Delen:
10 sinistere feiten over Pablo Escobar die iedereen vergeet
Pablo Escobar - de cocaïnekoningin, de peetvader, de tsaar van cocaïne. Er zijn veel namen in verband met zijn nalatenschap, maar er zijn ook veel tegenstrijdigheden.
Hij was een pilaar van de Colombiaanse gemeenschap en had sympathie voor degenen die volgens hem door de regering in de steek waren gelaten. Maar de waarheid, zoals gedetailleerd door familieleden en degenen die jarenlang onvermoeibaar geprobeerd hebben om hem op te jagen, vertelt een heel ander verhaal, een van een koelbloedige huurmoordenaar die voor niets stopte om zijn miljarden te verdienen. Dit is de echte sinistere erfenis van Pablo Escobar die niemand zou moeten vergeten.
10 Hij stal grafstenen om zijn eerste fortuin te maken
Voor Escobar kwam het bedrijfsleven altijd voor de goede zeden, en dat was een regel die hij vanaf het begin op zich liet wachten. Geboren op 1 december 1949, in Rionegro, Colombia, en opgegroeid in het nabijgelegen Medellin, was hij een kind van een tijdperk dat bekendstaat als La Violencia, tijdens welke er veel politieke onrust en armoede was. Escobar wilde een ander leven voor zichzelf; Er wordt gezegd dat een van zijn eerste illegale ondernemingen grafstenen beroofde van plaatselijke begraafplaatsen, de namen schuurde en ze verkocht aan Panamese smokkelaars. Escobar verklaarde dat hij op 22-jarige leeftijd miljonair zou zijn - hij twijfelde er nooit aan.
In de vroege jaren 1970 had Escobar een veelzijdige criminele carrière ontwikkeld die werkte als een dief en een bodyguard. Maar, zoals veel opkomende drugsbaronnen, wenste hij een kartelleider te worden en er moest veel bloedvergieten plaatsvinden om hem daar te krijgen.
9 Hij gebruikte Hit Men om de klus te klaren
Om Escobar tot de top van zijn spel te brengen, moest hij terreur zaaien in zowel zijn collega's als zijn concurrentie. Zelden was er bloed in zijn eigen handen; in plaats daarvan bestuurde hij een netwerk van huurmoordenaars. Zijn tophit was John Jairo Velasquez, ook wel bekend als "Popeye." Een van de meest opvallende hits van Popeye was de moord op de presidentiële hoopvolle en drugsbende Luisus Galan in 1998. Nadat Popeye was veroordeeld voor zijn rol in dat land getroffen, bekende hij dat hij deelnam aan ongeveer 300 moorden en zo'n 3.000 anderen moest bestellen.
Popeye verteld Bocas magazine, "ik moest een buschauffeur doden. De moeder van een vriend [van] Pablo Escobar zat in zijn bus en hij versnelde terwijl ze uitstapte en ze viel. Hij liet haar op de grond liggen, hij hielp niet en ze stierf. "Hij voegde eraan toe:" De man vroeg Pablo Escobar om hem te helpen zijn wraak te nemen. Ik vond de [chauffeur] en doodde hem. Ik heb niets gevoeld. Ik heb geen slaap verloren over de daden die ik heb gepleegd. "In 1992 werd Popeye veroordeeld tot 52 jaar gevangenisstraf, maar ondanks zijn verbluffende aantal mensen was hij in 2014 voorwaardelijk vrijgelaten.
8 Hij verstopte zich achter zijn 'Robin Hood' afbeelding
Ongelooflijk, tijdens zijn heerschappij van terreur, werd Escobar ook gezien als een Robin Hood-achtige figuur. Hij bouwde scholen en sportvelden voor de lokale gemeenschappen, schonk grote sommen geld aan liefdadigheid, financierde de medische kosten van mensen en bouwde huizen voor de armen. Zijn constructie, Barrio Pablo Escobar, bestaat nog steeds en huisvest meer dan 12.000 mensen in 2.800 woningen; er zijn zelfs afbeeldingen van hem op de site met het teken: "Welkom bij Barrio Pablo Escobar. Hier adem je vrede in. '
Hij heeft nooit een PR-kans gemist en droomde ervan ooit de president van Colombia te worden. In de krant van zijn eigen oom zei een anonieme bewonderaar: 'Zijn handen, bijna priesterachtig, tekenen parabolen van vriendschap en vrijgevigheid in de lucht. Ja, ik ken hem, zijn ogen huilen omdat er niet genoeg brood is voor alle eettafels van de natie. Ik heb zijn gekwelde gevoelens gadegeslagen als hij straatkinderen ziet - engelen zonder speelgoed, zonder een cadeau, zonder toekomst. "
Javier Pena, een voormalige DEA-agent die Escobar met succes heeft opgespoord, zei: "Mensen hielden van hem en dat stond ons vaak in de weg. Velen in Colombia keken naar hem op als een God, maar hij was slechts een meester-manipulator. '
7 Hij veranderde Medellin in de moordstad van Colombia
In 1989 had Medellin naar verluidt het hoogste aantal moorden in Colombia. Alleen al in dat jaar werden meer dan 2.600 mensen brutaal vermoord in een stad met een bevolking van twee miljoen.
