Delen:
10 Meer belachelijke feiten over Nero
Weinig historische figuren zijn meer belasterd dan de Romeinse keizer Nero. In feite is zijn eigen naam synoniem geworden voor kwaad, losbandigheid en decadentie. Per slot van rekening is hem de schuld gegeven dat hij Rome in brand had gestoken, zijn moeder had vermoord, een 37 meter hoog standbeeld van zichzelf had opgericht en christenen martelde - allemaal bijdragend aan zijn blijvende nalatenschap en een permanente plaats in de tirannenhall of fame.
Sommige verhalen over Nero kunnen zowel als apocrief als onbetrouwbaar worden gezien. Hij speelde bijvoorbeeld nooit de viool terwijl Rome brandde omdat het instrument nog niet was uitgevonden. Toch blijkt uit een langlopende boekhouding en recente archeologische vondsten een opmerkelijk complexe en gestoorde jongeman.
10 Alles in het gezin
In de hoop hun bloedlijnen zuiver te houden, creëerde de Julio-Claudiaanse dynastie in plaats daarvan een duistere genenpool en wie is wie van Romeinse adel. Nero's moeder, Agrippina (de zus van Caligula), trouwde haar derde echtgenoot, keizer Claudius (die toevallig ook haar oom was), nadat hij zijn derde vrouw, het nichtje van de vader van Nero, had vermoord. Heb het? Het maakt niet uit - het wordt erger.
In 53 na Christus trouwde de 16-jarige Nero met zijn stiefzuster, Claudia Octavia, en toen de machtsbeluste Agrippina Claudius het volgende jaar vergiftigd had, steeg haar tienerzoon (en vermeende minnaar) naar de troon. In overeenstemming met de familietraditie repliceerde Nero snel de slechte gewoonten van zijn moeder en gaf opdracht tot haar moord.
Vervolgens gooide hij zijn vrouw in de gevangenis en hakte later haar hoofd af als cadeau voor zijn tweede vrouw, Poppaea Sabina. Dat huwelijk was snel ook zuur en nadat ze haar tijdens haar zwangerschap ter dood had gebracht trouwde Nero met een van zijn neven.
Ah, romantiek. Is liefde niet groots?
9 Julio-Claudian Lives Matter
Nero had een gecompliceerde relatie met zijn familie. Als hij er niet romantisch bij betrokken was, bracht hij zijn dagen en nachten door met het beramen van hun dood. Gezinsherenigingen moeten ongemakkelijk zijn geweest.
Britannicus, de natuurlijke zoon van Claudius en de stiefbroer van Nero (en jongere broer van de vrouw van Nero), werd een vroeg slachtoffer. Als directe afstammeling van de gevallen keizer, bezat Britannicus een geldige claim als de waardige erfgenaam van de kroon. Nero zag het anders - en zorgde ervoor dat zijn stiefbroer zijn 14e verjaardag nooit had gezien.
Andere potentiële bloedrivalen, echte of gefabriceerde, ondervonden hetzelfde lot, waaronder Rufrius Crispinus (de zoon van de tweede vrouw van Nero) en Nero's neven Cornelius Sulla en Rubellius Plautus.
Heeft het paranoïde man-kind andere familieleden geslagen? Waarschijnlijk. Was verwant zijn aan deze mensen ongezond? Absoluut.
8 Urine Tax
De geschiedenis leert ons dat Augustus de eerste Romeinse keizer werd, die een robuuste periode introduceerde, bekend als de Pax Romana (Latijn voor "Vrede van Rome"). Hij wordt ook gecrediteerd met het oprichten van het principaat, het herbouwen van de infrastructuur van Rome, het uitbreiden van het rijk, het vestigen van een permanent leger en het creëren van een permanente brandbestrijding en politiemacht.
Nero was echter de eerste om urine te belasten. Ernstig.
Vroeger was plas een natuurlijk reinigingsmiddel met een verscheidenheid aan toepassingen, zoals het wassen van kleding, het looien van leer, het bleken van textiel en zelfs het poetsen van je tanden. Bij blootstelling aan stikstof in de atmosfeer ondergaat de urine een chemische reactie waarbij eiwitten worden gemetaboliseerd tot ammoniak - een grondstof waar in de eerste eeuw na Christus veel vraag naar is.
