10 Meer Supreme Nerdy Linguistic Tidbits

Let op: wanneer we zeggen "uiterst nerdy", is dit bedoeld als een compliment. Nerds zijn de beste, specifiek die van de taalvariëteit; Wie zou zich nog meer afvragen hoe we "kakkerlak" hebben gekregen van "cucaracha?" Of wat is de Signorelli parapraxis? Of als kleurloze, groene ideeën woedend slapen? Of wat is in vredesnaam een ​​paraprosdokian? Lees verder!

10

Eggcorn

Laten we eieren definiëren aan de hand van enkele voorbeelden:

"Dat is mind-bottelen!"
"Mijn vader had de ziekte van oldtimer."
'Wat dacht je van een groot glas magere melk?
"Ik zou een kant van koude slaw met mijn getrokken varkensvlees houden."

Een eggcorn is een verandering in uitspraak (en / of spelling) wat resulteert in een nieuw woord of een nieuwe zin die nog steeds een zekere mate van betekenis heeft, maar afwijkt van het origineel. In alle bovenstaande voorbeelden heeft de spreker een 'fout' gemaakt, maar elke eikel heeft een plausibele betekenis. Dit is in feite wat een eggcorn onderscheidt van een malapropisme, een fout in spraak die resulteert in iets soortgelijks maar onzinnig. Neem het klassieke Yogiisme (zie punt zes) "Texas heeft veel elektrische stemmen." Dit is geen eierkam, want hoewel het bijna hetzelfde klinkt, is alle verbinding met de oorspronkelijke betekenis van "electorale" verdwenen. Eggcorns zijn volledig gelijk, of bijna gelijk, vanuit een fonetisch standpunt; de luisteraar kan inderdaad geen idee hebben dat er zelfs een eierkam is uitgesproken.

De term 'eggcorn' werd bedacht door linguïst Geoffrey Pullum in 2003. Hij gebruikte het voorbeeld van een vrouw die 'eitje' zei in plaats van 'eikel' (wat, afhankelijk van je uitspraak, precies hetzelfde kon klinken), en besloot om noem het fenomeen erna.

9

Folk Etymology

Folk etymology is een term die wordt gebruikt om het fenomeen te beschrijven van een woord of zin die verandert in iets dat meer vertrouwd is. Dit gebeurt het vaakst wanneer vreemde of obscure woorden worden gewijzigd om overeen te komen met wat ze definiëren. Volks etymologie houdt verband met eierkoren, in de zin dat een eikje in theorie zou kunnen blijven plakken en een nieuw woord zou worden dat het standaard lexicon binnengaat.

"Cockroach," komt bijvoorbeeld van de Spaanse "cucaracha"; het was folk-etymologiserend als een samengesteld woord dat "haan" en "voorn" combineerde. Een ander voorbeeld is de term "beschaamd" (betekent eenvoudigweg beschaamd), die afkomstig is van de verouderde "beschaamde" of "in schaamte geplakt". "Andere woorden gevormd door dit proces zijn onder andere:

Kitty-corner, van de meestal verouderde "cater-corner."
Bruidegom, uit het Oud-Engels 'bridgome'. Gome was toen een woord voor 'man'.
Rivierkreeft, van de oude Franse "spleet." De moderne Franse term is "écrevisse."

8

Corruptie, Barbarij en Bastardisatie

Mijn hemel, taalkunde, welke harde woorden heb je. Deze drie termen worden gebruikt om veranderingen in de menselijke taal te beschrijven die voortkomen uit het zogenaamde "ongepaste" taalgebruik. Ze worden echter over het algemeen niet gebruikt door taalkundigen, aangezien de meeste linguïsten meestal descriptivisten zijn. Descriptivisme is de objectieve studie van taal; descriptivisten onderzoeken wat er wordt gezegd in plaats van dat er wordt gesproken.

