Delen:
10 auteurs die je op school hebt gelezen die stiekem vreselijke mensen waren
De lagere school haalt alle specerijen uit de geschiedenis en laat het lijken alsof iedereen in het verleden thee zat te drinken op de klanken van klavecimbelmuziek. Engelse leraren praten bijvoorbeeld meestal niet over de duistere en vuile geheimen van onze favoriete schrijvers, maar hun levens zitten er vol mee. Om de een of andere reden lijkt er iets te zijn aan schrijvers waardoor ze recht in elke denkbare vorm van ondeugd en losbandigheid duiken.
Of je leraar het je nu wel of niet vertelt, de meeste auteurs op je zomerlezingslijst leidden levens die Hugh Hefner zouden laten blozen. En dat waren de leuke. Een paar van de favoriete schrijvers van je leraar waren kwalijk afschuwelijke mensen.
10 George Orwell verkocht zijn vrienden aan de geheime dienst
De man die ons waarschuwde voor een grimmige toekomst waarin spionnen en geheime politie mensen wegsleepten omdat ze gevaarlijke gedachten hadden, was niet bepaald een fan van een vrijheidsliberaat als hij lijkt. In het echte leven was hij meer een onderdeel van Big Brother dan dat hij ertegen was.
Orwell hield een geheime lijst bij van mensen die hij had ontmoet en waarvan hij dacht dat die geheime communistische sympathisanten waren. Iedereen die hij ontmoette en een beetje te gunstig leek voor het idee van sociaal welzijn, kreeg zijn naam opgeschreven op de zwarte lijst van Orwell. En toen hij genoeg namen had, stuurde hij een briefje naar de Britse geheime dienst met de mededeling: Vertrouw nooit deze mensen.
Orson Welles, Katherine Hepburn, Charlie Chaplin en tientallen andere grote namen verschenen op de lijst van Orwell. Het bleek dat Orwell het communisme misschien niet goed had gevonden, maar hij was niet boven een beetje gedachtebewustzijn.
9 William Golding probeerde een 14-jarig meisje te verkrachten
Er was een reden waarom de auteur van heer der vliegen was zo diep bekend met de duisternis in het hart van jonge jongens: zijn hart was ongeveer net zo donker als ze komen. Voordat hij stierf, begon William Golding een memoires te schrijven die misschien te eerlijk waren geweest. Om te beginnen heeft hij openlijk bekend dat hij probeerde te verkrachten.
Toen hij 18 jaar oud was, was Golding geobsedeerd door een 14-jarig meisje genaamd Dora. Hij was in feite zo geobsedeerd dat hij haar naar een veld lokte en probeerde gewelddadig, fysiek haar te dwingen. De jonge Dora moest hem slaan met haar vuisten om hem te laten gaan. Op het moment dat hij zijn greep losliet, rende ze voor haar leven, terwijl Goldin haar achtervolgde nadat ze schreeuwde: "Ik zal je geen pijn doen!"
Hij was niet echt berouwvol. Zelfs als een oude man die zijn memoires schreef, glipte Golding nog steeds in allerlei enge griezelige taal om te rechtvaardigen wat hij had gedaan. Ze was nog maar een kind, gaf hij toe, maar ze was 'al zo sexy als een aap'. Hij noemde haar 'verdorven door de natuur' en zei dat hij wist dat ze 'zware seks wilde' - wat een gek ding is om te geloven in een jong meisje dat schreeuwend van je wegliep.
8 David Foster Wallace Was een beledigende stalker
De auteur van Oneindige Jest was niet echt 's werelds grootste vriendje. Hij heeft misschien een goed boek kunnen schrijven, maar toen hij zijn pen neerzette, deed hij een paar verschrikkelijke dingen voor vrouwen.
Mary Karr heeft het ergste. Ze was in de jaren negentig het object van de genegenheden van Wallace, een vrouw van wie hij op slag verliefd werd vanaf het eerste moment dat hij haar ontmoette. Als dat soort genegenheid echter van een man als Wallace komt, is dat geen goede zaak.