Volgens Charles Anthony Gillespie, die tussen 1985 en 1988 de Amerikaanse ambassadeur in Colombia was, stond de stad onder controle van het narcoticum-imperium en waren de dagelijkse slachtpartijen uit de hand gelopen. Hij zei:
Een klasse van huurmoordenaars had zich ontwikkeld in Colombia. Ze worden sicarios (huurmoordenaars) genoemd in het Spaans. Dit zijn kinderen, vaak straatkinderen die in principe zijn opgegroeid in kleine bendes waar ze mensen hebben leren vermoorden. Ze werden getest door een pistool te krijgen. Ze zouden erop uit gaan en op een motor stappen, achter iemand oprijden, hun pistool zo dicht mogelijk op de achterkant van iemands hoofd of de achterruit van de auto zetten en wegvagen. Of ze zouden dat doen als de auto werd gestopt bij een lamp. Als de auto niet gepantserd is of geen pantserplaat heeft, is dat het slachtoffer. Dat is het einde.
Hij voegde toe:
Medellin was in feite overgegaan naar de narcoticabemiddelaars. [...] In de drie jaar dat ik in Colombia was, maakte ik twee reizen naar Medellin, maar bracht daar de nacht niet door. Het werd niet als veilig beschouwd.
6 Hij doodde 107 mensen aan boord van een vliegtuig
In 1989 werden 101 passagiers en een bemanning van zes allen gedood tijdens een explosie op Avianca Flight 203, die op weg was naar Cali. De Boeing 727 stortte neer in Bogota, en het evenement was de dodelijkste enkele criminele aanval die al tientallen jaren in Colombia plaatsvond. Escobar had de explosie gepland in de hoop dat het de presidentskandidaat Cesar Gaviria Trujillo zou doden.Trujillo was echter niet op de vlucht en werd president van Colombia. Het bombardement resulteerde ook in de dood van twee Amerikanen, wat de regering-Bush ertoe bracht om te beginnen met hun jacht op Escobar om hem voor het gerecht te brengen.
Een getuige die Radio Caracol kort na de crash noemde, vertelde: "Ik hoorde explosies en ik dacht dat er een probleem was met transformatoren in het elektrische station, maar ik keek op en zag een vliegtuig in de lucht exploderen, en lichamen en stukken bagage waren vallen.”
5 Zijn bombardementsroute ook omgekomen kinderen
Begin 1993 heeft een andere bom van Pablo Escobar 20 kopers gedood - waaronder vier kinderen - en heeft ongeveer 70 andere slachtoffers gewond. Tijdens de piekuren in winkelcentrum Center 93 in het noorden van Bogota werd een op afstand bestuurbare bom die in een gestolen bestelwagen was geplaatst, buiten een boekwinkel ontploft, waar jonge kinderen naar schoolartikelen winkelden. Een woordvoerder van de president zei: "We hebben nu bevestiging gekregen van de militaire inlichtingendienst dat Escobar het bombardement heeft gepland en uitgevoerd."
Escobar, die op dat moment een voortvluchtige was, had de Colombiaanse regering gewaarschuwd dat hij massale paniek zou veroorzaken tenzij hij dezelfde politieke rechten zou krijgen als de linkse guerrillastrijders van het land. President Gaviria zei over de aanval: 'Informatie over inlichtingen geeft aan dat de narco-terrorist Pablo Escobar en wat er nog over is van zijn moorddadige organisatie verantwoordelijk zijn voor deze moorddadige daad. Maar de overheid en de bevolking zullen zich niet laten intimideren. "
4 minderjarige meisjes
In 1976, voordat zijn carrière in het kartel echt was begonnen, trouwde Pablo Escobar met Maria Victoria Henao. Hij was 26, en zij was 15. Escobar's connectie met jonge meisjes duurde lang in zijn huwelijk. Minderjarige meisjes uit arme wijken werden verzameld door een groep van zijn mannen genaamd Los Senuelos - wat 'lokaas' betekent - en vervolgens naar partijen gebracht. Volgens Colombia's Semana magazine, na een van zijn verdorven orgieën, ontdekte de politie de lichamen van 24 jonge meisjes die allemaal jonger waren dan 19 jaar.
