10 Etymological Origins Of Ethnic Slurs

10 Etymological Origins Of Ethnic Slurs (feiten)

Mensen houden ervan zich in verschillende categorieën te verdelen, een proces dat begon met familie-eenheden en stammen en zich uiteindelijk ontwikkelde tot nationaliteiten, rassen, etniciteiten en vaag gedefinieerde beschavingsgroepen. Een ander aspect van de mensheid is de natuurlijke neiging tot creativiteit. Het was misschien onvermijdelijk dat we zoveel tijd en moeite spendeerden aan het bedenken van vervelende woorden om elkaar te bellen.

10 'Cracker'


Velen gaan ervan uit dat de term 'kraker' afkomstig is van Zuiderse slaveneigenaren (die hun zweep braken), maar de waarheid is ingewikkelder. Het werd in de 18e eeuw in de Verenigde Staten gebruikt om te verwijzen naar arme blanken die in Maryland, Virginia en Georgia woonden, die vaak hun brood verdienden door met een zweep vee te drijven. In de loop van de tijd werd de term 'cracker' echter door blanken van hoge klasse gebruikt om te verwijzen naar de behoeftigen, misdadigers of die van de Schots-Ierse afkomst in het algemeen. Het eerste gebruik van de term is eigenlijk terug te voeren tot de 16e eeuw, toen het een irritante klap was. Het werd gebruikt door Shakespeare in zijn King John: "Wat voor craker is dit dat onze oren doof maakt met deze overvloed aan overtollige adem?"

Deze uitdrukking vond blijkbaar zijn weg naar de Nieuwe Wereld om een ​​bepaalde klasse van mensen te beschrijven, die in een brief uit 1766 werd beschreven als 'grote opscheppers [en] een wetteloze reeks schurken aan de grenzen van Virginia, Maryland, de Carolina's en Georgië, die vaak verander hun verblijfplaats. "Het werd over het algemeen gebruikt om Scots te beschrijven - Ierse immigranten die als onhandelbaar werden ervaren. Eén gouverneur in Florida zou hebben geklaagd: "We weten niet wat we met deze crackers moeten doen - we zeggen dat ze dit gebied moeten bewerken en dat doen ze niet; we vertellen hen om dit gebied niet te vestigen en dat doen ze. "

Aan het eind van de negentiende eeuw begonnen Noord-Amerikaanse mensen de 'Southern Homesteaders' te noemen als 'crackers', verwijzend naar de slavernij, hoewel weinigen van de afstammelingen van de oorspronkelijke 'crackers' op dat moment slaven zouden bezitten. In die fase begonnen de afstammelingen van de Schotse, Ierse immigranten echter de term zelfidentificatie aan te nemen en te koppelen aan kenmerkende culturele, culinaire en architecturale kenmerken. Georgië zelf werd bekend als de "Cracker State". Pas in de jaren 1940 werd de term gebruikt om gedolven blanken in het algemeen te beschrijven. Misschien is het gebracht en gepopulariseerd door Afro-Amerikanen die tijdens de Grote Migratie naar het Noorden en het Westen zijn getrokken.

9 'Kaffir'


Meestal gebruikt als pejoratieve term in het Zuid-Afrikaans Engels, komt het woord "kaffir" voort uit de Arabische term qafr, wat 'niet-gelovige' betekent. Het werd gebruikt door Arabische handelaren in Afrika en India om niet-islamitische bewoners te beschrijven. Het is afgeleid van het woord Kafara ("Ter dekking"), met de implicatie dat niet-moslim Afrikanen de waarheid van een monotheïstische godheid bedekten of verdoezelden. De term was een stuk sterker dan het Engelse woord "heiden", omdat het vertaald kan worden als "concealer" of "denier" en suggereerde iemand die moedwillig niet geloofde ondanks alle bewijzen van het tegendeel.

Hoewel de Arabische term kon worden toegepast op elke niet-gelovige ongeacht ras, gebruikten Portugese ontdekkingsreizigers, slavenhandelaren en kooplieden die actief waren aan de Oost-Afrikaanse kust het te gebruiken om naar alle zwarte Afrikanen te verwijzen, hoewel ze het speldden cafre. Dit verspreidde zich naar andere koloniale machten, waar het in Zuid-Afrika werd aangenomen als een pejoratief woord voor zwarte mensen. Sommigen begonnen later de term specifiek te gebruiken om de Xhosa-bevolking ten zuiden van de regio Natal te beschrijven. In de 20e eeuw werd het beschouwd als een algemeen pejoratief. "Kaffir" werd ook in India gebruikt om de bergstammen van de noordwestelijke grens te beschrijven.

