10 experimenten die verbazingwekkende feiten onthullen over The Sense Of Smell

10 experimenten die verbazingwekkende feiten onthullen over The Sense Of Smell (feiten)

Mensen hebben niet het beste reukvermogen. We ruiken met ongeveer vijf of zes miljoen cellen, vergeleken met de 100 miljoen van een konijn of de 220 miljoen cellen van een hond. Desondanks hebben verschillende onderzoeken aangetoond dat ons reukvermogen signalen opvangt die we niet eens op een bewust niveau waarnemen. De dieren- en plantenwerelden hebben ook een aantal geheimen om te onthullen over de reukzin.

10 De autisme snuif test

Autisme is moeilijk te diagnosticeren. Momenteel is er geen objectieve medische test voor autismespectrumstoornissen, dus dokters zijn in plaats daarvan afhankelijk van het bestuderen van het gedrag en de ontwikkeling van een kind. Volgens de Centers for Disease Control is de diagnose van autisme in 2012 omhooggeschoten naar 1 op de 88 Amerikaanse kinderen, een stijging van 1 op 166 slechts vier jaar eerder.

Hoewel sommige van deze kinderen met nieuw gediagnosticeerd autisme in het verleden mogelijk ten onrechte over het hoofd zijn gezien, is er ook een goede kans dat sommige een verkeerde diagnose krijgen. Een medische test voor autisme zou een minder subjectieve methode zijn om te bepalen welke kinderen de stoornis echt hebben.

Daar komt ons reukvermogen bij. Als je een boeket versgeplukte bloemen passeert, ruik je diep om de geur op te nemen. Wanneer u een openbare badkamer binnenkomt die slecht gereinigd moet worden, neemt u oppervlakkiger adem om de geur buiten te houden.

Eén onderzoek toonde aan dat autistische kinderen dit onderscheid niet maken. Ze ademen en ruiken op dezelfde manier ongeacht de geur waaraan ze worden blootgesteld. In het lab was een sniff-test 81 procent nauwkeurig in het identificeren van kinderen met autisme op een gemiddelde leeftijd van zeven.

De sneltest voor autisme is nog niet gereed voor het veld. Maar als het levensvatbaar wordt, kan het enorme vooruitgang boeken bij het nauwkeurig detecteren van autisme. Zijn non-verbale aard betekent dat het kan worden gebruikt om autisme bij peuters en baby's te detecteren, waardoor eerdere interventie mogelijk is.

9 Kattenurine en babymuizen

In een experiment dat er veel heeft uitgezien als een Tom en Jerry cartoon, wetenschappers vonden dat muizen blootgesteld aan een sterke geur van kattenurine als ze jong zijn, minder kans hebben om te ontsnappen aan katten als volwassenen.

Toen ze voor het eerst werden blootgesteld aan de geur, waren de muizen in het onderzoek minder dan twee weken oud, een tijd waarin ze nog steeds melk kregen. Dientengevolge, leerden zij om de katurine geur met comfort en veiligheid te associëren. Toch hadden blootgestelde muizen nog steeds een stressreactie op het ruiken van een kat in de buurt, maar ze liepen niet zo snel weg.

Dit muizenonderzoek is een interessante spiegel van menselijke 'priming', wat gebeurt wanneer een signaal - een aanraking, een geluid, zelfs een geur - de manier verandert waarop we dingen onbewust verwerken. Studies hebben aangetoond dat iets zo triviaal als de temperatuur van onze koffie de manier kan beïnvloeden waarop we mensen waarnemen.

In dieren of in mensen kunnen geuren de manier waarop we voelen en handelen veranderen, ongeacht wat onze instincten zeggen.


8 Het okseleffect

In 1995 verzamelde de Zwitserse zoöloog Claus Wedekind 49 vrouwen en vroeg hen de zweette, twee dagen oude T-shirts van 44 mannen te ruiken. Nee, dit was geen kinky feestje. Het was een experiment dat aantoonde hoezeer onze reukzin van invloed is op onze partnerkeuze.

