Top 10 Ondraaglijke fobieën

Iedereen heeft een bepaalde soort angst, maar niet iedereen lijdt aan het soort pathologische angst dat 'fobie' wordt genoemd. Sommige fobieën zijn bekend, zoals agorafobie, de angst om in een open gebied of in een grote menigte, en Thanatophobia, wat de angst voor de dood is. (Ik denk dat we ons allemaal kunnen verhouden tot de laatste.) Er zijn andere fobieën die gewoon bizar zijn; bijvoorbeeld arachibutyrofobie, de angst voor pindakaas die aan het dak van de mond kleeft. Deze lijst is echter gewijd aan die fobieën die inherent ondraaglijk lijken. Met andere woorden, angsten die de levenskwaliteit van een lijder in extreme mate fundamenteel beïnvloeden. Terwijl we de lijst bekijken, houden we in gedachten dat er echte mensen zijn die aan deze fobieën lijden; het begrijpen van de fobieën zelf zal ons in staat stellen de beproevingen van de lijders te begrijpen (en ermee mee te leven).

10

Ambulophobia

"De angst om te lopen of te staan."

Stel je de implicaties voor van zo'n angst: de gedachte alleen maar om te staan ​​of rond te lopen, vervult je met totale angst. Hoe ter wereld leef je een normaal leven? Je kunt zeker niet altijd in een gemotoriseerde stoel rondreizen. Helaas voor ambulofoben is menselijk vliegen nog niet bereikt. Het lijkt erop dat een persoon die lijdt aan deze verwoestende fobie gedwongen zal worden om hun angst vele, vele malen, elke dag van hun leven te confronteren. Dat klinkt niet als leuk.

9

Decidophobia

"De angst om beslissingen te nemen."

Zoals u kunt zien, hebben sommige fobieën diepgaande psychologische gevolgen. Als iemand doodsbang is om een ​​beslissing te nemen, hoe gaan ze dan om met het leven? Sturen ze anderen op om een ​​beslissing voor hen te nemen? Is dat niet een beslissing op zich? Volgen ze gewoon een echt equivalent van stream-of-consciousness, gewoon "meegaan met de stroom", en zich niet bemoeien met de normale gang van zaken? Maar is dat ook geen beslissing? Decidofoben moeten in een constante staat van mentale stroming verkeren; zolang ze een beslissing overwegen, mogen ze geen angst ervaren. Het is de daad van het daadwerkelijk nemen van de beslissing die hen angst aanjaagt. Dit betekent in wezen dat elke vorm van persoonlijke interactie met de wereld een decidofobie vereist om de traumatiserende angst te overwinnen.

8

Epistemofobie (Gnosiophobia)

"De angst voor kennis."

Wat? De angst voor kennis? Inderdaad. Geen school. Geen opleiding. Geen introductie tot nieuwe feiten van welke aard dan ook. Het ontwikkelen van epistemofobie is vergelijkbaar met het plaatsen van een cognitieve cap op je ontwikkeling. Je kunt niet meer leren, tenzij je bereid bent om onverbiddelijke terreur te weerstaan ​​gedurende het hele proces, wat uiteraard je vermogen om zelfs maar het nieuwe materiaal te bevatten in de eerste plaats zou aantasten.

7

Cibophobia

"De angst voor voedsel."

Laten we een snelle analyse van deze situatie uitvoeren: eten is vereist om te leven. Cibophobes zijn bang door voedsel. Dit betekent dat zulke mensen twee opties hebben: (1) helemaal geen eten, waardoor ze zichzelf doden door ondervoeding en uitdroging, wat duidelijk geen haalbaar (of aantrekkelijk) vooruitzicht is, of (2) in leven blijven door voedsel te eten en te koelen met botten trillen elke keer als een lepel granen hun mond nadert. Stel je voor dat je een cibofobe bent; misschien geniet je echt van macaroni-en-kaas, of bacon-and-cheddar cheeseburgers, of een ander verrukkelijk gerecht. Welnu, nu wordt al het genot dat je uit die maaltijden haalt weggevaagd omdat je ze zou eten met een vleugje peper, een scheutje zout en een klodder angst.

6

Somniphobia (Hypnophobia)

"De angst voor slaap."

Net als de eerder genoemde fobie, gaat het hier om iets dat we allemaal nodig hebben om in leven te blijven: kostbare shut-eye. Maar terwijl je misschien een paar dagen zonder eten kunt gaan en daardoor de effecten van cibofobie kunt dempen, is het veel moeilijker om functioneel te blijven zelfs na een enkele dag slapeloze activiteit. Ik kan me niet eens de algemene fysieke en mentale vermoeidheid voorstellen die deze fobie veroorzaakt; als je wakker blijft, schaadt je je lichaam fysiologisch en ondermijnt je de capaciteiten van je hersenen, maar als je probeert te gaan slapen, word je overweldigd door angst die, hoe dan ook, het onmogelijk maakt om in slaap te vallen. Zeker een vreselijke angst voor iedereen om mee om te gaan.

5

Acousticophobia

"De morbide angst voor geluiden, inclusief je eigen stem."