Hoewel deze etymologie goed wordt geaccepteerd, was niet iedereen ervan overtuigd. De Zuid-Afrikaanse satiricus Herman Charles Bosman was een dergelijke rebel, hoewel zijn redenering op zichzelf problematisch is: "De tamme afleiding van het woord 'kaffir' uit het Arabisch voor 'ongelovige' door iedereen moet worden verworpen door iemand met een gevoel voor de betekenis van woorden. Het is een sterk, bloemig woord, breed als het Afrikaanse veld, en in zijn disyllabische heftigheid is het controversieel dat ik zeker weet dat geen enkele Arabier ooit zou kunnen nadenken. '


8 'Kike'


Het gemeenschappelijke twintigste-eeuwse pejoratieve woord voor joden kwam al in 1914 in New York Amerikaans-Engels binnen, maar zou pas in 1961 in het woordenboek van Oxford verschijnen. Voorafgaand hieraan werd "kike" alleen vermeld als een alternatieve spelling voor het Schots / Noord-Engels dialect woord "kick" of "keek," wat betekent "piepen" of "kijken".

De pejoratieve "kike" heeft duidelijk zijn oorsprong in de Stateside en is waarschijnlijk afkomstig van het Jiddisch. Een vroege verklaring was dat de term werd gebruikt door Duitse Joden, die zich hadden geassimileerd in de Amerikaanse cultuur, om recentere Joodse immigranten uit Oost-Europa te beschrijven. Veel Ashkenazische namen eindigden in "-ski" of "-sky" en de theorie luidt dat ze werden beschimpt door "ki-ki" te worden genoemd, die uiteindelijk "kike" werd en door anti-semieten op joden werd toegepast. Deze theorie werd gevorderd door de taalkundige J.H.A. Lacher, die beweerde het te hebben gehoord van joden "van Duitse afkomst, die al snel beweerden dat de bedrijfsethiek en de levensstandaard en de cultuur van deze Russen veel lager waren dan die van hen."

Een andere, misschien meer aannemelijke, theorie suggereert dat Oost-Europese joodse immigranten die op Ellis Island aankwamen, vaak ongeletterd of op zijn minst ongeletterd waren in het Latijnse alfabet. Ze konden hun namen niet op immigratiedocumenten tekenen en moesten in plaats daarvan een markering maken. In plaats van te tekenen met een 'X', geassocieerd met het christendom en de brutale Romeinse uitvoeringswijze, tekenden ze met een cirkel 'O', genaamd een kikel of kikeleh ("Kleine cirkel") in het Jiddisch.

Joodse winkeliers aan de Lower East Side en joodse reizende verkopers in het binnenland van de VS, die beiden afhankelijk waren van krediet voor hun handel, zouden ook betalingen in rekeningboeken met dergelijke kringen controleren. Al snel noemden zowel immigratie-inspecteurs als klanten uit het Midwesten verkoop aan Joden als 'kikes', en dit verspreidde zich naar de rest van de bevolking. De Jiddische oorsprong was snel vergeten.

7 Jjanggae En Gaoli Bangzi


Een veel voorkomende Koreaanse pejoratieve term voor Chinezen is jjanggae, wat over het algemeen in het Engels wordt vertaald als 'chink'. Het wordt vaak nonchalant gebruikt om te verwijzen naar burgers van China, Taiwan, Koreanen van Chinese afkomst en zelfs Chinees of Koreaans-Chinees eten. De term vindt zijn oorsprong in het Chinese woord zhanggui, wat "winkelier" betekent, maar wordt beschouwd als een archaïsche uitdrukking (zoals de Engelse "barkeep", wat "barman" betekent). Naar verluidt zouden Koreaanse klanten in restaurants in China werknemers horen die naar de baas verwijzen zhanggui, wat de basis werd voor de Koreaanse term jjanggae en ontwikkelde een pejoratieve voorsprong in de tijd. Het kan ook verwijzen naar dozen die Chinese kooplieden gebruikten om geld te verzamelen tijdens het Japanse koloniale tijdperk.

