Nog eens 10 Bizarre Death Related Facts

[WEDSTRIJD Deze lijst bevat een wedstrijd - bekijk de eerste opmerking voor details.] Dood is een van mijn favoriete onderwerpen en aangezien het al geruime tijd geleden is dat ik een lijst over het onderwerp heb geplaatst, vond ik dat de tijd goed leek. In deze lijst kijken we naar 10 willekeurige feiten die één ding gemeen hebben: ze hebben allemaal te maken met de dood op de een of andere manier. Zorg ervoor dat u de oorspronkelijke lijst bekijkt en nog meer overlijdensfeiten toevoegt aan de opmerkingen in deze lijst.

10

Gregory Biggs

Gregory Biggs, een dakloze man in Fort Worth, Texas, werd getroffen door een auto die werd bestuurd door Chante Jawan Mallard, die die avond had gedronken en drugs had gebruikt. De torso van Biggs werd vastgelopen in de voorruit van Mallard met ernstige maar niet onmiddellijk dodelijke verwondingen. Mallard reed naar huis en liet de auto in haar garage achter met Biggs nog steeds in de voorruit van haar auto. Ze bezocht Biggs herhaaldelijk en verontschuldigde zich zelfs voor het slaan van hem. Biggs stierf enkele uren later aan zijn verwondingen. Chante Mallard werd berecht en veroordeeld voor moord in deze zaak en kreeg een gevangenisstraf van 50 jaar. De film Stuck is losjes gebaseerd op deze ongewone dood.

9

Disenfranchised Grief

Vrij verval is een term die verdriet beschrijft dat niet door de samenleving wordt erkend. Voorbeelden van gebeurtenissen die leiden tot rechteloze rechten zijn het verlies van een huisdier, een mislukte / miskraamde zwangerschap, het verlies of de overlevering van een kind aan een adoptie, de dood van een beroemdheid of zelfs een fictief personage. Dit wordt vergeleken met meer traditionele vormen van verdriet, zoals het verlies van een partner, ouder of kind. Traditionele vormen van verdriet worden ook in niet-traditionele woonsituaties zwaarder onderkend. Rechteloosheid zonder toestemming kan, wanneer het legitiem is, problemen met het verlof wegens overlijden met werk veroorzaken. Er zijn weinig ondersteuningssystemen, tradities of instellingen die normaal gesproken het rouwproces ondersteunen.

8

Safety Coffin

Een veiligheidskist of veiligheidskist is een kist uitgerust met een mechanisme om voortijdige begrafenis te voorkomen of de bewoner te laten signaleren dat hij levend is begraven. Een groot aantal ontwerpen voor veiligheidskisten werd gepatenteerd in de 18e en 19e eeuw en variaties op het thema zijn nog steeds beschikbaar. De eerste geregistreerde veiligheidskist werd gebouwd op bevel van hertog Ferdinand van Brunswijk voor zijn dood in 1792. Hij liet een raam plaatsen om licht binnen te laten, een luchtslang zorgde voor verse lucht en in plaats van dat het deksel dichtgespijkerd was hij had een slot gemonteerd. In een speciale zak van zijn lijkwade had hij twee sleutels, een voor het kistdeksel en een tweede voor de deur van het graf.

7

Death Erection

Een erectie, angel lust of terminale erectie is een post-mortem erectie, technisch een priapisme, waargenomen in de lijken van menselijke mannen die zijn geëxecuteerd, met name door op te hangen. Het fenomeen is toegeschreven aan druk op het cerebellum gecreëerd door de strop. Dood door ophanging, of het nu gaat om een ​​executie of een zelfmoord, blijkt de geslachtsdelen van zowel mannen als vrouwen te beïnvloeden. Bij vrouwen zullen de schaamlippen dichtslibben en kan er bloed uit de vagina vloeien. Bij mannen is "een min of meer volledige staat van erectie van de penis, met afvoer van urine, slijm of van de prostaatvloeistof, een frequent voorkomend verschijnsel ... aanwezig in één geval in drie." Andere doodsoorzaken kunnen ook resulteren in deze effecten, waaronder fatale schotwonden in de hersenen, schade aan grote bloedvaten of gewelddadige dood door vergiftiging. Forensisch gezien is een postmortale erectie een indicator dat de dood waarschijnlijk snel en gewelddadig was.

