Delen:
10 zoete traktaties die ouder zijn dan je denkt
Als je aan oud snoep denkt, wat komt er dan in je op? Een kom met vastzittende lintsetjes die genegeerd worden op de salontafel van je oma? Misschien stel je je Necco Wafers, gezouten notenbroodjes of keiharde repen van Abba-Zaba voor - het soort snoep dat je af en toe nog in de winkel ziet. Het vult je met heerlijke nostalgie of je vraagt je af: "Wie eet er nu nog meer van?"
Misschien denk je aan vervlogen smaken zoals kruidnagel of onverklaarbare snoepjes zoals Circus Peanuts. Of denk je aan retro-klassiekers zoals snoepjesigaretten en -knopen of waxlippen en -flessen.
Deze lijst gaat niet over die snoepjes. Het gaat over lekkernijen en zoete lekkernijen die al honderden of zelfs duizenden jaren bestaan. Omdat deze items zo oud zijn, zijn hun oorspronkelijke verhalen gevarieerd of duister. Hun leeftijd betekent ook dat deze snoepjes in de loop van de tijd vele namen en vormen in verschillende culturen hebben aangenomen. Eén ding dat constant blijft, is echter de oneindige liefdesrelatie van de mens met snoep.
10 Jordan Amandelen
Voor veel mensen zijn Jordan amandelen synoniem aan bruiloften, waar ze van oudsher overal als gunsten van de VS tot Italië tot het Midden-Oosten werden beschouwd. De combinatie van bittere amandel en zoete suiker zou de bitterzoete aard van zowel het huwelijk als het leven zelf symboliseren.
Met honing bedekte amandelen en zaden worden al in 177 v. Chr. In het oude Rome door mensen gegeten. In de Middeleeuwen, toen suiker in Europa gemakkelijker verkrijgbaar werd, begonnen banketbakkers het te gebruiken in plaats van honing om amandelen te bedekken.
Het proces voor het maken van Jordan-amandelen en soortgelijke snoepjes wordt sugar panning genoemd. De amandelen worden in een pan getuimeld terwijl een suikerstroop wordt toegevoegd. Terwijl de noten rond tuimelen, worden ze volledig en gelijkmatig gecoat in de siroop, die kristalliseert en verhardt tot een dunne schil.
Deze methode zou in het begin van de 13e eeuw in het noordoosten van Frankrijk zijn ontwikkeld. Het is in essentie hetzelfde als moderne traktaties zoals M & M's worden gemaakt.
9 Marshmallows
Volgens sommige bronnen dateren marshmallows terug tot 2000 voor Christus in het oude Egypte. De oude Egyptische versie had echter weinig of geen gelijkenis met de marshmallows die we tegenwoordig kennen.
Dan werd marshmallow gemaakt van een soort kaasjeskruidplant die groeit in moerassen. Egyptenaren zouden het sap (technisch gezien een sapachtige substantie genaamd slijmstof) mengen met noten en honing om een traktatie te maken die gereserveerd is voor royalty's. De kaasjeskruidwortel bleef gedurende de jaren 1800 worden gebruikt om heerlijke snoepjes te maken. Het werd ook medicinaal gebruikt, vooral om hoesten en keelpijn te kalmeren, vanwege het ontstekingsremmende effect op de slijmvliezen.
Gelatine (geen sap uit de kaasjeskruidplant) wordt gebruikt om marshmallows te stabiliseren, hoewel de naam hetzelfde blijft. Wat betreft de geschiedenis van de s'more, een van de meest populaire toepassingen voor de marshmallow, het zou zijn ontstaan in de jaren 1920. Een "recept" voor s'mores verscheen in 1927 Girl Scout Handbook. Tegenwoordig zijn marshmallows het populairst in de Verenigde Staten, misschien te wijten (althans gedeeltelijk) aan hun gebruik in veel voorkomende lekkernijen zoals s'mores en Rice Krispies behandelt.
8 Zoethout
Vergelijkbaar met marshmallow, zoethout komt van een wortel en heeft een lange geschiedenis van wordt gebruikt als medicijn vanwege zijn ontstekingsremmende effecten. De eerste vermelding van zoethout is meer dan 2600 jaar geleden te vinden op enkele stenen tabletten uit Bagdad, waar de Assyriërs zoethout gebruikten om pijnlijke voeten te behandelen. Door de eeuwen heen is zoethout alom gebruikt voor zijn geneeskrachtige eigenschappen, van China tot Nederland tot Egypte, waar het werd gevonden in het graf van koning Toetanchamon.
