Delen:
10 manieren gevangenissen martelen gevangenen in de moderne tijd
Als openbare verdediger heb ik uit de eerste hand de onuitsprekelijke misbruiken gezien die degenen die in de Verenigde Staten gevangen zitten, moeten verduren. Deze groep omvat diegenen die veroordeeld zijn voor misdaden en voorgeschoten gedetineerden die als onschuldig worden beschouwd.
Gelukkig hoef je niet in de frontlinie te zijn om te getuigen. Naarmate het tij op de rechten van gevangenen terugkeert, besteden gerespecteerde publicaties steeds meer aandacht aan de gruwelen van opsluiting. Sommige kranten hebben zelfs hele secties gewijd aan deze kwesties.
Ondanks deze toegenomen zichtbaarheid bestaat er een aanhoudende misvatting dat gedetineerde personen een gratis rit krijgen - of op zijn minst meer dan ze verdienen. Lees het commentaargedeelte van het artikel over gevangenenrechten en u zult waarschijnlijk iemand vinden die beweert dat gevangenen beter leven dan de middenklasse.
Er is ook de misvatting dat gevangenen geen rechten hebben, wat mensen ertoe brengt te concluderen dat alles wat gevangenen wel krijgen, naastenliefde is. Anderen hebben een verontrustende neiging om de pijn de rug toe te keren die zij als zelf toegebracht ervaren. De logica gaat ongeveer als volgt: deze mensen hebben een misdaad gepleegd, dus ze verdienen wat er in de gevangenis met hen gebeurt.
Voordat je concludeert dat gevangenen eenvoudig krijgen wat ze verdienen, lees je hieronder voor enkele van de schokkende manieren waarop gevangenissen gevangenen in moderne tijden martelen. Veel van deze praktijken zullen zelfs de meest smachtende smeken om hervorming achterlaten.
10 broeiers
In 2012 kookte de gevangenisautoriteiten Darren Rainey tot de dood toen ze hem dwongen om een douche van twee uur in kokend water te nemen dat 82 graden Celsius (180 ° F) was. Het water, warm genoeg om een kopje dure ramen te koken van de commissaris van de gevangenis, verbrandde meer dan 90 procent van het lichaam van Rainey. Terwijl stafleden Raimsy's slappe lichaam uit de douche trokken, raakte zijn huid van het lijf. Ze hadden hem in wezen levend gekookt.
Zijn aanval?
Rainey, die schizofreen was, had in zijn cel ontlast. Toen Harriet Krzykowski, een voormalig counselor bij het Dade Correctional Institution, aan een bewaker vroeg hoe ze met Rainey zouden gaan omgaan, verzekerde de bewaker haar gerust: "Oh, maak je geen zorgen, we zullen hem in de douche leggen." Krzykowski ging ervan uit dat dit een goede zaak was.
De volgende dag hoorde Krzykowski dat de bewakers Rainey hadden opgesloten in een claustrofobische kraam en hem met geweld onderdompelde met een slang. Alleen de bewakers, niet Rainey, konden de watertemperatuur regelen. Omdat de douche zo klein was, kon Rainey niets doen om te ontsnappen aan het gloeiende water.
In de buurt gevangenen meldden dat Rainey om hulp had gillen tijdens de martelzitting van twee uur. Rainey, die een straf uitzat voor het bezit van cocaïne, een geweldloos delict, was gekookt als een kreeft.
Volgens Rainey's medegevangenen was Rainey niet de eerste die onder deze omstandigheden in de douche was geweest. Hij was echter de eerste die stierf.
9 Gedwongen gevangenen dwingen om te vechten
'Mandingo'-gevechten, een praktijk waarbij slaven gedwongen werden tot de dood te vechten, zijn op grote schaal in diskrediet gebracht. Maar in moderne gevangenisfaciliteiten in de Verenigde Staten dwingen bewakers gevangenen van de meerderheid van minderheden om met elkaar te vechten voor vermaak. In de hoofdgevangenis van San Francisco, gereserveerd voor voorarrestanten en mensen met korte straffen, zijn deze gedwongen gevechten "gladiatorwedstrijden" genoemd.
Volgens San Francisco Public Defender Jeff Adachi plaatsen bewakers weddenschappen op wie zij denken dat ze zullen winnen. Als gevangenen weigeren te vechten, bedreigen officieren hen met verkrachting en andere gewelddaden. Adachi verklaarde van de praktijk: "Ik kan dit alleen maar beschrijven als een waanzinnig sadistisch scenario dat lijkt alsof het uit is Game of Thrones.”
