Delen:
10 Interessante dingen over een dissociatieve identiteitsstoornis
Dissociatieve identiteitsstoornis kan iemand die een trauma heeft ervaren op een of andere manier beïnvloeden. Als een coping-mechanisme om het trauma aan te pakken, creëert de geest van de persoon verschillende persoonlijkheden.
Deze aandoening is erg interessant en er zijn veel films en televisieseries over het onderwerp gemaakt. Hoewel sommigen van ons bekend zijn met de conditie, is er nog steeds veel dat we niet weten.
10 Het is niet zo zeldzaam als we denken
De meesten van ons hebben alleen een dissociatieve identiteitsstoornis gezien in films en tv-shows. We kunnen ook geloven dat het ongebruikelijk is en dat we er nooit iemand mee zullen ontmoeten. Het is echter niet zo ongewoon als veel mensen geloven.
Door onderzoek zijn deskundigen het erover eens geworden dat ongeveer 2 procent van de bevolking lijdt aan een dissociatieve identiteitsstoornis. Hoewel dat percentage misschien niet veel lijkt, is het gelijk aan meer dan zes miljoen individuen in de VS alleen. Zoals we later zullen bespreken, beïnvloedt een dissociatieve identiteitsstoornis iedereen op een andere manier. Dus in sommige gevallen is het veel moeilijker om te zien dan in anderen.
9 Het is niet altijd extreem
Zoals weergegeven in de film of op de televisie, ziet de dissociatieve identiteitsstoornis er extreem uit. De mensen in deze verhalen hebben veel persoonlijkheden die allemaal erg van elkaar verschillen.
In het echte leven is dat echter niet altijd het geval. Wanneer de persoon een andere persoonlijkheid aanneemt, veranderen gewoonlijk maar kleine dingen, zoals de stem van het individu, de manier waarop hij zit of de opkomst van kleine eigenaardigheden die hij eerder niet had.
Wanneer iemand een dissociatieve identiteitsstoornis heeft en van de ene persoonlijkheid op de andere overgaat, is die persoon vaak verward, angstig of vergeetachtig. Nogmaals, dit is lang niet zo extreem als geportretteerd door de media.
8 Welke soorten mensen worden er door beïnvloed
De meesten van ons weten dat een dissociatieve identiteitsstoornis van invloed kan zijn op een persoon van welk geslacht of ras dan ook. Wat echter erg interessant is aan deze aandoening is wie het het meest beïnvloedt.
Ten eerste treedt een dissociatieve identiteitsstoornis meestal op als gevolg van een trauma waaraan een kind op de leeftijd van negen of jonger lijdt. Dit betekent dat veel kinderen ook aan deze aandoening lijden. Vervolgens hebben vrouwen meestal een hogere incidentie dan mannen, omdat vrouwen meer misbruik van hun jeugd ervaren. Dit kan leiden tot de ontwikkeling van een dissociatieve identiteitsstoornis.
Deze aandoening kan mensen over de hele wereld treffen, maar we zien het het meest in de Verenigde Staten. Veel factoren kunnen bijdragen aan de toename van deze aandoening bij Amerikaanse kinderen, maar dit kan te wijten zijn aan de hoge stress die Amerikaanse kinderen voelen in de samenleving.
7 Behandeling
Een van de grootste mythen in verband met een dissociatieve identiteitsstoornis is dat behandeling het erger kan maken. Helaas waren er in het verleden gevallen waarin sommige slecht geïnformeerde therapeuten de aandoening verergerden voor hun patiënten. Dit kan echter met elke geestesziekte gebeuren.
Wanneer therapeuten worden opgeleid over het onderwerp, kunnen de angst, depressie en dissociatieve symptomen van hun patiënten enorm verbeteren, zo niet volledig verdwijnen. Helaas is deze mythe ontstaan door een paar gevallen die fout gingen. Maar voor het grootste deel kan behandeling een enorm verschil maken in mensen met deze aandoening.
