10 beoordelingen van humaan vlees door echte kannibalen

Kannibalisme is een van de grootste taboes in de menselijke beschaving. Maar er zijn een paar mensen die vlees van mensen hebben geproefd, en een paar van hen hebben hun gedachten gedeeld over precies hoe 'lang varken' smaakt.

10 Arthur Shawcross

In 1972 vermoordde Arthur Shawcross een jongen en een meisje in Watertown, New York. Hij ging naar de gevangenis voor de misdaden, maar hij werd vrijgelaten na het dienen van iets minder dan 15 jaar. Zijn record werd verzegeld toen hij in 1988 verhuisde naar Rochester, New York, waar hij al snel begon met het vermoorden van prostituees en 11 levens eiste voordat hij werd gepakt.

Toen hij eenmaal in de gevangenis was, begon Shawcross te pochen over enkele van de walgelijke dingen die hij zijn slachtoffers had aangedaan, inclusief een aantal gevallen van kannibalisme. Hij beweerde dat hij eerst vlees van de mens had gegeten toen hij in Vietnam diende, waar hij zogenaamd twee vrouwen in de jungle zou volgen, hen afslachtte en aten. Er is echter geen bewijs dat hij dit daadwerkelijk heeft gedaan. Hij beweerde ook de geslachtsdelen van vier prostituees en het hart van de 10-jarige jongen die hij had gedood te hebben opgegeten. De lichamen waren te ontbonden om dit te verifiëren, maar ze waren vreselijk verminkt.

Volgens Shawcross smaakt menselijk vlees naar het verbrande einde van een lekker varkensgebraad. In correspondentie met schrijver Christopher Berry-Dee herhaalde Shawcross dat mensenvlees naar varkensvlees smaakt, wat suggereert dat mensen daar aan moeten denken de volgende keer dat ze gaan zitten om ham, bacon of een sappige karbonade te eten.

9 Peter Bryan

Peter Bryan's lange geschiedenis van geweld begon toen de eigenaars van de winkel waar hij werkte hem ontsloeg voor diefstal. Als reactie sloeg Bryan hun 20-jarige dochter met een hamer dood voordat ze zelfmoord wilde plegen door van een balkon te springen. Omdat hij mentaal ziek was, werd hij in 1993 geplaatst in een maximaal beveiligd psychiatrisch ziekenhuis.

Negen jaar later werd hij bevrijd van maximale veiligheid en verhuisde hij naar een ander ziekenhuis, waar hij uiteindelijk toestemming kreeg om de afdeling zonder toezicht te verlaten. Diezelfde avond verliet hij het ziekenhuis, ging naar het appartement van de 43-jarige Brian Cherry en sloeg hem op brute wijze dood met een hamer. Toen, met behulp van een zaag en een aantal messen, geamputeerde Bryan de armen en het rechterbeen van Cherry. Toen de politie arriveerde, vonden ze hersenmaterie in een koekenpan op het fornuis.

Bryan zei dat hij de hersenen in margarine had gekookt en dat het 'erg lekker' smaakte. Hij voegde eraan toe dat hij ook vlees had geproefd van de benen en armen van Cherry, dat hij omschreef als een proeverij van kip.

Na zijn arrestatie werd Bryan teruggebracht naar een psychiatrisch ziekenhuis, waar hij in 2004 een andere gevangene vermoordde. Bryan zei dat hij hem ook wilde opeten, maar er was niet genoeg tijd om hem te koken.

8Alexander Selvik Wengshoel

In 2010 zou de 21-jarige Noorse kunststudent Alexander Selvik Wengshoel zijn heup laten vervangen vanwege een geboorteafwijking die hem afhankelijk stelde van krukken of een rolstoel om zich te verplaatsen. In het jaar voorafgaand aan de operatie slaagde Wengshoel erin zijn arts ervan te overtuigen hem het verwijderde heupbot mee naar huis te laten nemen. Wengshoel wist niet wat hij ermee wilde doen, maar hij wist dat hij het op de een of andere manier in zijn kunst wilde gebruiken.

