Delen:
10 manieren waarop oud China en Rome lang vóór Marco Polo interactie hadden
Terwijl Europa streed en handelde, leek China een beschaving te zijn die volledig onafhankelijk van het Westen was gegroeid. De waarheid is echter dat China sinds het Romeinse Rijk contact heeft gehad met het Westen. Al in de tijd van Julius Caesar beïnvloedden de rijken van China en Rome elkaar op meer manieren dan je zou verwachten.
10 Een Romeins legioen vocht in China
In 53 vC leidde Marcus Crassus een Romeins leger tegen het Parthische rijk in het moderne Iran. Hij had het Romeinse rijk naar het oosten willen verspreiden, maar de Parthen bleken sterker dan hij had gedacht. De Romeinen werden verslagen, Crassus werd onthoofd en zijn soldaten werden geëxecuteerd.
Eén legioen is misschien levend ontsnapt - door naar het oosten te rennen in plaats van naar het westen. Volgens één theorie kan een Romeins legioen zich als huurlingen bij het Hun-leger hebben gevoegd en ten strijde zijn getrokken tegen de Chinezen. Chinees schrijven beschrijft buitenlandse huursoldaten met behulp van een "visschaalformatie" die perfect past bij de beschrijving van de Romeinse schildpadvorming.
Het legioen werd door de Chinezen gevangengenomen en naar een stad met de naam Liqian gestuurd om zich te verdedigen tegen Tibet. Daar zijn ze misschien gaan wonen, zijn gezinnen begonnen en hebben hun leven geleefd. Tegenwoordig hebben de mensen van Liqian blauwe ogen, blond haar en Romeinse neuzen. DNA-testen tonen aan dat ze 56 procent blank zijn.
9 Een Chinese afgezant bereikte Caesar Augustus
De Chinezen begonnen het Westen te verkennen in 200 voor Christus en vonden hun weg naar Rome tijdens het bewind van de eerste Romeinse keizer Augustus, ongeveer 20 jaar voor de geboorte van Christus.
Florus, een Romeinse historicus, schreef over een groep Chinese gezanten die naar Rome kwamen kort nadat Augustus zijn plaats op de troon innam. Florus geloofde dat ze gewoon waren aangetrokken tot de grootmoedigheid van Rome, maar de Chinese geschiedenis suggereert dat ze gewoon probeerden te zien wie er in het Westen was.
De Chinezen waren enorm verschillend van de Romeinen en schokten de mensen die hen zagen. "Eerlijk gezegd," schreef Florus, "moest het maar kijken naar hun huidskleur om te zien dat zij mensen waren van een andere wereld dan de onze."
8 onthullende jurken gemaakt van Chinese zijde veroorzaakten een schandaal in Rome
Nadat de Chinese gezanten Rome hadden bereikt, begonnen de Romeinen Chinese zijde in enorme hoeveelheden te kopen. Volgens Plinius de Oudere bracht het rijk honderden miljoenen sestertiën per jaar door aan Chinese zijde.
De senaat probeerde het snel te verbieden omdat de zijde duur was en Romeinse vrouwen in doorzichtige kleren rondliepen. In de woorden van Pliny, bedekken Chinese zijden jurken "een vrouw en onthullen tegelijkertijd haar naakte charmes."
Sommige mensen waren boos. Anderen zagen de vrouwen rondlopen in transparante jurken en voelden niets dan dankbaarheid aan de Chinezen. Elke poging om Chinese zijde te verbieden mislukte, en de vrouwen van Rome bleven de high society schandalen.
7 Een Chinese arbeider werd gevonden in een Romeinse gravesite
Op een Romeins keizerlijk landgoed genaamd Vagnari werd een skelet gevonden begraven op een kerkhof voor slaven van de keizer. Toen onderzoekers tests op het skelet uitvoerden, schatten ze dat de man rond de eerste of tweede eeuw na Christus werd begraven. Ze ontdekten ook dat hij Oost-Aziatisch was, waarschijnlijk Chinees.
Het is niet helemaal duidelijk hoe een Chinese man zijn weg naar Rome bereikte en in dienstbaarheid aan de keizer eindigde, maar dat deed hij. Hij kreeg niet veel welkom voor zijn problemen. Na zijn dood werden andere slaven boven op hem begraven.
Hij werd begraven met een enkele pot. Interessant is echter dat de pot van Roman is gemaakt. De slaaf had geen enkel Chinees bezit op hem en lijkt zich op alle mogelijke manieren te hebben geassimileerd in het leven van een Romeinse slaaf.
6 Het Parthische rijk blokkeerde Rome van handelen met China
De Romeinen konden een zeeseek maken die ze van schelpen hadden geoogst en ze probeerden het aan China te verkopen. Maar toen de twee landen materialen deelden, begrepen ze elkaar amper. De Romeinen dachten dat Chinese zijde van de bladeren was gekamd. Toen de Chinezen erachter kwamen dat de Romeinen zijde uit mosselen kregen, dachten de Chinezen dat de Romeinen loog.
De Romeinen probeerden gezanten naar de Han-natie te sturen, maar het Parthische rijk blokkeerde elke handelsroute. Ze hadden een monopolie in gekleurde zijde en ze stonden niet op het punt om enige Romeinse handel ermee te bemoeien.
Een Chinese gezant genaamd Gan Ying probeerde Rome te bereiken, maar hij werd ook geblokkeerd door de Parthen. Aan de Zwarte Zee overtuigden de kooplieden van Parthen hem ervan dat de korte reis meer dan twee jaar zou duren. Gan Ying keerde terug naar huis, zijn diplomatieke missie werd gestopt en de Parthen hielden hun monopolie.