De studie toonde aan dat vrouwen onbewust hun partner op basis van geur kiezen. Zonder het te beseffen, identificeren we iemands chemische handtekening wanneer we ze ruiken en voelen we ons instinctief aangetrokken tot mensen die onze eigen geur aanvullen.

Ons doel als soort is om gezonde nakomelingen te creëren. Dit experiment toonde aan dat geur een grote rol speelt bij het bereiken van dat doel. Een vrouw wordt meer aangetrokken door de geur van mannen met belangrijke histocompatibiliteitscomplex (MHC) genen die anders zijn dan die van haarzelf. Ouders met verschillende MHC-genen hebben kinderen met een sterker immuunsysteem, dus het lijkt erop dat een vrouw onbewust door geur kan detecteren wie de beste partner voor haar zou zijn.

Dit experiment verklaart ook waarom vrouwen op anticonceptiepillen vaak merken dat ze zich niet meer aangetrokken voelen tot hun partner als ze eenmaal van de pil af zijn. Het gebruik van anticonceptiepillen zorgt ervoor dat een vrouw zich meer aangetrokken voelt tot een man die een geursignatuur heeft die vergelijkbaar is met die van haar. Dit kan gebeuren omdat het effect van de pillen om zwangerschap na te bootsen ertoe leidt dat een vrouw zich instinctief meer aangetrokken voelt tot verzorgende familieleden in plaats van iemand die de beste partner zou zijn.

Of een vrouw wordt aangetrokken door de stinkende oksels van haar partner, hangt ook af van ten minste één andere factor: een variatie op de oksel-snifftest toonde aan dat vrouwen gelukkiger waren toen ze het zweet rook dat werd gecreëerd door gelukkige mannen. Het is al aangetoond dat negatieve emoties door geuren kunnen worden overgedragen, maar nu weten we dat je je vreugde ook via je zweet kunt delen.

7 Old Book Smell

Open een oud boek en je wordt begroet door een heel specifieke geur. Dat is niet alleen de bibliofiel in je die zich verheugt over het houden van een oud boek. Er is een wetenschap achter die bekende geur, die de sleutel kan zijn tot het behoud van oude boeken.

Wanneer we de huidige methoden voor het daten van een oud boek of document gebruiken, moeten we een klein deel van dat boek of document vernietigen. De meer gebruikelijke methoden voor daten zijn onder meer het analyseren van een klein deel van de inkt of het gebruik van een fragment van het document voor de koolstofdatering.

Maar die oude boekgeur heeft ons misschien een minder indringende manier gegeven om de leeftijd van een boek te testen. De geuren worden gecreëerd door 'vluchtige organische stoffen', die worden vrijgegeven wanneer u de pagina's omdraait. Deze verbindingen kunnen onderzoekers veel vertellen over de ouderdom en conditie van het papier.

Tijdens een sniff-test van een aantal oude documenten, isoleerden onderzoekers 15 verbindingen die kunnen helpen om het niveau van schade opgelopen door het geteste papier te detecteren. In theorie kan het ruiken van de pagina's van een oud boek helpen om het stadium van degradatie van het papier te bepalen, wat op zijn beurt kan helpen om het beter te bewaren.

6 Vers gemaaid gras

De geur van vers gemaaid gras blijkt mensen te ontspannen en te ontstressen, zelfs zo dat een wetenschapper uit de University of Queensland het in een "eau de grass" -parfum heeft gebotteld. Maar waarom ruikt een gemaaid gazon zo goed?

In werkelijkheid is de geur die je zo kalmerend en verfrissend vindt een noodsignaal. Een studie uit 1983 wees uit dat wanneer ongedierte-insecten bepaalde bomen aanvallen, deze bomen een signaal afgeven dat de nabijgelegen bomen waarschuwt voor het gevaar.

Een recenter onderzoek uit 2010 onthulde een gecompliceerde kettingreactie van de vers gemaaid grasgeur. Wanneer planten worden aangevallen door ongedierte, verspreiden ze een geur die parasitaire wespen aantrekt, die hun eieren in het ongedierte leggen en de planten beschermen.

