Delen:
10 adembenemende voorbeelden van oude tempelkunst
Voor ontelbare mensen is er niets meer van over nadat ze zijn doorgegeven. Degenen die ze kennen sterven en hun herinneringen vervagen. De kunst van oude tempels over de hele wereld biedt echter meer dan alleen de herinneringen aan zielen die de wereld bijna vergeten is. Het kunstwerk is een onschatbare kijk in hun leven, hun talenten en - misschien het belangrijkste - hun overtuigingen. Deze overtuigingen waren sterk genoeg dat ze werden opgenomen in adembenemende kunstwerken en eeuwenlang bewaard werden.
10Rani-Ki-Vav
Indië
De trappenhuizen van India zijn beide enorm praktisch en ongelooflijk mooi. Sommigen van hen bevinden zich in elegante tempels die een van de heiligste stoffen op aarde-water eren.
Oorspronkelijk waren deze trappenhuizen utilitair. Er werden putten naar de grondwaterspiegel gegraven die toegang tot water mogelijk maakte, zelfs in de lange en droge zomermaanden. Uiteindelijk werden veel van de trappenhuizen niet alleen gebouwd als waterbronnen, maar ook als tempels en gedenktekens die de regengiftende goden eerden.
In de jaren vijftig werd Rani-ki-Vav, een stepwell bij Patan, Gukarat, herontdekt nadat hij eeuwenlang in de steek was gelaten en gevuld met modder, zand en slib. Toen de studeerkamer vol was, bedekte hij de prachtige gravures die een monumentaal deel van de tempel waren geweest en behoedde ze voor de elementen. De rivierbedding die oorspronkelijk de stepwell leverde, bleef verschuiven en vandaag is het niet functioneel als een bron, maar biedt het een adembenemend voorbeeld van vroege kunst en architectuur.
Onlangs werd Rani-ki-Vav, ook bekend als de Queen's Stepwell, op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Ze werd ergens tussen 1022 en 1063 gebouwd door koningin Udayamati als een gedenkteken voor haar overleden echtgenoot, Bhimdev I. Het ontwerp is fascinerend; het werd niet alleen als monument gebouwd, maar ook om het levengevende water te eren. Als zodanig is het in wezen een ondersteboven gebouwde tempel. Zeven niveaus trappen leiden naar het water dat uiteindelijk leidt naar een bron die ongeveer 30 meter diep is.
In de tempel zijn er meer dan 500 grote beelden en meer dan 1.000 kleinere. Talloze fresco's versieren de muren met vele versterkende de kostbare aard van water in een land dat weinig had. Veel meer zijn religieus van aard en verbeelden godheden uit religie, mythologie en folklore, vertellen verhalen en laten belangrijke momenten zien uit beroemde verhalen. Er zijn ook verwijzingen naar literaire werken die hedendaagse werken zouden zijn geweest toen de tempel werd gebouwd. Het diende als een elegant monument, een prachtige tempel en een plek voor sociale bijeenkomsten.
9Kakadu National Park
Australië
Hoewel het geen traditionele tempel is, hebben de rotsgrotten en muurschilderingen van Kakadu National Park een onbetwistbare religieuze betekenis die duizenden jaren geleden begon. Er wordt geschat dat de grotten alweer 50.000 jaar geleden bewoond waren en sommige van de schilderijen die vandaag nog te zien zijn, zijn 20.000 jaar oud.
Volgens de overtuigingen van de Bininj, werden de vroegste rotstekeningen gemaakt door de Mimi spirit people. De oude mensen gebruikten de grotschilderingen om oude Aboriginal-mensen te leren hoe hun cultuur moest worden opgezet en gestructureerd, welke wetten ze zouden moeten volgen en welke activiteiten ze zouden ondersteunen. Alle Bininj-kunst werd geleerd te worden geleerd door de vroegste kunst van de geesten te kopiëren, waardoor ze door de eeuwen heen religieuze tradities en beelden konden doorgeven.
