Delen:
10 Bizarre vuurwapens uit de geschiedenis
Vuurwapens zijn in de loop van hun geschiedenis aan tal van wijzigingen onderhevig geweest. Ze zijn constant geëvolueerd om te voldoen aan de behoeften van oorlogsvoering, zelfverdediging en misdaad, en er zijn in de loop van de jaren verschillende vreemde voorbeelden naar voren gekomen.
10Ribauldequin
Een van de eerste pogingen om snelvuurgeschut te bouwen was de ribauldequin. Het was een op een kar gemonteerde schietbatterij die in de 14e en 15e eeuw werd gebruikt. Omdat hun vele vaten op een pijporgel leken, werden ribauldequins bekend als orgelpistolen en soms doodorgels. Van veel kleiner kaliber dan kanonnen maar groter dan gemiddeld geschut, speelden ze een ondersteunende rol in artilleriebeschietingen.
Ribauldequins werden ontworpen om snel achter elkaar te worden afgevuurd met een lucifer die het contactgat van alle tonnen verbindt. Misschien wel de grootste waren paardenwagons met drie sets kanonnen aan elke kant, wat zou hebben gezorgd voor een totaal van 144 kanonnen die kunnen worden gebruikt tegen zowel infanterie als gepantserde cavalerie. Jammer genoeg, wanneer deze massieve pistoolbatterijen werden ingezet, brachten hun zware gewicht ze te vaak in de modder om erg nuttig te zijn.
In de 14e eeuw zou een snelvuurwapen een groot voordeel zijn geweest tijdens gevechten. Ribauldequins had echter ook een ernstig nadeel. Terwijl het wapen zelf - in theorie - tientallen opeenvolgende rondes kon afvuren, moest de ribauldequin nog steeds voor de mond worden geladen. Het duurde erg lang om te herladen, wat een lange wachttijd voor de volgende volley maakte. Uiteindelijk genoten ze van beperkt gebruik.
9Periscope Rifles
Uitgevonden door de Engelse Lance Corporal W.C. Beuk, het periscoopgeweer werd gebruikt om te vuren van loopgraven en bunkers zonder soldaten bloot te stellen aan vijandelijk vuur. Hij vond het wapen uit tijdens het dienen in Gallipoli, waar zijn uitvinding uitgebreid werd gebruikt. Hij bevestigde zijn geweer in wezen op een houten plank met een spiegel gericht langs de vizieren en een andere aan de onderkant van het bord waardoor de sluipschutter kon kijken. Na Beech's "zelfgemaakte" geweer begonnen de regeringen van de wereld al snel hun eigen geweer te ontwikkelen.
Een van de meer geavanceerde was het Guiberson-geweer. Terwijl de meeste andere periscopische geweren omvangrijke zaken waren die weinig meer deden dan frames aan een normaal geweer bevestigen, leek de Guiberson, toen de periscoopfunctie ervan ineenstortte, erg op een normaal geweer. De voorraad was scharnierend en inklapbaar, en wanneer niet in gebruik, waren de mechanica van het zicht van de periscoop binnen in de houten kolf vervat. Druk op een schakelaar om het geweer te verwringen en uit de spiegel te springen, en veranderde meteen wat leek op een gewoon geweer in een ontworpen voor loopgravenoorlog. Helaas voor soldaten werden de meeste periscope geweermodellen te laat in de oorlog ontwikkeld om de frontlinies te bereiken.
8Squeezer-pistolen
In tegenstelling tot traditionele pistolen, zorgde de unieke vorm van het perspistool ervoor dat het hele pistool in iemands hand paste. Ze werden op de markt gebracht als gemakkelijk te verbergen alternatieven voor omvangrijkere pistolen en konden meer rondes bevatten dan enkelvoudige of dubbele Derringers, een ander soort camouflagekanon dat toen populair was. Dit gaf echter squeezer pistolen zowel een unieke vorm als een enigszins ongewone stookmethode.