Het woord "drop" komt van het Griekse woord Glycyrrhiza ("Zoete wortel"). Zoethoutwortel bevat een van nature zoete samenstelling genaamd glycyrrhizine, die 50 keer zoeter is dan tafelsuiker. Niettemin vinden sommigen de smaak onaangenaam, zelfs wanneer ze met meer suiker worden gemengd.
De praktijk om zoethout tot snoep te maken, zou in het 17e-eeuwse Holland zijn ontstaan, waar het tot snoeptouw werd gemaakt. Tot op de dag van vandaag is meer dan een vijfde van alle snoep die in Nederland wordt verkocht, een soort drop.
7 Torrone
De Italiaanse traktatie, hetzij een lichtgekleurd nougat, hetzij een karamelkleurig bros, beide bezaaid met noten, is vermoedelijk al sinds de middeleeuwen. Het is gemakkelijk om te zien hoe zo'n confectie tot nu toe kan dateren dankzij de eenvoudige ingrediënten.
Traditioneel worden voor de nougatversie eiwitten en honing gedurende meer dan zeven uur in een warm waterbad geslagen voordat ze op een werkoppervlak worden afgevlakt en in een blokvorm worden gesneden. De harde en broosachtige torrone wordt eenvoudig gemaakt met suiker, water en noten. Amandelen zijn vaak de aanbevolen noot, maar verre van de enige. De traktatie kan ook worden versterkt door andere smaken zoals vanille of citrus.
Sommige historici geloven dat Torrone tot stand kwam dankzij de Spaanse turron, die toen werd geïntroduceerd door Arabische immigranten naar Spanje. Anderen geloven dat het is ontstaan in het oude Griekenland of Rome. De precieze oorsprong is misschien onbekend, maar wat betreft het huidige Italië en Spanje, het is niets minder dan een kersthoofdstuk.
6 Lokum
Lokum is de naam voor de behandeling genaamd "Turkish delight" door de Britten. Hoewel het nog niet zo oud is als sommige andere items op deze lijst, bestaat lokum al bijna 300 jaar.
Lokum is gemaakt van suiker die door zetmeel in een gel wordt gezet. Vervolgens wordt het in blokjes of brokken gesneden en bestrooid met meer zetmeel, poedersuiker of gedroogde kokosnoot. Het kan ook noten bevatten. Lokum wordt traditioneel op smaak gebracht met rozenwater of oranjebloesemwater, maar het is te vinden in vele andere smaken zoals citroen en munt.Het wordt vaak gegeten naast Turkse koffie.
Lokum's culinaire "voorouder" is een zoete naam Kesme, die is gemaakt met gekookt, verdikt druivensap dat vervolgens in knobbels wordt gesneden. hoewel Kesme is nu niet zo bekend als Turks genot, het wordt tegenwoordig nog steeds op veel plaatsen in Turkije gemaakt, zoals Diyarbakir, Kahramanmaras en Kayseri.
5 suikerspin
De vroegst bekende instructies voor het maken van gesponnen suiker (nu suikerspin, suikerspin of sprookje genoemd) verschijnen in het boek van 1769 De ervaren Engelse huishoudster. Het instrueert aspirant-ervaren Engelse huishoudsters om:
Neem een kwart van een pond drievoudig geraffineerde suiker in een brok en zet het voor een gematigd vuur in het midden van een zilveren presenteerblaadje of tinnen bord. [...] Zet het een beetje schuin, en als het begint te stromen als schoon water naar de rand van het bord of het salver, maak dan een tinnen deksel of een porseleinen kom klaar op een stille plaats, met de mond naar beneden dicht bij je suiker zodat het mag niet afkoelen door te ver weg te dragen.
Neem vervolgens een schoon mes en neem zoveel siroop op als het punt vasthoudt, en een fijne draad komt van het punt, dat je zo snel mogelijk achteruit en vooruit moet tekenen en ook rond de mal [en dit proces herhaalt ] tot je suiker klaar is of je web dik genoeg is.
Dit lastige proces werd aanzienlijk eenvoudiger gemaakt met de uitvinding van de eerste suikerspinmachine, die in 1899 een Amerikaans octrooi kreeg. Voordien werd gesponnen suiker voornamelijk gebruikt voor het presenteren van voedsel in plaats van als een op zichzelf staande traktatie. Pas met de uitvinding van de machine werd suikerspin "fair food".