Karr was getrouwd met kinderen toen ze elkaar ontmoetten, maar Wallace probeerde haar toch in bed te krijgen. Toen ze haar man niet onmiddellijk voor hem verliet, werd hij gek. Eerst ging hij mensen vertellen dat ze een paar waren, ook al waren ze dat niet. Toen kreeg hij een tatoeage van haar naam op een hart en liet het aan haar man zien. Eindelijk, toen niets van dat lukte, schreeuwde hij gewoon obsceniteiten naar haar en stompte zijn vuist door haar autoraam. Op een gegeven moment probeerde hij zelfs een huurmoordenaar in te huren om haar man te vermoorden.
Het is het gedrag van een gek, maar Karr moet ook wat problemen hebben gehad, want in plaats van een straatverbod in te dienen, kreeg ze uiteindelijk een affaire met de gekke kerel die haar achtervolgde.
Maar het werd niet beter. Zelfs toen ze samen waren, was Wallace waanzinnig gewelddadig. Hij schreeuwde tegen haar en gooide dingen naar haar. Ze bleef ook bij hem totdat uiteindelijk, nadat hij een koffietafel had gebroken door hem naar haar hoofd te gooien, Karr besloot dat het tijd was om een beter vriendje te zoeken.
7 Mary Shelley verloor haar maagdelijkheid in haar moeders graf
Het leven van Mary Shelley is een veel engere verhaal dan Frankenstein. Het is niet iets waar mensen vaak over praten, maar Shelley was een beetje een vreemde vogel. En met 'vreemd' bedoelen we dat 'het hart van haar overleden echtgenoot 30 jaar lang in een pot werd gedragen', een soort van vreemd.
Dat is raar - maar de dingen die ze deed toen hij nog leefde, waren nog vreemder. Mary en Percy Shelley's relatie begon met het bedrijven van de liefde bovenop het graf van haar overleden moeder.
Blijkbaar kon de jonge Mary Shelley geen betere plaats bedenken om haar maagdelijkheid te verliezen dan bovenop de laatste rustplaats van de moeder, die stierf en haar baarde. Het is een beetje vreemd, maar in haar verdediging was het graf van haar moeder al het decor geweest voor een merkwaardig groot deel van haar vormingsmomenten. Haar vader leerde haar lezen door haar de letters op de grafsteen van haar moeder te laten opzoeken. Dus als Shelley een beetje raar was, was het in haar familie.
6 Victor Hugo was verslaafd aan prostituees
Vandaag, als we nadenken over de auteur van Les Miserables en De klokkenluider van de Notre Dame, seks is niet precies wat in je opkomt. Mensen die hem persoonlijk kenden, wisten echter dat seks bijna zijn hele leven was.
De seksuele begeerte van Victor Hugo was een legende. Er wordt gezegd dat hij en zijn vrouw op de dag dat hij trouwde, negen keer in één nacht hun huwelijk hadden volbracht. Het was hoe hij zijn maagdelijkheid verloor, maar nadat hij het eenmaal had geprobeerd, weigerde hij te stoppen. In korte tijd had hij affaires met elke vrouw die hem wilde hebben.
Zijn favorieten lijken prostituees en getrouwde vrouwen te zijn geweest, en Hugo heeft met veel van hen geslapen. Volgens zijn favoriete minnares sliep Hugo alleen tussen 1848 en 1850 met 200 verschillende vrouwen.
Zelfs de ouderdom vertraagde hem niet. In de laatste vier maanden van zijn leven noemde Hugo's dagboek - dat hij vulde met lugubere details over zijn seksuele uitbuiting - acht afzonderlijke vrouwen met wie hij had geslapen. En op dat moment in zijn leven was hij 83 jaar oud.
Elke vrouw van de nacht in Frankrijk kende hem. Ze kenden hem zelfs zo goed dat op de dag dat Hugo stierf, de bordelen van Parijs allemaal gesloten waren, zodat de prostituees hun respect konden betuigen aan hun beroemdste klant.
