10 mensen die weg zijn met moord

Voor alles wat we willen klagen over lichtzinnige rechtszaken, onwetende rechters en mildere veroordelingen, zullen de meesten van ons waarschijnlijk accepteren dat het rechtssysteem redelijk goed werkt. Maar af en toe komt er een zaak langs die zo belachelijk, zo oneerlijk of zo dom is dat hij je de hele zaak naar beneden probeert te trekken.

10De genocidale dictator

Gonzalo Sanchez de Lozada was het antwoord van Bolivia op Hosni Mubarak: een corrupte, pro-West heerser veracht door zijn mensen die het leger bestelden toen de protesten begonnen. In 2003 vermoordde zijn veiligheidsdienst 67 burgers, waaronder kinderen, en verwondde honderden meer met open geweervuur ​​in een inheemse Aymara-wijk. De resulterende explosie van woede in Bolivia dwong de Lozada om in ballingschap te vluchten, achtervolgd door beschuldigingen van genocide en misdaden tegen de menselijkheid. Bezorgd om uitgeleverd te worden om gerechtigheid te tonen, ging de Lozada op weg naar de enige plaats in de wereld waar zijn volk hem nooit zou kunnen krijgen - de VS.

Al bijna 10 jaar probeert Bolivia deze massamoordenaar uit te leveren, alleen omdat het Witte Huis herhaaldelijk elke aanvraag weigert. Ongelooflijk, er is helemaal geen wettelijke basis voor deze weigering: Bolivia en de VS hebben een uitleveringsverdrag (ironisch opgezet door de Lozada zelf), waarin specifiek vereist is dat verzoeken met betrekking tot moord worden gehonoreerd. Nog vreemder, de VS zelf hebben wetten tegen genocide, maar Obama-functionarissen beweren dat de misdaden van de Lozada niet voldoen aan de definitie, ondanks recente aanwijzingen dat aanvallen maanden van tevoren waren gepland, waarbij tot 3.000 Aymara-mensen naar verwachting zouden worden gedood. Als we cynisch zouden zijn, zouden we kunnen volgen The Guardian's hoofd door erop te wijzen dat de Lozada eerder een aantal topdemocraten bankrolde voordat ze in ballingschap gingen ... maar niemand in Washington zou ooit zo zuinig zijn om steekpenningen te accepteren, toch?

9De moordenaar-diplomaat

Niet iedereen die iemand vermoordt is een moordenaar. Daarom hebben we doodslaglasten - per ongeluk in iemand ploegen met je auto wordt je niet automatisch een vreselijk mens. Het gebruik van je diplomatieke onschendbaarheid om arrestatie na de crash te voorkomen en vervolgens meteen het land te ontvluchten, maakt je echt verschrikkelijk.

Ontmoet die vreselijke mens: Joshua Walde was een minderjarige Amerikaanse diplomaat die in Kenia werkte toen hij eerder deze zomer in botsing kwam met een minibus. Volgens ambtenaren was het ongetwijfeld de schuld van Walde. Zijn supersnelle SUV passeerde de middenlijn en sloeg tegen het andere voertuig, waarbij hij een vader van drie doodde en acht anderen ernstig verwondde. In de nasleep riep Walde zijn diplomatieke onschendbaarheid op en keerde terug naar de Amerikaanse ambassade - waar medewerkers hem prompt hielpen het land te ontvluchten. Als kers op de taart betekent de diplomatieke onschendbaarheid van Walde dat de VS zijn slachtoffers technisch geen cent hoeven te betalen - en dat hebben ze niet. Verscheidene zijn momenteel niet in staat om hun ziekenhuisrekeningen te betalen en de zwangere vrouw van de dode man is onlangs door haar huisbaas uitgezet, omdat sloppenwijkheren bijna net zo slecht zijn als diplomaten. Er is momenteel ongeveer nul kans dat Walde ooit voor gerechtigheid zal verschijnen, en de meeste mensen in Kenia zijn hier behoorlijk geïrriteerd over. Goede diplomatie daar, Walde.