De Chinezen verwijzen op hun beurt naar Koreanen als Gaoli Bangzi, welke de New York Times vertaald als "Koreaanse hicks." Gaoli is een verwijzing naar het oude Koreaanse koninkrijk Goryeo, dat bestond tussen de 10e en 14e eeuw en was gelieerd aan de Tang-dynastie. Bangzi betekent letterlijk "vasthouden" en is blijkbaar een verwijzing naar de Japanse bezetting van Mantsjoerije en het schiereiland Shandong. Terwijl de Japanse politie geweren had, werd de Koreaanse politie die voor de Japanners werkte vermoedelijk alleen maar knuppels gegeven die werden gebruikt om Chinezen te verslaan. Dit kan ook in verband zijn gebracht met de oudere geschiedenis, waarin staat dat toen de Sui-dynastie het Goryeo-koninkrijk binnenviel tijdens de Middeleeuwen, de Koreanen zich met stokken verdedigden. Anderen zeggen dat de uitdrukking voortkwam uit het idee dat Koreaanse immigranten naar China door de Japanners werden gebruikt als een figuratieve knuppel om Chinese mensen tijdens de bezettingsperiode op één lijn te houden.

6 farang


Veel mensen die Thailand bezoeken gaan ervan uit farang is een smet, hoewel het over het algemeen niet als zodanig wordt gebruikt. Veel buitenlandse inwoners van het land denken dat het pejoratief is, en dringen aan op meer neutrale termen zoals khon tang chat of khon tang prathet, wat betekent "buitenlander" of letterlijk "andere landpersoon." Terwijl Thais erop staat farang is op zich een neutrale term, sommigen beweren dat het bijna altijd negatief wordt gebruikt. De uiteindelijke betekenis zou betwistbaar kunnen worden begrepen als "barbaar", hoewel het door de meeste Thais terloops wordt gebruikt om westerse buitenlanders te beschrijven.

Er zijn een aantal folk etymologieën met betrekking tot de term. Sommigen geloven dat het vandaan komt farangseet, het Thaise woord voor de Fransen, maar farang dateert van vóór de komst van Europeanen in Zuidoost-Azië. In feite kwam het woord waarschijnlijker uit het Arabisch firinjia, gebruikt om eerst te verwijzen naar de Franken en vervolgens naar West-Europeanen in het algemeen tijdens de kruistochten. Verschillende versies van dit woord verspreidden zich door handel in talen zo ver verwijderd als het Grieks (Frangos, firanja) en Vietnamees (pha-rang, pha-lang-xa).

Het werd voor het eerst gebruikt in Thailand om naar de Portugezen te verwijzen, maar werd vervolgens in het algemeen op West-Europeanen toegepast. Het is ook het woord voor 'guava', dat door de Portugezen vanuit Amerika werd geïntroduceerd, hoewel het waarschijnlijk oorspronkelijk bekend was kluai farang ("Frankische banaan"). farang komt ook voor in andere voedingsmiddelen, zoals "aardappel" (man farang of "Frankische knol"), "asperges" (naw maai farang of "Frankische bamboescheuten"), en "peterselie" (phak chii farang of "Frankish cilantro").

5 Rosbifs En 'Frogs'


De traditionele rivaliteit tussen Engeland en Frankrijk creëerde de merkwaardige aanvalsvoorwaarden die de twee landen voor elkaar gebruikten, les rosbifs en "de kikkers". Aanvankelijk Rosbif verwees naar de Engelse methode om rosbief te koken. Professor Richard Coates van de Universiteit van Sussex zei tegen de BBC: "Rosbifs werd een merkteken van de Engelsman voor zover het de Fransen betrof in de 18e eeuw, eenvoudigweg omdat het een zeer populaire manier van koken was. Die stijl begon van toepassing te zijn op ander vlees dat op dezelfde manier werd gekookt, dus je zou ook 'rosbif de mouton' en dat soort dingen hebben. "In de jaren 1850 werd de uitdrukking echter gebruikt om de Engelsen zelf te beschrijven, hoewel het werd over het algemeen als redelijk onschadelijk beschouwd.

