Top 10 moordende bijlmoorden

Bijlmoorden waren vrij gebruikelijk in de 19e eeuw. Een moordenaar kan gemakkelijk een huis binnenkomen en de inwoners in stukken hakken zonder de buren te storen of wakker te maken. De bijl was een stil en dodelijk instrument van de dood, en jammer genoeg werden vele moorden in de bijl nooit opgelost.

Anders dan moord door een geweer was een bijlmoord over het algemeen gruwelijk. Stukken vlees en hersenen zouden de vloer verstrooien. Het slachtoffer stierf vaak niet meteen en werd soms meerdere malen gehackt voordat de dood hem overwon. Het onderwerp verkocht ook kranten, en dat is waarschijnlijk de reden waarom er in die tijd zoveel moorden op bijlen werden gemeld in de wereldwijde pers.

10 De Mudgee-tragedie

Niemand kon het geloven. Waarom zou een gepensioneerde politieagent, woonachtig in Mudgee, New South Wales, zijn vrouw en baby kind vermoorden? In het begin, toen het nieuws uitbrak, waren sommige kranten geneigd te geloven dat er een fout was. Het moest een leugen zijn, maar dat was het niet.

In september 1898 snauwde John M'Coy, greep een bijl en mishandelde zijn vrouw en kind. Buren wisten dat het huwelijk gespannen was en dat M'Coy vaak erg wreed was tegen zijn vrouw. Mevrouw M'Coy had vaak laten doorschemeren dat ze bang was dat John haar ooit zou vermoorden, maar niemand deed een poging om te helpen omdat ze niet geloofden dat M'Coy zo ver zou gaan.

Op de ochtend van de moord werd er geschreeuw uit hun huis gehoord. Een jongeman rende erheen en zag hoe M'Coy zijn vrouw met een bijl sloeg. De man vertrok en rende naar het politiebureau.

De politie arriveerde in een griezelige scène. Er waren 'plassen bloed, bloedstolsels en de vermoorde lichamen van de vrouw en het kind'. De baby liet haar hoofd 'van achteren openklappen'. De vrouw was meerdere keren met de bijl gehackt. De achterkant van haar hoofd was opengespleten en haar hersens lagen op de grond. M'Coy werd betrapt terwijl hij zichzelf probeerde schoon te maken met een emmer water en zijn drie zonen waren veilig in de buurt.

Bij het gerechtelijk onderzoek beweerde M'Coy dat zijn overleden vrouw de misbruiker was, ondanks het feit dat getuigen beweerden dat hij de agressor in de relatie was. Hij weigerde te betalen voor de internering van zijn vrouw en dochter. Bij berechting werd hij schuldig bevonden aan moord en veroordeeld tot ophanging.

9 Butchered In A Shanty

Grand Rapids City, Wisconsin, kreeg nogal een schok in het voorjaar van 1858, toen het lichaam van een afgeslachte vrouw in een barak werd gevonden. Het tafereel was gruwelijk en de barak was bedekt met het bloed van de vrouw. Volgens één rapport wordt het "hoofd van de vrouw letterlijk in stukken gehakt [...] [De moordenaar] heeft zijn slachtoffer gepreoccupeerd en verminkt het levenloze lijk, nadat hij haar had vermoord." De met bloed beklede bijl werd gevonden in de buurt van het lichaam.

Zoals vaak het geval was, werd de man van de vrouw onmiddellijk verdacht en in hechtenis genomen nadat hij in de buurt van de barak was ontdekt. Patrick Bennet gaf toe zijn vrouw te slachten. Hij had een eerder strafblad voor overvallen en stond bekend als een dronkaard.

Wat er met Patrick Bennett is gebeurd na zijn arrestatie is niet bekend.