8De racist die een Chinese man doodde

Je hebt misschien de naam Vincent Chin gehoord. In 1982 had hij de pech dat hij Ronald Ebens en zijn gormeloze stiefpeler Michael Nitz tegenkwam. Boos dat Japanse fabrikanten "hun baan zouden stelen" en blijkbaar niet wisten dat Chin Chinees was, sloegen de twee hem dood met een honkbalknuppel net buiten een Detroit McDonald's. Nu voor het deprimerende deel: voor deze brutale, racistische moord ontvingen Ebens en Nitz slechts drie jaar proeftijd en een boete van $ 3000.

Om dat in perspectief te plaatsen (als je om wat voor reden dan ook geen zicht hebt op de waarde van het menselijk leven), kunnen mensen zwaardere zinnen krijgen voor een DUI. De zaak veroorzaakte toen een opschudding en Ebens en Nitz werden opnieuw berecht in 1984 en 1987. Telkens weigerde de rechter hun straf te verhogen. Laten we hier super duidelijk over zijn: er bestaat geen twijfel aan dat zij Chin hebben gedood. Het lijdt geen twijfel dat zijn moord opzettelijk was. Er is bijna geen twijfel dat het racistisch gemotiveerd was. En toch was het niet tot 2012 dat de gratis man Ebens zoveel bood als een verontschuldiging.

7De fotograaf die een man neerschoot

Eadweard Muybridge is een heleboel dingen genoemd, van "de vader van de film" tot "de grootste fotograaf die ooit heeft geleefd," maar zelden raakt iemand het feit dat hij ook een moordenaar was.

In 1874 ontdekte Muybridge dat zijn vrouw een affaire had met een toneelcriticus genaamd Harry Larkyns. Nu hebben de meesten van ons in die situatie misschien wel voelde zoals het doden van de andere man, maar Muybridge ging door en deed het ook echt. Met een pistool in de hand volgde hij Larkyns en sloeg een kogel door zijn hart. De beroemde fotograaf werd gearresteerd, de zaak ging voor de rechtbank ... en de jury gooide het snel uit, beweerde dat Muybridge 'gerechtvaardigd' was in het vermoorden van Larkyns. Dus, om te herhalen: een beroemdheid merkte dat zijn vrouw vals speelde, moord pleegde en schrok vrij, ondanks dat iedereen wist dat hij het echt deed. Hmm. Klinkt bekend?

6Double Jeopardy

In 2002 werd Declan Lyons dood gevonden buiten het restaurant waar hij werkte, een gat in de vorm van een golfbal door zijn hoofd geslagen. Wekenlang was de politie stumped. Lyons was een geliefde kerel zonder vijanden, en er was schijnbaar geen reden voor de moord. Toen, een maand na de schietpartij, nam Lyons 'collega Isaac Turnbaugh paddenstoelen mee naar een feestje toen hij liet merken dat hij zijn vriend had vermoord.Helaas beweerde hij ook dat hij de aanslagen van 9/11 mastermind had, dus toen de zaak in 2004 berecht werd, legde de jury het zojuist neer op de vermoedelijk epische drugsreis van Turnbaugh en sprak hem vrij. Alles was stil tot 2011, toen Turnbaugh uiteindelijk omdraaide en toegaf dat hij Lyon had neergeschoten. En nu is hij volledig immuun voor vervolging.

Het wordt 'double jeopardy' genoemd, een kleine clausule in het vijfde amendement, wat betekent dat je niet tweemaal voor hetzelfde misdrijf kunt worden berecht. En omdat Turnbaugh allebei is bereisd en gewist van de moord op Lyon, is hij vrij om te doen wat hij wil. Hij is zo onaantastbaar als Walde daarboven, allemaal dankzij zijn voorliefde voor paddo's.

