in de lucht. Dit heeft gewassen negatief beïnvloed en meer dan de helft van het vee op IJsland gedood. De daaropvolgende Haze Hongersnood doodde ongeveer 20 procent van de bevolking van IJsland.
8De aardbeving in Tabriz
1780
De Noord-Tabriz-fout in Iran kende een extreme breuk op 8 januari 1780. De resulterende aardbeving eiste een zware tol van de dichtbevolkte stad. Sterke foreshocks hadden de gebouwen, huizen en zelfs het paleis al verzwakt. Bijna allemaal stortten ze in tijdens de magnitude 7.7-catastrofe.
Mensen voelden meer dan 690 kilometer (430 mijl) beweging, hoewel er geen sterfgevallen werden gemeld ver van het epicentrum. Tabriz was het zwaarst getroffen en honderden mensen stierven in het paleis, inclusief het kind van de heerser. Meer dan 400 dorpen werden overhoop gehaald en gedecimeerd. De aardbeving in Tabriz trof op zo'n grote schaal dat gebouwen die zich meer dan 65 kilometer (40 mijl) van de stad bevonden, ook werden vernietigd.
Schattingen hebben een dodental van meer dan 200.000 aangegeven. Het meest waarschijnlijke aantal is ongeveer 50.000. Gelukkig voor de mensen die daar wonen, blijkt uit gegevens dat er weinig kans is op een volgende aardbeving in Tabriz. Het gemiddelde optreden van een dergelijke gebeurtenis is eens in de 350 tot 1.450 jaar.
7De Zuiderzee Overstromingen
1287 & 1421
De eerste overstroming van de Zuiderzee vond plaats in december 1287. Het werd de overstroming van St. Lucia genoemd. Een gigantische storm in de Noordzee veroorzaakte sterke, zwellende golven, die door een zeewering braken en de inham overstroomden. De overstroming van St. Lucia is een van de ergste overstromingen aller tijden en heeft 50.000 mensen gedood. Het water reikte zo ver naar het binnenland dat het toegang gaf tot de zee vanuit Amsterdam, dat een belangrijke havenstad werd.
Een andere dodelijke storm in de Noordzee trof in 1421. Het veroorzaakte de tweede overstroming van St. Elizabeth, die Zeeland en Nederland (nu Nederland) overspoelde en 10.000 levens kostte (afgebeeld in het schilderij hierboven). De lokale bevolking leefde in laaggelegen dorpen die gevoelig waren voor overstromingen. In plaats van te bewegen, bouwden dorpelingen dijken om zichzelf tegen het water te beschermen. Ondanks hun inspanningen veroorzaakten vier overstromingen een fatale verwoesting in de 13e eeuw alleen. Maar het ergste moest nog komen; delen van het land bedekt met de vloed van St. Elizabeth van 1421 blijven vandaag onder water.
6De Grote Plaag van Sevilla
1647-1652
Sevilla was ooit de meest bevolkte stad in Spanje. Naast het feit dat het de culturele en financiële hoofdstad was, was het ook een havenstad, waar vandaan ontdekker Ferdinand Magellan zijn schepen verwierf. Vorsten Isabella en Ferdinand plaatsten in 1503 het Casa de Contratacion, of House of Trade, in Sevilla. Mensen vertrokken vervolgens massaal naar de stad. In 1565 werden twee keer zoveel huishoudens geteld in de volkstelling dan in 1534. Rond de eeuwwisseling woonden er ongeveer 120.000 mensen in Sevilla.
De economie begon te dalen in de 17e eeuw. Na een overstroming van april in 1649, stormde de builenpest door de stad. De ongebreidelde ziekte vernietigde bijna de helft van de bevolking van de stad in slechts vier maanden. Sevilla is nooit helemaal teruggekeerd naar zijn vroegere pracht.Toch blijft het een centrum van culturele en artistieke waarde met indrukwekkende barokke architectuur (en geen builenpest).
5Chihli-aardbeving
1290
Chihli is nu de provincie Hebei van de Noord-Chinese Laagvlakte van Binnen-Mongolië. Mensen wonen al duizenden jaren in de regio en het heeft een lange geschiedenis van zeer dichtbevolkte gebieden. Toen op 27 september 1290 een enorme aardbeving Chihli trof, kwamen naar schatting 100.000 mensen om. Ondanks het hoge aantal doden en de voor de hand liggende tol die het gebied heeft gekregen, bestaat er weinig bewijs van de fysieke schade die deze aardbeving heeft aangericht.
De Chihli-aardbeving was de dodelijkste die ooit in het gebied had plaatsgevonden, en het blijft een van de meest dodelijke in de geschiedenis. Wetenschappers schatten zijn omvang op 6,0 tot 7,0 op de schaal van Richter. Een andere dergelijke aardbeving zou zelfs nog vernietigender zijn; de geschatte bevolking van de regio in 2002 was meer dan 65 miljoen. Dat is een enorme groei vanaf het moment dat Homo erectus pekinesis (waarvan de fossielen daar waren blootgelegd) woonden in de regio.
4 Kyoto hongersnood
1181-1182
Foto credit: 663highland In 1177 verwoestte een gigantische brand een derde van Kyoto, Japan. Een tornado trof de stad in 1180. Het jaar daarop, terwijl de Genpei-oorlogen werden gevochten, begon een zware hongersnood duizenden levens te eisen. Kyoto was zwaar afgesloten en beschikte niet over voldoende voorraden om de inwoners te ondersteunen die zo veel families hadden om te overleven in het wild.
