10 manieren waarop China je zou kunnen bespioneren

In de afgelopen decennia heeft de Chinese overheid agressief inhaalslag gespeeld in de wondere wereld van spionage, een arena waar de echte professionals voorheen beperkt waren tot westerse regeringen en Rusland. Gezien deze ietwat late toegang tot het spel en de historisch gezien naar binnen gerichte inlichtingenverzameling van China, beginnen de VS pas onlangs de Chinese dreiging te begrijpen en is nu degene die de inhaalslag doet. "De Chinezen zijn het grootste probleem dat we hebben met betrekking tot het niveau van inspanning dat ze tegen ons doen, versus de mate van aandacht die we eraan geven," zegt voormalig nationaal contraspionagedirecteur Michelle Van Cleave.

De gevolgen zijn enorm. Miljarden dollars aan intellectueel eigendom, geheimen van Amerikaanse overheidsbeleid en militaire technologie zijn slechts enkele voorbeelden van gestolen geheimen. Sinds 2003 zijn 123 Chinese agenten geïdentificeerd in de Verenigde Staten.

Hoe is China zo effectief geworden in spionage? Om te beginnen is de Chinese politiek veel vergevingsgezinder, omdat er maar één politieke partij is. Als hij wordt betrapt op spionage, kan de Chinese regering zich gemakkelijker politiek herstellen dan een liberale westerse democratie met vrije pers. Als gevolg hiervan zijn ze bereid om uitzonderlijke risico's te nemen. De Verenigde Staten, het gebruikelijke doelwit van China, is een vrije en open samenleving en de Chinezen hebben het opmerkelijk gemakkelijk gevonden om duizenden spionnen direct onder Amerikaanse neuzen te plaatsen. Laten we eens nader bekijken hoe China de westerse beschaving bespioneerde.

10 Mozaïektheorie
De 'menselijke golf'

De mozaïektheorie beschrijft een methode voor het verzamelen van intelligenties waarin duizenden amateurs of een 'menselijke golf' worden verzonden om kleine stukjes informatie te verzamelen, of het nu gaat om bedrijven, academici, media enzovoort. De verzameltechniek is ook van toepassing op discrete en schijnbaar ongevaarlijke cyberpenetraties. Deze informatie is naar verluidt later samengevoegd tot een "mozaïek" door meer professionele analisten. De theorie is moeilijk te bewijzen, omdat veel van de verzamelde informatie niet noodzakelijkerwijs kwalificeert als spionage en daarom niet wordt onderzocht. Maar als het waar is, zoals sommige deskundigen denken, dan zijn de VS en andere rijke landen bezaaid met duizenden binnenlandse spionnen die op systematische wijze stukjes schijnbaar onschadelijke informatie verzamelen.

Sommige deskundigen wijzen er echter op dat deze 'menselijke golf' niet noodzakelijkerwijs georganiseerd of gecontroleerd wordt door een almachtig Chinees inlichtingenagentschap. In plaats daarvan heeft China marktprikkels gecreëerd voor spionage, veeleisende exponentiële groei en technologische vooruitgang. De overheid moedigt dergelijke investeringen aan via haar publiekelijk bekende '863-programma', dat financiering verstrekt aan Chinese bedrijven met zeer weinig verplichtingen. Bedrijven gebruiken dit extra geld vaak voor bedrijfsspionage en lopen voorop. Stratfor, een particulier inlichtingenbedrijf, schat dat 70 procent van de Chinese inlichtingenoperaties niet wordt geleid door professionele inlichtingendiensten, maar door verschillende commerciële instituten, wetenschappelijke instanties en media. Sratfor rapporteert: "Deze entiteiten concurreren vaak onderling en sturen agenten op dezelfde missie als onderdeel van de mozaïekbenadering van China bij het verzamelen van informatie."