Voormalig gevangene Rico Palikiko Garcia beschreef hoe deze gevechten, waaraan hij deelnam onder bedreiging van geslagen en tased, hem achterlieten met gebroken ribben. Volgens Garcia waarschuwden bewakers de gevangenen dat ze zouden worden geslagen als ze eerlijk waren over de oorzaak van hun verwondingen.
Eén bewaker zou een gevangene de opdracht hebben gegeven om de gevangenisdirectie te vertellen dat hij uit zijn kooi was gevallen. Agenten dwongen een ander slachtoffer, Stanley Harris, om push-ups uit te voeren ter voorbereiding op de gevechten. Harris beweert dat gevangenispersoneel hem bedreigde met anale verkrachting als hij zich niet aan de regels hield.
8 Inhouding Pads en Tampons
In de Verenigde Staten slagen tientallen gevangenissen en gevangenissen er niet in om vrouwelijke gedetineerden te voorzien van gratis maandverband en tampons. Degenen die dat doen hebben vaak een ernstig onderaanbod.
Onpartijdige gevangenen, die de meerderheid van de gevangenispopulatie vormen, worden gedwongen creatief te worden. Ze maken maandverband van wc-papier, sokken, gevangenisslippers en alles wat ze maar in handen kunnen krijgen. Vaak resulteren deze geïmproviseerde pads in ziekte en infectie.
Deze vernederende praktijk dwingt gevangenen om door hun scrubs te bloeden, vaak terwijl ze worden gecontroleerd door mannelijke bewakers. Misschien is dat de reden waarom, volgens een ACLU-rechtszaak, sommige correctionele voorzieningen deze kritieke voorzieningen onthouden als een manier om gedetineerden te straffen.
Dit is niet de enige manier waarop vrouwelijke gedetineerden worden gestraft. In mijn hoedanigheid van openbaar belang advocaat, ben ik getuige geweest van leden van deze kwetsbare bevolking onderworpen aan seksueel geweld tijdens onhygiënische en onveilige gynaecologische examens.
Ik heb verhalen gehoord over gevangenen die tijdens de bevalling gekluisterd werden, te strakke manchetten die in hun polsen sneden en enkels terwijl intens pijnlijke samentrekkingen hen doen kronkelen. Ik heb ook gehoord dat vrouwelijke gedetineerden worden aangekeken en onderworpen aan racistische leugens terwijl ze gedwongen worden om het toilet te gebruiken voor mannelijke bewakers.
7 Weigeren om medische basiszorg te verlenen
Het kostte Tyler Tabor, die in 2015 in Pennsylvania werd vastgehouden in de gevangenis van Adams County in Pennsylvania, drie volle dagen om te sterven aan de terugtrekking van heroïne. Volgens advocaat David Lane, die de familie van Tabor in een burgerlijke zaak vertegenwoordigt, zei [Tabor] tegen de gevangenis dat hij last had van terugtrekking, en smeekte hij hen om een infuus, wat zijn leven zou hebben gered. "
Unassisted drugstrekking kan grand mal aanvallen, uitdroging en meer veroorzaken. De band van Tabor was slechts $ 300, maar zijn familie verkoos hem in de gevangenis te laten detoxen, waarvan ze dachten dat Tabor het veilig zou kunnen doen in een door de overheid gerunde faciliteit.
In een andere correctionele faciliteit in Pennsylvania ondervond Victoria "Tori" Herr, die dagelijks ongeveer 10 zakken heroïne had gebruikt, ernstige terugtrekking van heroïne. Tijdens een gevangenisstraf drie dagen na haar arrestatie, vertelde Herr haar moeder: "Ik zie mensen sterven. Ik ga dood."
Ondanks dat ze de gevangenismedewerkers op de hoogte hadden gesteld van haar gewoonte, kreeg de heer geen medische interventie totdat het te laat was. Ze verloor uiteindelijk het bewustzijn en werd naar een ziekenhuis gebracht, waar ze stierf nadat ze van het levensonderhoud was gehaald.
