Top 10 bizarre mentale stoornissen

Psychische aandoeningen beïnvloeden miljoenen mensen in de wereld en kunnen leiden tot jarenlange psychotherapie. In sommige gevallen is het geleden psychische probleem uiterst zeldzaam of bizar. Dit is een lijst van de tien meest bizarre psychische stoornissen.

10

Stockholm syndroom

Het syndroom van Stockholm is een psychologisch antwoord dat soms wordt aangetroffen in een ontvoerde gijzelaar, waarbij de gijzelaar tekenen vertoont van sympathie, loyaliteit of zelfs vrijwillige naleving van de gijzelnemer, ongeacht het risico dat de gijzelaar loopt. Het syndroom wordt ook besproken in andere gevallen, met inbegrip van die van vrouw mishandeling, verkrachting en misbruik van kinderen.

Het syndroom is vernoemd naar een bankoverval in Stockholm, Zweden, waarbij de bankovervallers bankpersoneel van 23 augustus tot 28 augustus in gijzeling hielden. In dit geval raakten de slachtoffers emotioneel gehecht aan hun daders en verdedigden ze zelfs hun ontvoerders na ze waren bevrijd van hun zesdaagse beproeving en weigerden tegen hen te getuigen. Later, nadat de bende was berecht en tot de gevangenis was veroordeeld, trouwde een van hen met een vrouw die zijn gijzelaar was geweest.

Een beroemd voorbeeld van het syndroom van Stockholm is het verhaal van Patty Hearst, een miljonairsdochter die in 1974 werd ontvoerd, sympathie leek te ontwikkelen voor haar ontvoerders en later deelnam aan een overval die zij orkestreren.

Denk je dat je gek wordt? Koop de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen op Amazon.com!

9

Lima-syndroom

Het exacte tegenovergestelde van het Stockholm syndroom - dit is waar de gijzelnemers sympathieker worden naar de plichten en behoeften van de gijzelaars.

Het is vernoemd naar de Japanse gijzelaarscrisis in Lima, Peru, waar veertien leden van de Tupac Amaru Revolutionaire Beweging (MRTA) honderden mensen gijzelden tijdens een feest op de officiële residentie van de Japanse ambassadeur in Peru. De gijzelaars bestonden uit diplomaten, overheids- en militaire functionarissen en bedrijfsleiders van vele nationaliteiten die toevallig op het feest waren. Het begon op 17 december 1996 en eindigde op 22 april 1997.

Binnen een paar dagen na de gijzelingscrisis hadden de militanten de meeste gevangenen vrijgelaten, met schijnbare veronachtzaming van hun belang, waaronder de toekomstige president van Peru, en de moeder van de huidige president.

Na maanden van mislukte onderhandelingen werden alle resterende gijzelaars bevrijd door een inval door Peruaanse commando's, hoewel een gijzelaar werd gedood.

8

Diogenes Syndroom

Diogenes was een oude Griekse filosoof, die in een wijnvat leefde en ideeën van nihilisme en dierenleed promootte. Beroemd, toen hij door Alexander de Grote werd gevraagd wat hij het meest van de wereld wilde, antwoordde hij: "Om uit mijn zonlicht te komen!"

Het Diogenes-syndroom is een aandoening die wordt gekenmerkt door extreme zelfverwaarlozing, teruggetrokken neigingen en dwangmatig hamsteren, soms door dieren. Het komt voornamelijk voor bij ouderen en wordt geassocieerd met seniele afbraak.

Het syndroom is eigenlijk een verkeerde benaming omdat Diogenes een ascetisch en voorbijgaand leven leidde en er zijn geen bronnen om aan te geven dat hij de eigen hygiëne verwaarloosde.

7

Parijs syndroom

Het syndroom van Parijs is een aandoening die exclusief is voor Japanse toeristen en staatsburgers, waardoor ze in de beroemde stad een zenuwinzinking hebben. Van de miljoenen Japanse toeristen die de stad elk jaar bezoeken, lijden ongeveer een dozijn mensen aan deze ziekte en moeten worden teruggebracht naar hun thuisland.

