Delen:
10 coole gadgets die eigenlijk historisch zijn
Duizenden volwassenen die dagelijks het personeelsbestand betreden, hebben het leven zonder internet nooit gekend. Maar omdat de rekenkracht exponentieel is toegenomen terwijl apparaten steeds kleiner worden, is het verootmoedigend om te onthouden dat we slechts een paar generaties verwijderd zijn van wat, in ieder geval in vergelijking, de informele donkere tijdperken was.
Hier zijn 10 technologieën die vroege pogingen voorstellen om consumenten het soort ongebreidelde toegang te geven dat we nu als vanzelfsprekend beschouwen.
10Telefoon-gebaseerde diensten
Vóór de komst van personal computers waren de enige alomtegenwoordige apparaten via welke een tweerichtingsverkeer van informatie kon worden uitgevoerd, de telefoon. Daarom was een groot deel van de informatie die in een oogopslag beschikbaar was op onze smartphones, voor het eerst beschikbaar gemaakt via telefonische services. Bijvoorbeeld, bijna elk bevolkt gebied in de VS had in één keer een nummer dat men kon bellen voor de huidige tijd en temperatuur, waarvan er vele sinds de eeuwwisseling hadden gewerkt, en waarvan sommige nog steeds in gebruik zijn.
Telefoongebaseerde diensten begonnen tegen het midden van de 20e eeuw andere behoeften in te vullen, zoals 'party lines' voor meerdere gebruikers (open circuits voor abonnementen die kunnen worden beschouwd als vroege sociale netwerken) en zelfs een vorm van on-demand muziek was beschikbaar als uw lokale radiostation een aanvraagregel had.
In de jaren '90 was Moviefone de meest populaire service van dit type, wat grotendeels doet wat Fandango vandaag doet (levertijden en tickets geven). De telefoondienst is stopgezet in 2014, maar leeft nog steeds door - als een app.
9Videodating
Dating-websites en -apps hebben de afgelopen tien jaar of zo een bloeiperiode gekend, maar het basisconcept van handige matchmaking met behulp van datingsprofielen dateert ver van het moderne internet en is gemakkelijk te herleiden tot een fenomeen dat in die tijd werd gezien als een rage: video-dating.
De eerste dergelijke dienst, Great Expectations, opende zijn deuren op Valentijnsdag 1976. Leden betaalden een jaarlijkse contributie en bezochten ledencentra om hun profielen in te vullen en een openhartig filmpje van zichzelf te registreren waarin ze in een date bespraken wat ze wilden. Uiteindelijk kwamen er in bijna alle niches services, net als datingsites en apps van tegenwoordig, en genereerde de sector als geheel miljarden aan inkomsten in de jaren '70 en '80. Het werd echter snel gedood door de komst van online matchmaking. Match.com, de eerste van deze sites, debuteerde in 1995; Great Expectations, uitgegroeid tot een landelijke franchise, werd slechts een paar jaar later definitief gesloten.
8Pocket videogames
Toen videogames in het begin van de jaren zeventig stormenderhand het publiek veroverden, werden we meteen verliefd op hen; zozeer zelfs dat we ze in onze zakken wilden stoppen en met ons wilden meenemen. Dat was volledig verboden door de technologie van die tijd. Maar dit weerhield een aantal ondernemende bedrijven er niet van om zo dicht mogelijk bij hen te komen - wat wil zeggen, niet erg dichtbij - om gamers een draagbare arcade-ervaring te bieden.
Mattels sportgames probeerden actie te repliceren met rode LED-stippen en streepjes, terwijl latere inspanningen van bedrijven als Tiger en Nintendo in plaats daarvan LCD-schermen gebruikten om een schijn van animatie af te geven. Een van de meest populaire waren Nintendo's Game and Watch-serie, waarvan sommige uitgerust waren met dubbele of brede schermen, en aangeboden (zeer losse) aanpassingen van populaire arcade-titels zoals Donkey Kong.
