Delen:
10 Bizarre historische attracties met dieren
In het verleden maakten bizarre en eigenzinnige dierenbijeenkomsten deel uit van het dagelijks leven. Je zou kunnen verwachten dat je getuige bent van dode walvissen die worden tentoongesteld in parkeergarages, dat je gedachten worden gelezen door geleerde varkens (zogenaamd!) En dat je deelneemt aan het worstelen met inktvissen. Tegenwoordig hebben we leuke attracties zoals het Moscow Cat Theatre of Bee Bearding. Maar kan iets vandaag de bizarre en fascinerende attracties van weleer bedekken?
10 Lion Drôme
In de jaren 1930 werden bewegingsromotie extreem interessante (en vaak gevaarlijke) plaatsen. Sommige motorstuntrijders trainden hun huisdierleeuwen om in speciaal gebouwde zijspannen te zitten en renden toen razend met de dieren naast hen. Deze race werd gedaan met 130 kilometer per uur (80 mph) rond de bijna loodrechte muur van het circuit van het motordrome dat bekend staat als de 'Wall of Death!'
Geloof het of niet, soms was deze gekke activiteit niet opwindend genoeg voor de deelnemers en toeschouwers. In die gevallen werd een extra element van opwinding, bekend als de "Race For Life", geïntroduceerd. Getrainde leeuwen werden opzettelijk vrijgelaten en zouden laden na het zoomen motorfietsen proberen ze te meppen met hun enorme poten.
De laatste leeuwendroom sloot in 1964 toen een dronken carnavalsarbeider zijn hand in een leeuwenkooi stopte en hem liet afhakken door een mannetjes leeuw genaamd King.
9 Geleerde varkens
In de 18e en 19e eeuw waren 'geleerde varkens' een populaire vorm van entertainment en trokken enorme aantallen nieuwsgierige toeschouwers naar Engeland en de VS.
De eigenaren onderwezen hun 'geleerde varkens' een aantal indrukwekkende trucjes, zoals spelling en tellen met kaarten, het tijdstip van de dag vertellen, onderscheid maken tussen de seksen en zogenaamd zelfs de gedachten van leden van het publiek lezen. Via vergoedingen en weddenschappen verdienden de eigenaars een behoorlijk inkomen. Maar het was welverdiend omdat het trainen van een varken tot twee jaar kon duren.
Veel gepubliceerde werken met betrekking tot het trainen van varkens hebben de trucjes blootgelegd die de varkenstrainers gebruikten. Het varken werd bijvoorbeeld aangemoedigd om in een bepaalde richting te bewegen door stokprikken en werd geleerd om kaarten op te halen die geurden van voedsel.
8 Vloecircus
Het 'vlooiencircus', ook wel 'het kleinste circus ter wereld' genoemd, was een populaire Victoriaanse attractie aan de zijkanten. De vlooien waren gekleed in miniatuurkostuums en konden gezien worden door verschillende circusstunts uit te voeren, zoals koorddansen, racen, jongleren en miniatuurkarretjes trekken.
Vlooiencircussen vonden plaats in een ring die zo groot was als een bord. Het was omgeven door kleine dozen die dienden als de huizen van de artiesten en de stallen voor hun rijtuigen. Het publiek bestond uit één persoon met een vergrootglas en de eigenaar die in de buurt stond, gewapend met een tang, voor het geval een van zijn vlooien zich misdroeg.
Men dacht dat circusvlooien een opmerkelijke intelligentie hadden, maar ze trainen was niet eenvoudig. Recente rapporten suggereren echter dat deze vlooien hoogstwaarschijnlijk "moedervlooien" waren, een minder energetische variëteit van het insect. Molvlooien werden uitgerust met een dun stuk gouddraad en gestimuleerd tot beweging met een warmtelamp.
7 Geek Show
In het begin van de 20e eeuw waren "geeks" circusfreaks, wier specialiteit de hoofden van dieren afbijtte (meestal die van kippen of slangen) en hun bloed dronken. Geekshows inspireerden vaak de angst dat normale mensen in het publiek ook freaks zouden kunnen worden, omdat geeks anders gewone mensen waren. Geeks waren meestal mannen, hoewel de weinige vrouwelijke geeks vooral gewaardeerd werden omdat het ongebruikelijk was dat vrouwen deelnamen aan zo'n gewelddadige daad.
Geeks leden vaak aan gebroken tanden en kaken, en de constante interactie met dieren in de nabijheid zorgde ervoor dat geeks vaak last hadden van diergerelateerde ziektes. Geeks werden ook de laagste lonen betaald omdat ze gemakkelijk konden worden vervangen.
6 Bear Wrestling
Aan het begin van de twintigste eeuw was berenworstelen een populaire sport die grote groepen mensen aantrok, vooral in het zuiden van de Verenigde Staten. Vaak worstelde de beer met een specifieke worstelaar, meestal zijn eigenaar en trainer. Samen perfectioneerden ze een gechoreografeerde wedstrijd die ze op de weg namen en die iedereen kon zien.