5De Stephen Lawrence Gang

De moord op zwarte tiener Stephen Lawrence door racistische douchebags in 1993 is een van de meest beruchte gevallen in Groot-Brittannië. Mede dankzij het diepgewortelde racisme van opsporingsambtenaren, die zelfs een mol gingen planten in een poging Lawrence's familie in diskrediet te brengen. De betrokken bende werd pas 19 jaar later veroordeeld. In 2012 gingen twee van de moordenaars uiteindelijk naar de gevangenis, maar hier is het probleem: alle bronnen wijzen erop dat er minstens vijf mannen bij betrokken zijn. En de politie weet precies wie de anderen zijn.

Dit is geen enkele idle complottheorie. De enige getuige van de moord zag vijf mannen de 18-jarige omsingelen en steken. Vijf mensen zijn oorspronkelijk gearresteerd en hebben zich alleen maar afgezet vanwege het gepiep van de politie. Twee van de vijf werden later gearresteerd na een andere racistische aanval. Heck, zelfs een van de beste rechters in het land verklaarde openlijk dat de andere drie moordenaars "nog steeds op vrije voeten" zijn en dat de politie er moet komen om hen te arresteren. Maar in 2013, meer dan 20 jaar na het doden, zijn ze nog steeds niet in rekening gebracht. In feite werden deze jongens bij elke stap geholpen door de Londense Metropolitan Police.

4De Death Squad Leader

In 1989 leverde het ANC van Nelson Mandela een dodelijke PR-slag toe aan het apartheidsregime toen het het bestaan ​​van door de overheid gesponsorde doodseskaders onthulde. Het was het begin van het einde voor de corrupte minderhedenregering van Zuid-Afrika, en het was allemaal te danken aan een door mannen verbitterde voormalige leider van het doodseskader, Dirk Coetzee.

Onder de blanke heerschappij was Coetzee's enige enige functie geweest om zwarte mensen te martelen en te doden, en jongen was hij er altijd goed in. Tijdens zijn tijd op de loonlijst van de overheid vermoordde hij zeven mensen, martelde talloze anderen, trainde terroristen en liet zelfs een van zijn slachtoffers barbecuen. In alle opzichten was hij een echte psychopaat, niet in staat om wroeging te voelen en gemeld te zitten en te lachen terwijl mensen op slechts een paar meter afstand werden gemarteld. Hij was brutaal, wreed en diep verontrust, maar dankzij zijn afvloeiing naar het ANC in 1989 kreeg hij amnestie onder de regering van Mandela. Nu heeft zijn overlijden misschien wel levens gered op de lange termijn, maar laten we duidelijk zijn: er is geen enkele suggestie dat zijn beslissing om van partij te veranderen gemotiveerd was door iets anders dan het redden van zijn eigen huid. Tot aan zijn dood vorig jaar bleef hij opscheppen over zijn werk als leider van het doodseskader, en beweerde dat hij nooit een greintje spijt had gevoeld. In alle opzichten was hij een zeer onaangename man, maar hij heeft nooit iets onder ogen gezien, zelfs niet als gerechtigheid.

3De engel des doods

Zelfs de meest ongevoelige internetbezoekers zouden geschokt zijn door de misdaden van Josef Mengele. De beruchte "Engel des doods" van Auschwitz redde kinderen uit de gaskamers - alleen om er op te experimenteren, amputaties te amputeren en organen te verwijderen zonder verdoving, en inkt direct in hun oogballen te injecteren. Hij besproeide zwangere vrouwen, bond ruw twee kinderen aan elkaar en ontleedde baby's om te zien wat er gebeurde. Zelfs door de gruwelijke normen van de 20ste eeuw was hij een van de ergste slagers die ooit heeft geleefd ... en we hebben hem nooit gepakt.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog ontsnapte Mengele naar Argentinië. De rest van zijn leven werd hij gezocht door Duitsland, Mossad, het Simon Wiesenthal Centrum en anderen, maar er kwam nooit iemand in de buurt. Tot de dag dat hij stierf, leefde hij semi-openlijk en met veel vrienden, nooit berouwvol van de gruwel die hij had veroorzaakt. Misschien is het enige goede nieuws in dit alles te weten dat hij de laatste jaren in armoede en ellende heeft doorgebracht, maar dat lijkt een kleine troost te zijn in vergelijking met zijn litanie van misdaden in Auschwitz.

