Delen:
10 Buitengewone talen die niet echt spreken
Het idee van een taal zonder spraak klinkt in eerste instantie als een oxymoron, maar in de loop van de geschiedenis van de wereld hebben mensen talloze verrassende en innovatieve manieren gevonden om te communiceren - vaak in complexe gesprekken - zonder het gebruik van spraak zoals we die kennen. Het concept zelf is niet zo vreemd als het lijkt. Morsecode is het bewustzijn van velen binnengedrongen, te zien geweest op tv en in film, terwijl de handsignalen van American Sign Language (ASL) op straat en in steden kunnen worden gezien als vrienden en familie met alleen hun handen praten.
Hoewel ASL de meest bekende van de niet-gesproken talen is, is de realiteit dat het slechts een van de honderden (of misschien wel duizenden) gevarieerde gebarentalen is die over de hele wereld zijn bijgesneden. Denk in feite aan een manier om te communiceren of lawaai te maken zonder te spreken, en er is waarschijnlijk een taal op onze diverse en fascinerende wereld die het gebruikt - of het nu gaat neuriën, drummen, fluiten of tikken.
10 Silbo Gomero
Eeuwenlang was één geluid een constante aanwezigheid langs de smalle vulkanische ruggen en valleien van het eiland La Gomera - fluitend. Dat komt omdat de 22.000 mensen die hier wonen, uniek zijn in de archipel van de Canarische Eilanden, tweetalig in het Spaans en Silbo Gomero, een gefloten versie van de Spaanse taal waarmee de lokale bevolking met elkaar kan communiceren vanaf een afstand van meer dan 3 kilometer (1,9 mi) sinds de 16e eeuw.
Met behulp van de natuurlijke formaties van het kleine, cirkelvormige vulkanische eiland echoot de gefloten taal van 4000 woorden op en neer op La Gomera, waardoor een werkelijk unieke en enigszins etherische atmosfeer ontstaat. Velen op het eiland begrijpen de taal, en de meeste oudere bewoners zijn vloeiend, maar met de dreigende dreiging van het uitsterven van Silbo Gomero in de afgelopen paar jaar, vereist de lokale overheid nu dat alle kinderen het op school leren, en helpen de taal nieuw leven in te blazen en laat het eiland fluiten.
9 Sfyria
Als Silbo Gomero indruk op je maakte, bereid je dan voor je te laten verrassen door de gefloten taal van Sfyria.
Een bijna uitgestorven 2500 jaar oude taal die slechts door zes mensen in de wereld wordt gekend, Sfyria klinkt als zingende vogels en is een echt taalkundig feest. En in tegenstelling tot Silbo Gomero, heeft Sfyria een volledig uniek vocabulaire en grammatica en is het geen gefloten versie van een andere, al gesproken taal.
De ongelooflijk zeldzame Sfyria kondigt aan van een klein bergachtig dorp genaamd Antia op het weinig bekende Griekse eiland Evia en is mogelijk uitgevonden als een manier om inwoners te waarschuwen voor binnenvallende piraten. Door de locatie op afstand kon de taal overleven, maar werd pas in 1969 ontdekt toen een vliegtuig neerstortte in de buurt van Antia en hulpverleners ter plaatse hoorden hoe de lokale bevolking het gefluit communiceerde.
Maar de afgelegen locatie is nu, helaas, onderdeel van zijn ondergang. De bevolking van het dorp is al tientallen jaren aan het dalen, en nu is het aantal teruggebracht tot slechts enkele tientallen, met slechts zes Sfyria "luidsprekers" over.
8 Monastieke gebarentaal
Stel je voor dat je een monnik bent die in je klooster zit, volledig toegewijd aan God door middel van een ritueel gebed en een toegewijde zwijggelofte. Anderen omringen je in stilte, maar je wilt natuurlijk converseren. Je weet dat je niet mag praten, maar nergens staat dat je niet kunt communiceren. Het was dat exacte denkproces in de tiende eeuw door christelijke monniken die hielpen Monastieke gebarentaal te creëren, een manier waarop monniken via gebaren en handbewegingen met hun medemensen begonnen te communiceren en tegelijkertijd hun gelofte van stilte aan God bleven respecteren.