6

Walking Ghost

De wandelende geestesfase van stralingsvergiftiging is een periode van schijnbare gezondheid, die uren of dagen aanhoudt, na een dosis van 10-50 sieverts straling. Zoals de naam doet vermoeden, wordt de wandelende geestesfase gevolgd door een zekere dood. De fase van schijnbaar herstel is het gevolg van de vertragingstijd van de effecten van stralingsvergiftiging op het oppervlak. Terwijl de bestraling resulteerde in de vernietiging van het beenmerg en de dood van veel snel vermenigvuldigende cellen, worden de oppervlakte-effecten pas later duidelijk. Bestraling doodt bijvoorbeeld de zich snel delende cellen van het maag-darmkanaal, maar diarree is niet duidelijk totdat de cellen beginnen af ​​te tappen, uitkomen in bloedige uitwerpselen. Verlies van deze beschermende voering stelt het lichaam bloot aan bacteriën in het darmkanaal die sepsis veroorzaken. Ook veroorzaakt dit een onvermogen om voedingsstoffen uit voedsel te absorberen. Dit is hetzelfde met de snel prolifererende cellen van het immuunsysteem. Bestraling stopt in wezen de productie van witte bloedcellen door beenmerg te vernietigen, maar de resterende witte bloedcellen in het lichaam werken nog steeds tijdelijk, totdat ze "opgebruikt" zijn.

5

Lazarus-syndroom

Het Lazarus-syndroom is de spontane terugkeer van de bloedsomloop na mislukte reanimatiepogingen. Het voorkomen ervan is in de medische literatuur minstens 25 keer sinds 1982 genoteerd. Ook wel het Lazarus-fenomeen genoemd, het ontleent zijn naam aan het bijbelse verhaal van Lazarus, die door Jezus uit de dood werd opgewekt. In één geval leed een 66-jarige man aan een vermoedelijk abdominaal aneurysma. Tijdens de behandeling van deze aandoening kreeg de patiënt een hartstilstand en ontving hij gedurende 17 minuten borstcompressies en defibrillatieschokken. Vitale signalen kwamen niet terug; de patiënt werd dood verklaard en de reanimatiepogingen werden beëindigd. Tien minuten later voelde de chirurg een pols. Het aneurysma werd met succes behandeld en de patiënt herstelde volledig zonder blijvende fysieke of neurologische problemen.

4

Republikeins huwelijk

Het Republikeins huwelijk (Frans: mariage républicain) was een vorm van executie die naar verluidt plaatsvond in Nantes tijdens de Regering van de Terreur in het revolutionaire Frankrijk en "betrokken was door een naakte man en vrouw samen te binden en te verdrinken".Naar verluidt werd dit geoefend tijdens de moordaanslagen op Noyades die werden besteld door de plaatselijke Jacobin vertegenwoordiger-op-missie Jean-Baptiste Carrier tussen november 1793 en januari 1794 in de stad Nantes. De meeste verhalen geven aan dat de slachtoffers zijn verdronken in de rivier de Loire, hoewel een paar bronnen een alternatieve executiemethode beschrijven waarin het gebonden paar wordt doorworsteld met een zwaard, hetzij vóór, of in plaats van te verdrinken. Terwijl de moorden op mannen, vrouwen en kinderen door verdrinking in de noyades over het algemeen niet wordt betwist, is de feitelijkheid van de, Äúrepublican-huwelijken, in het bijzonder betwijfeld door verschillende historici die het als een legende beschouwen.