Nero probeerde deze vloeiende bron te kapitaliseren door te heffen wat bekend zou worden als de vectigal urinae ("Urinebelasting"). Toen openbare urinoirs en privétoiletten vol raakten, zou de verzamelaar een tarief in rekening worden gebracht voor deze potten met vloeibaar goud. Als gevolg hiervan heeft Nero de frase populair gemaakt Pecunia non olet ("Geld stinkt niet").
7 Roterende eetkamer
Op 29 september 2009 hebben archeologen in het Palatine Hill-gebied een verbluffende ontdekking gedaan: de overblijfselen van een uitgebreide feestzaal met een roterende kamer gebouwd tijdens het bewind van Nero.
Gehuisvest in zijn uitgestrekte paleiscomplex, Domus Aurea ("Gouden Paleis"), wordt aangenomen dat de ronde structuur dag en nacht is geroteerd om de waargenomen rotatie van hemellichamen na te bootsen - met Nero als middelpunt. Volgens hoofdarcheoloog, Francoise Villedieu, bevestigde de opgraving de extravagante levensstijl van Nero. "Dit kan niet worden vergeleken met iets dat we kennen in de oude Romeinse bouwkunst," zei Villedieu.
De Latijnse historicus Suetonius schreef ook over zijn weelde, waar glijdende ivoren panelen bloemen en parfums overlaadden op gasten hieronder. Het technische wonder overspant meer dan 16 meter (50 ft) in diameter, ondersteund door een 4 meter brede pijler (13 voet) en vier bolvormige mechanismen. Hoogstwaarschijnlijk werd het aangedreven door een constante stroom van water om de kamer draaiende te houden.
Top dat, Augustus!
6 Zijn moordenaarsvakantiespot
Nero's weelderige huizen werden enkele van de meest onuitwisbare kenmerken tijdens zijn 14-jarige bewind. Dus was moord. En hij bespaarde geen kosten - of moraal - terwijl hij weelde beleefde aan zijn kustvilla's in Baiae.
Baiae ligt 240 kilometer ten zuiden van Rome langs de oevers van de Golf van Napels en biedt een verleidelijke ontsnapping aan de drukte van het stadsleven. Het was ook een idyllische omgeving om te genieten van hedonistische fantasieën.
De Romeinse aristocratie stroomde naar deze speeltuin voor volwassenen en verbouwde prachtige huizen, waaronder die van Nero's moeder en zijn tante Domitia. Baiae zou ook hun laatste rustplaats worden - waardoor Nero de macht kon consolideren en zijn vastgoedrijk kon uitbreiden.
Uiteindelijk zou de pracht van het gebied worden opgeëist door de zee toen vulkanische en seismische activiteit ervoor zorgden dat veel van de speelplaats van Nero onder water wegzakte.
5 Rollenspel
De prijs van faam komt vaak op een steile prijs. Terwijl de meeste leden van het koningshuis hun anonimiteit overgeven aan de publieke belangstelling, heeft Nero een andere aanpak gekozen. Hij droeg kostuums.
Hoewel hij zichzelf een volleerde acteur en muzikant vond (hij was dat niet), nam Nero methode-acteren naar een heel nieuw niveau. De Romeinse historicus Tacitus, die leefde tijdens het bewind van Nero, tekende de nieuwe kleding van zijn keizer op deze manier:
Er was vrede in het buitenland, maar een walgelijke losbandigheid thuis van Nero, die zich in de vermomming van een slavin, om niet te worden herkend, door de straten van Rome zou dwalen, naar bordelen en taveernes, met kameraden, die goederen in beslag namen te koop en wonden toegebracht aan iedereen die ze tegenkwamen.
Nero's lomp gedrag kan worden toegeschreven aan jeugdige dwaasheid, maar het bleef ongestraft escaleren. Bij één gelegenheid kreeg hij echter een voorproefje van zijn eigen medicijn. Een Romeinse senator gaf de vermomde despoot een flink pak slaag voordat hij de ware identiteit van de bedrieger besefte. Het gevolg was dat Nero zichzelf omsloot met vlezige lijfwachten terwijl hij op jacht was.