Toen hij na de operatie thuiskwam, begon Wengshoel de heup te koken en schraapte een deel van het vlees er nog steeds aan vast. Omdat hij zich realiseerde dat dit een unieke kans was, besloot hij een stuk vlees te proeven en het als 'erg leuk' te beschrijven. Daarna besloot hij een maaltijd uit het vlees te maken die op het bot bleef. Er was nog maar een handvol vlees over, dus het gerecht was slechts een aperitiefje, geserveerd met een rand gegratineerde aardappelen en een glas wijn. Volgens Wengshoel, "Het had deze smaak van wilde schapen, als je een schaap meeneemt dat in de bergen gaat en paddenstoelen eet. Het was gek. "

7Tobias Schneebaum

Tobias Schneebaum was een Amerikaanse kunstenaar die een Fulbright-fellowship won om kunst te studeren in Peru, lopend helemaal uit New York in 1955. Onderweg hoorde hij over een stam genaamd de Arakmbut, die in de jungle woonde en met bogen jaagde en pijlen. Besloten dat dat interessant klonk, vertrok hij zonder een kompas om ze te vinden. Hoewel de Arakmbut een felle reputatie hadden, verwelkomden ze Schneebaum, die blij was dat de stam erg homoseksualiteit accepteerde, waar hij in New York voor was vervolgd. Hij besloot snel voor de rest van zijn leven bij hen te blijven.

Dat veranderde nadat hij was uitgenodigd voor wat hij dacht dat een jacht was. In plaats daarvan viel de Arakmbut een ander dorp aan en doodde de zes mensen die ze daar aantroffen. Na het bloedbad roosterden ze een paar lichamen terwijl ze rond het vuur dansten. Schneebaum was met afschuw vervuld, maar werd uiteindelijk gepord om deel te nemen aan de dans. Toen de Arakmbut begon met het uitdelen van stukjes vlees van mensen, at Schneebaum er een paar. Na het incident, overwoog hij opnieuw om bij de stam te blijven en liep uiteindelijk weg uit de Peruaanse jungle bedekt met verf.

Schneebaum's memoires, Houd de rivier aan je rechterkant, werd een cultklassieker. Meestal veegde hij vragen over de smaak van het menselijke vlees af, en legde uit dat hij te zeer verwikkeld was in het moment dat hij zich veel van de smaak herinnerde en dat hij niet wilde dat mensen hem als een kannibaal beschouwden. Hij heeft echter wel eens gezegd dat het een beetje op varkensvlees smaakte. Later voegde hij eraan toe: "Ik zal alleen zeggen dat ik mijn vlees goed gedaan heb, en dat was het niet."

6Omaima Nelson

Omaima Nelson werd geboren in Egypte en verhuisde naar de Verenigde Staten om een ​​model te worden. In 1991 ontmoette ze de 56-jarige William Nelson, met wie ze twee maanden later trouwde. Het was geen gelukkige unie, met Omaima die haar man ervan beschuldigde haar te slaan en te verkrachten. Slechts drie weken na de bruiloft snauwde en doodde hij hem.In een poging om het bewijs te vernietigen, scheurde ze zijn lichaam uiteen, bakte zijn handen en kookte zijn hoofd.

De moord werd echt bizar toen Omaima de ribben van haar man verwijderde, ze met barbecuesaus omhulde, en ze kookte "zoals in een restaurant." Volgens een psychiater vertelde Omaima hem dat ze in de ribben beet en hardop uitriep: "Het is zo zoet , het is zo heerlijk ... ik hou van mijn mals. "

De politie werd gewaarschuwd voor de misdaad nadat Omaima dwaas een vriend had gevraagd om haar te helpen zich van het lichaam te ontdoen. Ze werd uiteindelijk schuldig bevonden aan tweederdegelijke moord en levenslang veroordeeld. Later zei ze dat ze haar man toch niet had opgegeten, maar ze vroeg om voorwaardelijke vrijlating in die tijd en de vrijlating wordt meestal niet aan kannibalen gegeven.