3

Necropolis treinstation van Londen

Het Necropolis-treinstation in Londen was een speciaal treinstation dat door de Necropolis Company in Londen werd gebouwd voor begrafenistreinen, met name om hun Brookwood Cemetery te dienen. Het station opende zich op 13 november 1854 net buiten het Londense station Waterloo aan de Londense en Zuidwestelijke spoorlijn. Treinen met drie rijtuigen haalden doodskisten en rouwenden van het station - gelegen tussen York Street (nu Leake Street) en Westminster Bridge Road - rechtstreeks naar platforms op de begraafplaats. Het station werd op korte afstand bij 121 Westminster Bridge Road herbouwd in 1902 toen het hoofdstation werd gereconstrueerd. Vóór 1900 liepen begrafentreinen gewoonlijk één keer per dag, maar hierna werd alleen gewerkt, Äúas vereist, tot halverwege de jaren dertig slechts twee keer per week liepen; veel van hun verkeer is verhuisd naar het wegennet. In de nacht van 16 april 1941 werd het station door bommen geraakt en nooit herbouwd of heropend. De ingang van het station staat echter nog steeds op Westminster Bridge Road.

2

Lal Bihari

Lal Bihari (geboren in 1961) is een boer uit Uttar Pradesh, India, die tussen 1976 en 1994 officieel dood was. Hij richtte Mritak Sangh op of de Vereniging van de Doden in Uttar Pradesh, India. Hij vocht 18 jaar lang tegen de Indiase overheidsbureaucratie om te bewijzen dat hij nog leeft. Toen Lal Bihari in 1976 een banklening probeerde aan te vragen, ontdekte hij dat hij officieel dood was: zijn oom had een overheidsfunctionaris omgekocht om hem als dood te registreren, zodat hij het eigendom van Bihari's land zou krijgen. Bihari heeft in een vergelijkbare situatie minstens 100 andere mensen ontdekt, die officieel dood zijn. Hij vormde Mritak Sangh in het Azamgarh-district. Hij en vele andere leden dreigden te worden vermoord door degenen die zich hun eigendom hadden toegeëigend. Tegenwoordig heeft de vereniging meer dan 20.000 leden in heel India. In 2004 waren ze erin geslaagd om vier van hun leden levend te verklaren (inclusief Bihari).

1

Maschalismos

Maschalismos is de praktijk om de doden fysiek in staat te stellen om de levenden in ondode vorm te laten oprijzen of achtervolgen. Het komt van het Oud-Griekse woord en was ook de term voor procedurele regels over dergelijke zaken in later Grieks gewoonterecht. De term maschalismos is verbreed en omvat de gewoonten in de verschillende culturen van de wereld om hun doden ritueel te verminken om te voorkomen dat hun woede de levenden beïnvloedt. In de Molukken is een vrouw die is gestorven tijdens de bevalling begraven met spelden die door de gewrichten zijn geplakt, en een ei onder de kin en of oksels; geloven dat de doden vliegen als vogels en de aanwezigheid van eieren zal moederinstincten naar buiten brengen waardoor de geest de eieren niet verlaat en dus bij zijn vorige lichaam blijft. In Europa was het soms gebruikelijk dat zelfmoorden werden begraven met een staak die door het hart werd gedreven, het lichaam ondersteboven werd begraven of het hoofd werd afgesneden en tussen de benen geplaatst; nog steeds beoefend in veel delen van Groot-Brittannië en het continent verbindt de voeten of grote tenen van de doden. De Omaha, een stam van Amerikaanse Indianen, sneed de voetzolen door de bliksem; de Basuto en Bechuana sneden de pezen en het ruggenmerg van hun doden; de Herbert River aboriginals van Australië slaan het lichaam genoeg om zijn botten te breken en incisies in het lichaam te vullen met stenen. Verdere vormen van maschalismos komen even vaak voor bij mensen over de hele wereld. [Afbeeldingsbron]

Tekst is beschikbaar onder de Creative Commons Attribution-ShareAlike-licentie; er kunnen aanvullende voorwaarden van toepassing zijn. Tekst is afgeleid van Wikipedia.

Jamie Frater

Jamie is de eigenaar en hoofdredacteur van Listverse. Hij besteedt zijn tijd aan het werken aan de site, het doen van onderzoek voor nieuwe lijsten en het verzamelen van eigenaardigheden. Hij is gefascineerd door alle dingen die historisch, griezelig en bizar zijn.