8 Dodelijk loongeschil

Samuel H. Morris was erin geslaagd om een ​​beetje extra geld te verdienen in Nieuw-Zeeland, en daarmee verhuisden hij en zijn vrouw naar Blacktown, NSW. Ze kochten een kleine woning en huurden uiteindelijk een arbeider in, Hing Loong. Alles ging zoals het moest tot één dag in 1888, Loong ontving twee bezoekers. Morris vond het uiterlijk van de bezoekers niet leuk en beval hen van zijn eigendom af te komen. In plaats van te voldoen aan de wensen van de eigenaar, negeerde Loong Morris en liet de bezoekers terugkeren naar de hut waar hij woonde.

Enige tijd later ontving Loong een mysterieuze brief. Na het lezen leek Loong overstuur, maar er werd niets meer over gezegd.

De vrouw stuurde haar man toen om wat water te halen en terwijl hij zich bukte, sloeg Loong Morris met een stuk hout over het hoofd. Er volgde een worsteling en Loong pakte een bijl. Morris greep een tuinschoffel. Loong gaf Morris twee harde slagen naar het hoofd met de bijl, en Morris gaf een klap tegen Loong's hoofd.

Morris, verbazingwekkend genoeg nog in leven, rende naar het huis en riep om zijn vrouw. Ze stapte uit en werd aangevallen door Loong, die drie van haar ribben met de bijl brak. Ze ontsnapte en rende naar het huis van de buren, op meer dan 0,8 kilometer (0,5 mijl) afstand. Tegen de tijd dat de buren bij de woning kwamen, was Morris dood door een bijlwond die door zijn hoofd sneed. Loong werd gevangen en kroop terug naar zijn hut.

Bij zijn onderzoek vroeg Loong dat de strijd om lonen ging die Morris hem verschuldigd was. De vrouw verklaarde echter dat er geen loon verschuldigd was en dat ze geloofde dat ze om andere redenen werden aangevallen. Loong werd schuldig bevonden aan opzettelijke moord, maar stierf aan zijn verwondingen voordat hij terecht kon voor de veroordeling.

7 De lange man

Leroy Rogers was een oude vrijgezel die op een kleine boerderij in Michigan woonde toen zijn lichaam werd gevonden in 1894. Het was een vreselijke scène. Leroy's schedel was boven een van zijn ogen verpletterd met het vlakke uiteinde van een bijl en het blad van de bijl zat nog steeds in de nek van de man. Het lichaam was nog warm toen het door een buurman werd ontdekt, dus de moord was vers, maar er was geen echte aanwijzing wie dat had kunnen doen.

Het enige dat bekend was, was dat er een lange man in de buurt van het huis was gespot ergens voordat de moord werd gepleegd. Het enige motief dat de politie kon bedenken, was overvallen. Leroy's geweer en horloge misten. Van hem was niet bekend dat hij veel anders in de weg van geld had gehad.

6 Een aanzienlijk mysterie

Vanaf 1845 hebben we een vreemd verhaal over een oude man en een jong meisje, waarschijnlijk 14 of 15 jaar oud, die een huis huurden in Parramatta, NSW. De buren waren natuurlijk achterdochtig over de omstandigheden met betrekking tot het jonge meisje, dat de oude man overleed als zijn dochter.Ze geloofden dat ze een paar waren en dat het jonge meisje op de een of andere manier door de man was verleid. Ze kwamen echter in elkaars leven terecht, maar dat is niet het verhaal. Het was hoe het paar eindigde dat de dagbladen vulde.

Een paar dagen waren verstreken en de buren zagen geen beweging uit het gehuurde huis komen. Uit nieuwsgierigheid gingen sommigen naar binnen. Ze vonden niets op de eerste verdieping, dus gingen ze naar boven. Daar, in de hoek van een kamer, vonden ze een stel oude kleren op de vloer en een deken die als een geïmproviseerd bed werd gebruikt. Bovendien vonden ze het verminkte lichaam van het jonge meisje - maar geen bloed.

