10 verbazingwekkende feiten over de Mongolen

Mongolië bestaat nog steeds, maar de Mongolen die er nu wonen zijn niet degenen die geschiedenisboeken zullen onthouden. Immers, hun voorouders zwierven het land te paard, plunderden en overwinnen met het soort genadeloosheid waar Vikings alleen maar van kon dromen.

Wel, dat is hoe dan ook het populaire beeld. Ouderwetse Mongolen waren absoluut angstaanjagende krijgers, maar ze waren ook een verrassend gevorderd en gecultiveerd volk.

10 Mongoolse vrouwen

Historici neigen Mongoolse mannen af ​​te schilderen als angstaanjagende en machtige veroveraars, maar de vrouwen worden vaak genegeerd. Dit is nogal oneerlijk, omdat het in de Mongoolse beschaving eigenlijk de vrouwen waren die de schoten opnamen. Terwijl hun mannen bezig waren, nou ja, Mongoolse krijgers, bleven de vrouwen de economie draaiende houden en behielden ze enkele van de hoogste posities in hun sjamanistische religie. Dit stelde de Mongoolse dames in een machtspositie waar hun Europese tijdgenoten alleen maar van konden dromen.

De vrouwen waren niet alleen blij met het runnen van de bedrijven en religie, de Mongolen hadden ook verschillende vrouwelijke heersers. Na de dood van Genghis Khan begonnen zijn dochters en schoondochters aan een reeks machtsstrijd waarin verschillende capabele vrouwen hun eigen facties van het rijk regeerden, althans voor een tijdje (het was een turbulente tijd).

Een van de machtigste Mongoolse koninginnen was Mandhuhai, een bekwame krijger met een scherp tactisch brein. Ze vocht om de Mongoolse koninkrijken te verenigen zoals Genghis dat had gedaan door vijand na vijand te veroveren in een reeks overwinnende veldslagen. Toen ze dertigers was, bedacht ze dat ze waarschijnlijk haar achternaam zou moeten behouden, maar ze was nog steeds druk met haar oorlogen. Mandhuhai loste dit raadsel op door te trouwen met een 17-jarige trofee prins en acht kinderen te dragen, terwijl ze actief deelnamen aan gevechten.

9Het postsysteem

Mongolen waren van nature zwervers, dus een efficiënte communicatie tussen hun leiders en officieren was zowel essentieel als uiterst moeilijk. Ze hebben dit probleem opgelost door het uitvinden van een ongelooflijk efficiënt postsysteem genaamd Yam (of Örtöö, dat 'controlepunt' betekent).

Veel buitenlandse bezoekers, waaronder Marco Polo zelf, waren onder de indruk van Yam's omvang en betrouwbaarheid. Het was een uitgebreide verzameling poststations, met toegewijde boodschappers die post, inlichtingenrapporten en belangrijk nieuws bezorgden van station naar station. Deze stations waren ongeveer 24-64 kilometer (15-40 mijl) uit elkaar en werden constant bemand gehouden. Op een gegeven moment waren er alleen al in China minstens 1.400 stations en de boodschappers hadden 50.000 verse paarden tot hun beschikking.

8Tactics

De Mongolen stonden bekend als effectieve en angstaanjagende vechttactici, die hun vaardigheden verbeterden door veel te vechten. Zelfs beroemde historische commandanten, zoals Alexander de Grote en Hannibal Barca, beginnen er minder indrukwekkend uit te zien wanneer hun prestaties worden vergeleken met kleinere Mongoolse generaals.

De Mongolen leunen zwaar op schoktactieken. Valse opnames, verrassingsaanvallen, psychologische oorlogsvoering en zelfs gijzelingen en menselijke schilden waren klassieke Mongoolse zetten. Ze wilden graag een gevecht aangaan door de vijand te laten douchen met pantserdoorborende pijlen, gevolgd door een brute cavalerielading. Vaak werd de vijand naar verborgen boogschutters gelokt door een zwakkere Mongoolse macht die deed alsof ze wegvluchtte. Bij het aanvallen van grote doelen (zoals grote steden, die ze gemakkelijk twee per twee konden nemen), wilden ze graag op extreem brede fronten vooruitgaan, gebruikmakend van het Yam-systeem om te communiceren. Ze waren ook experts in belegeringstechnologie en waren opzettelijk wreed tegen mensen die zich niet aan hun regel hielden. Deze tactische combinatie maakte van hen de belangrijkste gevechtseenheid van hun tijd.