7Bulletin-raadsystemen
Toen inbelmodems voor het eerst wijdverspreid commercieel gebruik in het midden van de jaren tachtig begonnen, bestond het internet zoals wij dat nu kennen nog niet. Integendeel, er was een gigantisch, niet-verbonden netwerk van wat als vroege websites kan worden beschouwd - Bulletin Board Systems of BBSs. Gebruikers die zijn gebeld om berichten voor andere gebruikers te plaatsen (omdat slechts één gebruiker verbinding per keer kon maken), bestanden uit te wisselen en zelfs illegale softwaredownloads te vinden.
Omdat de telefoonservice over lange afstanden op dat moment nog steeds kostbaar was, werden de borden meestal lokaal verspreid. Tegen het begin van de jaren negentig, toen de vooruitgang van de technologie vroege chat- en spelfuncties op lokale bulletinboards mogelijk maakte, begon het internet net zijn weg te vinden in het Amerikaanse bewustzijn. Terwijl de komst alles behalve weggevaagd was wat een bloeiende cultuur begon te worden, zoals met bijna alles wat met technologie te maken heeft, bestaan er nog steeds een aantal holdouts. Meer dan 300 BBS's zijn nog steeds actief, voornamelijk in de Verenigde Staten.
6Cartrivision
De videorecorder werd begin jaren 70 en begin jaren '80 een hoofdbestanddeel van Amerikaanse huizen. Consumenten profiteerden van een format-oorlog waarin nieuwe innovaties kwamen en de prijzen laag bleven. Maar beide formaten werden bijna vierkant verslagen door de Cartrivision, de eerste homevideo-recorder ooit in de Verenigde Staten op de markt gebracht. Het was een ongelooflijk ambitieus apparaat.
Op de markt gebracht in 1972, Cartrivision kwam als een eenheid met een tv en werd verkocht onder verschillende merknamen. Het kan televisie-uitzendingen opnemen op een timer op de plastic cartridges, tot een uur video; het kan ook monochrome homemovies maken met een camera-bijlage. Patronen van echte Hollywood-films werden ook beschikbaar gesteld voor verhuur via retailers. Het ontwerp van de cartridge maakte het onmogelijk om terug te spoelen zonder een speciale rewinder, waardoor elke huur slechts eenmaal kon worden bekeken.
Helaas maakte de slechte videokwaliteit en een absurd zwaar prijskaartje - ongeveer $ 9.000 in het geld van vandaag - het toestel een spectaculaire flop. Maar een belegger, in 1973 Washington Post interview, zag ongewild de toekomst van homevideo: "Dit," zei hij, "zal pornografie terugbrengen in het huis waar het thuis hoort."
5De Mikiphone
De Sony Walkman in de jaren 80 revolutioneerde de manier waarop mensen naar muziek luisteren en maakte de weg vrij voor draagbare muziekspelers zoals de iPod. Maar de zoektocht naar een draagbaar luisterapparaat gaat iets verder, met een draagbare grammofoonspeler ter grootte van een cd-doos die al in 1924 verschijnt.
Noemde de Mikiphone, het beloofde "een orkest in je zak" en het leverde. Het compacte apparaat vereiste een beetje montage, en in plaats van een luidspreker gebruikt een "resonator" voor versterking. Er moest ook een handslinger worden gebruikt, gebruikelijk voor platenspelers uit die tijd. Desalniettemin lijkt het produceren van een apparaat dat in 1924 een volledig album kan afspelen waarschijnlijk een formidabele vertoning van technologische tovenarij geweest.
4De Zoopraxiscoop
Eadweard Muybridge, een beroemde Britse landschapsfotograaf die in Amerika woont, kreeg in 1877 de opdracht om een oud raadsel op te lossen door middel van fotografie. De vraag was of alle hoeven van een paard de grond verlaten terwijl het galoppeert, en om het antwoord te vinden, zette Muybridge een reeks camera's op met reisdraden om elke fase van de beweging van het paard vast te leggen.
De resulterende dia's werden geconverteerd naar een eigen schijfindeling en geprojecteerd met de Zoopraxiscope, een cirkelvormige projector van Muybridge's eigen uitvinding die 's werelds eerste bewegende beelden produceerde. Meer specifiek produceerde Muybridge bijna 100 lussen van zowel menselijke als dierlijke onderwerpen in beweging die zo weinig lijken op GIF's. 71 van deze schijven overleven nog steeds in het Kingston Museum - samen met de Zoopraxiscope, de enige ooit gebouwd. En ja: alle vier de hoeven verlaten de grond en Muybridge's eerste proto-GIF bewees het.
