10 rare manieren waarop je hersenen je in de maling nemen

Ons brein bepaalt hoe we alles om ons heen waarnemen. Het informeert onze beslissingen, begeleidt ons zorgvuldig door de mist die de wereld om ons heen is ... behalve wanneer het tegen ons liegt. Zie je, onze hersenen zijn wispelturige vrienden en houden ervan om spelletjes te spelen. Wat we denken dat waar is, is dat onze hersens vaak met ons knoeien.

10 Semantische verzwakking

Heb je weleens een woord meerdere keren herhaald en ontdekt dat het na verloop van tijd betekenis begon te verliezen? Als je dat hebt, hoef je je geen zorgen te maken - wetenschappers hebben dit fenomeen bestudeerd en noemen het semantische verzadiging. Studies hebben aangetoond dat als je een woord herhaalt, je hersenen verzadigd raken en je begint in de war te raken over wat het woord zelfs betekent. Weet je, normaal gesproken als je een woord zegt (bijv. "Pen"), vindt je brein de semantische informatie voor een pen en verbindt deze twee dingen samen. Echter, contra-intuïtief, als je het woord een aantal keer snel achter elkaar herhaalt, worden je brein minder in staat om het elke keer met die semantische informatie te verbinden.

Onderzoekers hebben praktische toepassingen gevonden voor deze informatie, die zich verder amuseert met hoe gemakkelijk we onszelf kunnen verleiden - door semantische verzadiging te gebruiken in een gecontroleerde omgeving, hebben ze diegenen die stotteren kunnen helpen en in één geval iemand met coprolalia kunnen helpen, het oncontroleerbare vloeken dat soms in verband wordt gebracht met het syndroom van Gilles de la Tourette, door hem zijn favoriete vloekwoorden keer op keer te laten herhalen.

9 Perifere theorie van emotie

Laten we zeggen dat je eindelijk op die kampeertrip kunt gaan die je al heel lang uitgesteld hebt. Je geniet van een lange dag wandelen, vissen en andere activiteiten, ga dan naar je tent om wat rust te krijgen voor de volgende dag. Als je 's morgens wakker wordt, besef je dat er iets vreselijk mis is - om preciezer te zijn, er is een beer in je tent. Je zou je kunnen voorstellen dat het eerste wat je zou voelen angst is, wat zou resulteren in een snelle hartslag. Maar nogmaals, je brein bedriegt jou.

Volgens James Lange's theorie van emotie, werkt het eigenlijk andersom. Zijn perifere theorie stelt dat wanneer je de beer ziet, je hart sneller gaat kloppen, en alleen dan beginnen je hersenen te denken dat het bang moet zijn en angstsignalen uitzenden. Degenen die emoties bestuderen, hebben de theorie tot nu toe niet kunnen weerleggen, hoewel sommigen van mening zijn dat emotionele reacties meer een lus zijn.

8 Oormonden

Heb je ooit iets ongelooflijk vreselijks en toch pakkend in je hoofd gehad, dagen achtereen? Welnu, nu heb je een naam voor dit vreselijke fenomeen, dat wetenschappers een "oorworm" hebben genoemd. De uitleg die sommige wetenschappers geven, houdt in feite in dat je hersenen vastlopen in een lus. Je herinnert je waarschijnlijk wel één couplet van welk aanstekelijk nummer dan ook waar je bijna perfect mee vastzit, maar weet ook niet de rest van het nummer. Nadat je het eerste couplet hebt gezongen, probeert je brein om door te gaan naar de volgende, maar kent de rest van het nummer niet. Omdat je hersenen graag teruggaan naar onvoltooide gedachten, loopt het vast in een lus en probeert het voortdurend opnieuw te beginnen en het nummer af te maken. Nadat ze vermoedelijk moeite hadden gedaan om de Spice Girls uit hun hoofd te krijgen, was een groep wetenschappers vastbesloten erachter te komen hoe ze deze betovering konden doorbreken. Na veel studie is hun advies een soort Goldilocks-filosofie - je moet je concentreren op een cognitieve activiteit die niet te gemakkelijk of te moeilijk is. Ze stellen voor anagrammen op te lossen of een roman te lezen.