Het bloed en het bloed werd gevonden in een ander gehuurd huis in Sydney. In die plaats waren er plassen bloed op de vloer en de muren waren bedekt met rood. Bij een schijnbaar bijlstreepje in de muur waren er sporen van het haar van het meisje. Het was duidelijk dat de oude man het meisje op één plaats had vermoord en haar naar de andere had gedragen.

Volgens een arts die het lichaam van het jonge meisje onderzocht, had ze meerdere hoofdwonden en waren haar voorhoofd en wangen bedekt met blauwe plekken. Ze had bijtsporen op haar kin, haar oren waren gewond en een van haar vingers was afgesneden. Kneuzingen op haar romp onthulden dat ze meerdere malen op brute wijze is getrapt.

De oude man werd geïdentificeerd als mogelijk heette Halloran of O'Hallen. Hij was verdwenen na de moord en er werd geen rapport gevonden over zijn gevangenneming.

5 Neem nooit een vreemdeling op

Clay Young ontmoette Bush en Cooey op een wagenhof in Muskogee, Oklahoma, in 1899. Ze vertelden hem dat ze op weg waren naar Arkansas, en Clay vroeg of hij met hen mee kon gaan op hun reis. De mannen waren goed met een andere reiziger die zich bij hen aansloot en vertrokken, staken de rivier de Arkansas over en reisden nog een paar kilometer met de wagen voordat ze stopten voor de nacht.

Terwijl de drie mannen in de wagen lagen, begon Clay na te denken over zijn situatie. Hij besefte dat het gemakkelijk voor hem zou zijn om de andere twee mannen te vermoorden en alles te nemen wat ze hadden, inclusief de paarden en wagen.

Clay besloot dat moord een uitstekend plan zou zijn, en terwijl de andere twee mannen sliepen, greep hij een geweer en een bijl. Hij sloeg Cooey op zijn hoofd met de bijl. Toen Bush wakker werd, gaf Clay hem een ​​slag tegen het hoofd. Om het werk af te maken, legde Clay het pistool in de nek van Bush en haalde de trekker over.

Op dit punt begon Cooey weer bij bewustzijn te komen. Clay hief de bijl opnieuw op en deze keer verpletterde hij de schedel van de man "alsof het een eierschaal was." Bush, die al een slag door het hoofd had gehad en een schotwond door de nek, leefde nog, dus Clay eindigde hem weg met de bijl.

Helaas voor Clay hadden de mannen heel weinig geld op hen. Clay werd snel gevangen nadat de lichamen werden gevonden, en hij bekende, zonder spijt, wat er die nacht was gebeurd. Hij kreeg een levenslange gevangenisstraf.

4 Brained met een bijl

Andrew Manning woonde in 1879 in een fabrieksdorp in Connecticut met zijn vrouw en volwassen kinderen. Hij was een bruut tegen zijn vrouw en sloeg haar vaak. Hun kinderen werden het beu om Andrew hun moeder te zien slaan, dus gaven ze hem geld om het huis voorgoed te verlaten.

Andrew accepteerde de deal en vertrok, maar nadat hij al het geld aan rum had uitgegeven, ging hij weer naar het huis. Zijn vrouw kwam naar de deur en hij vroeg of hij gewoon de nacht kon doorbrengen en uitrusten. Ze liet hem naar binnen. Twee van hun dochters waren bezorgd en vreesden dat hij hun moeder zou slaan, maar de nacht ging rustig voorbij.

'S Morgens gaf Andrew zijn vrouw een warme kus op de wang en zei: "Vaarwel, vaarwel", en ging de deur uit. Iedereen ging ervan uit dat het de laatste keer zou zijn dat ze hem zouden zien, maar ze hadden het mis. Hij ging naast de deur en leende een bijl van de buurman.

Toen stormde Andrew snel het huis in en begroef de bijl in het hoofd van zijn vrouw. Ze stortte in, dood. Andrew rende naar de molenvijver, stopte zijn zakken vol met stenen en sprong erin.

Gemeente autoriteiten haalden zijn lichaam terug en begroeven het zonder ceremonie. De vrouw ontving een volledige begrafenis.