Verscheidene hadden de vorm van rechthoekige dozen en sommige hadden zelfs geen triggers. In plaats daarvan werd de hele achterkant van het pistool gecomprimeerd om te vuren. De Mitrailleuse was zo'n model. Wanneer de achterkant enigszins werd samengedrukt, zou het een kogel uit het magazijn in de kamer duwen. Nog verder duwen zou het pistool aanspannen en de pin loslaten, het wapen afvuren. Een soortgelijk geweer, de Tribuzio genaamd, had een vuurring aan de onderkant van het pistool, die eruit werd getrokken om het pistool te laden en teruggetrokken om het te vuren. Waarschijnlijk vanwege hun uniciteit en de beschikbaarheid van andere kleine kanonnen die alleen de simpele aantrekkingskracht van een trekker nodig hadden om te vuren, zagen perspistolen een zeer beperkte populariteit.
7 Afneembare pistolen
Ontworpen om in de Tweede Wereldoorlog te worden geveild met verzetsstrijders, een miljoen Liberator-pistolen werden massaal geproduceerd uit plaatwerk voor slechts $ 1,72 per eenheid in slechts vier weken tijd. De eenvoudige pistolen hadden niet de richtkringen in de loop die gewoonlijk dienen om de baan van de kogel recht te houden, dus ze hadden slechts een bereik van ongeveer 7,5 meter (25 voet). Ze waren ontworpen als een tijdelijk wapen dat verzetsstrijders konden gebruiken om Japanse of Duitse soldaten te doden totdat ze een beter wapen konden vangen.
Het Office of Strategic Services (OSS), de organisatie die verantwoordelijk was voor de geheime operaties van de Verenigde Staten, was verantwoordelijk voor de distributie ervan. Hoewel de Liberator ontworpen was om rebellen te helpen, was de OSS ook bedoeld om te worden gebruikt als een apparaat voor psychologische oorlogsvoering. De meeste van de 23 delen van het kanon waren zo gestempeld dat ze, wanneer ze onvermijdelijk door de vijand werden gevonden, zich zorgen zouden maken over hoe de wapens in de handen van het verzet waren geland. Helaas zagen echter maar weinig Bevrijders actie en de meesten werden ofwel van de zijkanten van vrachtschepen gedumpt of gesmolten voor schroot.
Een ander soortgelijk kanon, het Deer Gun, werd ontworpen door de CIA om te worden gebruikt in Zuidoost-Azië tijdens de oorlog in Vietnam. Geproduceerd voor slechts $ 3,50 in 1963, het was gemaakt van een aluminium gietstuk om kosten te besparen; de loop was het enige onderdeel van staal. Om het wapen te laden, werd het vat losgeschroefd en de munitie binnen gezet. Het was een drietrapsgeweer met een lengte van slechts 12,7 centimeter (5 in). Net als de Liberator, was het ontworpen om in de lucht te vallen voor rebellen. Er werden er ongeveer duizend gemaakt, maar na de moord op Kennedy en de problemen die het veroorzaakte voor de CIA, werden plannen voor de Deer Gun afgedankt.
Pistolen voor zes pennemessen
In het Victoriaanse tijdperk is de populariteit van gadgets enorm gegroeid.Unwin & Rodgers, een Engels bedrijf, vervaardigde een zakmes met een klein pistool en adverteerde het als een manier om huizen te beschermen tegen inbrekers. De trekker van het pistool werd gebouwd als een klontje en kon in deurposten worden geschroefd en op vuur worden gezet als de deur werd geopend. Het zou een effectief beveiligingsalarm hebben gemaakt dat zowel de eigenaars van het huis zou hebben geattendeerd op indringers en hopelijk de inbrekers op hetzelfde moment de stuipen op het lijf zou jagen.
Het Unwin & Rodgers-model, voor het eerst gebouwd in het midden van de 19e eeuw, gebruikte aanvankelijk percussiekapjes om te vuren maar werd omgezet naar een cartridge-model nadat die technologie standaard werd. Als het als pistool werd gebruikt, vuurde de percussiekap op munitie met stuitliggers en werd geadverteerd om te doden op 45 meter (150 ft), terwijl de latere cartridge-eenheden het bereik van het wapen tot 118 meter (390 ft) verhoogden.