7 Morele stomverbaasdheid

De meesten van ons hebben een uitgesproken mening over zaken als kannibalisme en incest, waarbij de meesten van ons vinden dat ze moreel verkeerd zijn. Onderzoekers hebben echter geconstateerd dat, wanneer hen over deze kwesties wordt gevraagd, de hersenen van de meeste mensen er traag zitten, niet in staat om met een gepast antwoord te komen, hoewel de betreffende gedragingen door de meeste moderne samenlevingen als taboe worden beschouwd. Dit fenomeen wordt morele stomverbaasdheid genoemd - simpelweg, de onderwerpen waren "stom" en konden niet goed uitleggen waarom ze zich zo sterk voelden over een kwestie.

Een van de scenario's beschrijft iemand die werkt met een lichaam dat sowieso gecremeerd gaat worden en een klein stukje vlees mee naar huis neemt om te eten. Ze zorgde ervoor dat ze goed kookte om ziektes te verwijderen. Een ander vertelde over een volwassen broer en zus die op vakantie waren en besloten freaky te worden, en ervoor zorgden dat ze bescherming gebruikten. De deelnemers werd gevraagd of wat deze mensen hadden gedaan verkeerd was, en vroeg toen om uit te leggen waarom. De onderzoekers ontdekten dat mensen er sterk aan voelden dat dit gedrag moreel onjuist was, maar worstelden heftig om hun redenering te verbaliseren. Onderzoek heeft nog niet uitgelegd waarom dit antwoord optreedt. Het kan zijn dat de taboes van de maatschappij zo diep in ons bewustzijn zijn ingebakken dat we een krachtige morele drijfveer tegen hen voelen, ook al kunnen we logisch niet verklaren waarom.

6 Het GPS-effect

Vertrouw je op je GPS om overal te komen? Gebruik je het zelfs om naar vertrouwde plaatsen te navigeren? Als dat zo is, wilt u misschien overwegen om het minder te gebruiken. Het blijkt dat het gebruik van GPS een gemakkelijke manier is om ons in een vals gevoel van veiligheid te wurmen en ons richtingsgevoel te verliezen - te veel gebruik van GPS maakt het ons zelfs moeilijker om ruimtelijke kaarten te maken. Erger nog, sommige onderzoekers denken dat als we onze ruimtelijke vaardigheden niet regelmatig gebruiken, dit zou kunnen leiden tot een hoger risico op vroegtijdige dementie. De onderzoekers suggereren dat we GPS alleen gebruiken als we de route niet kennen en deze meer als een hulpmiddel dan als een kruk gebruiken.

Op een positievere manier blijkt dat het constant gebruiken van onze ruimtelijke capaciteiten onze hersenen sterker maakt. Londense taxibestuurders moeten een extreem rigoureus proces doorlopen om hun routes te leren, die slechts een straal van 9,5 kilometer (6 mijl) beslaan, maar 25.000 straten met 320 afzonderlijke routes en ongeveer 20.000 verschillende interessante punten omvatten.Onderzoekers die Londense taxichauffeurs bestudeerden, ontdekten dat niet alleen doorgewinterde veteranen, maar ook degenen die net de training hadden gevolgd, een toename van grijze massa in de hersenen hadden. Wetenschappers geloven dat de meer belangrijke implicatie van deze studie is dat het laat zien dat het menselijk brein buitengewoon goed is in het aanpassen tot ver in de volwassenheid.

5 Zintuiglijke deprivatie

Je komt waarschijnlijk niet vaak in een situatie terecht waarin je tijdelijk geen sensorische input meer hebt. Als dat echter gebeurt en je begint dingen te zien die niet logisch zijn of vreemde geluiden horen, wees dan niet al te gealarmeerd - het is gewoon een ander voorbeeld van je hersenspelende trucjes op jou. Onderzoekers plaatsen proefpersonen in iets dat een echovrije ruimte wordt genoemd, een kamer die is ontworpen om ruis en licht te blokkeren. Het doel van dit specifieke experiment was om te zien of mensen hallucineerden wanneer ze geen sensorische input hadden.

Mensen meldden het zien van vormen en gezichten, en sommigen hadden zelfs olfactorische hallucinaties. Nog vreemder, sommigen dachten dat er iets kwaads in de kamer met hen was en dat er iets "belangrijks" was gebeurd terwijl ze daarbinnen waren. Volgens onderzoekers is de verklaring dat ons brein in de war raakt als het geen sensorische input meer heeft, dus het creëert sommigen om de leegte te vullen. Het resultaat is dat we niet kunnen zeggen wat echt is en wat er gewoon in onze hoofden zit.