De droogte had invloed op landbouwgewassen en de ziekte verspreidde zich ongebreideld, met ondervoeding die waarschijnlijk een bijdragende factor is. Boeren die het overleefden, maakten niet hun gebruikelijke winst en konden slechts een deel van hun belasting betalen. Velen waren niet zo gelukkig. Een boek waarvan de titel vertaalt als Een verslag van mijn hut, geschreven door Kamo no Chimei, vertelt over uitgemergelde lijken verspreid door de Kamo-rivier.
Kyoto was niet de enige stad die leed, maar zij had het meest te lijden. Militaire operaties werden daar zelfs opgeschort tijdens de crisis, en rond de 100.000 mensen stierven door de hongersnood. Een paar jaar nadat de crisis voorbij was, schudde de Grote Aardbeving van 1185 Kyoto gewelddadig. De omvang van deze aardbeving wordt geschat op 7,4 op de schaal van Richter. Sommige gebouwen hebben het echter overleefd, waaronder Byodo-in's Phoenix Hall (hierboven afgebeeld), die nu op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat.
3st. Felix's Flood
1530
Foto credit: Treehill Een groot deel van Nederland ligt onder de zeespiegel en lokale overstromingen vormen altijd een ernstig gevaar. In het afgelopen millennium hebben meer dan 100 overstromingen Nederland doorkruist. Stormwateren en technische storingen (bijv. Zwakke dijken) hebben geleid tot duizenden en duizenden doden.
Maar weinig overstromingen komen overeen met de zondvloed van St. Felix op 5 november 1530. Deze vloedgolf spoelde een volledig gebied weg met de naam Oost-Watering en ondergedompelde twee eilanden, Noord-Beveland en Sint Philipslan, volledig onder water. Noord-Beveland (hierboven afgebeeld) is nu een kwelder.
Ongeveer 100.000 stierven als gevolg van deze ramp, en het is momenteel gerangschikt als de zevende meest dodelijke overstroming in de geschiedenis. Nederlanders moeten, onder de constante dreiging van een nieuwe verschrikkelijke overstroming, worden voorbereid op dergelijke catastrofes. Ze hebben ingenieuze creaties ontworpen zoals de 3,5 kilometer brede (2,2 mijl) zandmotor. Naarmate de oceaan stijgt, voegen de mensen eenvoudig meer zand toe aan de structuur. Ingenieurs kijken steeds meer naar natuurlijke oplossingen voor overstromingen.
2Smallpox
1775-1782
Pokken broeden twee weken in het lichaam voordat de gastheer symptomen vertoont. Dit betekent dat mensen aan boord van boordevolge schepen, in militaire kampen, en in andere nabije kringen de ziekte kunnen verspreiden zonder dat ze zich ervan bewust zijn dat ze besmet zijn. Oorlog in het koloniale Amerika vereiste een druk leven en zorgde voor de pokkenepidemie in Amerika. Pokken doodde vijf keer meer mensen dan de Revolutionaire Oorlog. Er gingen geruchten rond dat de Britten betrokken waren bij de kiemoorlogvoering omdat ze immuniteit tegen de ziekte hadden opgebouwd.
George Washington moest deze epidemie aanpakken. Hij had al op 19-jarige leeftijd pokken gecontracteerd in Barbados en immuniteit opgebouwd. De meeste niet-Britten, van kolonisten tot de ernstig aangetaste Indianen, waren echter zeer vatbaar voor pokken. Mensen bleven het dragen vanuit andere landen, en koloniale soldaten hadden een betere verdediging nodig. Vanaf 1776 vroeg Washington alle nieuwe soldaten om ingeënt te worden bij dienstneming. Dit hielp de epidemie in de loop van de tijd te stoppen, hoewel het meer dan 120.000 mensen doodde voordat het zakte.
1 aardbeving in Hokkaido
1730
Japan is gelegen waar drie tektonische platen elkaar ontmoeten in een zogenaamde "drievoudige kruising". Vanwege de plaatsing van het land heeft het meer dan 40 extreme aardbevingen en verschillende andere natuurrampen meegemaakt. In Japan komen jaarlijks tot 1.500 aardbevingen voor. De meeste zijn vrij klein van omvang en worden onopgemerkt gehouden, hoewel de meer ernstige aardbevingen de neiging hebben om potentieel destructieve tsunami's te veroorzaken (zoals die afgebeeld in de 19e-eeuwse "The Great Wave Off Kanagawa" houtblokdruk hierboven).
Op 30 december 1730 ondervond Japan een vreselijke tragedie. De aardbeving in Hokkaido sloeg met een kracht van 8,3 op de schaal van Richter, waardoor ongeveer 137.000 mensen dood gingen. Hokkaido is het meest noordelijke eiland van Japan en het op één na grootste eiland. De bevolking is sindsdien gestegen tot meer dan vijf miljoen mensen.
De aardbeving in Hokkaido was de ergste in de geschiedenis van Japan voor een lange tijd. Een meer destructieve vond plaats niet tot de aardbeving van Kanto in 1923. Deze latere ramp trof Tokyo en Yokohama, doodde naar schatting 300.000 mensen en maakte 2.5 miljoen huisjes onleefbaar.
Japan kan op elk moment opnieuw een ramp van deze omvang ervaren.Niemand kan voorspellen hoe destructief deze gebeurtenis zou kunnen zijn, en niemand kan voorspellen wanneer de volgende zal toeslaan.