Sommige grotten waren heilige plaatsen die alleen toegankelijk waren voor de oudste mannen en vrouwen van de groep. Heilig, niet alleen vanwege wat op de muren werd geschilderd, maar ook omdat sommige grotten ook als gevaarlijk werden beschouwd. Ze zijn gemaakt door dezelfde scheppers die de mens hadden gemaakt, en dat waren ze ook djang- of dromende plaatsen. Sommige van de kennis die via de grotschilderingen werd doorgegeven, waren openbare verhalen die vaak over jagen of activiteiten gingen die iedereen deed. Andere kennis werd alleen doorgegeven door iemands vooruitgang door hun spirituele en ceremoniële leven. Als een persoon nieuwe verantwoordelijkheden op zich nam, kregen ze nieuwe kennis die zelfs tovenarij en magische spreuken kon bevatten.
8De boeddhistische Vihara in Paharpur
Bangladesh
Het boeddhistische klooster ligt in de noordwestelijke hoek van Bangladesh en is vandaag de dag het product van verschillende bouwfasen. Het werd oorspronkelijk gebouwd tijdens de regeerperiode van Dharmapala Vikramshila tussen 770 en 810. Het centrale aanbiddende gebied is een terrasvormig heiligdom met een bovenste niveau dat meerdere kapellen bevat. Aan de buitenzijde van het hoofdaltaar bevinden zich 177 individuele cellen die werden gebouwd als een latere toevoeging aan het klooster. Meer dan 60 stenen beelden versieren de basis van het centrale heiligdom - elk vertegenwoordigt een van de hindoegoden.
Naast het aardewerk en de beelden die uit de tempel zijn geborgen en naar een museum zijn gebracht, zijn er ook de terra-cotta-fresco's. Meer dan 2.800 individuele plaquettes versieren het oudste deel van de tempel met een breed scala aan scènes uit het religieuze, militaire en economische leven. De onderste terrassen van het centrale heiligdom zijn ook prachtig ingericht met enkele van de meest bekende boeddhistische iconen, van iconen van bloemblaadjes tot piramidale vormen. Veel van de scènes vertellen het verhaal van het leven en de evolutie van de verhandelingen van het Mahayana-boeddhisme die in de tempel werden gecreëerd en vastgelegd.
Helaas beginnen veel van de terra-cotta plaques te verslechteren vanwege de slijtage van hun omgeving. Op sommige plaatsen ontbreken belangrijke delen van plaques, maar als werelderfgoed zullen inspanningen worden geleverd om het erfgoed te beschermen.
7 Virorupaksha-tempel
Indië
Gebouwd ergens rond 740 om een militaire overwinning te herdenken, bevatte de tempel oorspronkelijk 32 kleine heiligdommen aan individuele hindoegoden.Slechts een paar blijven nog samen met kleine heiligdommen voor Mahishamardini en Ganesa; andere delen van het tempelhuis kleine nissen met sierlijke houtsnijwerk beeltenis van verschillende goden. Het geheel van het interieur van de tempel is bedekt met houtsnijwerk van verschillende scènes en motieven die van vitaal belang zijn voor de stichting van de religie. Zelfs de pilaren van de tempel zijn versierd met scènes als Krishna die een berg optilt. Waar er geen ruimte is voor volledige scènes zijn er ingewikkelde motieven zoals menselijke gezichten, dieren en vogels.
De kunst van de tempel is pas sinds kort begonnen met het vrijgeven van enkele van zijn geheimen. Wetenschappers van de Universiteit van Alabama hebben een iets andere kijk op de ingewikkelde gravures van de tempel genomen en ze hebben ontdekt dat het veel deelt wat voorheen onbekend was over de oude cultuur. Naast het onthullen van iets van een hiërarchie tussen de goden, tonen de gravures ook de verheerlijking van de koning en, misschien nog meer verrassend, de status die zijn belangrijkste koningin genoot. Ze wordt vaak het eerst en vooral getoond binnen de vrouwen van de binnencirkel van de koning, en andere afbeeldingen van vrouwen suggereren dat ze meer macht hadden in sociale en economische zaken dan eerst werd gedacht. Ze behoorden tot de belangrijkste beschermheren van de tempel, en er wordt nu gedacht dat ze veel van de rijkdom en middelen die betrokken waren bij de tempel beheersten.