De Francofobische uitdrukking "kikker" kan lijken op het eten van kikkerbilletjes, maar het is eigenlijk een oudere belediging die voor het eerst werd toegepast op de jezuïeten en de Nederlanders, die werden vergeleken met kikkers omdat ze "moerasbewoners" waren. na 1805 werd de term toegepast op de Fransen, die op dat moment als een nationale vijand werden beschouwd. Dit werd waarschijnlijk versterkt door het eten van Gallische kikkerbotten en de fleur-de-lis (het Franse nationale symbool) die door sommigen wordt beschreven als drie kikkers of padden die groeten.

4 Terrone


De Italiaanse smet Terrone is afgeleid van terra ("Aarde") en wordt over het algemeen door Noord-Italianen gebruikt om te verwijzen naar zowel Zuid-Italianen als Afrikaanse immigranten. De term betekent letterlijk "mensen van vuil" of "het vuil onder de voeten" en werd gepopulariseerd in de jaren 1950 en 1960 toen Noord-Italië door een snelle industrialisatie ging en veel zuiderlingen naar het noorden trokken om werk te vinden in de steden. Volgens Gregory Pell duidt de term 'achterlijkheid en primitiviteit ... op een idee dat het Zuiden een derde wereldcultuur is, vergeleken met de eerste industriële wereldmaatschappij in Noord-Italië.'

Later, toen Afrikaanse immigranten in Italië aankwamen, werd de term ook op hen toegepast, een proces dat ongetwijfeld werd aangemoedigd door het feit dat veel nieuwkomers een baan in de landbouw in het Zuiden op zich namen. Dit viel samen met populaire extreemrechtse noties van Noord-Italianen die afstamden van "ijverige" Kelten, in tegenstelling tot "luie en agrarische" Mediterraneans in het Zuiden, geassocieerd met de oude Grieken en Etrusken. Zuid-Italianen en Afrikanen werden samengevoegd in een inferieure en ondermenselijke "andere" door Noordelijke supremacisten. Inderdaad, een van de termen die Noord-Italianen gebruiken om naar Zuid-Italianen te verwijzen is africani. Er zijn echter ook nieuwe, voor immigranten specifieke, leuzen ontstaan, zoals marocchini, zowel voor Arabieren als voor Sub-Sahara Afrikanen sottoterrone, wat betekent "sub-dirt onder iemands voeten."

3 'Wop'


Deze term, die voornamelijk in de Verenigde Staten wordt gebruikt om te verwijzen naar mensen van Italiaanse afkomst, heeft een aantal valse etymologieën waarover op internet wordt geslagen en beweert dat deze is afgeleid van "Without Papers" of "Without Passport." Naar verluidt, immigratiebeambten bij Ellis Eiland gebruikte stempels, krijt of plakkaten om die aankomsten aan te duiden die niet over voldoende documenten als "WOP" beschikken. De associatie met immigratiedocumenten heeft echter weinig zin, aangezien de termijn is vastgelegd sinds 1908, terwijl immigratiedocumenten niet nodig waren tot 1918.

"Wop" is eigenlijk afgeleid van de Siciliaanse en Napolitaanse jargonterm guappo, wat 'misdadiger' of 'gangster' betekent. Guappo mogelijk afkomstig van het Spaanse bijvoeglijk naamwoord guapo ("Vetgedrukt") tijdens de Spaanse heerschappij over Zuid-Italië. De Spaanse term was zelf afgeleid van het Latijn Vappa, wat 'zure wijn' betekent, die de Romeinen vroeger een waardeloze persoon of verliezer noemden.

Zuid-Italiaanse immigranten naar de VS gebruikt guappo onder elkaar, en het kreeg pas een aanstootgevende betekenis toen het werd opgepikt door andere Amerikanen en gemuteerd in "wop". Tegen de jaren 1890 werd het toegepast op Italianen in het algemeen, evenals op restaurants ("wop-house"), spaghetti ("Wop-special") en Italië ("Wopland"). Het is mogelijk populair geworden in de Engelssprekende wereld door vroege talkiefilms en werd veel gebruikt in Engelstalige kranten tijdens de Tweede Wereldoorlog.