Prescriptivisten houden zich daarentegen aan normen en regels en zijn in het algemeen van mening dat de ene manier van spreken beter is dan de andere. Een descriptivist zou waarschijnlijk zeggen dat "ik en hij naar de winkel gingen" grammaticaal gezond is, gezien het wijdverspreide gebruik ervan, terwijl een prescriptivist waarschijnlijk zou tegengaan met "het is geen juiste grammatica en zou moeten zijn" hij en ik gingen naar de winkel. " ”

De drie bovenstaande termen zijn nauw met elkaar verbonden. "Barbarij" is vrij algemeen en beschrijft een niet-standaard woord, zin of uitspraak; het woord "is niet", bijvoorbeeld, is een veel voorkomend stukje barbaarsheid. Corruptie en verbastering verwijzen naar taalveranderingen die zijn voortgekomen uit fouten - bijvoorbeeld, schort 'is een verbastering van het oorspronkelijke woord' napron ', een verandering die is opgetreden toen mensen' een napron 'als' een schort 'hadden miskend. dat corruptie, barbaarsheid en verbastering verantwoordelijk zijn voor een groot deel van de taalevolutie, en dat als je Engels spreekt, je effectief een corruptie van alle talen die er voor komen, hebt uitgesproken en hebt geïnformeerd.

7

hypercorrectie

Hypercorrecties zijn in zekere zin de wraak van Descriptivist. Ze zijn wat je noemt een voorbeeld van iemand die zo hard probeert om correct te spreken dat hij het doel voorbijschiet en uiteindelijk een fout maakt. Dit komt vaak naar voren in een zin als "zij gaf de pizza aan mijn vrouw en ik", waar in feite de zin moet eindigen (en ik zeg "zou moeten" op een puur prescriptivistische manier) eindigen op "mijn vrouw en ik." gesuggereerd dat we het gebruik van 'mij' generaliseerden in zinnen als die als ongepast, vanwege frequente correcties in een zin als 'hij en ik gingen naar de winkel'. Als gevolg daarvan wijken sommige sprekers af van " ik "helemaal.

Een andere hoofddader is overmatig gebruik van het woord 'wie'. Een klassiek voorbeeld is zoiets als 'wie zal ik zeggen dat roept?'. In dit geval wordt het woord 'wie' waarschijnlijk gebruikt vanwege een verkeerd begrip van het grammaticale doel, terwijl in feit is het een van de onderwerpen van de zin (de beller) en zou daarom "wie" moeten zijn.

Een voorbeeld van hypercorrectie specifiek voor Brits Engels wordt "h-toevoegen" genoemd, de praktijk van het toevoegen van een "h" aan het begin van een woord dat eigenlijk niet met één begint. Met luidsprekers van Cockney, lang beschouwd als een accent van de arbeidersklasse, worden de eerste "h's" meestal weggelaten, wat kan leiden tot ongepast "h-toevoegen" in een poging om meer verfijnd te klinken.

Hypercorrecties komen natuurlijk in elke taal voor.

6

Colemanballs

"Colemanballs" is een term bedacht door een Britse tijdschrift genaamd Private Eye, en het beschrijft de verschillende verbale miscues gespitst door de voormalige BBC-omroep David Coleman. De term wordt nu breder gebruikt om te verwijzen naar de blunders van sportcommentatoren in het algemeen (voornamelijk Britse omroepers), of zelfs naar algemene mondelinge stukjes. De term '-ballen' is ook uitgebreid als een algemene achtervoegsel dat is toegevoegd aan namen of zelfs namen ('mediaballs', bijvoorbeeld nu de titel van de privacegroep-kolom van Private Eye). De term ontstond met een verhaal over Coleman, waarbij een technische storing ervoor zorgde dat een uitzending zwart werd, maar Coleman hoorde een technicus zeggen: "Vertrouw erop dat je daar een bal van maakt."

