Top 10 redenen waarom China de volgende supermacht van de wereld niet zal zijn

China is een geweldig land. Een van de oudste voortgaande beschavingen op aarde, het is gegaan van een eeuwenoude, voornamelijk agrarische samenleving naar een industrieel-economische grootmacht. In de tijdsspanne van 50 jaar hebben de hervormingen die China heeft doorgevoerd, het de op een na grootste economie op aarde gemaakt, en het wordt snel verwacht dat de VS de grootste zullen zijn. Met hun enorme aantallen, sterke economie en snelgroeiende militairen hebben de Chinezen de aandacht getrokken en, in sommige opzichten, de zorg voor de wereld. Veel mensen geloven nu dat het gewoon een kwestie van tijd is voordat het land het overneemt als de volgende grote wereldwijde supermacht.

Hoewel dat op een dag het geval zou kunnen zijn, zijn er veel redenen om te geloven dat dit misschien niet het geval is, omdat er verschillende ernstige kwesties zijn die China tegenhouden. Tot (en als) deze problemen kunnen worden aangepakt, is het onwaarschijnlijk dat het land op korte termijn de meest dominante macht op aarde overneemt, hetzij op militair of economisch vlak. Hier zijn de top tien redenen waarom China de wereld niet zal overnemen.

10 vervuiling

Het is geen geheim dat China een ernstig verontreinigingsprobleem heeft. Sinds de snelle industrialisatie begon in de jaren vijftig, heeft China het punt bereikt waarop gezondheidswetenschappers schatten dat het 1,6 miljoen levens per jaar claimt (ongeveer 4.000 mensen per dag). Omdat andere landen vertragingen hadden bij het starten van de productie als gevolg van beperkingen en voorschriften op het gebied van milieu, bouwde China fabrieken zonder zorgen voor de gevolgen op lange termijn voor het milieu. Toen de buitenlandse vraag naar goedkopere producten in China steeg, steeg ook de productie van fabrieken die nodig waren om ze te produceren.

In sommige van de meest zwaar vervuilde gebieden, is gewoon ademen gelijk aan het roken van 40 sigaretten per dag. Met bijna de helft van de bevolking die in de belangrijkste (en vaak meest vervuilde) grootstedelijke regio's woont, vormt de ernstige gevolgen voor de volksgezondheid en de noodzaak om de schade terug te draaien een serieuze tegenslag voor het land.

9 Overbevolking

Vanaf september 2017 staat de bevolking van China voor meer dan 1,3 miljard mensen. Hoewel het land geografisch de vierde grootste ter wereld is, woont ongeveer 20 procent van de gehele wereldbevolking binnen zijn grenzen. Dit legt een enorme druk op de natuurlijke hulpbronnen, met name wanneer de levensstandaard stijgt, en dus neemt de vraag naar hulpbronnen toe.

Hoewel er bepaalde maatregelen zijn genomen om de exploderende bevolking (zoals het bijna 40 jaar oude éénkinderbeleid, dat in 2016 officieel werd opgeheven) te beperken, lijkt het waarschijnlijk dat China afhankelijker zal worden van buitenlandse middelen om voldoen aan zijn behoeften.

8 Demografische gegevens

China wordt geconfronteerd met een demografische nachtmerrie. Aangezien de vruchtbaarheidscijfers zijn gedaald en na decennia van het één-kindbeleid, wordt het land erg snel oud. Nadat het beleid voor één kind officieel was opgeheven in 2016, bleken veel paren nu slechts één kind te willen of helemaal niet van plan te zijn. Volgens de Verenigde Naties heeft China misschien wel 44 procent van de bevolking in 2050 met pensioen laten gaan.

Tenzij ze de Chinese jeugd van een afstand naar het land kunnen lokken (wat, zoals je snel zult zien, zelf een ander groot obstakel is), zal er een enorme druk worden gelegd op de jongere werkende bevolking om de sociale diensten van China te ondersteunen, vooral gezien het feit dat het land is een socialistische staat.

7 Wealth-distributie

Hoewel China al vele jaren een zeer indrukwekkende gestage groei kent, leeft een aanzienlijk deel van de bevolking nog steeds in armoede. Sinds het begin van de jaren tachtig hebben miljoenen hun levensstandaard dramatisch zien toenemen, maar terwijl de economie groeit, zijn er vele miljoenen zonder elektriciteit of voldoende drinkwater. Het zal nog steeds een aanzienlijke hoeveelheid tijd en investeringen vergen voordat de Chinese bevolking als geheel de achterstand inhaalt en rijk is volgens de normen van andere ontwikkelde landen.

6 Loonstijgingen

Terwijl de middenklasse in China is geëxplodeerd, zijn de verwachtingen toegenomen, omdat meer Chinezen een betere beloning zullen verwachten, wat op zijn beurt uiteindelijk hun producten duurder zal maken voor consumenten. Terwijl landen zoals Japan en Korea nog steeds een enorme hoeveelheid goederen hebben geëxporteerd naarmate hun salarissen zijn gestegen, is de kwaliteit van deze goederen hoog geweest, waardoor de vraag op zijn beurt hoog bleef. Hoewel de "werkplaats van de wereld" veel goederen exporteert, zijn ze grotendeels goedkoop vanwege hun slechte kwaliteit.

