Delen:
10 Verouderde psychische stoornissen
Psychische stoornissen weerspiegelen de angsten van het tijdperk. Een onderzoek naar het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (DSM) weerspiegelt een voortdurend veranderend beeld, waarin eens algemeen aanvaarde psychische stoornissen naar de prullenbak van de geschiedenis worden verwezen. Als het verleden een indicator is, zal ons beeld van de geest en zijn ziekten spoedig ook verouderd raken.
10 Mannelijke hysterie
Hysteria heeft een hoop nerveuze symptomen die niet kunnen worden toegeschreven aan een fysieke oorzaak. Ondanks dat mannen net zo vatbaar waren voor storingen als vrouwen, stonden maatschappelijke en politieke druk de diagnose in de weg. In het 18e en 19e-eeuwse Groot-Brittannië werd het echter modieus voor mannen om 'nerveuze' problemen te ontwikkelen. Het was een kwestie van klasse, waar gevoeligheid werd gezien als een verfijning die de bourgeois boven de werkende mensen verhief.
In het begin van de 20e eeuw veranderde de mannelijke hysterie in 'shell shock'. Dit weerspiegelde een veranderende perceptie van de ziekte en verloor zijn vrouwelijke connotaties. Deze nieuwe vorm van mannelijke hysterie werd eervol gemaakt. In de jaren tachtig maakte 'shell shock' plaats voor PTSD-posttraumatische stressstoornis. De progressie is een langzame verschuiving geweest van het vrouwelijke stigma dat met de ziekte is geassocieerd.
9Dysesthesie Aethiopica
Halverwege de negentiende eeuw fabriceerden professionals in de geestelijke gezondheidszorg aandoeningen om de slavernij te rechtvaardigen. Dysesthesie aethiopica werd gedefinieerd door onheil veroorzaakt door "domheid van geest en ongevoeligheid van de zenuwen." Van de aangetrouwden werd verondersteld dat zij 's nachts ronddwalen, de hele dag slapen, onrust veroorzaken en "alles breken, vernietigen en vernietigen". beweerde ook dat deze 'ziekte eigen aan negers' fysieke symptomen had in de vorm van laesies, die altijd aanwezig waren bij de getroffenen.
Sociologen en psychologen maakten deze ziekte om wetenschappelijk te bewijzen dat zwarte mannen niet in staat waren om met vrijheid om te gaan. De remedie voor dysesthesie aethiopica was slavernij. Deze kwakzalvers beweerden dat de aandoening vaker voorkomt bij gratis zwarten dan bij slaven. De enige getroffen slaven waren degenen die leefstijl leefden - met een dieet, drinken en lichaamsbeweging - zoals hun vrije broeders, of die "die geen blanke persoon hebben om te regisseren en voor hen te zorgen."
8De dampen
In het Victoriaanse tijdperk beweerden psychologen dat een kwart van de vrouwen last had van 'de dampen'. De term is afgeleid van oude Griekse medische theorieën gebaseerd op de vier lichaamsvochtigheden. De dampen werden veroorzaakt door een onbalans. Humors in de milt stegen door het lichaam om de geest te beïnvloeden. Vrouwen hadden meer kans om de ziekte te krijgen op basis van 'onregelmatigheden' in hun anatomie. Symptomen zijn angst, depressie, flauwvallen, trillen en een opgeblazen gevoel.
Vrouwen met een onafhankelijke geest werden vaak gediagnosticeerd met de dampen. Suffragettes waren bijzonder kwetsbaar. Gezien het brede scala van symptomen belemmerde de diagnose van dampen vaak de identificatie van ernstiger medische aandoeningen zoals depressie, infecties en kanker. In de moderne tijd, wordt de volksachtige term gebruikt als een grap. Het is bijvoorbeeld gebruikt door Colin Powell en journalisten Peggy Noonan en Claire Berlinski om tegenstanders in een dwaas licht te stellen.