6 Schreeuwen negeren voor hulp
Slechts een paar uur nadat de gevangenisarbeiders hem in een cel dwongen met een gevangene die bekend stond om gewelddadige ruzies met anderen, was Ricky Martin, opgesloten in de Santa Rosa Correctional Institution in Florida, dood. In maart 2012 vonden wachters Martin tot pulp geslagen. Zijn schedel werd verbrijzeld, zijn lichaam zwart en blauw.
Hij was blijkbaar in bedwang gehouden en had last van linten gescheurde stof. De gevangenisschurft die hij droeg, was doordrenkt van bloed en trok over zijn hoofd, misschien met vermelding van verkrachting. Eerder had Martin naar verluidt gesmeekt om uit angst voor zijn leven naar een nieuwe cel te worden overgebracht.
Getuigen van het kloppende rapport dat geschreeuw en plof hoort. Er zijn aanwijzingen dat de dader, de gevangene Shawn "Jiggaman" Rogers, een sok gebruikte gevuld met batterijen. Diezelfde getuigen herinneren zich dat Rogers meerdere keren op Martins hoofd was gesprongen en op de betonnen vloer had geslagen.
Maar ondanks het herhaalde geschreeuw van Martin om hulp, reageerde het gevangenispersoneel niet - totdat het te laat was. Tijdens de aanval pleegden gevangenen met officieren om Martin te helpen. Video genomen tijdens het incident toont een bewaker in de cel kijken tijdens de aanval, maar uiteindelijk weigeren om Martin's hulp te komen.
5 Uitdroging, verhongering en eenzame opsluiting
In 2016 stierf Terrill Thomas aan uitdroging terwijl hij opgesloten zat in de gevangenis van Milwaukee County. De medische examinator die de autopsie van Thomas uitvoerde noemde zijn uitdroging 'diepgaand'. Op het moment van zijn dood was Thomas, die geestelijk ziek was, op zijn 10e dag eenzame opsluiting. Correcties officieren beweren dat ze het water van Thomas hebben uitgeschakeld nadat hij zijn cel had overstroomd.
Volgens de familie van Thomas was dit marteling. Getuigen vertellen dat ze Thomas horen smeken om water voor meerdere dagen. In een e-mailverklaring weigerde Sheriff David Clarke commentaar te leveren op het proces.
Clarke zorgde echter wel voor de vermeende criminele achtergrond van Thomas, alsof dat zijn volledig te voorkomen dood rechtvaardigde:
Ik heb bijna 1000 gevangenen. Ik ken niet al hun namen, maar is dit de man die in hechtenis zat omdat hij het Potawatomi Casino had neergeschoten, waardoor één man werd geraakt door geweerschoten terwijl hij in het bezit was van een vuurwapen van een door een carrière veroordeelde misdadiger? De media rapporteert dat nooit in verhalen over hem. Als hij dat is, dan weet ik tenminste waar je het over hebt.
4 mislukte executies
Toen hij veroordeeld werd om te sterven nadat hij veroordeeld was voor de moord op een winkelbediende in 1994, kreeg Ronald Smith Jr. een snelle, pijnloze dood beloofd. Hij had niet eens moeten sterven. Een jury had gestemd om levenslange gevangenisstraf aan te bevelen zonder voorwaardelijke vrijlating. Jammer genoeg, in Alabama waar Smith werd veroordeeld, kunnen de juryleden en routinely de aanbevelingen van de jury negeren.
De dood van Smith was niet snel en pijnloos. Bij het doden van Smith gebruikte Alabama het controversiële medicijn midazolam, dat betrokken is bij verschillende mislukte executies. Velen beweren dat het medicijn niet bewust bewusteloosheid kan induceren. De FDA heeft inderdaad geweigerd het medicijn goed te keuren voor gebruik als een op zichzelf staande anesthesie.
Dit was duidelijk tijdens Smith's executie, die 34 minuten duurde. Gedurende 13 van die minuten worstelde Smith om te ademen. Hij hees, kuchte en balde zijn vuist. Af en toe opende hij zijn linkeroog en keek de kamer rond.
Smith bleef dit goed doen nadat correcties officieren de eerste bewustzijnstest hadden uitgevoerd, tijdens welke de officieren Smith's naam riepen en hem klemden. Zelfs na de tweede bewustzijnstest bewoog Smith nog steeds zijn rechterarm.
3 'Rectale voeding'
In Guantanamo Bay dwongen CIA-agenten minstens vijf gedetineerden om iets te ondergaan dat ze 'rectale rehydratie en voeding' noemden. Het proces is net zo barbaars als het klinkt.