6Tsodilo
Botswana
Volgens de mythologie van de mensen die daar wonen, waren de heuvels van Tsodilo de bakermat van de schepping. Hambukushu-legende zegt dat de vier grote bergen Male Hill, Female Hill, Child Hill en Grandchild Hill zijn. De heuvels zijn de bron van alle leven, bevatten de eeuwige waterbron en zijn ook het huis van de geesten van alle levende wezens. Geëtst permanent in de rots van de Rhino Trail en kronkelend over het oppervlak van de Female Hill zijn markeringen waarvan wordt gezegd dat ze behoren tot de allereerste dieren die ooit de aarde hebben bewandeld.
Het is niet verrassend dat dit de rol van de heuvels als spirituele plek heeft versterkt - een andere niet-traditionele tempel. Pelgrims, waaronder lokale en die uit andere landen en religies, komen heilig water halen uit de eeuwige lente, genietend van haar rituele reinigingseigenschappen. En terwijl ze daar zijn, zien ze ook de rotsschilderingen.
Het grootste deel van de kunst is op de rotsen van de heuvels van de man, vrouw en kind. Er zijn meer dan 4.000 schilderijen. Sommige beelden mensen af, wilde dieren, huisdieren en series vormen en patronen. Er wordt geschat dat ze variëren van een paar honderd tot een paar duizend jaar oud, afhankelijk van het gebied. Ze zijn al minstens 100.000 jaar een schuilplaats en heiligheid.
Veel van de schilderijen zijn mysterieus en het is moeilijk om de betekenissen of symbolen te ontcijferen. De meeste zijn toegeschreven aan de San-bevolking die van te voren dateren die nu het gebied bezetten. De heuvels waren een plaats voor dansen en ceremonies, vroegen hun scheppers om hulp en levengevende regen, en alleen voor het leven. Een bewijs van hoe heilig een plaats de heuvels zijn, ze bevatten de enige dergelijke rotstekeningen voor mijlen en mijlen - de volgende dichtstbijzijnde locatie is 250 kilometer (150 mijl) verwijderd.
5Het eiland Reichnau
Duitsland
Zittend op een klein eiland in het noordelijke deel van de Bodensee van Duitsland is een abdij die werd gesticht helemaal terug in 724. De eerste abt was verantwoordelijk voor het bouwen van een klooster ter ere van Sint Petrus, Paulus en de Maagd Maria en, volgens het verhaal had hij de steun van Karel Martel, de grootvader van Karel de Grote. Wat begon als een klein houten gebouw werd steeds groter en groter, mede dankzij de ideale locatie als vertrekpunt voor reizigers tussen Italië en Duitsland.
In 896 keerde abt Heito III na een reis naar Rome terug naar Duitsland. Hij bracht een van de heiligste heilige relikwieën mee - het hoofd van Sint-Joris. Omdat hij een kerk moest bouwen om het relikwie te eren, bouwde hij de kerk van Sint-Joris in Oberzell. Gedurende de eerste twee eeuwen onderging de kerk een aantal revisies en toevoegingen, waaronder de installatie van muurschilderingen tussen de 10e en 11e eeuw.
Deze muurschilderingen zijn nu enkele van de enige overgebleven voorbeelden die we hebben van kerkelijke kunst uit de periode. De werken vervagen naar ouderdom, maar verrassend goed bewaard gebleven en omvatten acht scènes van Christus die de zieken geneest, samen met kleinere stukjes die beroemde momenten uit de Bijbel illustreren - het genezen van de man blind van de geboorte, de terugkeer van Lazarus en andere scènes van genezing. De aanwezigheid van het prachtige kunstwerk is niet geheel verrassend aangezien het dateert uit ongeveer hetzelfde tijdperk als het klooster dat gedeeltelijk werd gebruikt als een school voor het onderwijzen van de kunst van afbeeldingen van manuscripten.