7Homosexuality
Tot het midden van de jaren tachtig werd homoseksualiteit beschouwd als een psychische stoornis. Tegen het einde van de 19e eeuw verschoof homoseksualiteit van zonde en misdaad naar het terrein van professionals in de geestelijke gezondheidszorg. Deskundigen waren het echter nooit eens over de classificatie. Sommigen zagen homoseksualiteit als een degeneratieve ziekte. Anderen dachten dat het aangeboren was en geen ziekte. Freud beschouwde biseksualiteit zelfs als de aangeboren toestand van de mens. Geen van deze beoordelingen was gebaseerd op empirische testen, maar eerder op observaties van homoseksuele patiënten.
Vanaf de jaren zeventig hebben deskundigen op het gebied van de geestelijke gezondheid hun opvattingen over homoseksualiteit verlegd vanwege het toenemende bewijs en veranderende culturele opvattingen. In 1974 werd er gestemd om de plaats van homoseksualiteit in de DSM te wijzigen. In 1980 was de enige inzending voor 'ego-dystonische homoseksualiteit'. Dit betekende dat de homoseksuele neigingen niet in lijn waren met de zelfperceptie van de persoon. Velen hadden kritiek op deze beslissing. Tegen 1986 was homoseksualiteit volledig verwijderd van de DSM.
6Dementia Praecox
In 1893 lanceerde Emil Kraepelin de eerste poging om een categoriseringssysteem voor geestesziekten te ontwikkelen. Hij verdeelde psychische stoornissen in slechts twee categorieën: circulaire waanzin en praecox dementie. Circulaire waanzin werd gekenmerkt door een groot aantal stemmingsstoornissen, maar kon worden behandeld. Dementia praecox was een ongeneeslijke, onomkeerbare mentale verslechtering die begon tijdens de jeugd. Enkele van de symptomen waren "atrofie van de emoties" en "mishandeling van de wil". De prognose was hopeloos.
Professionals gaven dit label waarschijnlijk alle "slechte prognosekraken". Aan het eind van de jaren twintig verloor dementia praecox de voorkeur. Eugene Bleuler's 'schizofrenie' werd de geprefereerde diagnose voor onverklaarbare waanzin. Schizofrenie had hoop. Bleuler zag dementie, hallucinaties, wanen en vlak affect als secundaire symptomen. In 1952 verdween dementia praecox officieel uit het psychologisch lexicon toen de eerste editie van de DSM werd gepubliceerd.
5Lunacy
Al duizenden jaren lang dachten mensen dat volledige manen mensen gek maakten. Aristoteles beweerde dat de hersenen het "vochtigste" orgaan waren en daarom het meest vatbaar voor de getijdeninvloeden. Dit 'maan-waanzin-effect' bleef populair in de westerse wereld gedurende de Middeleeuwen.Velen houden nog steeds vast aan het geloof dat volle manen een toename van ziekenhuisbezoeken, moorden, zelfmoorden en verkeersongevallen veroorzaken. In 2007 introduceerde de Britse politie eenheden voor volle maan om de bijbehorende toename van de criminaliteit op te vangen.
Weinig bewijs toont een verband tussen maanstanden en waanzin. De zwaartekrachtsinvloed van de maan is hetzelfde in de maanstanden en heeft alleen invloed op open water. Er kan echter wel eens een kern van waarheid zijn geweest voor Lunar Waanzin. Voor de moderne verlichting had het maanlicht een significant effect op het slaappatroon. Volle manen hebben mogelijk geleid tot slaapgebrek, waarvan bekend is dat het onregelmatig gedrag bij bipolaire patiënten teweegbrengt.
4Neurasthenia
In 1869 ontwikkelde arts George Miller Beard een diagnostisch profiel voor een psychische stoornis die speciaal was ontworpen voor de leidende families in Amerika. De symptomen van neurasthenie - of nerveuze uitputting - omvatten migraine, vermoeidheid, depressie en problemen met de spijsvertering. Baard zag 'Amerikaanse nervositeit' als gevolg van het snelle stadsleven. De remedie was om de stad te ontvluchten. Vrouwen werden aangemoedigd om uit te rusten, terwijl mannen werden aangemoedigd om actief te zijn in het buitenleven.