Latere bedrijven hebben ook in zakmes-pistolen geploeterd. Een van de meest populaire waren de 'Defender' van de Small Arms Company uit de VS. Het was een klein zakmes - maar iets langer dan 7,5 centimeter (3 inch) - dat kon worden gevuld met .22 kaliber kogels. In de jaren '30 verkocht het voor $ 5, het equivalent van ongeveer $ 70 vandaag.
5Kop het looppersoneel van Henry VIII
Koning Henry VIII is vooral bekend om zijn vele ongelukkige vrouwen, maar terwijl hij liefde had voor vrouwen, had hij ook een voorliefde voor exotische wapens. Volgens de verhalen, een van zijn favorieten was "King Henry VIII's Walking Staff" - een staf met een ochtendster aan het einde dat drie lontlockpistolen verborg. Op een avond zou het zelfs de koning in de gevangenis belanden.
De legende gaat dat koning Henry VIII soms 's nachts met zijn staf rond de stad zou lopen om zijn agenten te controleren. Op een nacht stopte een agent hem om zich af te vragen waarom een man in het holst van de nacht rondliep met zo'n wreedaardig wapen. De koning, die er niet aan gewend was op zo'n manier te worden behandeld, trof hem ermee. De agent arresteerde hem prompt en gooide hem in de gevangenis.
De volgende ochtend werd de agent verteld dat hij de koning van Engeland had gearresteerd. Hij was doodsbang en verwachtte geëxecuteerd te worden, maar in plaats daarvan complimenteerde koning Henry VIII hem en gaf hem zelfs een geschenk voor zijn toewijding aan zijn plicht. Afgezien daarvan gaf de koning ook een ruime toelage van brood en kolen aan zijn voormalige celgenoten, omdat zijn nacht in de gevangenis was doorgebracht zonder een enkele kaars. Of dat wel of niet is gebeurd is een kwestie van vermoeden, maar het is een veel voorkomend verhaal. Het Walking Staff van King Henry VIII is momenteel te zien in de Tudor Room van de Tower of London.
4Haight Fist Gun
In de Tweede Wereldoorlog kregen Naval Construction Bataljons de opdracht om vliegvelden aan te leggen op afgelegen eilanden in de Stille Oceaan. Het was gevaarlijk werk dat grote hoeveelheden borstel moest verwijderen die vijanden konden verbergen. Als laatste verdedigingslinie in geval van een hinderlaag, bedacht Amerikaanse marine-kapitein Stanley Haight de Haight Fist Gun, een pistool bevestigd aan een handschoen die een enkele 0,38 kaliber S & W-ronde afvuurde via een stompende beweging.
De vuisthandschoen werd geproduceerd door de Sedgley Company, die al een aantal andere speciale wapens produceerde. Officieel de naam "Hand Firing Mechanism MK 2", het is niet bekend in hoeverre het wapen in het veld werd gebruikt, hoewel records tenminste één geval hebben waar het werd gebruikt om een Japanse soldaat met mes te sturen die aan boord was gegaan bouwvoertuig. Het werd ook uitgegeven aan diversionaire invasietroepen om te worden gebruikt als het door de vijand werd veroverd. Het wordt soms afgebeeld als een spionwapen, hoewel geen enkele instantie van spionnen die het ooit hebben gebruikt, is bevestigd.
3Superimposed vuurwapens
Vóór de komst van patronenmunitie ontwikkelden uitvinders een aantal multi-shot vuurwapens, sommige veiliger dan andere. Een van de gevaarlijkere waren de boven elkaar geplaatste vuurwapens, die meerdere rondes in dezelfde loop laadden. In theorie zouden ze elke ronde gebruiken om te fungeren als een zegel om opeenvolgende exemplaren te beschermen tegen simultaan schieten zodra ze ontstoken zijn. Een geavanceerd systeem voor het tijdsysteem van het laden waarin afzonderlijke aanraakgaten zijn verwerkt voor elke ronde, is ook ontworpen om te voorkomen dat het poeder gaat mengen.
