Delen:
Top 10 plaatsen met verrassende kakproblemen
Bepaalde plaatsen in de wereld hebben problemen met dat ene ding dat de meesten van ons liever niet bespreken: kak. Wanneer u deze plaatsen bezoekt, is er de waarschijnlijkheid (maar geen zekerheid) dat u ontlasting zult vinden die alleen maar rondslingert. Zelfs als je dat niet doet, zal je zeker niet de onmiskenbare stank missen.
Deze kwalijke problemen zijn niet alleen beperkt tot afgelegen bestemmingen in derdewereldlanden. Bewijzen dat de god van de kak (als die er is) niet discrimineert, deze kak problemen doorkruisen dorpen, steden en steden in zowel rijke als arme landen. Lees verder voor enkele feiten die nooit in reisbrochures maken.
10 China
Defecatie aan de kant van de weg komt veel voor bij peuters en kleine kinderen in China. Sommige volwassenen doen het ook, maar ze vormen de minderheid. Veel ouders hebben geen scrupules met hun kinderen poepen in het openbaar, en sommigen kleden zelfs hun peuters in een crotchless broek die hun achterste bloot laat zodat ze snel aan de slag kunnen.
Het grotere probleem is dat Chinese ouders de arme poepgewoontes van hun peuters uit China exporteren. Er is een bord buiten het Louvre in Parijs dat toeristen waarschuwt hun peuters niet in de buurt te laten dumpen. Het bord is geschreven in het Mandarijn Chinees, dus we weten tegen wie het gericht is.
Openbare poepen is niet het enige probleem dat sommige landen hebben met Chinese toeristen. Ze zijn beschuldigd van het ongehoorzaam zijn aan verkeersregels, spuwen in het openbaar en het vernielen van openbare eigendommen. Dit onverantwoordelijke gedrag heeft verschillende Chinese burgers geërgerd, waaronder vice-premier Wang Yang, die zijn ongenoegen niet verbergde. Overigens heeft een 15-jarige Chinese toerist de muren van een 3.500 jaar oude Egyptische tempel ontheiligd door te schrijven: "Ding Jinhao was hier", rond de tijd dat de vice-premier ontluisterde.
Een hotel op de Malediven begon met het verwijderen van waterkokers uit kamers nadat het personeel zich realiseerde dat Chinese toeristen ze gebruikten om schelpen te koken en noedels te koken. De Chinezen kwamen er snel achter en boycotten het hotel totdat het de ketels naar de kamers bracht.
9 Mount Everest
Er is zoveel poep op de Mount Everest dat klimmers er nu met rollen tapijten naar toe gaan om zich onder hun tenten te verspreiden. Als ze dat niet doen, kunnen ze op stapels poep slapen. Klimmers die sneeuw smelten om te drinken zijn ook niet veilig voor de kak. Voor zover we weten, kunnen ze een ongezonde mix van uitwerpselen en water drinken.
Het probleem is dat de enige toiletten op Everest zich in Base Camp bevinden, dat op 5.500 meter (18.000 voet) de berg op ligt. Ter vergelijking: kamp III bevindt zich op 7000 meter (23.000 voet), kamp IV op 7.900 meter (26.000 voet) en de Mount Everest zelf bereikt 8.848 meter 29.029 voet boven de zeespiegel. Dit betekent dat klimmers die hoger gaan, in de sneeuw moeten graven om hun zaken te doen.
Everest is extreem koud, dus poep bevriest alleen en ontleedt nooit. Het bevriezen controleert de verspreiding van ziekten, maar de poep vermengt zich soms met sneeuw, wordt in de lucht en veroorzaakt infecties. Dit is de reden waarom darm- en luchtweginfecties veel voorkomen bij mensen die de Everest beklimmen.
Mount Everests poepprobleem wordt erger als we ons realiseren dat kak op de berg er niet alleen blijft en wachten tot klimmers erop slapen. Het beweegt constant van de berg af, wat betekent dat de sneeuw in de lagere delen van de berg ook niet kakvrij is.
8 Ahmedabad, India
Meer dan de helft van de Indiase bevolking defeceert in de open lucht. Dit komt neer op bijna 600 miljoen mensen. De resultaten zijn duidelijk. Meer dan 200.000 kinderen verliezen elk jaar hun leven aan diarree en de helft van de kinderen onder de vijf jaar is onderontwikkeld voor hun leeftijd.