4The Sun Temple
Indië
Het is zo verbazingwekkend ingewikkeld gebouwd en ontworpen dat er gezegd wordt dat het 1.200 ambachtslieden en 12 jaar kostte om de tempel te voltooien die staat voor de cultus van Surya, de zonnegod. Het werd gebouwd rond 1250, en een van de legendes rond de constructie is dat het werd gebouwd door Samba, de zoon van Heer Krishna. Samba had lepra gecontracteerd en werd na twaalf jaar boete waardig geacht en werd genezen door de Zonnegod Surya. Als dank daarvoor bouwde hij de tempel ter ere van hem.
Het was vermoedelijk het werk van ene meesterbouwer genaamd Bisu Moharana die het huis verliet om toezicht te houden en het project te voltooien. Uiteindelijk werd hij vergezeld door zijn zoon die de koepel van de tempel ontwierp. Zijn vader was echter niet in staat om het te voltooien zoals het was ontworpen en als zijn straf pleegde de zoon zelfmoord.
Het geheel is gemaakt om een aardse versie van de wagen van de Zonnegod te vertegenwoordigen; over de noord- en zuidzijde van de tempel zijn 24 strijdwagenwielen uitgehouwen in reliëf.Er waren eens zeven paarden op hun plaats om de wagen te trekken - er restten er nu nog maar zes. Het lichaam van de tempel zelf is gedecoreerd in een reeks reliëfs die de verhalen van de seizoenen vertellen, het verstrijken van de maanden laten zien en de legenden van de zonnegod vertellen. Anderen tonen fantastische dieren en wezens, exotische dansers, muzikanten en nogal erotische koppelingen. De lay-out van de fresco's vertelt het verhaal niet alleen van mythes en legendes, maar ook van de tantrische praktijken van het brahmanisme en de overtuigingen. Levensgrote vrouwelijke stenen beelden staan in de gaten over het centrale heiligdom terwijl twee andere kleinere tempels buiten het hoofdcomplex staan.
3Urnes Stave Church
Noorwegen
Staafkerken werden ooit gezien in Noordwest-Europa, maar nu zijn er nog maar een handvol over. De staafkerk van Urnes, gebouwd in de jaren 1100 en aan de westkust van Noorwegen, is een van de oudste en best bewaarde voorbeelden van deze massieve houten basilieken. Staafkerken zijn gebouwd met alle elementen van de romaanse architectuur: massieve kolommen, indrukwekkende bogen en ingewikkelde gravures. Het verschil is dat de staafkerk volledig van hout is gemaakt, waardoor deze bijzonder kwetsbaar is voor de elementen en de slijtage van de tijd.
De kerk is versierd met een reeks ingewikkelde houtsnijwerken; veel dieren laten zich dooreenvlechten in een abstract werkpatroon dat de Vikingtraditie en Keltische kunst combineert met de relatieve nieuwkomer in het gebieds-christendom. De kerk werd gebouwd slechts een handvol decennia nadat het christendom tussen 1016 en 1030 werd geïntroduceerd in Noorwegen. De vroegste stukken van de kerk waren van bomen geveld in 1100. Er zijn een aantal verbouwingen en restauraties gedaan aan het gebouw door de jaren heen, maar veel van het artwork, zoals de bewerkte houten panelen, is bewaard gebleven.
Aan de binnenkant zijn er een aantal schilderijen van een renovatie die plaatsvond in 1601 toen het interieur van het gebouw werd aangepast en het koor werd uitgebreid. De kerk is nog steeds af en toe gebruikt en veel van de gebruikte voorwerpen dateren uit de Middeleeuwen, waaronder een gebeeldhouwde houten preekstoel en beelden van Christus, de Maagd Maria en Johannes in een koorstraal.