We gaan nu het gebied binnen van nog meer bizar beperkende fobieën. Hoe leef je een normaal leven als een akoestisch geluid? Woon je in een geluidsdichte kamer? Loop je rond met oordopjes? Overtuig je een arts om je chirurgisch doof te maken? Deze allemaal klinken als nogal drastische en gevaarlijke, maar het andere alternatief is niet veelbelovend: ga door het leven en word met afschuw vervuld door willekeurig lawaai, of het nu het lichte zoemen is van een nabijgelegen huisvlieg of het verre gerommel van de donder of het gebrul van een passerend voertuig, of zelfs je eigen stem. En zelfs als je jezelf zou willen beschermen tegen de angst door je oren met je handen te bedekken, zou dat niet werken; je zou nog steeds het bloed horen dat door je hoofd raast. Eng.

4

Chronophobia

"De angst voor het verstrijken van de tijd, of meer in het algemeen voor de tijd zelf."

Als deze angst tot zijn logische conclusie wordt gerekt, zou men aannemen dat de angst voor tijd ook de angst met zich meebrengt voor begrippen die betrekking hebben op de tijd, zoals het verleden, het heden, de toekomst, en woorden als 'later', 'vroeg', enz.Wat een vreselijk bestaan ​​zou dat zijn, hè? Zelfs als chronofoben niet bang zijn voor woorden of ideeën met betrekking tot tijd, zijn ze bang voor de tijd zelf en voor de overgang ervan, en als menselijke wezens zijn we ons ervan bewust dat de tijd voortdurend wegtikt. Stelt u zich eens voor dat u een chronofoob bent en naar een horloge of een van die oude analoge klokken staart met luide tikkende tweede handen. Kruis aan. Tock. Kruis aan. Tock. Elke voorbijgaande seconde weerklinkt als een aardbeving van shock en angst door je ziel.

3

Counterphobia

"De voorkeur van een fobie voor angstige situaties."

Lees deze definitie opnieuw. Dit is een geheimzinnige, geestverruimende fobie als er ooit een was. Dus we hebben een fobie, en deze persoon ZOEKT werkelijk naar die situaties of objecten die hen intens ongemak en angst veroorzaken. Dit klinkt misschien als een soort vreemd, verdraaid masochistisch syndroom, maar men denkt dat counterphobes deze activiteiten uitvoeren in een poging hun fobie te bestrijden. Ik weet zeker dat je de oude stelregel hebt gehoord die je adviseert om 'je angsten onder ogen te zien'. Welnu, voor een persoon met een fobie is dat advies een stuk makkelijker gezegd dan beoefend. Dus counterfobes proberen hun intense angsten te overwinnen door zichzelf in hun bijzonder angstige situaties te plaatsen, die klaarblijkelijk niet werken, dus de counterphobe bevindt zich in een constant oscillerend bestaan ​​van vechten of vluchten. Counterfobie neemt dus de standaard mentale verwoesting veroorzaakt door fobieën en, om de zaken alleen maar erger te maken, voegt er een geheel nieuw niveau van psychologische problemen aan toe. Ja, helemaal geen erg leuke fobie.

2

Phobophobia

"De morbide angst voor het ontwikkelen van een fobie."

Nogmaals, lees die definitie opnieuw. Fobofobie is de angst om een ​​angst te ontwikkelen. Welnu, wacht even - het is al een angst, dus in dat geval is fobofobie eigenlijk geen zelfreferentiële stoornis? Het lijkt zo. Dit is zo'n belachelijk ingewikkelde angst dat het meer lijkt op een paradox of hersenkraker dan een legitieme angst, en daarom heb ik echt medelijden met alle mensen die eronder lijden. Ze vrezen een angst te ontwikkelen, maar ze hebben al een angst ontwikkeld, dus fobofobie foerageert zichzelf in een eindeloze cyclus, ad infinitum. Echt, echt ontmoedigend.

1

Pantophobia

"De angst voor alles."

In eerste instantie wil je bijna lachen om deze fobie. "De angst voor alles? Werkelijk? Dat is gewoon absurd. "Maar dan komt het besef naar beneden en begrijp je eindelijk de ernst van deze fobie. Denk er eens over: de angst voor ALLES. Eén bron beschrijft deze fobie als "een vage en aanhoudende angst voor een onbekend kwaad." Dus in theoretische zin kan een pantofoob aan het leven gaan op een volkomen normale manier, genietend van zichzelf, behalve dat ze worden achtervolgd door een onophoudelijke, niet-aflatende, meedogenloze angst dat er ergens een universele, esoterische sinistere kracht is. Terwijl alle andere fobieën in deze lijst specifiek naar een bepaalde oorzaak verwijzen, is deze in de nummer één positie geplaatst omdat het een alomtegenwoordige vrees inhoudt: ongeacht waar een pantofoobok gaat, ongeacht wat hij doet, elk aspect van zijn leven, elke gedachte, elk object, elke relatie, interactie, omgeving en moment wordt geteisterd door een zeurende gedachte dat een kwade kracht boven zijn hoofd zweeft, hem van achteren volgt en aan alle kanten insluit. Altijd. Tot de dag dat hij sterft.