Hoewel India niet genoeg toiletten heeft voor zijn mensen, is de oorzaak van het probleem een beetje dieper. De meeste Indianen geven er de voorkeur aan om in de open lucht te poepen. Daar zijn verschillende redenen voor. Een daarvan is dat de meerderheid van de Indiërs niet gewend is om toiletten te gebruiken. Een andere is gebaseerd op bijgeloof. Er is de overtuiging dat heksen zich verbergen in toiletten en bang zijn dat kinderen gekidnapt kunnen worden als ze het toilet gebruiken.
Dit betekent dat het bouwen van meer toiletten niet de oplossing is, omdat mensen ze toch niet zouden gebruiken. Dit is duidelijk te zien in Ahmedabad, waar burgers nog steeds poepen langs de rails, ook al heeft de staat meer toiletten voorzien. De staat Gujarat vond hier een unieke oplossing voor. Het begon kinderen te betalen om de toiletten te gebruiken. Kinderen kregen een kaart waarop elk bezoek werd vastgelegd. Aan het einde van de maand ontvingen ze één roepie voor elke dag dat ze het toilet gebruikten.
Verschillende dorpen in het district Nadia in de staat West-Bengalen hadden echter andere ideeën. Ze creëerden een 'muur van schaamte', waar ze de namen schreven van mensen die betrapt werden op poepen in het openbaar. Om de schaamte te voltooien, voegden ze hun foto's toe. Iedereen wiens naam op de muur verscheen, was ook uitgesloten van het ontvangen van overheidsvoordelen.
7 Bulawayo, Zimbabwe
Bulawayo is de op een na grootste stad in Zimbabwe. Twintig jaar geleden ervoer de stad een droogte die leidde tot een watertekort. Het gevolg was dat burgers niet genoeg water kregen om alles te doen, inclusief het doorspoelen van hun toiletten. Het niet doorspoelen van de toiletten met voldoende water betekende ook dat de ontlasting de riolen niet bereikte. Integendeel, ze staken in de leidingen en veroorzaakten blokkades. Om de uitwerpselen die de leidingen blokkeerden te wassen, beval de overheid iedereen zijn toiletten tegelijkertijd te spoelen.
De stad had een soortgelijk probleem in 2012, toen het opnieuw droogte kreeg. Water was gerantsoeneerd en was slechts vier dagen per week beschikbaar. Het resultaat was natuurlijk dat mensen niet genoeg water gebruikten om hun toiletten door te spoelen op dagen dat er geen water beschikbaar was.Om een blokkering te voorkomen, heeft de regering de één miljoen inwoners van de stad opnieuw opdracht gegeven om hun toiletten tegelijkertijd om 19.30 uur te spoelen. De gelijktijdige spoeling ging elke maandag en donderdag enkele weken door totdat de watervoorziening van de stad genormaliseerd was.
6 Spanje
Hondenkak is een probleem in Spanje, waar sommige hondenbezitters simpelweg hebben geweigerd om op te ruimen na hun honden. Verschillende steden, waaronder Guadalajara, Tarragona, Huelva en Malaga, hebben hier een bizarre oplossing voor voorgesteld: DNA-tests.
De steden kwamen overeen om databases te maken voor alle honden die in de buurt wonen. Daarna voerden ze DNA-tests uit op hondenpoep die in het openbaar was gevonden en een wedstrijd tegen hun database uitvoeren om de eigenaar te vinden. In Guadalajara krijgen schuldige hondenbezitters een boete van € 250 en moeten betalen voor de DNA-test.
De stad Brunete had echter een meer hilarische oplossing. In plaats van het organiseren van DNA-testen, stopten ze gewoon de kak en mailden deze terug naar de eigenaar van de hond in een doos met het label 'Lost Property'. Om de identiteit van dwalende hondenbezitters te krijgen, organiseerde de stad een groep van 20 vrijwilligers. De vrijwilligers benaderden daders en begonnen gesprekken om de naam van de hond te krijgen.
Toen ze klaar waren, vergeleken ze de naam en het ras van de hond met de database van de stad om het adres van de eigenaar te vinden. Een totaal van 147 "verloren objecten" werden binnen een week in februari 2013 naar hun echte eigenaren gestuurd. Tegelijkertijd verminderde het percentage mensen dat niet schoonveegde nadat hun honden waren gevallen met 70.
5 Colorado Springs, Colorado
Colorado Springs kende in 2017 een uniek kakprobleem toen een vrouwelijke jogger bleef poepen langs de weg. Dit ging bijna twee maanden zo door, waarbij de jogger minstens een keer per week zijn poep liet lopen. Buren noemden haar de 'Mad Pooper'. Iemand nam foto's van de vrouw, maar niemand kon haar identificeren. Ze weigerde ook zichzelf in te leveren, zelfs toen fabrikant van toiletpapier Charmin haar een jaar gratis toiletpapier beloofde.