4 Lavashak
Lavashak is het originele fruitleer, een traktatie die misschien dateert uit de tijd van het Eerste Perzische rijk. (Fruitleer heeft in de hele regio veel namen, Lavashak is toevallig de Perzische.)
Het is logisch dat oude volkeren vrucht tot leer zouden maken, omdat het zowel een methode van conservering als een smakelijke bereiding was. Verder kan fruitleer worden gemaakt van overgebleven rijpe vruchten die anders slecht zouden worden.
Het basispreparaat bestaat erin fruit te koken en vervolgens in dunne vellen te drogen. Steenvruchten, zoals kersen, pruimen, abrikozen en perziken, worden vaak gebruikt, maar ze zijn verre van de enige keuzes.
Lavashak is waarschijnlijk niet eens het best omschreven als een "zoet", omdat er vaak helemaal geen suiker wordt toegevoegd, met de nadruk op de natuurlijke en vaak zure of zure smaken van de gebruikte vruchten. Het leer in de zon drogen is traditioneel. Maar in moderne tijden kan een oven worden gebruikt om het proces te versnellen.
3 Halvah
Er zijn veel culturen die strijden om de eer voor deze klassieke traktatie, zoals vaak het geval is met alles wat bekend is. Halvah is gedateerd door sommige historici tot 3000 voor Christus, terwijl anderen zeggen dat het waarschijnlijker is ontstaan rond de 12e eeuw. Hoe dan ook, deze bevruchting uit het Midden-Oosten heeft een lange geschiedenis. Terwijl halvah zich over de hele wereld verspreidde, kreeg het verschillende namen en variaties. Meestal is het een kruimelig blok van geplette en gezoete sesamzaden.
In Halvah kunnen noten worden toegevoegd of worden gedoopt of gemarmerd met chocolade. Het kan in verschillende smaken komen. Sommige versies gebruiken zelfs geen sesame. Dit oude snoepje werd voor het eerst populair in de VS in de 20e eeuw, dankzij een Joodse ondernemer uit Oekraïne genaamd Nathan Radutzky. Hij richtte een bedrijf genaamd Joyva op, nu de leidende fabrikant van halvah in de VS. Halvah is te vinden in de Joodse, Perzische en Griekse markten, naast goed gesorteerde supermarkten.
2 Marsepein
Net als halvah wordt marsepein door verschillende groepen geclaimd als hun eigen uitvinding. Misschien is de waarheid dat veel verschillende plekken op aarde, onbekend bij elkaar, deze aantrekkelijke mengeling van gemalen amandelen en suiker tegenkwamen.
Eén oorsprong verhaal vertelt over Spaanse nonnen gevangen in een klooster in 1212, mengen hun enige ingrediënten - amandelmeel, suiker en water - om te overleven tijdens oorlogstijd. Marsepein wordt nog steeds gegeten in Spanje. Het wordt gewoonlijk genoten in de kersttijd en gegoten in traditionele vormen zoals die van een paling.
Marsepein geniet tot op de dag van vandaag over de hele wereld. Het kan worden gebruikt als vulling voor een aantal snoepjes of kan worden gevormd in vormen en realistisch worden geverfd om te lijken op miniatuurfruit, groenten en dieren.
1 Amezaiku
Als het gaat om snoep dat kan worden gevormd en gebeeldhouwd, heeft marsepein niets aan amezaiku. Amezaiku is eigenlijk de naam van een snoepbeeldhouwende kunstvorm uit het achtste-eeuwse Japan, geïnspireerd op Chinese technieken. Een taffy-achtige substantie genoemd mizuame ("Watersnoepje") wordt op een stok gemonteerd en verwarmd zodat het buigzaam wordt. Amezaiku Kunstenaars gebruiken vervolgens verschillende gereedschappen om het snoep vorm te geven, meestal in dieren.
Traditioneel zitten kunstenaars op lage krukken en maken hun creaties tijdens festivals voor de toeschouwers. Maar amezaiku wordt steeds zeldzamer in Japan. Slechts enkele gepassioneerde en getalenteerde kunstenaars, zoals Takahiro Yoshihara en Shinri Tezuka, werken om de kunstvorm levend te houden. De resulterende creaties zijn misschien te mooi om te eten, maar het kijken naar deze kunstenaars op het werk is zeker een lust voor het oog.