3The Iter Auto
Het lijkt moeilijk te geloven dat vroege persoonlijke navigatiesystemen kunnen dateren van vóór GPS of zelfs satellieten, maar de eerste poging tot een commercieel navigatieapparaat werd gedaan toen auto's amper ouder waren dan de handslinger in 1932. Geproduceerd door een Italiaans bedrijf, de Iter Automatisch was een console aangesloten op de snelheidsmeter van de auto en gebruikte verwisselbare, scrollende kaarten om gebruikers naar hun bestemming te begeleiden.
Het was het eerste apparaat dat de positie van een gebruiker in realtime liet zien, en het werkte, zo lang als iemand geen verkeerde afslag maakte. Natuurlijk moest de gebruiker ook starten vanaf een vooraf bepaald punt, en vele reizen waren lang genoeg om meerdere scrolls te vereisen om de reis te voltooien, dus de gebruiker moest de rol van de volgende in de reeks omdraaien en de bladeren vervangen zo vaak. Hoewel het apparaat niet echt commercieel werd aangetrokken, was het een ambitieuze eerste scheur in een technologie die al meer dan 60 jaar geen vruchten begon af te werpen.
2De Hogg Selfie Stick
Hoewel het niet bepaald een technisch wonder is, zijn selfiesticks de afgelopen jaren begonnen als hotcakes te verkopen. Tijd Tijdschrift noemde ze zelfs als een van de grootste uitvindingen van 2014 - wat een beetje vreemd leek voor Alan Cleaver, omdat een korrelige zwart-witfoto in een familiealbum, genomen met een selfiestick, al generaties lang een favoriet van het gezin was.
Cleaver's grootvader, Arnold Hogg, nam de foto hierboven in 1926 met behulp van een apparaat van zijn eigen uitvinding. Zoals u kunt zien, lijkt het vrijwel precies op een moderne selfiestick. Arnold's gevoel voor humor komt duidelijk naar voren in zijn uitdrukking op de foto en hij bleef dol op het uitbreken van zijn apparaat tot aan zijn dood in 1972. Terwijl Mr. Cleaver geen fan is van moderne selfiesticks - "We zijn zo insulair geworden dat we 'Ik heb zelfs een vriend om een foto voor ons te maken', zegt hij - hij geeft toe dat het leuk zou zijn geweest als zijn grootvader patent had aangevraagd.
1Het Telharmonium
Tot slot, terwijl muziekstreamingservices tegenwoordig allemaal razend populair zijn, is het misschien verrassend om te weten dat de eerste service om muziek naar telefoons te streamen dateert van voor smartphones, internet en zelfs moderne telefoondiensten. Helemaal in het begin van de 20e eeuw konden degenen die telefoons hadden de operator bellen en vragen om verbinding te maken met het Telharmonium. Het gigantische apparaat leek in alle opzichten op Seussian als zijn naam en kon elektronische muziek naar de telefoonhoorn van de gebruiker pompen.
Het Telharmonium, 200 ton machines die een volledige verdieping van een gebouw innemen, was een enorm doolhof van relais, alternatoren, transformatoren en schakelborden verbonden met twee speciale toetsenborden. Muzikanten zouden 24 uur per dag spelen, wat door het Telharmonium in elektrische signalen zou worden omgezet, met angstaanjagende, rinkelende elektronische melodieën. Een speciale papiertrechter bevestigd aan de telefoonhoorn versterkte het geluid, omdat er nog geen versterkers waren uitgevonden.
Een 1906 New York Times Het artikel sprak in gloeiende bewoordingen over de uitvinding en inspireerde Mark Twain om een bezoek te brengen. Twain was positief getroffen door het apparaat en vertelde het Times, "Elke keer als ik een nieuw wonder zie of hoor, moet ik mijn dood uitstellen, ik kan onmogelijk de wereld verlaten voordat ik dit steeds weer heb gehoord."
De echte naam van Mike Floorwalker is Jason, en hij woont in het Parker, Colorado gebied met zijn vrouw Stacey. Hij houdt van luide rockmuziek, koken en lijsten maken.