Uiteindelijk, wanneer de levensstandaard stijgt, zal de bevolking hogere lonen verwachten, wat onvermijdelijk de productiekosten zal opdrijven, waardoor de producten die ze exporteren te duur worden. Dit zal er waarschijnlijk toe leiden dat bedrijven zich uiteindelijk uit het land terugtrekken op zoek naar goedkopere landen, zoals Vietnam en Bangladesh, om hun goederen te produceren.

5 Regionale spanningen

Er zijn verschillende regio's (zoals Tibet en Hong Kong) in China die meer autonomie eisen, waardoor het land een aanzienlijke hoeveelheid middelen moet besteden om de politieke stabiliteit binnen zijn grenzen te verzekeren. Totdat ze een bepaald niveau van regionale stabiliteit kunnen bereiken en een toenemende wens van de algemene bevolking voor meer vrijheid kunnen beheersen, zullen hun buitenlandse ambities worden belemmerd.

4 Emigratie

In tegenstelling tot de voormalige Sovjet-Unie, als u wenst te emigreren vanuit China, bent u vrij om dit te doen. Het enige probleem lijkt verband te houden met geld. Dit vormt een vrij ernstig probleem voor China, zoals een recent rapport aangeeft dat maar liefst 50 procent van de rijkste Chinese burgers overweegt om het land uit te trekken naar plaatsen zoals de VS, Australië en Canada.

Dus zelfs als China erin slaagt zijn levensstandaard te verhogen, staan ​​ze voor de uitdaging om vervolgens een aanzienlijk aantal van hun burgers te overtuigen om te blijven.Problemen die eerder zijn genoemd, zoals vervuiling, overbevolking en beperkingen van persoonlijke vrijheid, maken het verplaatsen van een verleidelijke optie naar een zeer belangrijk deel van de bevolking. Wanneer zij vertrekken, nemen zij hun rijkdom met zich mee, waardoor wat wordt bedoeld een welvaartsvermindering is, een verlies aan belastinginkomsten en investeringen binnen hun grenzen.

3 staatsbedrijven

Hoewel de particuliere industrie aanzienlijk is gegroeid, is een zeer groot deel van de Chinese economie nog steeds in handen van de staat. Ongeveer 30 procent van hun totale vermogen (zowel in de industrie als in de dienstensector) wordt door de staat gecontroleerd. Dit kan leiden tot corruptie en inefficiëntie, omdat subsidies kunnen en worden gebruikt om bedrijven te steunen die anders niet in staat zouden zijn om te concurreren.

Met concurrentie komt innovatie, wat essentieel is om relevantie te behouden in een steeds hoger wordende, op kennis gebaseerde economie. Maar liefst 50 procent van de totale industrie in China wordt door de staat gecontroleerd.

2 Hervorming

China bevindt zich momenteel in de nogal ongemakkelijke situatie dat het een enigszins vrijemarkteconomie heeft en tegelijkertijd een socialistische staat is. Dientengevolge hebben ze een grote uitdaging voor de deur, terwijl ze proberen hun economie wereldwijd vrij en concurrerend te houden om inkomsten te genereren om het land in het algemeen te verbeteren en een socialistische staat in eigen land te handhaven.

Dit kan resulteren in een zeer verwarrende visie op de toekomst voor de Chinese burgers. Naarmate de middenklasse groeit en hun rijkdom toeneemt, zou de klassenstructuur duidelijker moeten worden, en dat is waar het socialisme tegen moet zijn. Van een gezonde vrije markteconomie wordt algemeen aangenomen dat hij zichzelf op de lange termijn alleen kan onderhouden als hij vrij is van te veel overheidsinterventie en in staat is om wereldwijd te concurreren, wat een uitdaging is voor een eenpartijstaat.

1 Militaire kwesties

Hoewel China zwaar in zijn leger heeft geïnvesteerd en het groeit, bevinden het zich nog steeds achter de machtigste legers ter wereld wat betreft uitrusting en training. Het kost veel geld om een ​​militair van Chinese omvang uit te rusten en te trainen. Wijdverbreide corruptie in combinatie met een gebrek aan concurrentie, overschrijdingen van de kosten, vertragingen, kwesties die de kwaliteitscontrole afdwingen en monopolies in de defensie-industrie plaatsen het land ernstig in het verkrijgen van nieuwe technologie. De organisatiestructuur is ook gebrekkig, aangezien het primaire doel van het Volksbevrijdingsleger de bescherming en het behoud is van de meer dan 88 miljoen leden van de Communistische Partij in plaats van het grote publiek zelf.

Even belangrijk is het gebrek aan gevechtservaring, aangezien China zich sinds 1979 in Vietnam niet met een buitenlandse vijand heeft beziggehouden. Het gebrek aan ervaring in vergelijking met landen als de VS, het VK en Rusland plaatst China in het nadeel.