In 1991 bouwde hij zijn eigen luxe privégevangenis, La Catedral, waar hij zijn straf kon uitzitten na overgave, maar nog steeds doorging met zijn illegale operaties. Zelfs de Colombiaanse politie was niet toegestaan binnen 5 kilometer (3 km) van de faciliteit. Er werd ook gemeld dat Escobar jonge meisjes bleef leveren aan zijn luxe gevangenis voor zijn eigen privé-entertainment.
3 Zijn gezin ging door de hel
Zelfs na zijn dood moesten Escobars vrouw en zoon verhuizen naar Argentinië, waar ze in ballingschap woonden. Zijn vrouw Maria Henao veranderde haar naam in Maria Santos Caballero, en zijn zoon Juan Pablo werd Juan Sebastian Marroquin Santos. In 2000 werden ze beiden gearresteerd voor het witwassen van geld en veroordeeld tot 15 maanden gevangenisstraf voordat ze vanwege onvoldoende bewijsmateriaal werden vrijgelaten. Escobar's vrouw zei: "Ik ben een gevangene in Argentinië omdat ik Colombiaan ben. Ze willen de geest van Pablo Escobar proberen, omdat ze willen bewijzen dat Argentinië de drugshandel bestrijdt. '
Juan Sebastian sprak ook over zijn vader tegen Euronews. Hij vertelde hen: "Het lijkt me dat het beeld van Pablo Escobar is gebruikt om verhalen over hem te vertellen die niet waar zijn. Als zijn zoon is het aan mij om de waarheid over Escobar te vertellen. Het is geen waarheid waar ik baat bij heb, integendeel zelfs, het is een waarheid die mijn vader er nog slechter doet uitzien dan hoe hij in de film wordt getoond. "
2 De Colombiaanse regering omkopen
Escobar was zo bang dat hij zelfs de hoogste politici, functionarissen en rechters kon omkopen. Zijn motto was "Plata o plomo, "Wat betekent" zilver of lood "- wie niet met geld kan worden omgekocht, zou worden neergeschoten en gedood.
Als Mark Bowden, auteur van Killing Pablo: The Hunt for 's werelds grootste outlaw, beschreef het:
Tussen 1976 en 1980 zijn de bankdeposito's in de vier grote steden van Colombia meer dan verdubbeld. Zoveel illegale Amerikaanse dollars stroomden het land binnen dat de elite van het land op zoek was naar manieren om zijn deel te behalen zonder de wet te overtreden. De administratie van president Alfonso Lopez Michelsen stond een praktijk toe die de centrale bank 'het openen van een zijraam' noemde, waardoor onbeperkte hoeveelheden dollars konden worden omgezet in Colombiaanse peso's. [...] De overheid speelde mee door een oogje dicht te knijpen.
1 Zijn eigen broeder keerde zich tegen hem
Tijdens de verwijdering van Escobar, werd hij aangezet door zijn eigen broer, vroegere accountant Roberto Escobar. Juan Sebastian Marroquin Santos, de zoon van Pablo, schreef in zijn boek, Pablo Escobar: mijn vader, "Mijn oom Roberto Escobar, de officiële informant van de DEA, heeft er actief aan bijgedragen om hem aan zijn vijanden over te leveren. Hij, zijn broers en zussen en zelfs zijn eigen moeder. Het is een verhaal waar ik niet trots op ben, en ik wou dat het een verhaal was over familiewaarden, respect, en gezelschap en genegenheid, maar helaas was het niet zo. "
De paramilitaire groep Los PEPES, dat staat voor "People Vervolgd door Pablo Escobar," het Cali-kartel, de Amerikaanse en Colombiaanse regeringen, en Roberto splitsten het Medellin-kartel en maakten de vijanden die het dichtst bij Escobar stonden. Op 2 december 1993, na 16 maanden jagen op Escobar, werd hij opgespoord door een telefoontje naar zijn zoon en neergeschoten op een dak in Medellin. Meer dan 25.000 inwoners hielden een begrafenisstoet voor de kingpin. Na zijn dood, de New York Daily News meldde de "locals jammerden en kreunde, begroet de dode drugsbaron als een redder van de armen." Zijn graf in Cemetario Jardins Montesacro, Itagui, is het op een na meest bezochte graf in Zuid-Amerika.