5 De Chinezen geloofden dat de Romeinen hun koningen afsloten toen het regende
Gan Ying kwam niet met lege handen thuis. Hij had onderweg verhalen over Rome opgepikt en met de Chinezen gedeeld. Deze verhalen werden later opgeschreven door een historicus genaamd Ban Gu.
Ban Gu schreef een gedetailleerde beschrijving van Rome - zijn steden, het leven van zijn boeren en zijn regering. Hij zei: "Hun koningen zijn niet permanent. Ze selecteren en benoemen de meest waardige man. Als er onverwachte calamiteiten in het koninkrijk zijn, zoals frequente buitengewone winden of regen, wordt hij zonder pardon afgewezen en vervangen. "
Romeinse wegen waren volgens hem vol met "woeste tijgers en leeuwen" en iedereen die met minder dan 100 gewapende mannen reisde, zou worden verslonden. Hij beweerde ook dat Rome een drijvende brug van 100 kilometer (62 mijl) lang had.
Tegen het einde had Ban Gu alle belachelijke verhalen opgegeven die hij had gehoord en nam hij de rest niet op.
4 Marcus Aurelius heeft zeldzame dieren naar China gebracht en ze waren niet onder de indruk
Rome en China kwamen uiteindelijk in contact 166. Een keizer, vermoedelijk Marcus Aurelius, stuurde een gezant naar het oosten met een overvloed aan olifantenslagtanden, neushoornhoorns en schildpadden. Voor de Romeinen waren dit exotische geschenken en Marcus Aurelius moet vastberaden zijn geweest om de Chinezen te verslaan.
De Chinezen waren niet onder de indruk. "De gebrachte schatting was niet kostbaar noch zeldzaam", schreven ze. Toen speculeerden ze dat de verbazingwekkende verhalen die ze over Rome hadden gehoord 'misschien overdreven' waren.
Na Aurelius werd het contact tussen de twee landen gebruikelijk. Een andere gezant bracht een Romeinse verhandeling van astronomie naar China. In AD 230 stuurde Alexander Severus gekleurd glas naar de keizer Wei Taitsu. Vijftig jaar later stuurde keizer Carus nog een eerbetoon aan China.
China was nu bekend bij de Romeinen - zo goed zelfs dat China zijn weg vond naar de wereldkaart van Ptolemaeus.
3 Het Yin en Yang-symbool kwam uit Rome
Het taoïstische yin en yang-symbool is een van de meest iconische beelden die verbonden zijn met China. Volgens een theorie kan het echter Romeins zijn.
Zevenhonderd jaar voordat de eerste taoïstische yin yang verscheen, verscheen hetzelfde symbool in een Romeins boek genaamd de Notitia Dignitatum. Het boek bevat Romeinse functionarissen, inclusief hun titels en de insignes die hun takken markeren. Een van die insignes is identiek aan de taoïstische yin yang.
Hoewel het boek aan het begin van de vijfde eeuw na Christus werd geschreven, was het misschien een poging om de traditionele symbolen uit de tijd van Augustus levend te houden. Dit betekent dat de yin yang vanaf het begin van het Romeinse Rijk een deel van Rome zou kunnen zijn geweest.
Het is ook mogelijk dat de Taoïsten hetzelfde symbool bij toeval hebben gekozen. Toch weten we dat Rome en China ideeën delen. Anders dan de kleuren, zijn deze symbolen identiek.
2 Romeinse munten werden gevonden onder een Japans kasteel
De Romeinen hebben het mogelijk nog verder gebracht dan China. Onder een kasteel op het eiland Okinawa vonden archeologen vier koperen munten met het beeld van keizer Constantijn I. Ze werden gedrukt in 400 na Christus.
Er is geen verslag van de Romeinen die naar Okinawa reizen of contact maken, dus historici weten niet hoe de munten daar terecht zijn gekomen. Het kasteel was echter een belangrijke handelspost voor China. Het is mogelijk dat de munten daar werden gedragen door andere Aziatische handelaren die wisten van het Romeinse Rijk.
Hoe dan ook, de Romeinse cultuur reisde helemaal naar Japan.
1 China had een bloeiende christelijke gemeenschap
In de zesde eeuw maakte een christelijke sekte, genaamd de Nestoriaanse kerk, zijn weg naar China. De eerste die China binnenkwam, waren twee monniken die door de keizer waren gestuurd om zijderupsen te stelen, zodat hij een eigen zijdemarkt kon opzetten.
Een zendeling genaamd Alopen kwam met meer nobele intenties in 635 na Christus. Alopen verspreidde met succes het christendom in heel China. In de daaropvolgende 150 jaar richtten Chinese christenen een kerk op in de hoofdstad, Chang'an, vestigden christelijke gemeenschappen in het noorden van China en verdienden officiële erkenning voor de religie uit het Tang-rijk.
Ze vertaalden ook christelijke documenten, die zowel in Syrisch als Chinees waren geschreven. Hun verspreiding had een enorme invloed op de Chinese geschiedenis. Het Syrische schrift op hen vormde de basis voor de geschreven Mongoolse en Manchu-talen.
Later werd Manchu de officiële taal van het rijk, wat betekent dat elk keizerlijk edict in China werd geschreven in een taal die werd geïmporteerd van christelijke missionarissen.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.