Hoewel het lexicon beperkt is en voornamelijk draait om de dagelijkse activiteiten van het klooster, zijn er de afgelopen 1.000 jaar veel verschillende versies van de monastieke gebarentaal opgedoken in kloosters over de hele wereld, waarvan sommige vandaag nog steeds worden gebruikt.
7 De tappende krijgsgevangenen
Het zijn niet alleen monniken die moeten zwijgen; sommige mensen, zoals gevangenen, worden gedwongen om te zijn.
Amerikaanse krijgsgevangenen (krijgsgevangenen) tijdens de oorlog in Vietnam hadden een ingenieuze manier om met elkaar te praten in Vietnamese gevangenissen - ze gebruikten het tikken. Verboden om met elkaar te praten, creëerden de krijgsgevangenen een systeem van tikken, vergelijkbaar met morsecode, waar ze letters uittikken om woorden en zinnen te vormen. Hoewel het tikken kon worden gebruikt voor eenvoudige dingen zoals 'hallo' en 'welterusten', werd het ook gebruikt in complexe zinnen, zoals anderen vertellen welke ondervraging was geweest en hen daarom waarschuwde wat ze konden verwachten toen het hun beurt was.
Kan dit tappen wel als een taal worden geclassificeerd? Wel, de woorden van de voormalige POW-admiraal James Stockdale lijken overtuigend. "Ons tappen was niet langer gewoon een uitwisseling van brieven en woorden; het werd gesprek, "schreef hij in zijn memoires. "Elation, verdriet, humor, sarcasme, opwinding, depressie, alles kwam door."
6 Khoisan-klikken
Een vorm van communicatie die buitenlandse buitenlanders naar vele Afrikaanse landen jarenlang heeft gefascineerd, is het gebruik van "klikken". Khoisan, een groep talen uit het hele Afrikaanse continent, heeft al generaties lang klikken voor medeklinkers gebruikt, en terwijl veel van deze talen zijn nu uitgestorven, er zijn er meerdere die nog steeds worden gebruikt in plaatsen zoals de Kalahari-woestijn en Tanzania.
Sterker nog, de Nederlandse kolonialisten in Zuid-Afrika waren zo ontdaan door de klikgeluiden van Khoisan-sprekers dat ze hen eigenlijk "stotteraars" noemden, omdat ze geloofden dat de geluiden een vorm van stotterend spraakprobleem waren, in plaats van een taal. Ondanks dat ze samen gegroepeerd zijn, zijn de Khoisan-talen eigenlijk heel divers, en veel kunnen aanzienlijk van elkaar verschillen - de klikken lijken misschien op buitenlandse oren, maar dat zijn ze zeker niet!
5 Damin
De Damin-taal, wat 'zwijgen' betekent, is een inmiddels uitgestorven nasale kliktaal uit Australië, de enige kliktaal waarvan bekend is dat deze buiten Afrika is gekweekt.
Gemaakt door het Lardil-volk, een inheemse groep uit het Noord-Australische eiland Mornington, deze 'taal' werd tot de jaren 70 '' gesproken '' in mannelijke initiatieceremoniën, waar het werd geleerd aan jonge mannen als onderdeel van hun overgangsrite naar het worden mannen.
Met ongeveer 150 grondwoorden zou elk woord of elke ruis verschillende woorden vertegenwoordigen in de gesproken Tankische taal van de Lardil. Hoewel de Lardil geloofden dat de taal werd gecreëerd in een tijd waarin mythologische voorouderlijke figuren het oude Australië doorkruisten, is de veel waarschijnlijker en veel minder dramatische verklaring dat Damin eenvoudig door Lardil-ouderlingen werd geschapen als onderdeel van het overgangsritueel voor jonge mannen.
4 Al-Sayyid Bedoeïenen Gebarentaal
Hoewel de meest bekende onuitgesproken taal ter wereld Amerikaanse gebarentaal (ASL) kan zijn, zijn er honderden, zo niet duizenden, verschillende soorten gebarentalen over de hele wereld.