2 Pindos


Deze Russische term wordt gebruikt om te verwijzen naar Amerikanen, bekend door de meervoudsvorm pindoses, terwijl de Verenigde Staten zelf kan worden aangeduid als "Pindostan" of "Pindosia." Het wordt vaak gebruikt op het Russische internet om te verwijzen naar niet-gewaardeerde Amerikaanse bedrijven of politici. In het Russisch is de etymologie niet helemaal duidelijk. Het werd voor het eerst gebruikt om te verwijzen naar een soort pony gevonden in het Pindos-gebergte in Griekenland. In de 19e eeuw werd het door Russen gebruikt om te verwijzen naar de Azov en de Zwarte Zeegrieken.

Het woord had verschillende betekenissen in de 20e eeuw, beschreef homoseksuelen of zwarte mensen of werd gebruikt als een algemene term van disparagement door leden van het leger. Sommigen zeggen dat de term afkomstig is van het Spaanse woord pendejo ("idioot"). De meest populaire etymologie stelt echter dat het via het Servisch in de Russische taal is ingevoerd. Tijdens de oorlog in Kosovo geloofden de Serviërs dat Amerikaanse vredessoldaten, geladen met zware uitrusting, op pinguïns leken en de Britten bekend werden als halve pinguïns. Russische soldaten zouden het woord van de Serviërs hebben opgepikt en het thuis hebben gepopulariseerd.

Het enige probleem met die etymologie is dat het Servische woord voor pinguin dat niet is Pindos, maar liever pingvan. Misschien zit de waarheid dichter bij speculatie in The Moscow Times: "Het lijkt erop dat het een woord was op zoek naar een definitie. Het heeft obscene, vaag komische en zeer denigrerende geluidsverenigingen. "

1 'Foreign Devil'


Vroeg in de Chinese geschiedenis waren buitenlanders over het algemeen bekend door twee termen:ventilator of yi. Na de Opiumoorlogen (die in China bekend stonden als de "Yi Peril"), zag het xenofobe sentiment de opkomst van de term yangguizi ("Buitenlandse duivels") om Westerlingen te beschrijven.Carl Crow, een Amerikaanse zakenman die aan het begin van de 20e eeuw in China werkte, beweerde dat het kwam omdat: "Met hun rode gezichten, uitstekende ogen en absurd gecompliceerde en ongemakkelijke kleding, hadden alle buitenlanders de schijn van duivels."

Gui, wat 'duivel' betekent, was een term met een diep negatieve connotatie, en tijdens vroege ontmoetingen met Europese ontdekkingsreizigers, ervoeren de Chinezen veel aspecten van de westerse fysieke vorm, zoals diepliggende ogen, lange neuzen, smalle monden, algemene bleekheid, en bizarre haarkleur, die doet denken aan monsters van de oude Chinese mythe. De term werd gepopulariseerd als een wapen van politieke retoriek na de Opiumoorlogen en werd vaak gebruikt tussen de jaren 1840 en 1940.

Tijdens de Boxer-opstand werd een politieke verklaring met de naam "Heilige Vuist" geplaatst, waarin stond:

De ogen van de duivel waren blauw ... Ze wegvagen is een briesje ... Frankrijk is verlaten, en Groot-Brittannië en Rusland in wanhoop ... De buitenlandse duivels zijn aan het einde van hun heerschappij ... Het grote Qing-rijk zal het land regeren.

Gui werd later op verschillende manieren toegepast op buitenlanders, zoals op buitenlandse diplomaten ('duivelsdiplomaten') en op valuta die de hoofden van buitenlandse monarchen ('duivelskoppen') droegen.

Op het vasteland van China, yangguizi werd vervangen door meer neutrale termen zoals waiguoren ("Buitenlandse persoon") of laowai, ("Oud buitenlands"), dat een positieve associatie heeft in China. In Hong Kong, de uitdrukking gweilo (meestal vertaald als "spookmens" hoewel afgeleid van dezelfde Chinese karakters als Guizi) wordt nog steeds veel gebruikt, hoewel de overheid het gebruik ervan door antiracismewetgeving heeft verminderd.

In Singapore was de equivalente uitdrukking de Hokkiaanse term ang mo kwuy, wat "roodharige duivel" betekent en werd gebruikt om blanken te beschrijven. Meer recentelijk is dit meestal simpelweg ingekort ang mo ("Roodharig"), wat minder duidelijk beledigend is. Het is mogelijk de inspiratie geweest voor het district Ang Mo Kio in Singapore, dat kan worden vertaald als 'Kaukasische brug' of 'Roodharige brug'.