4 Sympathieke pijn

Heb je ooit iemand gezien die met je voet in de deur sloeg en pijnigde, ook al gebeurde er niets met je? Of heb je net gehoord dat iemand gewond raakt en dezelfde ervaring heeft? Dat is sympathieke pijn. De onderzoekers die dit bestudeerden, gebruikten MRI-machines om te testen hoe de hersenen van proefpersonen reageerden bij het kijken naar gezichten met bepaalde uitdrukkingen en bij het maken van die uitdrukkingen. Wat zij vonden is dat de hersenen in beide gevallen dezelfde activiteit vertonen. Het deel van de hersenen dat hiervoor verantwoordelijk is, wordt het 'spiegelgebied' genoemd en wetenschappers denken dat we iets hebben dat 'spiegelneuronen' wordt genoemd, die verantwoordelijk zijn voor het creëren van een sympathiek antwoord. In wezen zijn mensen vastbesloten om te denken dat we dezelfde dingen voelen als andere mensen - in wezen een zeer sterke versie van instinctieve empathie.

3 valse herinneringen

De meesten van ons zijn erg zeker van onze herinneringen, en waarom zouden we niet zijn? In een vreemde en steeds veranderende wereld die vaak niet logisch is, kunnen onze ervaringen een van de weinige dingen zijn die ons in de realiteit baseren. Wetenschappers hebben echter experimenten op het geheugen uitgevoerd en vonden dat het ongelooflijk eenvoudig is om valse herinneringen te planten. Volgens één onderzoeker is de reden dat we zo gemakkelijk voor de gek gehouden worden, omdat onze geest alles in onze omgeving probeert op te nemen maar onvermijdelijk faalt, wat leidt tot hiaten in het geheugen. Om deze lacunes aan te pakken, plant onze geest automatisch alle valse herinneringen waarvan zij denken dat ze logisch zijn op basis van onze huidige kennis en ervaring.

Maar het wordt nog erger. In één experiment overtuigden onderzoekers een vrouw ervan dat ze in haar jeugd verdwaald was in een winkelcentrum. Ze geloofde ze niet alleen, maar ze verzon ook details over een oude vrouw die haar had geholpen en die ze had besproken bij het kijken naar puppy's. De onderzoekers waren in staat om haar zo goed te overtuigen dat toen ze haar vertelde dat de herinnering onjuist was en het allemaal een experiment was, ze ze niet geloofde voordat ze haar ouders had gebeld om te bevestigen dat ze niet was verdwaald in het winkelcentrum .

2 Slaap dronkenschap

De meeste mensen weten waarschijnlijk dat als je lang genoeg gaat slapen zonder te slapen, de resultaten vergelijkbaar kunnen zijn met dronken zijn. Wat u misschien niet weet, is dat te veel slaap een vergelijkbaar effect kan hebben. Heb je ooit langer geslapen dan normaal, wakker geworden en je duizelig voelen, en vroeg je je af waarom je je slecht zou voelen als je voldoende slaapt? Het zou moeten redeneren dat je nooit te veel kunt slapen - slapen is tenslotte hoe we opladen, en velen van ons proberen constant in te halen.

Wanneer je te lang slaapt, kunnen je hersenen in de war raken en je in een toestand achterlaten die zich halverwege tussen slapen en ontwaken bevindt. Dit is gevaarlijk, omdat velen die slaapdronken zijn zich waarschijnlijk niet realiseren hoe gevaarlijk ze zijn op de weg. Een arts vertelt over een patiënt die zo slap was van slaapdronk dat zijn vrouw dacht dat hij een beroerte had.

1 Hypnagogia

Velen van ons hebben de indruk dat alleen degenen onder invloed van drugs waarschijnlijk hallucinaties zullen ervaren, maar niets is minder waar. Hypnagogische hallucinaties komen voor in die tijdsperiode waarin je in slaap valt maar niet echt slaapt, terwijl hypnapompische hallucinaties voorkomen wanneer je wakker wordt. Beide vormen van hallucinatie kunnen auditief of visueel van aard zijn. Ze onderscheiden zich van dromen - onderzoek heeft aangetoond dat je hersenen je kunnen doen hallucineren wanneer je je nog gedeeltelijk bewust bent. Hoewel degenen die bijzonder moe zijn of eerder bestaande mentale aandoeningen hebben, deze ervaringen waarschijnlijk eerder hebben, komen ze ook vaak voor bij gezonde personen. En onze hersenen zijn niet tevreden met hun spellen, alleen als we slapen of in die schemerstand tussen werelden - neurologisch normale mensen kunnen auditieve hallucinaties hebben zelfs wanneer ze klaarwakker zijn.