Delen:
10 mensen die de patiënt waren Nul van een dodelijke epidemie
Blijf rustig, ga door en was je handen misschien wat vaker. Dat is de kern van het advies aan het grote publiek in het geval van een dodelijke epidemie. Minder paniek, minder pandemie. Maar achter de schermen zijn epidemiologen in een uitzinnige race tegen de klok om de verspreiding van de ziekte terug te volgen naar zijn oorsprong en hopelijk een aantal antwoorden te vinden over hoe het te stoppen.
Net als bij een aardbeving heeft elke dodelijke epidemie een epicentrum, een centraal punt van waaruit de ramp in gang wordt gezet. In het geval van een epidemie is het centrale punt een persoon en staat die persoon bekend als patiënt nul. Hier zijn 10 van de meest bekende patiëntennullen uit de geschiedenis.
10 Tyfus Mary
We beginnen met de meest bekende patiënt nul van allemaal, 'Typhoid Mary', wiens echte naam Mary Mallon was. Mary was pas 15 toen ze in 1884 vanuit Ierland naar de VS emigreerde en werk vond als dienstmeisje.
Tegen 1906 was Mary opgeklommen tot de kokkin voor de rijke familie Warren die hun zomers doorbracht in Oyster Bay, Long Island. Geen van de werkgevers van Mary had problemen gehad met haar culinaire aanbod, maar het was een beetje een toeval dat de mensen waar Mary voor kookte de gewoonte hadden om ernstig ziek te worden.
Van de acht families waar Mary voor de Warrens werkte, hadden zeven van hen gevallen van tyfus gehad. Mary bleek een drager van buiktyfus te zijn, maar omdat ze zelf niet ziek was, weigerde ze in quarantaine te worden geplaatst. In 1907 bevond New York zich in het centrum van een tyfusepidemie die ongeveer 3.000 mensen trof en Mary werd verondersteld de patiënt nul te zijn.
Na twee jaar van gedwongen opsluiting op North Brother Island, werd Mary eindelijk vrijgelaten en nam ze een baan (onder een valse naam) als kok in een kraamkliniek. Er volgde nog een tyfusuitbarsting, waarna Mary permanent vastzat op het "Pest-eiland" in de East River. Ze stierf in isolatie op 11 november 1938. Haar overlijdensadvertentie noemde haar officieel de oorzaak van 51 gevallen van tyfus en drie sterfgevallen.
9 Frances Lewis
Cholera was een ernstige bedreiging voor de volksgezondheid in Victoriaans Londen. In 1854, in de loop van slechts 10 dagen, vielen 500 mensen dood binnen een paar blokken van centraal Londen. Symptomen van cholera waren braken, diarree, maagkrampen en extreme dorst, en een patiënt die zich misselijk begon te voelen, zou die dag dood kunnen zijn.
Tegen het einde van de cholera-epidemie waren meer dan 10.000 mensen ondergronds en wetenschappers waren wanhopig op zoek naar waar deze dodelijke epidemie vandaan kwam. Ground zero, vonden ze, zat in de luier van een kleine baby van vijf maanden oud, Frances Having.
De lokale arts John Snow berekende op een kaart de exacte locaties waar cholera-slachtoffers waren overleden. Later, op de kaart van Snow, staat op de kaart van Snow dat de meerderheid van de slachtoffers dicht bij een waterpomp in Broad Street woonde. Het lijkt erop dat de moeder van Frances Lewis de vuile luiers van haar baby waste in emmers water die ze vervolgens in de beerput voor haar huis op Broad Street leegliep.
Victoriaans Londen stond niet bekend om zijn netheid en de beerput lekte rechtstreeks de plaatselijke waterbron in en vergiftigde duizenden inwoners van het gebied. Kort nadat de pomp was veroordeeld, kwam de cholera-epidemie tot een einde.
8 Mabalo Lokela
De Ebola-uitbraak die West-Afrika in 2014 verwoestte, veroorzaakte paniek rond de wereld. En geen wonder. Ebola wordt beschouwd als een van de meest alarmerende ziekten van de 21e eeuw. Ebola doodt door zijn slachtoffers massale interne bloedingen te laten lijden. Het is een ziekte waarvoor we zelfs nu nog geen geneesmiddel, geen vaccin en geen echt idee hebben waarom het terug blijft komen.
'S Werelds eerste geregistreerde slachtoffer van Ebola was een leraar genaamd Mabalo Lokela. Mabalo woonde in de stad Yambuku in de Democratische Republiek Congo en keerde in augustus 1976 met een hoge koorts terug van een reis naar het noorden. Aanvankelijk diagnosticeerden medici Mabalo met malaria. Maar na twee weken van vreselijke symptomen - onbeheersbaar braken, moeite met ademhalen en bloedende ogen, neus en mond - stierf hij.