De aandoening is in feite een ernstige vorm van 'cultuurschok'. Beleefde Japanse toeristen die naar de stad komen, zijn niet in staat om hun idyllische uitzicht op de stad te scheiden van films als Amelie, met de realiteit van een moderne, bruisende metropool.

Japanse toeristen die in contact komen met, laten we zeggen, een onbeleefde Franse ober, zullen niet in staat zijn om ruzie te maken en gedwongen worden hun eigen woede op te slokken, wat uiteindelijk leidt tot een volledige zenuwinzinking.

De Japanse ambassade heeft een 24-uurs hotline voor toeristen die lijden aan een ernstige cultuurschok en kan zo nodig een spoedziekenhuisbehandeling bieden.

6

Stendhal-syndroom

Stendhal-syndroom is een psychosomatische ziekte die een snelle hartslag, duizeligheid, verwardheid en zelfs hallucinaties veroorzaakt wanneer een persoon wordt blootgesteld aan kunst, meestal wanneer de kunst bijzonder 'mooi' is of een grote hoeveelheid kunst op één plek staat. De term kan ook worden gebruikt voor het beschrijven van een soortgelijke reactie op een overdaad naar keuze in andere omstandigheden, b.v. wanneer geconfronteerd met immense schoonheid in de natuurlijke wereld.

Het is vernoemd naar de beroemde 19e eeuwse Franse auteur Stendhal die zijn ervaring met het fenomeen beschreef tijdens zijn bezoek aan Florence, Italië in 1817 in zijn boek Napels en Florence: A Journey van Milaan naar Reggio.

Ontdek een universum vol met belachelijk interessante feiten met Listverse.com's Epic Book of Mind-Boggling Top 10 Lijsten
bij Amazon.com!

5

Jerusalem Syndrome

Het Jerusalem-syndroom is de naam die wordt gegeven aan een groep mentale verschijnselen waarbij sprake is van obsessieve ideeën, waanideeën of andere psychose-achtige ervaringen die worden veroorzaakt door of leiden naar een bezoek aan de stad Jeruzalem. Het is niet endemisch voor één enkele religie of denominatie, maar heeft joden en christenen met veel verschillende achtergronden getroffen.

De toestand lijkt op te duiken in Jeruzalem en veroorzaakt psychotische waanideeën die na een paar weken de neiging hebben te verdwijnen. Van alle mensen die aan deze spontane psychose hebben geleden, hebben ze allemaal een voorgeschiedenis van een eerdere psychische aandoening gehad of werden ze geacht niet 'goed' te zijn geweest voordat ze naar de stad kwamen.

4

Capgras Delusion

De misleiding van Capgras is een zeldzame aandoening waarbij een persoon waanidee heeft dat een kennis, meestal een echtgenoot of een ander familielid, is vervangen door een identiek uitziende bedrieger.

Het komt het meest voor bij patiënten met schizofrenie, hoewel het voorkomt bij mensen met dementie of na een hersenletsel.

Eén case report zei het volgende:

Mevrouw D, een 74-jarige getrouwde huisvrouw, onlangs ontslagen uit een plaatselijk ziekenhuis na haar eerste psychiatrische opname, presenteerde onze faciliteit voor een second opinion. Ten tijde van haar bekentenis eerder in het jaar had ze de diagnose atypische psychose ontvangen vanwege haar overtuiging dat haar man was vervangen door een andere niet-verwante man. Ze weigerde te slapen met de bedrieger, sloot haar slaapkamer en deur 's nachts op slot, vroeg haar zoon om een ​​pistool en vocht uiteindelijk met de politie toen werd geprobeerd haar in het ziekenhuis te plaatsen. Soms geloofde ze dat haar man haar lang overleden vader was. Ze herkende gemakkelijk andere familieleden en zou haar man alleen maar ten onrechte identificeren.

De paranoia veroorzaakt door deze aandoening heeft het tot een veelgebruikt hulpmiddel gemaakt in science fiction boeken en films, zoals Invasion of the Body Snatchers, Total Recall en The Stepford Wives.

3

Fregoli Delusion

Precies het tegenovergestelde van de begoocheling van Capgras - de Fregoli-waanidee is een zeldzame aandoening waarbij een waanidee vaststaat dat verschillende mensen in feite een persoon zijn die van uiterlijk verandert of zich vermomt.