6 Verbinding met schizofrenie
Een andere misvatting is dat schizofrenie en dissociatieve identiteitsstoornis hetzelfde zijn of dat ze met elkaar verbonden zijn. Deze stoornissen hebben veel overeenkomsten, maar beide werden ook lange tijd ernstig verkeerd begrepen.
Wat zijn de overeenkomsten tussen deze twee psychische stoornissen en waarom hebben mensen ze in de war gebracht? Beide aandoeningen hebben te maken met angst, sociale terugtrekking, mogelijke veranderingen in de spraak en verwarrende gedachten.
Hoewel er veel overeenkomsten zijn, zijn er ook grote verschillen. Schizofrenie heeft geen betrekking op alternatieve persoonlijkheden en een dissociatieve identiteitsstoornis heeft geen betrekking op hallucinaties.
5 De eerste studiezaak
In 1791 werd het eerste verslag van een dissociatieve identiteitsstoornis geregistreerd en bestudeerd. (Sommige bronnen zeggen dat het eerste voorbeeld werd beschreven in 1646.) De zaak 1791 betrof een 20-jarige vrouw met twee verschillende persoonlijkheden.
Deze vrouw was Duits, wat haar eerste persoonlijkheid was. Haar tweede persoonlijkheid was die van een Franse vrouw. Ze sprak perfect Frans en gedroeg zich als een Franse aristocraat. De Franse vrouw was op de hoogte van de Duitse vrouw, maar niet andersom.
Nadat dit voorbeeld was bestudeerd en er meer licht scheen op een dissociatieve identiteitsstoornis, werden er meer gevallen gerapporteerd en onderzocht.
4 Zelfmoord
Mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis hebben meestal angst en depressie, wat kan leiden tot zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen. Hoewel er enkele trieste statistieken zijn gerelateerd aan deze aandoening, gebeurt er iets heel interessants met mensen met een dissociatieve identiteitsstoornis met betrekking tot zelfmoord.
In sommige gevallen hebben de alternatieve persoonlijkheden van een patiënt verschillende aantallen zelfmoordpogingen gemeld. Dit betekent dat de alternatieve persoonlijkheden op verschillende momenten geprobeerd hadden zelfmoord te plegen, en de andere persoonlijkheden wisten het niet.
3 No Cure
In tegenstelling tot veel psychische aandoeningen heeft een dissociatieve identiteitsstoornis geen genezing of zelfs medicatie die mensen hiermee kan helpen. Alleen therapie lijkt een effectieve behandeling te zijn, hoewel het misschien niet voor iedereen werkt.
Angst, depressie en middelenmisbruik zijn enkele geassocieerde aandoeningen van een dissociatieve identiteitsstoornis. Al deze kunnen worden behandeld met medicatie en andere methoden.
2 Tijd voor een diagnose
Wanneer we denken aan de diagnose voor een lichamelijke of psychische aandoening, denken we waarschijnlijk dat het relatief snel zal worden bereikt.Als het aankomt op een dissociatieve identiteitsstoornis, hebben sommige experts echter gezegd dat een juiste diagnose minstens zeven jaar kan duren.
Waarom duurt het zo lang om een diagnose te stellen?
Welnu, dit is een zeer complexe toestand. Het gaat meestal om een vorm van trauma, andere psychische stoornissen en verschillende persoonlijkheden die verschillende dingen naar de tafel kunnen brengen wanneer een arts of therapeut probeert te achterhalen wat er met de patiënt aan de hand is.
Gedurende de hele tijd dat de persoon op de diagnose wacht, zijn ze in de geestelijke gezondheidszorg.
1 Kim Noble
Ten slotte gaan we kijken naar een meer recent geval van dissociatieve identiteitsstoornis. Kim Noble heeft ongeveer 100 persoonlijkheden, een van de hoogste cijfers ooit gerapporteerd.
Ze is in staat om zichzelf te uiten en te leren over haar verschillende persoonlijkheden - mannen, vrouwen, volwassenen en kinderen - door middel van kunst. Velen onthullen hun kenmerken door middel van kunst met unieke stijlen. Kim wisselt persoonlijkheden ongeveer 3-4 keer per dag.