Helaas is het Ebola-virus niet met hem gestorven en veel van de mensen die tijdens zijn ziekte met Mabalo in contact kwamen, hebben de ziekte opgelopen. Ongeveer 90 procent van de mensen in het dorp van Mabalo stierf en de wereld wankelde terwijl dappere epidemiologen probeerden uit te zoeken hoe ze konden voorkomen dat dit killer-virus zich verspreidde.
7 Dr. Liu Jianlin
In de loop van negen maanden sloop SARS (ernstig acuut respiratoir syndroom) gestaag over de hele wereld, met een totaal van 774 levens in 37 landen en veel ernstig ziek achterlatend. SARS werd in november 2002 voor het eerst gediagnosticeerd in de Chinese provincie Guangdong. Aanvankelijk werd SARS omschreven als 'atypische pneumonie.' Aanvankelijk ontwikkelde het vicieuze virus zich snel tot een volledige longontsteking en uiteindelijk respiratoire insufficiëntie.
Zoals vaak het geval is, hadden we geen idee waar we mee te maken hadden totdat het te laat was. Tegen de tijd dat de wereld kennis begon te nemen van deze besmettelijke ziekte, had een zekere Dr. Liu Jianlin, een arts uit de provincie Guangdong, het Metropole Hotel in Hongkong gecontroleerd.
Later, als hyperinfectieus beschreven, wordt Dr. Liu verondersteld ongeveer 12 mensen te hebben besmet in het Metropole voordat hij stierf aan respiratoire insufficiëntie. Een van die 12 mensen was een vrouw genaamd Sui-Chu Kwan, een inwoner van Scarborough, Ontario, die zich twee dagen nadat Dr. Xuu tegen Dr.
6 Edgar Enrique Hernandez
"Kid Zero" klinkt misschien als de naam van een superheld-sidekick, maar het was eigenlijk de bijnaam van de eerste mens die besmet was met de Mexicaanse griep.De vier jaar oude Edgar Enrique Hernandez uit Mexico testte in maart 2009 positief voor H1N1-Mexicaanse griep. Al snel stonden er foto's van zijn lachende gezicht op de voorpagina van elke krant.
In de geboortestad van Edgar, het landelijke stadje La Gloria, vielen enkele honderden mensen ziek in een paar weken en twee kinderen stierven. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie heeft H1N1 vanaf januari 2016 veroorzaakt of bijgedragen aan de dood van meer dan 18.000 mensen.
Veel inwoners van La Gloria geven de schuld aan industriële varkensbedrijven in de buurt voor de uitbraak, maar de jury is nog niet zeker of H1N1 afkomstig is van de varkenspens. Ook onbevestigd is of de kleine Edgar eigenlijk de eerste mens was die een H1N1-Mexicaanse griep kreeg. Hoe dan ook, de lokale autoriteiten van La Gloria hebben onlangs een bronzen standbeeld van Edgar gebouwd in een interessante poging om toeristen naar de stad te brengen die beroemd is vanwege de Mexicaanse griep.
5 Emile Ouamouno
De meest verwoestende uitbraak van Ebola die de wereld ooit heeft gezien, is in 2014 gebeurd en heeft het leven van meer dan 5000 mensen in één jaar opgeëist. Vanaf januari 2016 zijn meer dan 11.000 mensen aan de ziekte overleden, vijf keer meer dan alle andere Ebola-uitbraken samen.
De eerste persoon die bezwijkt voor dit dodelijke virus is waarschijnlijk Emile Ouamouno, een twee jaar oude jongen die in een afgelegen dorp woont, diep in het Guineese bosgebied. Emile's dood werd snel gevolgd door die van zijn drie jaar oude zus, Philomene, hun zwangere moeder, hun grootmoeder en een aantal andere mensen uit zijn dorp. Maar het zou maanden duren voordat Ebola de wereldwijde aandacht kreeg die het hard nodig had.
Het Ebola-virus verspreidde zich met ongelooflijke gemak over de grens van Guinee naar Sierra Leone en Liberia. Volgens de New England Journal of Medicine, de epidemiologen die het ebolavirus van 2014 tot bij de deur van het gezin van Emile volgden, konden niet vaststellen hoe de peuter besmet raakte. De meest voorkomende theorie is dat de ziekte werd overgedragen op mensen van lokale fruitvleermuizen.
4 Gaetan Dugas
De meest beruchte patiënt nul op onze lijst is een man genaamd Gaetan Dugas. Hij was een steward van Air Canada en werd eind jaren zeventig door wetenschappers geïdentificeerd als de eerste persoon die de HIV / AIDS-epidemie naar de VS bracht.
Dugas werd publiekelijk genoemd door journalist Randy Shilts in zijn boek uit 1987 En The Band speelde op. Na de release van het boek, de New York Post bedekt het verhaal met de kop "The Man Who Gave Us AIDS", waarbij de naam Gaetan Dugas voor altijd werd gekoppeld aan de verwoesting van de HIV / AID-epidemie.