5Jeffrey Dahmer

Notorious Milwaukee cannibal Jeffrey Dahmer eiste het leven van 17 jonge mannen tussen 1978 en 1991. Dahmer sprak nooit echt openlijk over zijn kannibalisme, maar toen hij werd gearresteerd, besprak hij het een beetje met de FBI. Hij zei dat hij stukken van de lichamen zou afsnijden, meestal van de biceps en de dijen, en hij zou ook enkele van de organen wegsnijden. Hij nam de spieren of de organen en hakte ze in hapklare stukjes, die hij vervolgens in een koekenpan op zijn fornuis kookte.

Wat Dahmer dacht van de smaak, zei hij dat het vergelijkbaar was met filet mignon, die wordt gesneden uit het kleinere uiteinde van runderhaas. Het wordt beschouwd als de meest malse stukjes rundvlees en wordt vaak de "koning van steaks" genoemd.

Dahmer werd in februari 1992 tot levenslang veroordeeld en werd twee jaar later door een medegevangene vermoord.

4William Seabrook

William Seabrook was een verslaggever bij de New York Times maar staat beter bekend om zijn echt bizarre reisboeken. Een van zijn meest opmerkelijke werken is Jungle Ways, gepubliceerd in 1931. Het boek beschrijft een reis naar West-Afrika, waar hij een stam tegenkwam die bekend staat als de Guere, waarvan werd gemeld dat ze vlees van recent overleden stamleden ritueel verteren. Curieus over wat menselijk vlees smaakte, besloot Seabrook om het zelf te proberen.

Er zijn twee verschillende verhalen over hoe Seabrook mensenvlees ging eten. Volgens Seabrook zelf in Jungle Ways, hij voegde zich eenvoudig bij de Guere. Een ander verhaal beweert dat dit niet is gebeurd en dat Seabrook kannibalisme heeft begaan bij zijn terugkeer naar Frankrijk, waar hij een stagiair van het ziekenhuis overhaalde om hem een ​​deel van een nieuw lijk te laten sluipen.

Ongeacht hoe hij het vlees kreeg, Seabrook was waarschijnlijk een echte kannibaal en beschreef de smaak van mensenvlees uitvoerig. Volgens Jungle Ways, "Het was als goed, volledig ontwikkeld kalfsvlees, niet jong, maar nog geen rundvlees. Het was heel zeker zo, en het was niet zoals elk ander vlees dat ik ooit had geproefd. Het was zo goed als een goed, volledig ontwikkeld kalfsvlees waarvan ik denk dat geen enkele persoon met een gehemelte van gewone, normale gevoeligheid het kan onderscheiden van kalfsvlees. "

3Jorge Negromonte Da Silveira

In april 2012 werden het Braziliaanse Jorge Beltrao Negromonte da Silveira, zijn vrouw, Isabel Cristina Pires en zijn minnares, Bruna Cristina Oliveira da Silva, gearresteerd in verband met de moord op een dakloze vrouw. Nadat ze in hechtenis werden genomen, gaven ze al snel toe dat ze ook twee andere jonge vrouwen hadden gedood. In alle drie de moorden kannibaliseerde het trio de lichamen en verkocht het vlees.

In een interview vergeleek Da Silveira vlees van de mens met rundvlees in smaak en consistentie. Omdat het een rundvleesachtig vlees was, zei da Silveira dat de groep drie verschillende recepten had voor het koken van mensenvlees. De eerste was Carne Guisada, een Mexicaanse stoofpot die vaak rundvlees gebruikt en langzaam wordt gestoofd. Een andere optie was een cassave-gebaseerd Braziliaans gerecht dat bekend staat als macaxeira. Maar het trio werd het beruchtst om te maken empadas, traditionele Braziliaanse vleespasteien, die ze vaak aan hun nietsvermoedende buren verkochten.

Da Silveira kreeg 23 jaar gevangenisstraf, terwijl zijn vrouw en minnares elk 20 jaar kregen. Da Silveira zegt dat het goed is dat hij in de gevangenis zit, want anders zou hij zeker weer vermoorden.

