10 tragische feiten over Albino-jacht in Afrika

Er is een Afrikaans bijgeloof dat albinomensen niet echt mens zijn. Velen geloven dat ze demonen of geesten zijn. Ze geloven ook dat albino's onsterfelijk zijn, en hun lichamen bevatten magische helende eigenschappen. Heksenartsen oefenen nog steeds donkere magie uit in veel landen, hoewel de vervolging van Albino's vooral voorkomt in Tanzania en Malawi. Klanten zijn bereid om hoge prijzen te betalen voor albino lichaamsdelen omdat ze in spreuken worden gebruikt om geluk en succes te brengen. Het leven als albino is op zijn zachtst gezegd angstaanjagend. Deze tien verhalen over vervolging en verminking zijn zo tragisch; ze zijn bijna ongelooflijk.

10Misunderstanding en racisme

Discriminatie van albinomensen is al honderden, zo niet duizenden jaren aan de gang, en toch is er tot voor kort niets gedaan om het te stoppen. In 1892 reisde een onderzoeker met de naam Charles Staniland Wake uit Chicago door heel Afrika. Hij studeerde verschillende tribale culturen en publiceerde een boek met de naam Memoirs of the International Congress of Anthropologie. Terwijl hij op jacht was, was hij geschokt toen hij een albino-man tegen het lijf liep. Hij gaf toe dat na een jaar dat hij geen andere blanke meer zag dan hijzelf, het voor hem beangstigend was. De lokale dorpsbewoners legden uit dat ze geloven dat albino's demonische spoken zijn en dat het zeldzaam is om een ​​volwassene te zien omdat ze normaal tijdens de kindertijd worden gedood.

Ondanks het feit dat het bijgeloof hem werd uitgelegd, concludeerde Charles dat de echte reden waarom zij albino-baby's vermoordden was om de donkere huidskleur van het dorp te behouden. De kennis van hoe recessieve genen werken bij mensen zou jarenlang geen publieke kennis worden. Charles Wake schrijft dat Afrikanen in alle schakeringen moeten komen - variërend van puur wit tot zeer donker. Hij schrijft: "Zwart kan wit worden, maar wit kan nooit zwart worden. Dit lijkt op het laatste uitsterven van de duistere rassen van mannen. "

9Body Parts for Profit

In Tanzania liep een albino-meisje, Kabula genaamd, van school naar huis. Een man zag haar tijdens het rijden en bedacht waar ze woonde. Een paar dagen later kwamen drie mannen naar Kabula's huis. Ze sneden haar arm af, gooiden hem in een plastic zak en renden weg.

Kabula is niet de enige. Honderden albinomensen in Tanzania hebben hetzelfde lot ondergaan en wachten nu op prosthetics die zijn geschonken door buitenlandse liefdadigheidsorganisaties.

Het is moeilijk je voor te stellen hoe iemand zo wreed tegen een kind kan zijn, maar albino lichaamsdelen verkopen aan medicijnmannen kan iemand rijk maken. Het gemiddelde inkomen voor iemand in Tanzania is slechts ongeveer $ 400 per jaar. Lichaamsdelen worden stuk voor stuk verkocht voor ongeveer $ 2000 per stuk, en een heel lijk kan maar liefst $ 75.000 kosten. In een wereld waar mensen in extreme armoede leven, en bijgeloof hen vertelt dat albino's niet eens menselijk zijn, is het gemakkelijk in te zien waarom mensen bereid zijn om het te doen zonder spijt.

8 Uitgestoten lichamen

Een albino-man genaamd Stephane Ebongue werd gediscrimineerd als een kind in Kameroen. Toen hij opgroeide, ging hij naar de universiteit en werd een journalist in Italië. In 2016 keerde hij terug naar zijn Afrikaanse roots en besloot hij om een ​​heksendokter te confronteren met andere verslaggevers van de BBC.

In plaats van Ebongue als een menselijk wezen te behandelen, staarde de medicijnman naar hem als een leeuw die klaar staat om op zijn prooi te springen. Hij dwong Ebongue om wat magische houten stokjes te houden tijdens het interview. De medicijnman bleef maar zeggen hoeveel geld Ebongue waard was. Hij legde uit dat ze zo waardevol zijn, dat hij zelfs begraven lichamen opgaat wanneer een albino sterft.

Ebongue probeerde de medicijnman te vragen of hij enige wroeging voelde over het vermoorden van mensen, of dat hij zich ooit zorgen maakte om gearresteerd te worden voor moord omdat hij al zijn misdaden heel openlijk toegaf. De man antwoordde dat hij zoveel geld verdient dat wanneer de politie hem komt bezoeken, hij ze omkoopt en ze verdwijnen.