Een dergelijke patiëntbenadering kan lang, zelfs jaren duren om waardevolle intelligentie te produceren, maar uiteindelijk loont het. Tijdens een hoorzitting van het Congres in 1999 erkende een commissie dat China in de loop van twee decennia in staat was WW-88 kernkopontwerpen te verwerven. Een rapport van senator Rudman beschreef de operatie als "zeer bekwaam in de kunst van het schijnbaar onschadelijk uitlokken van informatie." En omdat elk klein stukje verzamelde informatie op zichzelf onschadelijk was, vonden Amerikaanse contraspionagediensten het uiterst moeilijk om de verdachte spionnen te identificeren en te vervolgen .

Intelligentieprofessionals en andere deskundigen waarschuwen voor te veel vertrouwen in de mozaïektheorie, omdat dit leidt tot een contraproductief wantrouwen jegens Chinese staatsburgers en afleidt van de activiteiten van professionele Chinese inlichtingendiensten. Dat is misschien het hele punt van de Chinese mozaïek tactiek-afleiding.

9 Chen Di Yu

Chen di yu vertaalt naar "vissen op de bodem van de oceaan" en beschrijft wat westerse inlichtingendiensten zouden noemen als een "sleeper-agent" of een "seeding-operatie". Het concept is echter dieper dan dat en weerspiegelt in de praktijk de Chinese waarden van geduld en methodische planning. Chen di yu kan verwijzen naar in China geboren rekruten, vaak speciaal opgeleid voor hun missie, of gerekruteerde buitenlandse agenten met toegang tot gevoelige informatie. In het eerste geval emigreert een Chinese staatsburger naar de VS en wijdt hun hele leven, of op zijn minst het grootste deel, aan een specifieke missie. Ze zullen proberen te worden ingehuurd door een gericht Amerikaans bedrijf of een overheidsinstantie zoals de CIA en het deel echt in de nabije toekomst leven.

Het geval van Chi Mak is een sprekend voorbeeld. In 2008 werd Chi Mak in Los Angeles gearresteerd omdat hij gevoelige documenten van de Amerikaanse marine, gevuld met systeeminformatie over schepen, onderzeeërs en wapensystemen, naar Chinese inlichtingendiensten stuurde. Hij gaf voor de rechtbank toe dat de operatie was gepland in de jaren 1970, toen Mak werd opgeleid in specifieke technische expertise die hem in staat zou stellen een carrière te beginnen in de Amerikaanse defensie-industrie. Ook in 2008 arresteerden autoriteiten Dongfan Chung, een Boeing-ingenieur, voor het stelen van space shuttle en raketdocumenten voor Chinese inlichtingendiensten. Ook hij kreeg orders uit Beijing dateert al in 1979. Er zijn nog tientallen andere voorbeelden zoals deze.

Zoals eerder opgemerkt beperkt China zijn activiteiten niet tot Chinese staatsburgers.In één geval benaderde de Chinese inlichtingendienst de Amerikaanse student Glenn Shriver terwijl hij een semester in het buitenland in China voltooide. Shriver kreeg tienduizenden dollars te betalen voor het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en de CIA, hoewel hij bij geen van beide werd aanvaard. Hij werd in 2010 gearresteerd. Als gevolg daarvan heeft de FBI zelfs een instructievideo uitgegeven om Amerikaanse uitwisselingsstudenten in China te helpen rekruteringsmethoden en -technieken te vinden die door Chinese inlichtingendiensten worden gebruikt.

8 Bedrijfsspionage

Al in 1998 noemden Amerikaanse bedrijven China als de belangrijkste economische en spionagedreiging in een Fortuin enquête. De situatie is vandaag nog erger.

De Chinese overheid oefent druk uit op zowel particuliere als staatseigen bedrijven om op wereldschaal te concurreren. Terwijl de professionele Chinese inlichtingendiensten, het ministerie van Staatsveiligheid (MSS) en de militaire inlichtingendienst (MID) zich concentreren op het stelen van militaire en politieke geheimen, kijkt de regering een oogje dicht en biedt zelfs financiering voor economische spionage. Het eerder genoemde 863-programma is zo'n voorbeeld van ogenschijnlijk onschadelijke financiering die wordt gebruikt om intellectuele eigendom te stelen.