Wetenschappers hebben nu echter geleerd dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat de patiënt nul in de HIV / AIDS-epidemie Gaetan Dugas was. Een recente genetische studie met bloedmonsters die eind jaren zeventig werd genomen, heeft geconcludeerd dat het virus waarschijnlijk in 1970 naar New York City is gekomen en is gekoppeld aan bestaande virussen die vervolgens in Haïti en andere Caribische landen aanwezig zijn.
3 Patiënt Nul MERS
De MERS-epidemie (het Midden-Oosten van het ademhalingssyndroom) in Zuid-Korea werd officieel afgekondigd in juli 2015. Deze dodelijke ademhalingsziekte, ook bekend als "kamelengriep", werd voor het eerst ontdekt in Saoedi-Arabië en wordt vermoedelijk afgeleid van vleermuizen. Niemand kent de identiteit van het eerste slachtoffer van MERS in Saoedi-Arabië. Maar toen het virus Zuid-Korea trof en een ernstige epidemie veroorzaakte waarbij 36 mensen om het leven kwamen, was het gemakkelijk om de bron terug te vinden naar één man.
Patiënt nul in de Zuid-Koreaanse MERS-uitbraak vroeg op 11 mei 2015 eerst medische aandacht voor een vervelende hoest en hoge koorts. In een kliniek in zijn geboorteplaats Asan, ten zuiden van Seoul, onderzochten artsen de patiënt in de loop van vier dagen, maar werden met verlies van de oorzaak van zijn slechte gezondheid.
Op 20 mei zocht de patiënt hulp bij het Samsung Medical Center in Seoul en onthulde dat hij onlangs was teruggekeerd uit Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten. Ten slotte werd hij correct gediagnosticeerd met het zeer besmettelijke virus. Tegen die tijd had patiënt nul de twee mannen besmet die zijn ziekenhuiskamer deelden, zijn arts, een aantal mensen die zijn ziekenhuisafdeling deelden en hun bezoekende familieleden.
Er waren 186 bevestigde gevallen van MERS in Zuid-Korea. Duizenden mensen werden in quarantaine geplaatst in een poging om de verspreiding van het virus te stoppen, een voorzorgsmaatregel die chaos bracht in de stad Seoul.
2 Privé Albert Gitchell
Bij het nadenken over dodelijke pandemieën komen een aantal vervelende virussen naar voren: de builenpest, cholera, ebola en tyfus. Maar hoe zit het met de goedaardige Spaanse griep? De Spaanse griep is een van de meest verwoestende pandemieën die de wereld ooit heeft gezien en wordt verondersteld tussen de 20 en 40 miljoen mensen te hebben gedood.
Ja, je leest het goed. Miljoen. In 1918, met een groot deel van de wereld overweldigd door de Eerste Wereldoorlog, verspreidde de Spaanse griep zich geruisloos van persoon tot persoon en infecteerde uiteindelijk tot een derde van de wereldbevolking.
Het begon allemaal op maandag 11 maart 1918, met een hoest. Een zeer slechte hoest afkomstig van Prive Albert Gitchell, een kok op de Amerikaanse legerbasis in Fort Riley, Kansas. Militaire medici wisten hoe snel een virus zich kon verspreiden in kampomstandigheden en had Gitchell onmiddellijk in quarantaine geplaatst. Maar het was te weinig te laat.
Gitchell had het diner gekookt voor honderden soldaten die de nacht ervoor in het kamp waren gestationeerd en tegen de middag waren meer dan 100 soldaten ziek. Bijna de helft van de soldaten stierf aan hun symptomen en de griep verspreidde zich als een lopend vuurtje door de VS en Europa, over vijandige linies heen, en de rest van de wereld in.
1 Goodwoman Phillips
Goodwoman Phillips was niet de eerste die stierf aan de builenpest, en ze was zeker niet de laatste.In feite trof de pest pas in september 1994 toen 55 mensen omkwamen in de stad Surat, India.
Goodwoman Phillips verdiende haar opname op onze lijst van geduldige nullen aangezien zij de eerste persoon was die officieel stierf aan "pest" tijdens de Grote Plaag van Londen in 1665-66. Dankzij het werk van John Graunt, een Londense draper met oog voor statistieken, werden doden door de builenpest minutieus vastgelegd. In totaal werden meer dan 68.000 sterfgevallen door de pest geregistreerd in een stad met ongeveer 450.000 mensen, wat neerkomt op meer dan 15 procent van de bevolking.
Volgens de inwoners van Londen was de pest die de stad overkwam het resultaat van twee specifieke gebeurtenissen: het verschijnen van een komeet in de lucht boven Londen en de kroning van koning Karel II. De komeet werd gezien als een slecht voorteken dat het einde van de dagen zou veroorzaken terwijl de pest volgens geruchten een kroning volgde als een teken dat de nieuwe koning Gods gunst niet had.
We weten nu dat de Grote Plaag van Londen eigenlijk het resultaat was van smerige leefomstandigheden die mensen in de buurt brachten van met pest besmette ratten die bedekt waren met met pest besmette vlooien.