Een paar klassieke Colemanballs (door Coleman zelf) omvatten:

"Dat is de snelste tijd ooit uitgevoerd, maar het is niet zo snel als het wereldrecord."
"De Republiek China-voor de eerste keer terug in de Olympische Spelen."

Andere bekende aan neigingen laffe mensen met hun eigen voorwaarden zijn Murray Walker (Murrayisms), George W. Bush (Bushisms) en Yogi Berra (Yogiisms).

5

Signorelli parapraxis

Parapraxis is een andere term voor een freudiaanse slip; de Signorelli Parapraxis (bandnaam, iemand?) wordt beschouwd als het eerste exemplaar van parapraxis dat is onderzocht en geanalyseerd. Het was Sigmund Freud zelf die probeerde de naam van een beroemde schilder (Signorelli) te herinneren en uiteindelijk de namen Boticelli en Boltraffio, twee andere schilders, herinnerde (en sprak). Dit specifieke type freudiaanse slip is een klein voorbeeld van 'anomische afasie', een probleem van het herinneren van namen of woorden. Het tip-of-the-tongue fenomeen (TOT), zo gewoon dat je het vandaag de dag heel goed kunt ervaren, beschrijft een situatie waarin je je ooit zo dicht bij een woord herinnert, maar het komt gewoon niet. Wanneer TOT zich ontwikkelt tot iets regelmatiger en ernstiger, wordt het anomische afasie.

Maar terug naar Signorelli: Freud analyseerde zijn eigen iconische exemplaar van parapraxis in zijn 1901-tekst The Psychopathology of Everyday Life. Hij beweerde dat bepaalde factoren die hebben bijgedragen aan zijn onvermogen om Signorelli's naam te herinneren, evenals aan de twee namen die hij bedacht als vervangers. Deze elementen omvatten de naam van een Italiaans dorp (Trafoi), het thema van dood en seksualiteit, en het "signor" -deel van Signorelli. Anderen hebben zijn analyse bekritiseerd en de oorzaken van parapraxis op verschillende manieren uitgelegd.

4

Anti-spreekwoord

Anti-spreekwoorden - ook perverbs genoemd - zijn permutaties van veel voorkomende spreekwoorden, vaak in de richting van een humoristisch einde. Er zijn tientallen manieren om spreekwoorden aan te passen, en de algemene kern van een anti-spreekwoord is dat je een bekend gezegde neemt en het verdraait.

Er is gesuggereerd dat de oorspronkelijke betekenis van het begrip perverwoord was om twee spreekwoorden te beschrijven die als een soort samenloop van hele zinnen in elkaar waren gesplitst. Neem het perverbegrip "elke hond heeft een zilveren randje", een combinatie van "elke hond heeft zijn tijd" en "elke wolk heeft een zilveren rand." Zoals met de onderstaande voorbeelden hieronder, kun je zien dat de twee gehybriseerde spreekwoorden niet willekeurig zijn ; in plaats daarvan volgen ze een bepaald formaat dat ze allebei gemeen hebben:

"Een dwaas en zijn geld is inderdaad een vriend."
"De weg naar de hel is het kruid van het leven."
"Tel uw kippen niet in de midstream."

Anti-spreekwoorden kunnen andere vormen aannemen dan dit soort splitsing, zoals in 'een bespaarde cent is een cent belast' en 'slachting is het beste medicijn'.

3

Garden Path-zin

Een tuinpad-zin is een stuk taalkundige bedrog (niet noodzakelijk opzettelijk) waarbij een grammaticaal aspect van een zin halverwege verschuift, waardoor de arme lezer en zijn begrip eraf worden gegooid. Een klassiek voorbeeld is "dikke mensen eten accumuleert;" als je het nog niet eerder hebt gelezen, heb je waarschijnlijk het begin gepareerd als "dikke mensen." Zodra je het woord "eten" hebt bereikt, lijkt het alsof een Er is een grammaticale fout gemaakt, totdat je je realiseert dat de mensen in kwestie niet zelf vet zijn, maar dat het "(het) vet (dat) mensen eten accumuleert".