7De zijderoute

Een van de meest meedogenloze, maar toch efficiënte delen van het regime van Genghis Khan was zijn brutale verovering van de Zijderoute, de belangrijkste handelsroute tussen Azië en Europa, en een van de grootste (zo niet de grootste) inkomstenbronnen voor Mongolië rijk. Zich realiserend dat zelfs zijn massieve leger de route van 6,437 kilometer (4000 mijl) niet volledig kon veroveren en behouden, nam hij een secundaire strategie aan. Genghis begon met het vernietigen van alle Arabische en Turkse nederzettingen op de weg, totdat elke stad en oase over het hele stuk in puin lag of op hun knieën voor hem lag. Dit kostte veel tijd, en hij leefde niet om zijn plan volledig effect te zien krijgen, maar toen de Mongolen eindelijk controle over de route kregen, hingen ze eraan: de Zijderoute was volledig onder Mongoolse controle voor het grootste deel van de 14e eeuw. en 15e eeuw.

Verrassend genoeg (gezien hoe het werd bereikt), was de Mongoolse heerschappij geen doodsteek voor de weg. Ze behandelden handelaren goed en wisten niet alleen de caravanhandel tussen de Middellandse Zee en China te stimuleren, maar zelfs te stimuleren. Het doorkruisen van de Zijderoute in het Mongoolse tijdperk was echter niet goedkoop: het grootste deel van de inkomsten die het bedrijf creëerde ging rechtstreeks de diepe zakken van de Mongolen in, in de vorm van verschillende tolgelden en belastingen.

6Pax Mongolica

Soms, wanneer mensen hard genoeg oorlog voeren, is het eindresultaat vrede. De Pax Mongolica was een periode van vrede en welvaart die de Mongoolse veroveringen volgde in de 13e en 14e eeuw. Op dat moment waren Mongolen op het toppunt van hun bevoegdheden. Hun rijk strekte zich uit over bijna 15 miljoen vierkante kilometer (9.3 miljoen sq mi) en bevatte meer dan 100 miljoen mensen. Ter referentie: de Verenigde Staten hebben 9.83 miljoen vierkante kilometer (3.79 miljoen sq mi) grond.

Omdat dit uitgestrekte land onder een gemeenschappelijke regering lag, met een efficiënt communicatiesysteem en een bloeiende internationale handel, bloeide het rijk en was iedereen gelukkig. De geduchte Mongolen hadden het voor elkaar gekregen om een ​​van de meest vreedzame periodes uit de geschiedenis te creëren.

5De Gouden Horde

Een van de machtigste Mongoolse rijken was de Gouden Horde, een groot koninkrijk dat in 1251 werd opgericht door de kleinzoon van Genghis Khan, Batu Khan. De naam ervan beschreef het als niet meer dan een enorme groep wilden in tenten, maar het was in feite een krachtig, zeer geïnspireerde land met verrassend moderne stenen steden, met name de hoofdstad, Sarai-Batu.

De Gouden Horde had ook enorme invloed op andere culturen. Ze hadden zitting in een gebied dat delen van het moderne Rusland, Oekraïne, Kazachstan, Moldavië en de Kaukasus omvatte en waren verbonden met zowel moslims als Russen. De Horde terroriseerde vrolijk de Russen, die feitelijk in een afgelegen donkere tijd belandden vanwege hun Mongoolse buren. Moslims hadden meer geluk: de traditioneel sjamanistische Mongoolse leiders omarmden en namen uiteindelijk hun religie over.

4Weapons

Nomaden in hart en nieren, Mongolen vochten te paard wanneer ze maar konden. De indrukwekkende kracht van het paard werd herkend en het paard werd vaak als een wapen op zichzelf beschouwd. Natuurlijk zijn veel Mongoolse wapens ontworpen om te rijden. Hun zwaarden waren gebogen sabels, gemakkelijk te hanteren zowel te paard als te voet. Lansen, knotsen en dolken werden ook vaak gebruikt. Sommige Mongolen gebruikten buskruit als explosieve bommen en granaten.