4 Hij kleedde zich ook als een bruid
Er is gezegd: "Variatie is het kruid van het leven." Vooral voor Nero. Hij besloot om dingen te mixen - veel.
In 64 na Christus tijdens het Saturnalia (festival van de god Saturnus) huwde Nero een voormalige mannelijke slaaf genaamd Pythagoras waarin de keizer de rol van de bruid op zich nam. Tigellinus, Nero's favoriete prefect in de Praetoriaanse Garde, voerde de huwelijksceremonie uit met alle gebruikelijke rituelen, waaronder een bruidssluier, bruidsschat en kaarsen.
Daarnaast werd een huwelijksbed voorzien, waardoor genodigden konden kijken hoe het gelukkige paar hun verbintenis tot een goed einde bracht.
3 Hij trouwde met een eunuch
Nero trouwde met een jongetje genaamd Sporus, wiens verschijning vermoedelijk een treffende gelijkenis vertoonde met zijn voormalige missus, Poppaea Sabina. Vasthouden aan de gangbare praktijk van de tijd, de keizer had de adolescent gecastreerd zodat zijn jeugdige uiterlijk niet zou veranderen. Nero verbeterde de transformatie door zijn bruid te kleden in vrouwenkleding passend bij een Romeinse keizerin en refererend aan Sporus als 'Sabina'.
In tegenstelling tot veel van de metgezellen van Nero, viel Sporus nooit uit de gratie en bleef Nero tot het bittere einde achter. Vitellius, een van de opvolgers van Nero, was van plan de koninklijke eunuch te vernederen door hem op te offeren in een hercreatie van het mythologische verhaal, The Rape of Proserpina, op een gladiatorenshow. Sporus ontsnapte echter aan de hatelijke plot door zichzelf te doden.
2 Mr. Populariteit
Ondanks een welverdiende reputatie als sadistische psychopaat, had Nero eigenlijk een verrassend hoge goedkeuring onder de massa's. Hij genoot bijzondere steun in de oostelijke provincies, waar hij werd omarmd als een welwillende heerser en patroon van de kunsten.
Bovendien prees hij in Rome, waar hij aanvankelijk de belastingen verlaagde, slaven toestond om klachten tegen hun meesters in te dienen en de doodstraf uitschakelde. Hoewel algemeen wordt aangenomen dat hij de hoofdstad in brand heeft gestoken om plaats te maken voor zijn Domus Aurea, heeft hij uiteindelijk woonwijken herbouwd met gebouwen gemaakt van baksteen en zuilengalerijen om bewoners te beschermen tegen de zon.
De uitputting van de imperiale schatkist en hoge belastingen bleek uiteindelijk rampzalig toen Nero zijn populariteit zag afnemen. In de loop van de tijd heeft de toenemende verspreiding van het christendom de naam van Nero verder bezoedeld, niet minder aangewakkerd door beschuldigingen dat hij de antichrist personifieerde.
1 In Like A Lion ... Out Like A Lamb
Begin juni, in 68 n.Chr., Werd Nero geconfronteerd met rebellie op meerdere fronten. En toen de Senaat hem uiteindelijk tot een publieke vijand verklaarde, daalde hij snel in paniek.
Hij overwoog om naar een veiliger haven te vluchten. Maar nadat hij de bescherming van de Praetoriaanse garde had verloren, zocht hij zijn toevlucht in een villa aan de rand van Rome. Suetonius beschrijft in detail hoe de keizer zijn resterende loyale metgezellen (inclusief zijn geliefde eunuch) opdracht gaf een graf te graven als: "hij huilde en zei steeds maar weer: 'Wat een kunstenaar de wereld verliest!' ”
Terwijl de muren dichterbij kwamen, bereidde Nero zich voor op zelfmoord ... totdat hij zijn lef verloor. Hij smeekte vervolgens een van zijn dienaren om hem te helpen en uiteindelijk bezweek hij aan wonden van een dolk. Het is toepasselijk dat de dood van Nero op 30-jarige leeftijd ook een bloedgespletterd einde maakte aan bijna een eeuw Julio-Claudiaanse heerschappij.