De politie van Colorado Springs ontving zoveel telefoontjes dat ze naar de identiteit van de Pooper vroegen dat ze stopten met het aannemen van de telefoontjes. De paar keer dat ze dat deden, vertelden ze de beller gewoon om te stoppen met bellen. Een man maakte een grapvideo op YouTube en beweerde de woordvoerder van de Mad Pooper te zijn. Hij zei dat haar naam Shirley was en dat ze leed aan een hersenaandoening na een geslachtsaanpassende operatie.
4 New Taipei City, Taiwan
Nieuwe stad in Taipei is een andere plaats met een probleem met de hondenkak. In plaats van DNA-testen uit te voeren of de poep terug te sturen naar de hondenbezitters zoals de Spanjaarden, runde de stad een loterij. En er was maar één manier om kaartjes te krijgen: hondenpoep.
Eén zak poep was één kaartje waard. Ongeveer 4.000 mensen keerden 14.500 zakken kak in tijdens de loterij. De winnaar ontving een goudstaaf van $ 2.200. Vier andere winnaars kregen goudstaven ter waarde van honderden dollars en 80 anderen wonnen gratis prijzen.
Het hondenkoepsprobleem in Taipei daalde met 50 procent terwijl de loterij duurde. Het was zo succesvol dat de stad nog een loterij had. Stadsbestuurders konden echter niet bevestigen of het de hondenbezitters waren die de kak ingingen of willekeurige burgers die gewoon hun geluk wilden beproeven.
3 New York City en Alabama
De stad New York is de plek waar het poepprobleem echt wordt ervaren, maar we moesten Alabama in de titel plaatsen omdat New York zijn poepprobleem met Alabama effectief vormde. In het verleden heeft New York het gezuiverde rioolwater in de oceaan gedumpt. Maar dat werd later onhaalbaar, dus de stad begon zijn uitwerpselen naar Alabama te sturen.
Elke week stuurt New York City zendingen poep ("bio-vaste stoffen" genoemd) per trein en vrachtwagen naar Alabama. Inwoners van Alabama, vooral Birmingham, West Jefferson en Parrish - waar de vrachtwagens en treinen passeren - klagen. Ze zeggen dat de kak ruikt naar rotte dieren en snel een probleem wordt als de wind de stank naar hen blaast.
Heather Hall, de burgemeester van Parrish, klaagde dat burgers niet langer op hun veranda konden zitten of naar buiten konden gaan vanwege de vreselijke stank van de kakwagens. Dan zijn er de vliegen en de angsten van de kak besmetting van de watervoorziening van de stad.
2 Amerikaanse militaire bases in Irak en Afghanistan
Het Amerikaanse leger was afhankelijk van open brandputten om het afval te verbranden op de bases in Irak en Afghanistan. Sommige van deze brandkuilen zijn 10 hectare breed en worden gebruikt om vrijwel alles te verbranden wat je maar kunt bedenken: plastic, elektronica, metaal, rubber, batterijen, explosieven, munitie, kak en menselijke lichaamsdelen. Het leger was nooit van plan af te hangen van deze kuilen. Ze moesten tijdelijke oplossingen zijn totdat verbrandingsovens werden binnengebracht. Dat gebeurde echter nooit.
Het resultaat is dat soldaten uit deze landen terugkeren met gezondheidskwesties zoals astma, chronische bronchitis, constrictieve bronchiolitis en amyotrofische laterale sclerose (de ziekte van Lou Gehrig). Erger nog is dat het ministerie van Defensie blijft ontkennen dat de brandkuilen nadelige gezondheidseffecten hebben op troepen, ook al weet het dat het dat wel doet.
1 Old Orchard Beach, Maine
Openbare poepen blijft een groot probleem voor bewoners van Old Orchard Beach, Maine. Deze keer is het niet alleen poepen voor mensen of honden, maar beide. Bezoekers van het strand zijn dol op poepen op het zand of recht in de oceaan. Een vrouw klaagde dat tussen de tien en vijftien mensen elke dag vlak naast haar thuis poepten.
Er zijn badkamers rondom het strand, maar ze bevinden zich op aanzienlijke afstanden van elkaar. In de hoop dit probleem op te lossen, installeerde de stad draagbare toiletten dichter bij het strand.Zelfs als mensen de draagbare toiletten gaan gebruiken, zal de stad nog steeds een oplossing moeten vinden voor hondenbezitters die hun hondenkak nooit op het strand schoonmaken.