Veel hiervan zijn organisch gecreëerd in kleine, meestal landelijke gemeenschappen met uitzonderlijk hoge doofheid. Een van die gemeenschappen, de al-Sayyid-bedoeïenenstam, is te vinden in de hete, stoffige Negev-woestijn in Zuid-Israël.
De gemeenschap telt ongeveer 3.000 mensen, maar heeft decennia lang een ongewoon hoog aantal doofheid gehad als gevolg van een genetische afwijking die in de 19e eeuw van de stamvader stamde.
Momenteel wordt aangenomen dat ongeveer 150 mensen, of vijf procent, van de populatie van de stam doof is; ter vergelijking, het tarief in de Verenigde Staten is slechts 0,1 procent. Hierdoor ontstond er in het midden van de 20e eeuw een unieke gebarentaal in de gemeenschap en wordt deze beschouwd als de tweede taal van de stam. Met iedereen die vloeiend kan tekenen en daarom in staat is om met alle leden van de gemeenschap te praten, worden de doven van al-Sayyid niet gestigmatiseerd of buitengesloten door gemeenschapswerk - in feite is een huwelijk tussen dove en niet-dove leden gebruikelijk.
3 Hmong Whistle Language
Als je ooit in de uitlopers van de Himalaya tussen de Hmong-mensen bent, druk dan een oor en leg het tegen de wind - je hebt misschien het geluk dat je het geluid van zingende vogels hoort, of op zijn minst iets dat zo klinkt ...
Sterker nog, dat zingen misschien niet het geluid is van vogels die onder elkaar kwebbelen, maar eerder de gefloten taal van de Hmong, wiens stemgeluidfluitjes hele zinnen langs de wind dragen, die ze van persoon tot persoon door vallei en berg doorgeeft voor afstanden tot 8 kilometers (5 mi).
Het is ook een zeer romantische taal. "Jongens dwalen door de nabijgelegen dorpen bij het vallen van de avond," de BBC meldt, "fluiten hun favoriete gedichten tussen de huizen. Als een meisje antwoordt, begint het koppel een flirterige dialoog. '
2 Piraha
De Piraha-taal van de afgelegen Piraha-stam in het Amazone-regenwoud is bijna ongeëvenaard vanwege zijn eenvoud. Het heeft slechts acht medeklinkers en drie klinkers en is een van 's werelds eenvoudigste tongen. Wat het mist in letters, compenseert het echter in geluiden; de Piraha gebruiken een complexe verscheidenheid aan tonen samen met verschillende lettergrepen om diversiteit te geven aan elk van hun 11 letters.
Het is echter technisch gezien nog steeds een gesproken taal. Maar dit is waar dingen vooral interessant worden.
Vanwege het zeer kleine aantal medeklinkers en klinkers, maar door het zeer grote en complexe bereik van gebruikte tonen, laat de Piraha de medeklinkers en klinkers vaak volledig vallen en neuriën ze hun zinnen, waardoor ze helemaal geen spraak meer hebben. Het neuriet ook niet. De 800 mensen die de taal 'spreken', kiezen er soms voor om te zingen of te fluiten.
De kleine Amazone-stam heeft nog een ongelooflijk en buitengewoon aspect aan hun taal - het heeft geen cijfers.
1 De sprekende trommel
Sommige onuitgesproken talen kunnen ook levensreddend zijn.
Gebruikt in West-Afrika tot en met heden, heeft drummen een eeuwenlange traditie in de regio als een vorm van communicatie. Het had ook een rol te spelen in de slavenhandel. Met behulp van wat een 'praatdrum' wordt genoemd, een zandlopervormige trommel die de toon en het accent van spraak kon kopiëren, konden dorpen en ontvoerde inwoners over de afstand en met elkaar communiceren in het geheim, ondanks de plunderende slavenhandelaren - en deze vorm van de communicatie over slavenplantages overal ter wereld werd voortgezet.
Voor ervaren spelers kunnen hele zinnen op de drum worden gemaakt met niet alleen het drumvel, maar ook koorden die langs de zijkant lopen, zodat een gebruiker de toonhoogte kan besturen. Terwijl de pratende trom nog steeds kan worden gebruikt om te praten tussen vrienden, blijft deze tegenwoordig het meest levend in de West-Afrikaanse cultuur door middel van muziek.