De aandoening is vernoemd naar de Italiaanse acteur Leopoldo Fregoli die bekendstond om zijn vermogen om snel van vorm te veranderen tijdens zijn toneelact.

Het werd voor het eerst gemeld in 1927 door twee psychiaters die de casestudy bespraken van een 27-jarige vrouw die geloofde dat ze werd vervolgd door twee acteurs die ze vaak in het theater ging bezoeken. Ze geloofde dat deze mensen "haar nauwlettend volgden in de vorm van mensen die ze kent of ontmoet."

2

Cotard Delusion

De Cotard-waan is een zeldzame psychiatrische stoornis waarbij een waanidee vaststaat dat hij of zij dood is, niet bestaat, rottend is of zijn bloed of interne organen heeft verloren. Zelden kan het wanen van onsterfelijkheid omvatten.

Eén case study zei het volgende:

[De symptomen van de patiënt] deden zich voor in de context van meer algemene gevoelens van onwerkelijkheid en dood zijn. In januari 1990, na zijn ontslag uit het ziekenhuis in Edinburgh, bracht zijn moeder hem naar Zuid-Afrika. Hij was ervan overtuigd dat hij naar de hel was gebracht (wat werd bevestigd door de hitte) en dat hij was gestorven aan bloedvergiftiging (wat al een risico was geweest in het begin van zijn herstel), of misschien van AIDS (hij had een verhaal gelezen in The Schot over iemand met AIDS die stierf aan bloedvergiftiging), of aan een overdosis van een gele koorts injectie. Hij dacht dat hij "mijn moeders geest had geleend om mij de hel te laten zien", en dat hij sliep in Schotland.

Het is genoemd naar Jules Cotard, een Franse neuroloog die voor het eerst de aandoening beschreef, die hij 'le délire de négation' ('negatie delirium') noemde, tijdens een lezing in 1880 in Parijs.

1

Reduplicatieve Paramnesie

Reduplicatieve paramnesia is de waanidee dat een plaats of locatie is gedupliceerd, bestaande op twee of meer plaatsen tegelijkertijd, of dat het 'verplaatst' is naar een andere site. Een persoon kan bijvoorbeeld geloven dat ze in feite niet in het ziekenhuis zijn waar ze zijn opgenomen, maar in een identiek ogend ziekenhuis in een ander deel van het land, hoewel dit duidelijk onjuist is, zoals een casestudy meldde:

Een paar dagen na de opname in het Neurobehavioural Centre was de oriëntatie voor de tijd intact, hij kon details over het ongeval geven (zoals door anderen aan hem verteld), zich de namen van zijn artsen herinneren en nieuwe informatie leren en voor onbepaalde tijd behouden. Hij vertoonde echter een duidelijke abnormaliteit van oriëntatie op plaats. Terwijl hij snel leerde en herinnerde dat hij in het Jamaica Plain Veterans Hospital (ook bekend als het Boston Veterans Administration Hospital) was, drong hij erop aan dat het ziekenhuis zich bevond in Taunton, Massachusetts, zijn geboortestad. Onder nauwgezette vragen erkende hij dat Jamaica Plain deel uitmaakte van Boston en gaf toe dat het vreemd zou zijn dat er twee Jamaica Plain Veterans Hospitals zouden zijn. Desalniettemin stond hij erop dat hij op dat moment was opgenomen in een afdeling van het Jamaica Plain Veterans Hospital in Taunton. Ooit zei hij dat het ziekenhuis zich in de logeerkamer van zijn huis bevond.

De term 'reduplicatieve paramnesia' werd voor het eerst gebruikt in 1903 door de Tsjechoslowaakse neuroloog Arnold Pick om een ​​aandoening te beschrijven bij een patiënt met de verdenking op de ziekte van Alzheimer, die volhield dat ze was verplaatst van Pick's city clinic naar een kliniek waarvan ze beweerde dat ze er identiek uitzag maar in een vertrouwde buitenwijk. Om de discrepantie te verklaren, beweerde ze verder dat Pick en het medisch personeel op beide locaties werkten