Er zijn eindeloze voorbeelden van bedrijfsspionage afkomstig uit China. In januari 2016, 60 minuten een account van een Chinees windturbinebedrijf in staatsbezit uitgezonden dat een vatbare medewerker van American Superconductor heeft omgekocht om eigen broncode te verkrijgen. American Superconductor ging daardoor bijna failliet en verloor miljarden dollars aan omzet. Erger nog, toen Amerikaanse supergeleiders probeerden de daders voor $ 1,2 miljard aan te klagen, bleken Chinese hackers in te breken in bedrijfsdossiers in een poging om de wettelijke strategie van het bedrijf bloot te leggen.

Een bijzonder gewaagde strategie die de voorkeur van de Chinezen heeft, is eenvoudigweg het kopen van Amerikaanse bedrijven met toegang tot geavanceerde technologie. China National Aero-Technology Import & Export Corp (CATIC) en Huawei zijn twee van dergelijke voorbeelden, en CATIC heeft directe banden met het People's Liberation Army (PLA). CATIC heeft het Amerikaanse defensie-technologiebedrijf Mamco Manufacturing in 1990 gekocht en Huawei heeft geprobeerd verschillende Amerikaanse technologiebedrijven, waaronder 3com en Symantec, te kopen. Leden van het Congres hebben hun bezorgdheid geuit over de voortdurende inspanningen van Huawei om de Amerikaanse telecommunicatiemarkt te domineren, daarbij verwijzend naar de bezorgdheid dat de nauwe banden van Huawei met de Chinese overheid de exploitatie van Amerikaanse netwerken mogelijk zouden maken. De Chinezen zijn ook voorstander van de methode om frontbedrijven in de VS aan te schaffen als een manier om Amerikaanse technologie illegaal naar China te exporteren. De FBI schat dat er meer dan 3000 bedrijven zijn opgezet voor Chinese spionnen.

Economische spionage is afkomstig van zowel de Chinese overheid als particuliere actoren, maar meestal van de laatste. In een lijst van Chinese economische spionagezaken die door de FBI zijn vrijgegeven, waren slechts vier personen (van de 29) die met succes werden vervolgd voor economische spionage-gerelateerde misdaden tussen 2008 en 2010 betrokken bij Chinese inlichtingendiensten. Een van de meest capabele hackeenheden, bekend als Unit 61398, is onderdeel van de PLA en is gespecialiseerd in het aanvallen van Amerikaanse bedrijven uit alle economische sectoren. Het Amerikaanse beveiligingsbedrijf Mandiant heeft onlangs zijn activiteiten blootgesteld aan een schokkend rapport.

7 academici en geleerden

Academici en wetenschappers kunnen bepaalde activiteiten uitvoeren die ideaal zijn voor spionage. Ze bewegen zich vrijelijk tussen academische instellingen en onderzoekscirkels, reizen vaak, en kunnen zelfs overheidsfunctionarissen inschakelen onder het mom van onderzoek. Chinese inlichtingendiensten weten dit en het is bekend dat ze academische kringen infiltreren om toegang te krijgen tot potentiële rekruten in de VS. In sommige gevallen zal de inlichtingendienst een Chinese academicus of wetenschapper coöpteren, meestal van de Chinese Studenten- en Geleerdenvereniging, om potentiële rekruten op te sporen. Zodra de Amerikaanse doelgroep, een onderzoeker, academicus of journalist, wordt geïdentificeerd, zullen zij uitnodigingen ontvangen voor conferenties of universiteiten in China die worden beheerd door de MSS of MID. Vanaf daar beginnen Chinese agenten een relatie op te bouwen met het doelwit en bieden ze prikkels om contact te houden. Naarmate de relatie vordert, zal het doelwit worden gevraagd naar meer en meer gevoelige informatie. Als het goed is gedaan, is het doelwit er meestal niet van op de hoogte dat ze spionage plegen.

In andere gevallen kan een professionele MSS-inlichtingenfunctionaris zich eenvoudig voordoen als een wetenschapper, wetenschapper of onderzoeker. Ze verzamelen kleine stukjes informatie van verschillende academische bijeenkomsten die uiteindelijk zullen leiden tot een groter begrip van een onopgeloste puzzel.