Het meest voorkomende langeafstandswapen was de samengestelde boog, een klein maar stevig wapen dat tweemaal de reikwijdte van de Engelse handboog had. Ze gebruikten verschillende soorten pijlen, afhankelijk van de situatie: sommige waren ideaal om te piercen, terwijl anderen ijzeren hoofden waren en bijzonder lange afstanden konden vliegen. Ze hadden zelfs Hawkeye-achtige trickpijlen. De meest bekende was de fluitpijl, een holle pijl die een luid gefluit maakte toen het werd afgevuurd. Het was handig om de vijand bang te maken, maar nog handiger voor signalering: Mongoolse hordes waren enorme, lawaaierige dingen waar schreeuwde commando's moeilijk te horen waren (vooral tijdens een aanval), dus commandanten zouden deze pijlen afvuren als signalen voor de troepen. Vuurpijlen werden ook gebruikt, evenals schriktactiek-valpijlen die angstaanjagende wonden veroorzaakten, de vijand lopend achterlatend op het slagveld.

Armor werd niet gebruikt tot de laatste stadia van het Mongoolse tijdperk. In plaats van de maliënkolder die de meeste legers gebruikten, gaven Mongolen de voorkeur aan lichte lederen uitrusting die was gemaakt door de paardenhuid in de urine te laten weken. Ze hebben ook de paarden gepantserd.

3Tolerance

De Mongolen besloten al snel dat om een ​​gigantisch rijk te veroveren, ze de gewoonten moesten accepteren van de mensen die ze veroverden. Ze waren blij om hun onderdanen hun religie en belangrijke culturele gewoonten te laten behouden en dit actief te stimuleren met dingen als belastingverlagingen voor priesters. Omdat Mongolen zelf een zeer open en ontspannen houding tegenover religie hadden, kostte dit hen praktisch niets - en bood het een waardevol hulpmiddel om de veroverde landen tevreden te houden.

2Tatars

Mongolen werden af ​​en toe aangeduid als Tataren (of Tartaren) door de mensen die ze terroriseerden. Dit was oorspronkelijk afgeleid van Tata, een naam die de Mongolen zichzelf noemen. Toen mensen zich echter realiseerden dat dit veel leek op Tartarus, de variatie van de hel in de Romeinse mythologie, begonnen ze de Mongolen Tataren te noemen - 'mensen van Tartarus', wat demonen uit de hel betekent.

De Tataarse naam is nog steeds in gebruik, hoewel het niet zo bedreigend meer is. Tegenwoordig verwijst "Tataar" naar etnisch Turkse mensen die voornamelijk in Rusland, Kazachstan en Siberië wonen.

1Subutai

Subutai, ook bekend als Subedei, was een van de grootste redenen waarom Genghis Khan in staat was het Mongoolse rijk te vormen. Hij was een van de 'Four Dogs of War' van Genghis en de hoofdstrateeg van de Mongool. Subutai wordt beschouwd als een van de meest briljante militaire tactici in de geschiedenis, en gemakkelijk de meest bekwame generaal in een leger dat al vol is met waanzinnig bekwame en onbevreesde leiders.

Subutai was pionier in het gebruik van belegeringstuig en militaire intelligentie. Hij ontdekte altijd welke tactiek de tegenstander gebruikte voordat hij zijn eigen tactiek bedacht, waardoor hij de meest effectieve tegenaanvallen kon verzinnen. Hij leerde zichzelf voortdurend nieuwe dingen door met ingenieurs en wijze mannen te overleggen, totdat hij een wervelstorm werd van militaire kennis waarvan gedacht werd dat het volledig onhoudbaar was.

Toen Genghis Khan stierf tijdens de verovering van China en zijn zoon Ogedai hem verving, bleef Subutai hem dienen. Samen hebben Ogedai en Subutai hun aandacht gericht op Europa. Ze versloeg een paar legers en was net klaar om Midden-Europa binnen te vallen toen Ogedai stierf in 1241. In een enorme meevaller voor Europa, zijn opvolger, Guyuk Khan, verwijderd Subutai van het Europese front om politieke redenen en stuurde hem naar China. Subutai, toen 70 jaar oud, verplicht, vecht in China voor een jaar alvorens terug te keren naar huis om van ouderdom te sterven.