2The Waco Lynch Mob

In 1916 werd de stad Waco, Texas de locatie van een van de meest brutale moorden in de Amerikaanse geschiedenis. Nadat een zwarte tienerhandboer genaamd Jesse Washington werd veroordeeld voor het vermoorden van de vrouw van zijn werkgever, besloot de stad collectief de wereld te laten zien hoe lelijk de menselijke natuur kan zijn.

Na een valse rechtszaak die minder dan een uur duurde, liet de rechtbank Washington vrij naar een wachtende menigte. De 17-jarige werd geslagen, naakt uitgekleed, gestoken en door de stad naar het gerechtsgebouw gesleept, waar een vreugdevuur en fotograaf wachtten. De volgende twee uur werd Washington omhoog gehesen, in het vreugdevuur neergelaten en weer opgetakeld, zijn marteling bijna precies getimed om hem zo lang mogelijk in leven te houden. Toen de ingehuurde fotograaf foto's maakte, sneden de inwoners de vingers, tenen en geslachtsdelen van Washington af en trokken kinderen tanden uit zijn hoofd. De foto's maken het een bijzonder gruwelijke picknick - meer dan de helft van de bezochte stad, in totaal 15.000 mensen, inclusief de sheriff en de burgemeester. Politieagenten kregen de opdracht om niemand te arresteren, en zelfs degenen die later konden worden geïdentificeerd op de foto's werden nooit beschuldigd. In wezen heeft een hele stad een jonge jongen gedachteloos afgeslacht en ermee weggekomen, simpelweg omdat hun slachtoffer zwart was.

1De nazi-oorlog Criminal Living Openly

De Nederlandse Nazi Klaas Faber was een slechte kerel.Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij persoonlijk verantwoordelijk voor het toezicht houden op gevangenen in het kamp Westerbork - een van de laatste haltes voor Nederlandse Joden vóór deportatie naar Auschwitz. En met 'overzien' bedoelen we natuurlijk 'moorden'. Faber wordt verondersteld ergens tussen de 11 en 50 mensen te hebben vermoord. Dus toen hij in 1947 werd veroordeeld door een Nederlandse rechtbank, leek het erop dat dit het einde van zijn verhaal zou zijn. Zelfs nadat hij in 1952 uit de gevangenis was ontsnapt en naar Duitsland was gevlucht, was het zeker slechts een kwestie van tijd voordat de gerechtigheid hem inhaalde, toch?

Redelijk fout. Dankzij een reeks catastrofale fouten keerde Faber niet alleen nooit terug naar de gevangenis, maar mocht hij openlijk in Duitsland wonen, vrij van pesterijen, tot zijn dood in 2010. Waanzinnig, een wet uit 1943 aangenomen door Hitler die Duits staatsburgerschap aan andere Europese nazi's aanbiedt was niet ingetrokken toen Faber uit Nederland ontsnapte, wat betekent dat hij nu technisch een Duits staatsburger was. En Duitsland heeft blijkbaar niet de neiging om andere landen hun criminelen te laten uitproberen. Ondanks het feit dat de Nederlanders herhaaldelijk probeerden Faber uit te leveren en zelfs een internationaal arrestatiebevel uit te vaardigen, weigerden de Duitse autoriteiten om te voetballen. In 1954, 1957, 2004, 2006 en 2010 sloegen ze verzoeken af, in principe deden ze alles wat in hun macht lag om een ​​veroordeelde nazi-oorlogsmisdadiger te beschermen. Faber stierf uiteindelijk in comfort in zijn huis in Ingolstadt, een verre schreeuw van het lot geleden door zijn Joodse slachtoffers.