2Issei Sagawa

Een van de beruchtste kannibalen uit de recente geschiedenis is de Issei Sagawa uit Japan. Sagawa studeerde in Parijs toen hij de 25-jarige Nederlandse student Renee Hartevelt ontmoette. Op 11 juni 1981 bezocht Hartevelt Sagawa bij zijn appartement toen hij haar achterin neerschoot. Nadat ze dood was, bracht Sagawa twee dagen door met het eten van delen van haar lichaam.

In zijn memoires zei Sagawa dat hij het rode vlees van haar billen rauw at. Hij zei dat het was smaakloos en geurloos, maar het smolt op zijn tong als rauwe tonijn sashimi. Vervolgens kookte hij het vlees van haar heup in een braadslee en beschreef het als fatsoenlijk, maar zonder smaak totdat hij mosterd en zout toevoegde. Hij bakte ook delen van de borsten van Hartevelt, maar vond ze niet lekker omdat ze te vettig waren. Zijn favoriet was vlees van de dijen, dat hij omschreef als 'wonderbaarlijk'.

Sagawa werd drie dagen later gearresteerd, nadat getuigen hem zagen afvoeren van het lichaam. Hij werd krankzinnig verklaard en in een asiel gestoken. In 1985 werd hij terug naar Japan gedeporteerd, waar ze hem gezond vonden, maar slecht. De Franse autoriteiten weigerden echter het bewijsmateriaal dat nodig was voor een strafproces af te staan. Omdat de Japanse autoriteiten hem gezond hadden verklaard en hem niet als een misdadiger konden berechten, werd Sagawa een vrij man. Na zijn vrijlating schreef hij een boek en werd hij een beroemdheid in Japan. In een later interview riep hij echter terug op enkele van zijn beweringen: "In mijn boek schreef ik dat het lekker was, maar dat was niet echt waar; Ik zou veel liever Matsuzaka [Kobe] -vlees eten.Maar omdat ik zo lang menselijk vlees wilde consumeren, was ik erin geslaagd mezelf ervan te overtuigen dat het noodzakelijk heerlijk zou zijn. "

1Armin Meiwes

De Duitse kannibaal Armin Meiwes heeft beruchte berichten geplaatst op het internet en kondigde aan dat hij op zoek was naar "een goed gebouwde 18- tot 30-jarige om te worden afgeslacht en vervolgens te worden geconsumeerd." Volgens Meiwes ontving de advertentie meer dan 200 reacties. Nadat hij een jongeman had ontmoet die zich terugtrok, vond hij de 41-jarige Bernd Juergen Brandes, die ermee instemde om te worden opgegeten. Op 9 maart 2001 ontmoetten en hadden ze seks, voordat Meiwes de penis van Brandes afsneed zodat ze het konden eten. Eerst probeerden ze het rauw te consumeren, maar vonden het te "rubberachtig". Meiwes probeerde het vervolgens te koken met knoflook en boter, maar verbrandde het uiteindelijk.

Na 10 uur te hebben gewacht tot Brandes doodbloedde, doodde Meiwes hem, hing zijn lichaam aan een vleeshaak en begon vlees te snijden. In de loop van de volgende 10 maanden, at hij ongeveer 18 kilogram (40 pond) van menselijke lapje vlees en gehakt. In latere interviews zei Meiwes dat hij de biefstuk met zout, peper, nootmuskaat en knoflook had gebakken. Voor de zijkanten had hij prinsessenkroketten en spruitjes met een groene pepersaus. Om te drinken gaf hij de voorkeur aan een glas Zuid-Afrikaanse rode wijn. En wat vond Meiwes van het vlees? Hij zei dat het een beetje moeilijk was, maar verder best goed. Blijkbaar smaakte het naar varkensvlees, maar met een sterkere, enigszins bittere smaak.

Meiwes drong erop aan dat de dood van Brandes zelfmoord was in plaats van moord. Hij werd oorspronkelijk veroordeeld tot acht en een half jaar cel wegens doodslag, maar verloor een nieuw proces en werd veroordeeld tot levenslang in de gevangenis. Hij is nu een vegetariër.