Aan het begin van de 20e eeuw werd deze mentale stoornis een statussymbool. Het verspreidde zich van de elite naar beneden, doordringend in elk niveau van de samenleving. "Amerikaanse nervositeit" verspreidde zich zelfs naar Europa, China en Japan. Het stigma van de stoornis werd verwijderd door de verzekering dat het stoffelijk van oorsprong was en niet het gevolg van mentale zwakte. In 1930 verdween neurasthenie vrijwel uit de psychologie. Veel van de symptomen zijn echter nog steeds aanwezig in moderne ziekten zoals klinische depressie en chronisch vermoeidheidssyndroom.
3Moral Insanity
Voor het eerst beschreven in 1835 door arts J.C. Prichard, is morele waanzin een ziekte van het geweten. Deze mentale stoornis wordt gedefinieerd door een "ziekelijke perversie" van de emoties, gewoonten en impulsen zonder enig gebrek aan intellect of redenering.
Morele waanzin bleef gediagnosticeerd tot 1881, toen het werd gebruikt in het proces tegen Charles Guiteau, die president James Garfield vermoordde. Een arts beweerde dat de huurmoordenaar aan deze verouderde aandoening leed. Een ander label Guiteau een "imbeciel." In 1888, "psychopathische inferioriteit" begon te worden gebruikt in plaats van morele waanzin. Velen beschouwen morele waanzin als de voorloper van de moderne psychopathische en antisociale persoonlijkheidsstoornissen. Deskundigen zijn het daar echter niet eens mee.
2 Ontoereikende persoonlijkheidsstoornis
Onvoldoende persoonlijkheidsstoornissen vertonen een slecht beoordelingsvermogen, sociale instabiliteit en een gebrek aan fysiek en emotioneel uithoudingsvermogen. Ze lijken slecht aangepast voor hun omgeving zonder echte fysieke of intellectuele gebreken. Patiënten hebben weinig of geen zicht op zichzelf in de wereld. Sommige patiënten kunnen de minimale zelfredzaamheid niet handhaven en zijn vaak afhankelijk van familieleden. De stoornis werd in 1980 uit de DSM III gehaald.
Er is sterk bewijs om een ontoereikende persoonlijkheidsstoornis te koppelen aan het frontale-kwabsyndroom. In 1848 nam spoorwegwachter Phineas Gage een piek naar de voorkant van zijn schedel. Zijn persoonlijkheid veranderde snel, werd kinderachtig, grillig en onverantwoordelijk. Hij beëindigde zijn dagen als uitvoerder van circus sideshows. Frontale lobotomieën, ooit gebruikt om gewelddadige psychiatrische patiënten te behandelen, resulteerden ook in verminderde creativiteit, spontaniteit en sociale effectiviteit.
1Geschiedenisidentiteitsstoornis
In 2012 verwijderde de DSM de 'gender identity disorder'. Deze achterhaalde diagnose betekende dat transgender mensen als geestesziek werden beschouwd. Dit werd lang beschouwd als stigmatiserend door activisten van genderrechten. Door de categorisering te verwijderen, is er niet langer iets pathologisch aan het hebben van een transgenderidentiteit.
Geslachtsidentiteitsstoornis werd vervangen door 'geslachtsdysforie'. Deze nieuwe categorisatie richt zich alleen op degenen die zich zorgen maken over hun genderidentiteit. Sommigen beschouwen dit als een belangrijke verandering, anderen zijn minder onder de indruk. Voorstanders beweren dat geslachtsdysforie in de DSM was achtergebleven in het geval transgender-mensen toegang tot gezondheidszorg nodig hadden. Sommigen denken niet dat er voldoende vooruitgang is geboekt. Het is echter moeilijk om te beweren dat de dingen niet vordert. In de jaren negentig werden transgender mensen gegroepeerd met pedofielen door de Americans With Disabilities Act.