2Aan de christelijke necropolis van Pecs (Sopianae)
Hongarije
Het christendom verspreidde zich tegen de vierde eeuw en in de Romeinse stad Sopianae, nu bekend als Pecs, construeerden de aanbidders van de ontluikende religie een serie adembenemend mooie - en vrij ingenieuze - graven. Dit gebeurde allemaal tijdens een periode van geschiedenis toen de Romeinse heerschappij viel en alles voor het grijpen was. Het meest indrukwekkende is misschien wel het voortbestaan van de 16 gebouwen waaruit de site bestaat. Terwijl veel christelijke gebouwen en monumenten werden vernietigd tijdens de 16e-eeuwse overname door Turkse moslims, blijft de necropolis - en zijn kunstwerken - nog steeds bestaan.
Bovengronds zijn gedenktekens en kapellen, terwijl de begraafplaatsen en tombes ondergronds zijn. Veel van de oude fresco's in de graven en mausoleums zijn ongelooflijk goed bewaard gebleven - een bewijs van de vastberadenheid van vroege christenen die de eeuwen heeft doorstaan. Een van de meest sierlijke is het Petrus- en Paulusgraf, dat niet alleen is versierd met scènes die de twee heiligen afschilderen, maar ook met afbeeldingen van enkele van de beroemdste verhalen van de Bijbel - Adam en Eva, Noach en de vloed, en Jonas en de walvis . Er zijn ook een aantal bekende christelijke motieven die door de eeuwen heen onveranderd zijn gebleven, zoals de duif. Een andere bekend als de Jug Tomb kreeg zijn naam vanwege het fresco dat een beker en een kruik afbeeldt om het Heilige Sacrament te vertegenwoordigen.
De meeste mensen die ter plekke werden gelegd om te rusten, kregen begraafplaatsen in graven; er zijn er een paar die begraven zijn in graven in de kamers onder de gebouwen, en er zijn ongeveer 500 graven rond de monumenten zelf gevonden.
1Benedictine Klooster van Saint John At Mustair
Zwitserland
Het Benedictijnse klooster van Saint John in Mustair werd rond 800 gebouwd en bevindt zich in een van de schijnbaar oneindige pittoreske valleien van Zwitserland. Het werd gesticht op verzoek van Karel de Grote en in het begin van de negende eeuw doorgegeven aan de benedictijnen, en werd een klooster in 1163.
Het is ook de site van enkele van de enige kunstwerken die we hebben uit de Karolingische periode. De schilderijen werden oorspronkelijk gemaakt toen de site werd gebouwd, en ze werden overschilderd in een renovatie die rond 1200 werd uitgevoerd. Het was pas relatief recent dat nieuwere toevoegingen aan het gebouw - zoals het gotische plafond en de tragisch witgekalkte muren - werden verwijderd om onthul de reeks fresco's eronder.
De site, die was gebouwd ter ere van Johannes de Doper, was geschilderd met een reeks scènes die het verhaal van Christus vertelden. Hun ontdekking hielp ook om enkele lacunes in de geschiedenis van de evolutie van christelijke thema's en symbolen in te vullen. Met Karolingische kunstwerken die zwaar tekortschieten, hielp de ontdekking van de zwaar beschadigde schilderijen kunst en religieuze historici te begrijpen hoe belangrijke momenten in de christelijke overlevering - zoals het Laatste Oordeel - waren geëvolueerd.
Naast de schilderijen zijn er andere stukken die slechts een paar eeuwen na de bouw van het gebouw zijn geïnstalleerd en die niet minder belangrijk zijn, zoals het standbeeld van Karel de Grote daterend uit 1165 en een reliëf dat de doop van Christus laat zien, iets ouder en dateert van ongeveer 1080.
Het kunstwerk en de visie van Karel de Grote voor het klooster worden niet alleen hersteld, maar ook opengesteld voor het publiek. Een nabijgelegen pension kan worden gehuurd en de nonnen die er tegenwoordig wonen, geven regelmatig rondleidingen door het oude gebouw, waarvan de stichter 1200 jaar geleden stierf.
Na een aantal klusjes gedaan te hebben van schuur-schilder tot grafdelver, houdt Debra van schrijven over de dingen die geen geschiedenisles zal leren. Ze brengt veel van haar tijd door, afgeleid door haar twee veedrijvershonden.