7 Speciale scholen en kampen

Omdat het voor albinokinderen te gevaarlijk is om naar reguliere scholen te gaan, verlaten velen van hen hun huis nooit. Voor degenen die een opleiding willen geven, gaan ze naar speciale internaten. Op zijn minst kunnen ze vaak zomerkampen bijwonen om collega-albino's te ontmoeten. Voor de kostscholen brengen veel ouders hun kinderen echter af en komen nooit meer terug. Er is een oud bijgeloof dat het baren van een albinokind betekent dat er een vloek over het huishouden zal zijn. Ouders willen ze graag opgeven zonder ze te doden.

Deze kampen werden pas gecreëerd nadat de regering zich realiseerde dat ze in actie moesten komen om de moorden op zoveel albinomensen te voorkomen. Elke nacht worden hoge poorten afgesloten en wordt het terrein bewaakt door beveiliging. Hoewel dit het leven van albinokinderen beschermt, isoleert het hen ook verder van de buitenwereld en het helpt de maatschappij niet om hen als mensen te accepteren. Als ze tieners zijn, worden ze te oud om op de scholen te blijven, en worden ze gedwongen om erachter te komen hoe ze moeten leven in een wereld die hen haat.

6 Bestemd voor armoede

Omdat veel mensen zich bijgelovig voelen over albino's, worden ze gemeden uit de samenleving en kunnen ze geen baan vinden. Veel volwassen albino's zijn gedwongen om afhankelijk te zijn van familieleden om hen te ondersteunen. In Fear & Loathing: Albino African Survival in Tanzania, een door RT geproduceerde documentaire, werd een 50-jarige albino-man genaamd Said aangevallen en zijn hand werd afgehakt. Zijn zuster stond hem toe om met haar te "leven", maar hij mocht alleen buiten haar huis slapen, bedekt met een klamboe.

In veel samenlevingen was onderwijs een manier om aan armoede te ontsnappen. Omdat albino's met een slecht gezichtsvermogen worden geboren, is het voor hen moeilijk om een ​​goede opleiding te volgen. Volgens het Rode Kruis gaan veel leraren ervan uit dat alle albino-kinderen dom zijn. Ze kunnen het schoolbord echter niet zien.Een van de vele dingen die het Rode Kruis doet om albino-kinderen te helpen, is ervoor zorgen dat ze braille leren lezen, omdat velen van hen bijna blind zijn. Ze bieden ook een bril en vergrootglazen om ze te helpen lezen.

5Skin-kanker en aids

Albino's zijn bijzonder vatbaar voor het ontwikkelen van huidkanker. Hun lichaam produceert geen melanine, waardoor hun huid geen pigmentatie heeft en geen natuurlijke bescherming biedt tegen de zon. Albino's moeten altijd hoeden dragen en zonnebrandcrème gedurende de dag opnieuw aanbrengen.

Volgens een studie van de Europese organisatie voor onderzoek naar de behandeling van kankereducatie in Stockholm, Zweden, vormen Afrikaanse albino's typisch huidtumoren op hun gezicht en nek. Met een gebrek aan goede medische behandeling, kunnen deze tumoren enorm worden, en het leidt vaak tot een vroege dood. Volgens die studie overleven Afrikaanse albino's meestal niet ouder dan 30 jaar.

Om het nog erger te maken, veroorzaakten de 'magische krachten' van de albino's een gerucht dat als een man met AIDS seks heeft met een albino, deze zal worden genezen. Dit heeft ertoe geleid dat jonge meisjes werden ontvoerd en verkracht. Als gevolg hiervan krijgen ze ook aids.

4Het Albino-eiland

Omdat albino's zo vaak worden afgewezen, hebben velen van hen besloten om hun eigen gemeenschap te beginnen op het kleine eiland Ukerewe, dat voor de kust van Tanzania ligt. Vanaf 2014 wonen er ongeveer 70 albinomensen. Sommigen hadden het geluk een gezin te hebben dat niet in bijgeloof gelooft en ze kunnen allemaal in vrede samenleven.

Leven op Ukerewe kan echter niet garanderen dat albino's veilig zijn. Ondanks het feit dat ze drie uur verwijderd zijn van de veel grotere stad Mwanza, werd een albino-man genaamd Alfred Kapole aangevallen in Ukerewe. Hij werd opgevoed door zijn ouders op het eiland, die hem een ​​beter leven wilden geven. Kapole besefte dat zolang buitenstaanders nog steeds geloofden dat albino's magisch zijn, ze nooit veilig zullen zijn.