5 Allen Ginsberg was een kaartdragend lid van NAMBLA
Allen Ginsberg heeft al een plaats in de geschiedenis. Zijn gedicht 'Howl' daagde de definitie van literatuur uit, en zijn plaats bij de Beat-dichters heeft de verbeeldingskracht van generaties denkers gevangen genomen. Maar meestal proberen we zijn tijd bij NAMBLA niet te vermelden.
De Noord-Amerikaanse Man / Boy Love Association is een groep die campagne voert om volwassen mannen het wettelijke recht te geven om seks te hebben met jonge jongens, en Allen Ginsberg was een van hun meest enthousiaste leden. Hij drong aan dat het niet om pedofilie ging. NAMBLA, zei hij, was een 'forum voor hervorming' en hij sloot zich aan bij 'ter verdediging van de vrijheid van meningsuiting'.
De 'hervorming' die hij wilde, was echter meer dan een beetje eng. Hij wilde kinderpornografie legaliseren. Hij beschuldigde de regering van een "incompetente koppeling van pornografie en geweld." Hij vond dat we meer op de oude Grieken moesten lijken en zei: "Liefde tussen generaties was een sociale praktijk die door filosofen werd geprezen."
En daar bleef hij niet bij - hij probeerde ook mensen ervan te overtuigen dat er 'geen universele consensus over' toestemming 'is. "Dat klinkt misschien intellectueel, maar laten we eerlijk zijn over wat hij bedoelde. Afkomstig uit een lid van NAMBLA, dat is gewoon een mooie manier om te zeggen: "Hoe weet u dat achtjarigen er niet om vragen?"
4 Ezra Pound Was een fascist
Het is niet overdreven om Ezra Pound een fascist te noemen. We bedoelen niet dat hij een beetje chagrijnig was of dingen op zijn manier gedaan wilde hebben - we bedoelen dat hij zo'n actief voorstander van de As was dat hij uiteindelijk in de gevangenis terechtkwam voor verraad.
Pond was geobsedeerd door Mussolini. Hoewel hij Amerikaans was, was hij zo onder de indruk van de opkomst van het fascisme in Italië dat hij Mussolini smeekte hem persoonlijk te ontmoeten. Uiteindelijk stemde Mussolini in, en Pound verspilde hem met geschenken in waardering.
Toen de Tweede Wereldoorlog begon, ging Pound op de radio en roddelde over hoe Amerikanen uit de weg van de fascisten moesten blijven. Hij bekritiseerde openlijk Amerika voor het kiezen tegen het Derde Rijk en ging toen in lange rantsoenen zeggen dat de Joden voor elke oorlog verantwoordelijk waren.
Hij schreef zelfs meerdere gedichten over hoe groot fascisme is. Zijn "Italiaanse Canto's" zijn odes voor de fascistische vechtlust, terwijl zijn "Pisan Cantos" vol rantsoenen zijn die het Amerikaanse leger bekritiseren omdat ze lid zijn geworden van de oorlog. Maar op dat moment klaagde hij alleen maar. De "Pisan Cantos" werden achter de tralies geschreven, nadat het Italiaanse fascisme al was gevallen en Pound was opgesloten voor verraad.
3 Flannery O'Connor Was Openly Racist
De korte verhalen van Flannery O'Connor zijn gecompliceerd. Verhalen als "Everything That Rises Must Converge" pakten de veranderende wereld van het Zuiden tijdens de Civil Rights Movement met zoveel ambiguïteit aan dat het moeilijk te zeggen was aan welke kant ze stond: de mensen die strijden voor gelijke rechten, of de racisten?
Er was echter geen sprake van voor de mensen die haar kenden. In privé, Flannery O'Connor was er open over: ze vond de Civil Rights Movement belachelijk.
"Over de negers, het soort dat ik niet leuk vind, is de filosoferende profeterende, pontificerende soort," vertelde O'Connor eens aan een vriend. "Zeer onwetend maar nooit stil."