Het Amerikaanse ministerie van landbouw heeft bijna een half miljoen dollar geïnvesteerd in het bestuderen van deze SOS-compound, omdat deze signalen planten ook tegen droogte kunnen beschermen. Onderzoekers weten nog niet hoe dit gebeurt, maar het begrijpen van de rol van dit noodsignaal kan op een dag helpen om planten te beschermen.


5 asperges urine

Asperges staan ​​bekend om hun gezondheidsvoordelen omdat het vitamine A, B6 en C bevat, evenals foliumzuur, kalium, thiamine en antioxidanten. De speren hebben ook een eigen raad in Australië. Maar asperges staan ​​nog beter bekend om stinkende urine.

Als je ooit asperges hebt gegeten, is het je misschien opgevallen dat je urine daarna vreemd ruikt. Niemand weet zeker wat de oorzaak van deze geur is. Maar de belangrijkste kandidaat is asparagusic acid, een stof die uniek is voor asperges en die meestal de schuld krijgt van de geur omdat niemand anders kan bewijzen.

Als u echter nooit een vreemde geur hebt opgemerkt na het eten van asperges, kunt u de geur misschien niet waarnemen. Of misschien haal je het niet. Wetenschappers weten het niet zeker, maar vonden dat het belangrijk genoeg was om te onderzoeken.

Er zijn veel onderzoeken uitgevoerd naar aspergerurine, elk met een andere conclusie. Ongeveer 50 procent tot 92 procent van de mensen produceert de geur niet, afhankelijk van welke studie u raadpleegt. Andere mensen creëren de geur maar lijken deze niet te kunnen detecteren.

Dus wat is er aan de hand? De wild verschillende aantallen werden gemeld door studies die op verschillende plaatsen werden uitgevoerd. Dat betekent dat het mogelijk is dat, of u kunt ruiken of asperge-geurende urine kunt maken, afhankelijk is van uw etniciteit.

In juli 2010 hebben onderzoekers nog een poging gedaan om de niet-producenten van de niet-detectoren te sorteren. Volgens deze studie produceert 8 procent van de mensen de geur niet en 6 procent kan het niet waarnemen.

Ondanks de bevindingen, wijst de studie erop dat het onmogelijk is om een ​​onbekende stof te testen. Dientengevolge blijft de oorzaak van asperge urine voor iedereen een raadsel.

4 heerlijk ruiken naar muggen

U bent misschien de enige persoon die wordt gebeten door muggen wanneer alle anderen ongedeerd blijven. Wat maakt je zo lekker aan deze bloedzuigende plagen? Het kan van alles zijn van je bloedgroep tot of je gewoon van een koud biertje hebt genoten.

Een infectie met malaria zal je ook onweerstaanbaar voor muggen doen ruiken. Een studie uit 2014 wees uit dat de malariaparasiet de manier verandert waarop mensen ruiken, waardoor ze aantrekkelijker worden voor muggen. Hoe meer muggen het geïnfecteerde lichaam aantrekt, hoe effectiever de ziekte zich kan verspreiden.

Omdat muggen al bekend staan ​​als de overbrengers van de dodelijke malaria-ziekte, zoeken onderzoekers naar een manier om mensen minder aantrekkelijk te maken voor het ongedierte. Een team onderzoekers aan de Penn State University ontving in 2009 een subsidie ​​van de Bill and Melinda Gates Foundation om een ​​schimmel te onderzoeken die de reukzin van een mug dof kan maken, waardoor het moeilijk voor hen is om menselijke gastheren te vinden om op te jagen.

Een andere groep van het Howard Hughes Medical Institute is erin geslaagd om muggen genetisch te manipuleren om anders te reageren op geuren, waaronder die van mensen en de insectenafstotende DEET. Maar het lijkt erop dat de sleutel tot het bestrijden van malaria de reukzin van de mug is.