3 bewaarde een bijl bij het bed

Harriet Williams, een vrouw van in de vijftig, stond erom bekend hard te werken. Ze werd gerespecteerd in haar wijk in North Carolina en wist hoe ze een cent kon sparen. Ze werkte zes dagen per week in de stad en keerde op zaterdagavond terug naar haar hut om in stilte van haar Zondag te genieten.

Op een lentemorgen in 1890 liep een buurman langs haar hut, op zoek naar zijn paard, toen hij hoorde kreunen van binnenuit. Hij opende de deur en zag Harriet op de vloer liggen, bedekt met bloed, met twee bijlen naast zich. De buurman liep in paniek weg en haalde anderen om terug te keren naar het toneel. Ze trokken de arme Harriet op een bed en ze stierf kort daarna.

De lijkschouwer onderzocht haar lichaam en ontdekte dat ze "drie bloedige en diepe wonden in het hoofd had, een snee in de schouder die tot op het bot sneed en een op de arm." Er werd ook geleerd dat Harriet een van de assen had gehouden aan het hoofdeinde van haar bed en de tweede tegen een muur. Toen haar aanvaller haar kamer binnenkwam, pakte ze de bijl bij haar bed en greep de indringer de andere. Er volgde een worsteling en Harriet was zwakker in de strijd.

Een zoektocht in haar hut liet zien dat een deel van het geld dat ze in haar huis had verborgen was meegenomen, maar er was veel achtergebleven. De moordenaar was niet bekend en er waren geen achterdochtige mensen in de omgeving gezien.

2 vreselijke moord

Benjamin Ellison woonde met Elizabeth Rous Seman in een klein huisje in Penzance, Engeland, in 1846. Op een avond verscheen Benjamin in een nabijgelegen hotel en vroeg of hij daar de nacht kon doorbrengen. Op de vraag waarom hij niet naar huis zou gaan, verklaarde hij dat het gewoon te laat was om dit te doen.Hij riep toen een vriend om hem te bezoeken, en toen de vriend vroeg of Elizabeth gezond was, verklaarde Benjamin dat ze feitelijk behoorlijk ziek was.

De volgende ochtend verliet Benjamin het hotel en ging naar een buurman in de buurt van het huisje. Hij vertelde de vrouw dat iemand zijn huis had ingebroken en dat Elizabeth was vermoord.

De politie kwam binnen en vond het afgeslachte lichaam van Elizabeth in huis. Een bijl lag op de grond en er waren bloedvlekken. Elizabeth's hoofd was bijna helemaal doorgesneden en de achterkant van haar schedel was erin geslagen. Haar lichaam had talloze snijwonden, wat aantoonde dat er een strijd was met de moordenaar. In haar hand was een pluk haar dat, door schijnbaar, overeenkwam met het haar van Benjamin.

Toen Benjamin werd onderzocht, vertoonden zijn handen blauwe plekken en een van zijn vingers had bijtwonden. Hij werd in hechtenis genomen en een jury gaf hem een ​​vonnis over opzettelijke moord.

1 uit de top van zijn hoofd

James P. Davis uit Maine had enige tijd doorgebracht in het gekkenhuis van de staat vanwege zijn onheuse geest, maar hij werd ontslagen als genezen en keerde terug naar zijn ouders.

Op een lentemorgen in 1874 ging zijn moeder naar buiten en zag haar zoon boven het lichaam van zijn vader staan ​​met een bebloede bijl in zijn handen. De bovenkant van het hoofd van de vader was afgehakt.

De moeder sprak met haar zoon en overtuigde hem om de bijl weg te doen. Ze bracht hem vervolgens naar het huis en zei hem daar te moeten wachten terwijl ze de buren kreeg. De buren kwamen en namen de verontruste jonge man in hechtenis. Toen hem werd gevraagd waarom hij zijn vader vermoordde, zei Davis: "Washington heeft mij bevolen dat te doen."