Bekijk wat je kunt zeggen van de volgende tuinpadzinnen:

"Het paard snelde langs de schuur en viel."
"De oude man de boot."
"De regering van plan om belastingen te verhogen zijn verslagen."

Het bedrog van tuinpadzinnen hangt vaak af van de lexicale ambiguïteit van één woord (in het bovenstaande voorbeeld zijn de woorden "raced", "man" en "plans" de boosdoeners). Kranten zijn vol met dit soort zinnen, omdat de krantenkoppen een telegramstijl ("headlinees") hebben geschreven die zijn eigen vereenvoudigde syntaxis gebruikt (geen artikelen, het werkwoord "zijn" in al zijn vormen is afwezig, enz.). Deze worden "crashbloesems" genoemd en hebben over het algemeen twee verschillende, grammaticaal correcte interpretaties (in tegenstelling tot de bovenstaande zinnen, die er slechts één hebben). Hier zijn een paar leuke voorbeelden die je bevattingsvermogen kunnen testen:

"Oogdruppels."
"De Britten hebben de wafels op de Falklands achtergelaten."
"Somalisch gebonden aan militanten gehouden op Amerikaans schip voor maanden."

2

Paraprosdokian

Paraprosdokianen zijn een soort spraak die lijkt op tuinpad-zinnen, die allebei een soort linguïstische "twist" bevatten. Paraprosdokians verschillen echter in de zin dat de grammatica meestal niet verwarrend is; integendeel, het einde van de zin is uiteindelijk verrassend of desoriënterend. De beroemde regel van Henny Youngman "Neem mijn vrouw-alsjeblieft!" Is een goed voorbeeld van een zin waarvan het laatste woord de spanning van de vorige frase oproept en de luisteraar een onverwacht humeur biedt. Komieken gebruiken paraprosdokians de hele tijd als een manier om een ​​publiek voor de gek houden. Nog een paar voorbeelden:

"Ik heb een perfect mooie avond gehad, maar dit was het niet." (Groucho Marx)
"Ik heb tien dagen niet geslapen, omdat dat te lang zou zijn." (Mitch Hedberg)
"Als ik deze grafiek goed lees, zou ik verrast zijn." (Stephen Colbert)
"Je kunt altijd rekenen op Amerikanen om het goede te doen ... nadat ze al het andere hebben geprobeerd." (Winston Churchill)

1

Kleurloze groene ideeën Slaap waanzinnig

"Kleurloze groene ideeën slapen woedend" is een beroemde zin gemaakt door Noam Chomsky om het verschil aan te tonen tussen grammaticale en semantische correctheid. De zin is grammaticaal correct en zou begrijpelijk gemaakt kunnen worden door een paar woorden te vervangen door een andere van hetzelfde deel van de spraak (bijvoorbeeld "heldergroene vogels slapen luidruchtig"). In zijn huidige vorm is de zin echter onzin, hoewel dat niet weerhoudt dat verschillende taalkundigen proberen om figuratieve definities toe te schrijven aan bepaalde woorden in een poging om de zin zinvol te maken (zoals in 'onopvallende onvolwassen ideeën hebben heftige nachtmerries').

Chomsky geeft de volgende zin als een middel om zijn punt verder te demonstreren: "Woedend slaapideeën groen kleurloos." Hier is de zin nu zowel semantisch als grammaticaal incorrect. Er zijn twee verschillende niveaus van taalverwerking die hier spelen en beide moeten "correct" zijn om zinvol te zijn. Het is overigens belangrijk om op te merken dat Chomsky het punt expliciet maakte dat ze, toen hij de twee zinnen voorstelde, waarschijnlijk nooit eerder zouden zijn uitgesproken; bij onmiddellijke analyse zouden beide zinnen ongrammaticaal moeten worden geacht.