3 De geur van wit

Wit is geen kleur. Wat we 'wit' noemen, is in werkelijkheid de combinatie van alle golflengten van zichtbaar licht, die elkaar in wezen opheffen. We zien wit en horen witte ruis, maar wat gebeurt er wanneer je een witte geur creëert?

Eén studie probeerde een "witte geur" ​​te creëren die uit 30 of meer verschillende geuren bestond. Alleen of in kleine groepen is het mogelijk om de afzonderlijke geuren te detecteren. Maar als je eenmaal een mengsel hebt bereikt met genoeg geuren, vermengen alle geuren zich tot één neutrale geur.

De witte geur kreeg de naam "Laurax" en ontketende deelnemers aan de studie. Mensen noemden Laurax als "niet prettig, maar niet onaangenaam." Het maakte niet uit welke 30 geuren samen werden gemengd. Zolang het mengsel minstens 30 geuren bevatte, identificeerden mensen de resulterende geur als Laurax. Zelfs als de twee Laurax-mixen geen van dezelfde componenten hadden, roken ze nog steeds hetzelfde.

Dit toont aan dat niet alleen het concept van wit overgaat in de reukzin, maar ook dat we geuren anders kunnen detecteren dan ooit werd gedacht. Het wordt algemeen aangenomen dat onze reukzin werkt door verschillende componenten van een geur te analyseren en ze te combineren tot een geheel. Deze studie impliceert dat onze neuzen het geheel oppikken, niet de delen.

2 Angst en geur

Stress en zweet gaan hand in hand. Zweten onder druk is een veel voorkomende reactie voor veel mensen, hoewel wetenschappers het in het begin niet konden verklaren. Ze geloven nu dat stresszweten eens een automatische manier was om anderen om je heen te waarschuwen voor potentiële gevaren.

Het ruikt slecht als je gestrest bent, maar het blijkt dat je ook goed ruikt. Een studie uit 2013 toonde aan dat angstig zijn ons een beter reukvermogen geeft. De studie wees uit dat hoe angstiger iemand is, hoe beter hij wordt in het onderscheiden van negatieve geuren.Dit is waarschijnlijk een overblijfsel van wanneer geur belangrijk was om te overleven.

Niet alleen wordt ons reukvermogen beter als we angstig zijn, maar we zien neutrale geuren ook als erger. Dus hoe meer gestrest we zijn, hoe slechter de wereld om ons heen ruikt. Hoe erger (en meer dreigend) dingen ruiken, hoe angstiger we worden. Als we meer te weten kunnen komen over deze negatieve feedbackloop, kan dit ons helpen betere behandelingen voor angst en depressie te ontwikkelen.

1 Verlies van geur betekent verlies van gezondheid

Als je een van je zintuigen moest kwijtraken, welke zou je dan kiezen? Veel mensen zouden ervoor kiezen hun reukvermogen te verliezen, wat minder belangrijk lijkt dan horen of zien. Het verlies van je reukvermogen kan echter het begin betekenen van vele andere gezondheidsproblemen.

Er zijn veel onderzoeken geweest naar het verband tussen je reukvermogen en je mentale en fysieke gezondheid. In oktober 2014 bleek uit één studie dat ouderen met ernstige achteruitgang van hun reukvermogen binnen vijf jaar twee keer zoveel kans hadden om dood te gaan.

Volgens sommige onderzoeken begint ons reukvermogen te verslechteren wanneer we in de twintig zijn, waarbij sommige geuren hun potentie verliezen wanneer we jong zijn als 15 jaar. Maar een drastisch afnemende reukzin bij volwassenen kan een vroeg waarschuwingssignaal zijn voor de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson of zelfs voor depressie.

Een onderzoek uit 2012 wees ook uit dat psychopaten eerder een verminderd reukvermogen hebben. Dit betekent natuurlijk niet dat iedereen met een slecht reukvermogen psychotisch is. Maar het betekent wel dat de neus meer weet dan we denken dat het doet.