Andere keren werd de beer getraind om te worstelen met een andere persoon die de lafaard zou spelen en de lucifer aan de beer zou verliezen. Weer andere keren werden publieksleden uitgenodigd om het prachtige beest te worstelen. Als het publiekslid daarin slaagde, ontving hij een geldprijs. Natuurlijk, de meeste worstelberen werden gedeclameerd en losgelaten.
5 Duikpaard
Een "duikpaard", een populaire attractie in het midden van de jaren 1880, bestond uit een paard dat in een plas water dook, soms van wel 20 meter (60 voet). William 'Doc' Carver bedacht dit idee toen hij een brug overstak die gedeeltelijk instortte en zijn paard in het water beneden viel.
Na de Tweede Wereldoorlog daalde de populariteit van de duikpaardact als gevolg van kritiek van dierenwelzijnsactivisten. Soms moesten de paarden vier keer per dag zeven keer per week duiken. De eigenaars van de shows werden ook beschuldigd van het gebruik van elektrische schokken en valluiken om de onwillige paarden te dwingen te duiken.
4 Octopus Worstelen
Octopus-worstelen was een merkwaardige sport die populair was in de Puget Sound in Washington in de jaren 1950 en 1960. Het World Octopus Wrestling Championship vond daar plaats in 1963 met 111 duikers die aan de wedstrijd deelnamen.
Bij de sport betrokken duikers octopussen aan het oppervlak van het water en kregen punten op het uiteindelijke gewicht van de octopussen en de hoeveelheid gebruikte apparatuur (snorkelen versus ademhalingstanks). Worstelen met een octopus was echter niet echt 'worstelen'. Duikers staken eenvoudig hun handen in de oceaankloven en tastten naar de hoofden van de octopussen.
Daarna trok de duiker aan de octopus totdat de zuiging gecreëerd door zijn tentakels werd vrijgegeven, waardoor de duiker de octopus naar de oppervlakte kon brengen. Giant Pacific-octopussen zijn schuchtere wezens, dus de meeste gevallen van provocatie eindigden met de octopus die gaf of vluchtte.
3 fretlegging
"Ferret-legging" was een spel dat bestond uit deelnemers die levende fretten in hun broek duwen. De broek moest aan de enkel worden vastgemaakt zodat de fret niet kon ontsnappen. Ze moesten ook ruim genoeg zijn om de fret vrij te laten rondlopen en er was geen ondergoed toegestaan. De fret moest alle tanden en klauwen intact hebben, en noch de fret noch de deelnemer kon gedrogeerd worden. De winnaar van het spel was de persoon die de pijn van de tanden en klauwen van de fret het langst kon weerstaan.
In het verleden stuurden jagers gemuilde fretten naar de holen van konijnen en mollen om ze uit te doven. In de Middeleeuwen werd ferretten echter illegaal en jagers begonnen fretten in hun broek te verbergen om voorbij game-beheerders te komen. Uiteindelijk werd frettenlegging een sport die veel in het Verenigd Koninkrijk werd beoefend, vooral onder de mijnwerkers in Yorkshire in de jaren zeventig.
2 Dode walvissen
In de jaren '50, '60 en '70 waren rondleidingen over dode walvissen een populaire attractie die duizenden mensen in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten lokte. De drie belangrijkste bewaard gebleven walvissen in het Verenigd Koninkrijk werden Goliath, Jonah en Hercules genoemd en werden tentoongesteld in parkeergarages en grote grasvelden zoals renbanen.
Voor een toegangsprijs konden de nieuwsgierige toeschouwers de walvis en verschillende instrumenten van de dood bekijken, zoals de harpoen en andere walvisgereedschappen. De walvissen werden oorspronkelijk gevangen voor de kust van Noorwegen en rondgereden door Europa om de walvisindustrie te promoten na de Tweede Wereldoorlog. Ze werden uiteindelijk verkocht aan showmannen die zich bewust waren van hun financiële mogelijkheden. De walvissen werden vervolgens bewaard en uitgesmeerd, en hun binnenkant werd versierd met lantaarns.
1 Geit Werpen
Op de vierde zondag van januari vond het gooien van geiten plaats in het Spaanse dorp Manganeses de la Polvorosa ter ere van Saint Vincent, de patroonheilige van de stad. De traditie was om een levende geit naar de top van een 15 meter lange kerktoren te dragen en deze naar de menigte beneden te gooien, die de geit vervolgens met een canvasdoek zou vangen.
Volgens de plaatselijke legende had een priester ooit een speciale geit die alle armen in het dorp met zijn melk kon voeden. Op een dag klom de geit per ongeluk boven op de kerktoren en was zo bang dat de kerkklokken voor de zondagsmis rinkelden dat hij op de straat beneden viel.
Verbazingwekkend genoeg werd de geit in een deken gevangen en overleefd. Dus de traditie van het gooien met een geit was bedoeld om de wonderbaarlijke overleving te vertegenwoordigen. Tegenwoordig wordt de traditie niet langer toegepast vanwege klachten van dierenrechtenactivisten. Zoals je je kunt voorstellen hebben de dorpsbewoners uitgebreid geklaagd. Vermoedelijk zei de burgemeester van de stad ook dat een fiesta zonder geiten gooien is als het hebben van Kerstmis zonder een kerstboom.