Denk aan het geval van Chi Mak? Zijn onderzoek leidde de FBI naar een van zijn professioneel opgeleide handlers, Pu Pei Liang, die aan de Universiteit van Guangzhou in China werkte. Zijn positie stelde hem in staat om onopgemerkt naar de VS te reizen om Chi Mak te ontmoeten. Een aantal andere bekende Chinese spionnen hebben ook een academische of onderzoeksachtergrond: Peter Lee, Gwo-Bao Min, Bo Jiang, Hua Jun Zhao, enzovoort.

6 Chinese journalisten

Poseren als de media om intelligentie te verzamelen is meestal spionage taboe. Het Amerikaanse beleid verbiedt het, behalve voor zeer unieke omstandigheden, zelfs als het door de president moet worden goedgekeurd. China daarentegen speelt niet volgens dezelfde regels als de westerse inlichtingendiensten, noch houdt het zich bezig met de reputatie van zijn journalisten.

China heeft historisch gezien het New China News Agency, nu bekend als Xinhua, gebruikt als favoriete dekking voor spionage. Daar is een goede reden voor: journalisten kunnen zich in het volle zicht bewegen, vragen stellen die opdringerig zijn en onderzoeken mensen, plaatsen en overheden in de openbaarheid. Het hoort allemaal bij hun werk.In de inlichtingenwereld staat dit bekend als een goede 'cover'. Landen zoals de VS vermijden deze tactiek uit respect voor de persvrijheid; als iedereen zou aannemen dat Amerikaanse journalisten spionnen waren, dan zouden ze niet de toegang krijgen die ze nodig hebben om verhalen van belang te dekken. China kan zich niets aantrekken van journalistieke integriteit, want 'vrijheid van drukpers' is een lachwekkend begrip in China.

Xinhua wordt echter niet alleen als cover gebruikt. Het dient ook als een soort open-source inlichtingendienst voor overheidsfunctionarissen, en vertaalt en aggregeert buitenlands nieuws om gespecialiseerde publicaties voor hooggeplaatste ambtenaren te produceren. (Dit onderdeel is natuurlijk niet illegaal.)

De voormalige Chinese diplomaat Chen Yonglin stelde de activiteiten van Xinhua in 2005 tentoon. Zijn vernietigende beschuldigingen schetsten een beeld van Chinese journalisten die rechtstreeks rapporteerden aan de MSS of MID, allemaal met een aparte en geheime missie. Hun missie beperkt zich niet alleen tot spionage, maar ook tot het verspreiden van propaganda en berichtgeving over pro-communistische partijen.

Een Canadese journalist genaamd Mark Bourrie bracht in 2012 vergelijkbare praktijken aan het licht. Over zijn eerdere baan bij Xinhua verklaarde Bourrie: "Ze probeerden mij [...] een rapport te laten maken voor de Chinese overheid over de Dalai Lama met behulp van mijn persreferenties als een manier toegang krijgen die ik anders niet zou hebben. [...] We waren daar onder valse voorwendselen, deden zich voor als journalisten, maar fungeerden als regeringsagenten. '

5 diplomaten

Diplomatieke dekking is een al te gebruikelijke methode onder wereldwijde spionageagentschappen voor het verbergen van spionnen in het volle zicht en de Chinezen zijn niet anders. Het voordeel van zich voordoen als een diplomaat is het vermogen om met beleidsmakers, militaire functionarissen en zelfs bedrijfsleiders in ellebogen te werken. Er kunnen relaties worden ontwikkeld en doelen voor werving worden snel geïdentificeerd.

Dit gebeurt al jaren. In 1987 werden twee Chinese militaire attachés gedeporteerd voor pogingen om geheimen te kopen van een NSA-medewerker, die toevallig ook een FBI-dubbelagent was. De senior Amerikaanse analist van de defensie-inlichtingendienst, Ronald Montaperto, werd in 2006 betrapt op zijn reguliere verbindingsgesprekken met Chinese militaire attachés als een manier om informatie aan hen door te geven. In 2011 arresteerden de Russen Tun Sheniyun omdat ze probeerden gevoelige informatie over het S-300 luchtafweersysteem te stelen. Sheniyun werkte als een vertaler voor officiële Chinese diplomaten. In 2012 beschuldigde de Japanner Li Chunguang, een eerste secretaris van de Chinese ambassade in Tokio, ervan dat hij probeerde geheime documenten met betrekking tot militaire technologie te verkrijgen.