In een tijd waar de tijd die het kostte om single-shot-wapens opnieuw te laden iemand hun leven kon kosten, werden superponerende vuurwapens geadverteerd als revolutionaire stukjes technologie. Er waren beweringen dat de wapens hele instapfeesten van piraten konden uitroeien voordat ze zelfs de kans hadden om de voet op het dek van een schip aan te raken. Met al die hype probeerde ten minste één uitvinder de aandacht van het Amerikaanse Congres te vangen met zijn gesuperponeerde geweer. Als dat niet lukte, benaderde hij zowel het Britse oorlogskantoor als de Oost-Indische Compagnie, hoewel geen van beiden een wapen wilde adopteren dat het voor de hand liggende potentieel had om zijn eigenaar te doden. Een simpele fout of een vuil vat kan ervoor zorgen dat het hele ding in je hand explodeert.
2Elgin Cutlass-pistool
Het Elgin-machinepistool was zowel het eerste slagpistool als het enige combinatiepistool dat door het Amerikaanse leger moest worden goedgekeurd. Het was in wezen een Bowie-mes met een single-shot, gladde boring pistool bevestigd. Honderdvijftig werden uitgegeven door de Amerikaanse marine om de expeditie Wilkes-South Sea Exploring te bewapenen, die verder ging om de wereld rond om de wereld af te leggen en te bewijzen dat Antarctica niet een verzameling eilanden was, maar een ononderbroken kustlijn had.
Het wapen verscheen in het kielzog van James Bowie's beroemde duaal met Norris Wright waarin Bowie een groot mes gebruikte met een kruisbeschermer en een klempunt om Norris te steken en te doden. Messen van dezelfde stijl werden bekend als "Bowie" -messen en hun populariteit droeg ertoe bij dat de marine bizarre combinatiewapens zoals het Elgin-machinegeweer gebruikte. Het mes was echter niet populair bij zeilers. Het was waarschijnlijk moeilijk om een pistool te richten met een onhandig Bowie-mes dat onder het vat was bevestigd.Ook omdat het een pistool was, was het even omslachtig als een mes. Afgezien van de 150 uitgegeven voor de expeditie, zijn er geen andere gecontracteerd door de Amerikaanse overheid.
1Knuckle-stofdoek Guns
Een aantal knokkel-stofdoek geweren ontstonden in de late jaren 1800 om zowel reizigers veilig te houden en te vermoorden. Een van de beroemdste knokkelgeweren was de Apache, die werd gebruikt door de Parijse straatbendes met dezelfde naam. Het was een combinatie knokkel-stofdoek, mes en pepperbox revolver. Omdat het vat de kogelkamer zelf was, had het pistoolaspect van het wapen slechts een beperkt bereik.
Andere soorten knokkel-stofdoek pistolen bestonden, zoals de Le Centenaire - die ook werd gebruikt door de Apaches - en een Amerikaans model genaamd "My Friend" dat gebruik zag in de dagen na de burgeroorlog. Op nationaal niveau was de Amerikaanse rechtshandhaving destijds uiterst zwak en was straatroof gebruikelijk. Een Ierse immigrant vond een klein knokkelstofdoekhandvat uit voor de persoonlijke bescherming van reizigers. Het werd vervaardigd in .22, .32 en .41 kaliber modellen en was klein genoeg om gemakkelijk in een zak of vuist te verbergen.
Als de shooter al hun kogels opgebruikt had, konden ze het wapen omdraaien en het als een vuistwapen gebruiken. Of, als ze eerst hun geluk wilden beproeven in een man-tegen-man gevecht, zou een speld een geladen wapen tegenhouden. Gefabriceerd door de oorspronkelijke uitvinder en zijn zonen, waarbij elke gravure met de hand wordt gedaan, is elke 'Mijn vriend' vandaag uniek en zeer inbaar.