Kapole verhuisde naar Mwanza City en startte een organisatie genaamd de Tanzania Albinism Society. Op de muur van het gebouw heeft hij geschreven: "We smelten niet in de zon. We verdwijnen niet. We leven en sterven als normale mensen. "Hij heeft zijn leven gewijd aan het geven van seminars, waarbij hij mensen uit nabijgelegen dorpen informeerde over albinisme. Hij verspreidt het ook via radio en tv.

3Politieke motieven

Je kunt je afvragen, hoe zou deze vreselijke praktijk vandaag nog steeds kunnen leven, wanneer er voldoende opgeleide mensen in de regering zouden moeten zijn? Erick Kabendera, een onderzoeksjournalist in Tanzania, merkte op dat de moorden op albino dramatisch toenemen tijdens het presidentiële verkiezingsseizoen. Het is al goed gedocumenteerd dat veel politici in Afrika nog steeds geloven in magie en dat ze artsen betalen voor spreuken die de overwinning garanderen.

Politici zijn ook enkele van de weinige mensen die het zich echt kunnen veroorloven om de buitensporige prijs te betalen om de lichaamsdelen te verkrijgen. Geconfronteerd met deze theorie hebben politici geantwoord dat zij geloven dat vissers degenen zijn die betalen voor de spreuken.

Het is dan ook geen verrassing dat als politici degenen zijn die eisen dat albino's worden gedood, ze niet op zouden staan ​​om ze te proberen en te beschermen. De Verenigde Naties en Human Rights Watch moesten meedoen. Jakaya Kikwete, die in 2015 president van Tanzania was, zei dat deze praktijk walgelijk was en de natie schaamte. Hij was bereid om samen te werken met arresterende medicijnmannen, die geen enkele andere Tanzaniaanse president ooit eerder wilde doen.

2Villagers vechten terug

Hoewel er veel bijgelovige Afrikanen zijn die geloven dat albino's het verdienen om te sterven, zijn er veel geschoolde mensen die met afschuw vervuld zijn. Omdat de overheid zo corrupt is, komen mensen letterlijk letterlijk met moord weg. Veel jonge activisten hebben de zaak in eigen handen genomen om op deze seriemoordende medicijnman te jagen.

In 2015 verspreidde een gerucht dat de 58-jarige Jane Faidha Bakari een heks was die mannen betaalde om een ​​albino te doden voor een betovering. Mensen waren woedend en kwamen midden in de nacht opdagen in het huis van Bakari. Meer dan 200 boze dorpelingen kwamen opdagen en sleurden haar het huis uit. Ze hakten haar lichaam in kleine stukjes, terwijl haar man Mozes langskwam en toekeek. Ze verbrandden haar lichaam en verbrandden vervolgens ook het huis. Mozes moest ontsnappen met hun drie kinderen. Later beweerde hij dat zijn vrouw geen heksendokter was en dat deze activisten een onschuldige vrouw vermoordden.

Helaas, omdat medicijnmannen hun ware identiteit vaak geheim houden, nemen oudere vrouwen meestal de schuld op zich. Ze vallen in het stereotype van wat mensen denken dat een "heks" is. In een wereld waar dorpen op het randje leven en zich afvragen wie de seriemoordenaar onder hen is, springen ze zodra er een stukje 'bewijs' is.

1Arrests

Eeuwenlang deden leiders van gemeenschappen, politie en het rechtssysteem in Tanzania heel weinig om het doden van albinomensen te stoppen. Eindelijk, in 2015, nadat albino-activisten en de Verenigde Naties zich over de problemen uitspraken, voerde de regering eindelijk een stap en deed ze wat ze jaren eerder hadden moeten doen. Ze arresteerden 225 "genezers" die zonder een medische licentie aan het oefenen waren, evenals medicijnmannen waarvan bekend was dat ze albino lichaamsdelen bij premiejagers hadden aangevraagd. Tijdens de politie-invallen van de huizen van de medicijnmannen, vonden ze aapstaarten, leeuwenhuid, wrattenzwijntanden en nog veel meer dierlijke delen die heksen met elkaar vermengden en mensen deden consumeren als onderdeel van hun "genezende" spreuken.

Dit is een enorme overwinning want nu de bron van het geld achter de tralies zit, zullen minder mensen gemotiveerd zijn om op albino's te jagen. Elke heksenarts die niet werd betrapt, zal ook twee keer nadenken voordat ze zich publiekelijk onthullen, nu ze weten dat ze kunnen worden gearresteerd.Helaas oefenen veel medicijnmannen nog steeds in andere landen in Afrika.