China heeft ook diplomaten gebruikt om de politieke veranderingen in de VS te beïnvloeden, een methode die in geheime kringen bekend staat als 'geheime actie'. Tijdens het verkiezingsseizoen van 1996 zou Peking miljoenen dollars naar Democratische politieke campagnes hebben gesluisd. Dit plan, waarvan de geschatte kosten in de VS ongeveer $ 1 miljoen bedragen, werd op het hoogste niveau in Beijing goedgekeurd en onder de controle van de MSS geplaatst. Het doel van het programma zou een gunstiger politieke behandeling van China zijn geweest.

4 studenten

Chinese inlichtingendiensten maken gebruik van de ongeveer 15.000 Chinese studenten die elk jaar in de VS aankomen. Intelligentieagentschappen ondervragen deze jonge academici bij hun terugkeer naar China en verzamelen informatie over specifieke wetenschapsgebieden en onderzoek. Het primaire doel is echter om de studenten op hun plaats te houden en hun loopbaan in gespecialiseerde vakgebieden te voeden. In de loop van de tijd hebben amateur-Chinese agenten zich verspreid over de hele Amerikaanse industrie en kleine, maar waardevolle stukjes informatie teruggestuurd.

Rekruten worden meestal gecontacteerd voordat ze de VS binnenkomen en worden ofwel gedwongen door de Chinese overheid of gewillig geworven door een beroep te doen op hun Chinese nationale identiteit. Lu Dong, een voormalig Chinees agent en nu een uitgesproken criticus van het Chinese regime, zegt dat de meeste van deze low-level operaties worden uitgevoerd via United Front Work Department en het Overseas Chinese Affairs Office, in tegenstelling tot de professionele spionagebureaus zoals de MSS of MID. Vanwege het enorme aantal potentiële spionnen en de relatief goedaardige informatie die wordt gestolen (meestal bedrijfsgeheimen), is het bijna onmogelijk om ze te identificeren of te volgen, vooral met beperkte middelen.

3 Cyberaanvallen

Cyberaanvallen zijn misschien wel de meest gepubliceerde misdaden die afkomstig zijn uit China. De NSA meldde dat China de grootste Amerikaanse bedrijven en overheidsinstanties bijna 700 keer heeft gehackt over een periode van vijf jaar. Ondanks recente garanties van de Chinese president Xi Jinping dat de regering deze incidenten zou stoppen, zijn de aanvallen nauwelijks vertraagd. Cybersecurity-bedrijf CrowdStrike documenteerde zeven cyberaanvallen afkomstig uit China in de eerste drie weken na de overeenkomst. Om eerlijk te zijn, veel van de aanvallen zijn mogelijk niet afkomstig van door de staat gecontroleerde instanties. Zoals eerder opgemerkt, staan ​​Chinese bedrijven onder extreme druk om te concurreren in de wereldeconomie, en zij richten zich vaak op bedrijfsspionage om dit te doen.

Operatie Iron Tiger is een bijzonder verontrustend voorbeeld, afkomstig van een Chinese hackgroep die bekend staat als "Threat Group 3390" of "Emissary Panda", die niet lijkt te zijn gelieerd aan de overheid. Ze hebben biljoenen bytes aan gegevens gestolen van defensie-aannemers, inlichtingendiensten, op de FBI gebaseerde partners en privé-entiteiten in de sectoren elektriciteit, ruimtevaart, inlichtingen, telecommunicatie, energie en nucleaire technologie. Het is mogelijk dat ze deze gegevens verkopen aan de hoogste bieder onder Chinese technologiebedrijven.