Ingetogen medegevangenen worden naakt op de grond geknield, terwijl een buis in hen wordt gedwongen. Ogenschijnlijk levert de buis voedingsstoffen af aan gevangenen die hongerstakingen ondernemen. De procedure wordt echter ook erkend als 'een middel om het gedrag te beheersen'.
Een van de CIA-agenten maakte melding van Abd al-Rahim al-Nashiri, die werd onderworpen aan deze wrede praktijk: "We gebruikten de grootste buis die we hadden." CIA's belangrijkste ondervrager bestelde rectale voeding van Khalid Sheikh Mohammed, een andere gedetineerde, "zonder een bepaling van medische noodzaak. "
In de medische gemeenschap is deze riskante procedure bijna universeel vervangen door IV-ondersteuning.Complicaties van rectale voeding omvatten schade aan de dikke darm en het rectum, infectie als gevolg van voedsel dat rot is in het spijsverteringskanaal en verzakt rectum als gevolg van onzorgvuldig inbrengen (naast andere risico's).
Volgens de eigen gegevens van de CIA werd ten minste één Guantanamo-gedetineerde, Mustafa al-Hawsawi, achtergebleven met een anale fissuur, chronische aambeien en rectale verzakking nadat hij werd gedwongen de ingreep te ondergaan.
2 overvol en onder voorbereid
In 2015, toen gevangenisofficials eindelijk hulp van Nicholas Rodriguez kregen, was hij allang verdwenen. Rodriguez, die 15 uur eerder was vermist tijdens een rel, was bijna in tweeën gezaagd. Horrificant genoeg waren de meeste van zijn orgels uit zijn lichaam gerukt. Wat er van hem over was, werd opgevouwen en in een vuilnisbak gestopt.
Hoewel moorden op gevangenen gebruikelijk zijn in gevangenissen in Californië, valt de dood van de 24-jarige Rodriguez op als bijzonder gruwelijk. Hoewel de Vacaville-gevangenis slechts een middelmatige beveiliging was, vragen velen zich af hoe zo'n gruwelijke moord plaatsvond in een afgesloten, bewaakte gevangenis en waarom het zo lang duurde om die te ontdekken.
Vierentwintig uur voordat het lichaam van Rodriguez werd gevonden, was er op de binnenplaats van de gevangenis een vroege ochtendroof geweest. Tegen de middag, tijdens een dagelijkse telling van gevangenen, merkten de bewakers dat Rodriguez ontbrak. Ze gingen ervan uit dat hij was ontsnapt, dus verzuimden ze zijn verdwijning urenlang aan te pakken.
Op het moment van zijn overlijden heeft de Vacaville-gevangenis, gelegen net buiten Sacramento, ongeveer 3.850 gevangenen gehuisvest. Het werd ontworpen om 2.610 te ontvangen.
1 Psychologisch misbruik
In september 2013 heeft Richard Mair, opgesloten in de Mental Health Unit van het Dade Correctional Institute, zichzelf opgehangen. In zijn zelfmoordnota beschuldigde Mair de bewakers van de gevangenisstraf om gedetineerden met honger te straffen. Hij herhaalde ook de beweringen van andere gedetineerden - dat officieren hen dwongen te vechten en weddenschappen plaatsten voor de winnaars.
Mair beweerde ook dat hij seksueel werd aangevallen door gevangenispersoneel en beweerde dat hij Mair had gevraagd zich uit zijn kleren te strippen en zichzelf in ruil voor sigaretten aan te raken. Mair was in het verleden verkracht. In zijn zelfmoordbrief beweerde hij dat de officier het wist.
Mair suggereerde zelfs dat hij in de afdeling geestelijke gezondheidszorg zat om hulp te krijgen voor zijn depressie en zelfmoordneigingen, die allemaal werden verergerd door de recente aanranding. Mair schreef dat toen de luitenant de voorschotten weigerde, de luitenant 'hem tegen de muur sloeg, hem in zijn kruis schopte' en [hem] opdroeg zijn mond te houden of anders. '
Aangezien Florida minder geld per hoofd van de bevolking besteedt aan geestelijke gezondheid dan welke andere staat dan ook, behalve Idaho, is de dood van Mair niet verrassend. Maar dat zou niet zo moeten zijn.