O'Connor was vol met grappen over burgerrechten. Ze klaagde dat de kranten "altijd kibbelden over raciale gerechtigheid" of grapten over "lokale negers" die probeerden de bibliotheek te integreren. Eens, toen een vriend een sprinkhaan in haar huis verliet, grapte ze dat het "me zoveel herinnerde aan de arme, gekleurde mensen in de gevangenissen dat ik hem buiten liet en hem aan een eend gaf."
In alle eerlijkheid was ze echter niet alleen tegen burgerrechten. O'Connor had gewoon een beetje een hekel aan iedereen. De manier waarop ze het stelde was: "Ik zeg een plaag in het huis van iedereen, voor zover het racegeld gaat."
2 J.D. Salinger was geobsedeerd door tienermeisjes
J.D. Salinger hield van minderjarige meisjes. Dat zei zijn vriendin Joyce Maynard trouwens ook over hem. En zij kan een betrouwbare bron zijn. Toen Salinger en Maynard met elkaar gingen daten, was ze 18 jaar oud - en hij was 53.
Maynard is niet de enige persoon die naar voren is gekomen als een van de tienervrienden van Salinger.Een vrouw genaamd Jean Miller beweert dat ze met J.D. Salinger begon toen ze pas 14 was. Salinger, zegt ze, zag haar lezing Wuthering Heights bij het zwembad en zei: "Hallo, hoe gaat het met Heathcliff?"
De twee bleven uiteindelijk vijf jaar bij elkaar. Om Salinger de eer te geven, wachtte hij totdat Miller de wettelijke leeftijd had bereikt voordat hij met haar sliep. Maar zodra hij dat deed, verliet hij onmiddellijk haar leven en sprak nooit meer met haar.
Volgens Joyce Maynard, zo opereerde Salinger - en niet alleen met hen, maar ook met andere jonge meisjes die niet naar voren zijn gekomen. "Zijn was een verleiding gespeeld met woorden en ideeën, niet vrijen," zei ze. Technisch gezien zou hij eigenlijk geen wetten overtreden, maar hij zou jarenlang jonge meisjes verleiden en vertellen dat hij van hen hield.
1 Norman Mailer heeft zijn vrouw met een pennemes gestoken
In de jaren zestig rende Norman Mailer voor de burgemeester in New York City. Het was een serieuze campagne - maar alle kansen die hij had, gingen zeker uit toen hij zijn vrouw in de kraam neerstak bij een fundraiser.
Mailer had een feest voor zijn kandidatuur gegooid, maar hij kreeg niet de opkomst waar hij op had gehoopt. Gefrustreerd raakte hij dronken van zijn geest en begon mensen uit te dagen tot gevechten. Hij kwam zelfs in een blote knokig vuistgevecht met zijn mede-schrijver George Plimpton.
Zijn vrouw kreeg uiteindelijk genoeg van Mailer dat ze beledigingen naar hem begon te slingeren. "Kom op, jij kleine f-t, waar zijn je cojones?" Riep ze hem toe. "Heb je je lelijk gemaakt door een minnares, jij zoon van een ..." Ze zei het gewoon om hem te provoceren, maar het werkte. Mailer pakte als reactie een pennemes en stak het in de borst van zijn vrouw, maar hij miste amper haar hart.
Een van de gasten probeerde haar te helpen, maar Mailer schreeuwde: "Ga weg van haar. Laat de doodgaan. 'Toen stormde hij het feest uit en liet haar bloeden op de vloer.
Uiteindelijk kreeg zijn geweten het beste van hem. Mailer ging terug naar zijn vrouw en bracht haar naar het ziekenhuis, waar ze haar leven redde, maar het veranderde niet wat hij had gedaan. Toch is Mailer met alles weggekomen. Hij grapte later dat mensen, na zijn vrouw gestoken te hebben, hem alleen behandelden met "vijf graden minder warmte dan ik gewend was. Niet vijftien graden minder dan vijf. '
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.