Zelfs de populaire Chinese computerfabrikant Lenovo heeft herhaaldelijk betrapt op het installeren van spyware op zijn computers.Veiligheidsdeskundigen maken zich meer en meer zorgen over het feit dat malware op de werkvloer wordt geïnstalleerd, omdat computerapparatuur in toenemende mate in Oost-Azië wordt geproduceerd.

De Chinese overheid is ook niet helemaal van de haak. Mandiant heeft onlangs een geheime eenheid binnen het Chinese leger blootgelegd. Bekend als Unit 61398, is het een militaire cybereenheid die gespecialiseerd is in het online stelen van geheimen, meestal van Amerikaanse technologiebedrijven. Een groep als deze kan achter de 2008-inbreuk op het Department of Defense (DoD) -computersystemen zitten, toen een geïnfecteerde thumb drive kwaadaardige software uploadde op computernetwerken die door het US Central Command werden beheerd. De DoD staat niet langer toe dat USB-drives op computers worden aangesloten.

2 Uw hotelkamer

Tegenwoordig nemen zowel privébedrijven als overheidsinstanties wiens werknemers door China reizen het slechtste op met betrekking tot persoonlijke privacy. Verborgen luisterapparaten in hotelkamers, key-logger malware die is geïnstalleerd wanneer een gast niet kijkt, en zelfs fysieke surveillanceteams zijn allemaal een sterke mogelijkheid, zeggen experts.

Hoewel de gemiddelde toerist zich geen zorgen hoeft te maken, hebben veel bedrijven strikte procedures voor het reizen naar China. Medewerkers kunnen verplicht worden om alle persoonlijke elektronica thuis te laten en in plaats daarvan schone en wegwerpbare laptops en mobiele telefoons naar China te brengen. Sommige bedrijven versnipperen computers zelfs fysiek nadat hun werknemers uit China zijn teruggekeerd. Medewerkers leren microfoons en camera's uit te schakelen, telefoonbatterijen te verwijderen en zelfs wachtwoorden op een USB-station op te slaan, zodat wachtwoorden kunnen worden gekopieerd en geplakt in plaats van getypt. De Chinezen zijn blijkbaar zo bedreven in het installeren van key-logger malware dat wachtwoorden nooit mogen worden getypt. Luistervoorzieningen of zelfs camera's in een hotelkamer worden vaak gebruikt in hotels waar buitenlanders vaak verblijven.

De verzamelde gegevens kunnen later worden gebruikt om slachtoffers te chanteren en dwingen hen dus te spioneren voor de Chinezen. In 2015 ontdekten 20 buitenlandse toeristen dit op de harde manier toen ze werden gearresteerd door de Chinese autoriteiten voor het 'bekijken van terreurvideo's' in hun hotelkamer. Het roept de vraag op: hoe wisten ze wat er gaande was in de hotelkamer?

1 kleine blauwe mannen

Een van de brutaalste acties van China in het afgelopen decennium was de bouw van kunstmatige eilanden in de Zuid-Chinese Zee. Overheden in de Stille Oceaan maken zich zorgen over de vermetelheid van China en noemen het een illegale landroof en de Verenigde Staten vrezen dat internationale scheepvaartroutes hierdoor in gevaar kunnen komen.

Maar nog opmerkelijker is de methode die China heeft gebruikt om zijn claims-vissersboten te verdedigen. De PLA heeft sinds 1949 gewone vissers ingezet bij de 'maritieme militie'. Sommige experts hebben hen 'de kleine blauwe mannen' genoemd, naar de Russische 'kleine groene mannen' die betrokken waren bij de invasie van de Krim. Ze fungeren als barrières voor buitenlandse schepen, frustrerend voor pogingen om dichtbij de eilanden te komen of inlichtingen te verzamelen. Deze schepen voeren niet alleen dergelijke illegale oorlogen uit, maar ze kunnen ook intelligenter informatie verzamelen dan een groot en duidelijk Chinees marineschip. Op dergelijke schepen kunnen speciale elektronische surveillanceapparatuur worden geplaatst en er is weinig dat buitenlandse vaartuigen daar volgens het internationale zeerecht aan kunnen doen.